I Tymoteusza 1
1 Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa podług rozrządzenia Boga, zbawiciela naszego, i Pana Jezusa Chrystusa, który jest nadzieja nasza,
அஸ்மாகம்’ த்ராணகர்த்துரீஸ்²வரஸ்யாஸ்மாகம்’ ப்ரத்யாஸா²பூ⁴மே: ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய சாஜ்ஞாநுஸாரதோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரித: பௌல: ஸ்வகீயம்’ ஸத்யம்’ த⁴ர்ம்மபுத்ரம்’ தீமதி²யம்’ ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி|
2 Tymoteuszowi, własnemu synowi w wierze, niech będzie łaska, miłosierdzie, pokój od Boga, Ojca naszego, i Chrystusa Jezusa, Pana naszego.
அஸ்மாகம்’ தாத ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்²ச த்வயி அநுக்³ரஹம்’ த³யாம்’ ஸா²ந்திஞ்ச குர்ய்யாஸ்தாம்’|
3 Jakom cię prosił, abyś został w Efezie, gdym szedł do Macedonii, patrzże, abyś rozkazał niektórym, żeby inaczej nie uczyli.
மாகித³நியாதே³ஸே² மம க³மநகாலே த்வம் இபி²ஷநக³ரே திஷ்ட²ந் இதரஸி²க்ஷா ந க்³ரஹீதவ்யா, அநந்தேஷூபாக்²யாநேஷு வம்’ஸா²வலிஷு ச யுஷ்மாபி⁴ ர்மநோ ந நிவேஸி²தவ்யம்
4 I nie bawili się baśniami i wywodami nieskończonemi rodzaju, które więcej sporów przynoszą, niż zbudowania Bożego, które w wierze zależy.
இதி காம்’ஸ்²சித் லோகாந் யத்³ உபதி³ஸே²ரேதத் மயாதி³ஷ்டோ(அ)ப⁴வ: , யத: ஸர்வ்வைரேதை ர்விஸ்²வாஸயுக்தேஸ்²வரீயநிஷ்டா² ந ஜாயதே கிந்து விவாதோ³ ஜாயதே|
5 Lecz koniec przykazania jest miłość z czystego serca i z sumienia dobrego, i z wiary nieobłudnej.
உபதே³ஸ²ஸ்ய த்வபி⁴ப்ரேதம்’ ப²லம்’ நிர்ம்மலாந்த: கரணேந ஸத்ஸம்’வேதே³ந நிஷ்கபடவிஸ்²வாஸேந ச யுக்தம்’ ப்ரேம|
6 Czego niektórzy jako celu uchybiwszy, obrócili się ku próżnomówności.
கேசித் ஜநாஸ்²ச ஸர்வ்வாண்யேதாநி விஹாய நிரர்த²ககதா²நாம் அநுக³மநேந விபத²கா³மிநோ(அ)ப⁴வந்,
7 Chcąc być nauczycielami zakonu, nie rozumieją ani tego, co mówią, ani co za pewne twierdzą.
யத்³ பா⁴ஷந்தே யச்ச நிஸ்²சிந்வந்தி தந்ந பு³த்⁴யமாநா வ்யவஸ்தோ²பதே³ஷ்டாரோ ப⁴விதும் இச்ச²ந்தி|
8 A wiemy, że dobry jest zakon, jeźliby go kto przystojnie używał,
ஸா வ்யவஸ்தா² யதி³ யோக்³யரூபேண க்³ரு’ஹ்யதே தர்ஹ்யுத்தமா ப⁴வதீதி வயம்’ ஜாநீம: |
9 Wiedząc to, że sprawiedliwemu nie jest zakon postanowiony, ale niesprawiedliwym i niepoddanym, niepobożnym i grzesznikom, złośliwym i nieczystym, ojcomordercom i matkomordercom, mężobójcom,
அபரம்’ ஸா வ்யவஸ்தா² தா⁴ர்ம்மிகஸ்ய விருத்³தா⁴ ந ப⁴வதி கிந்த்வதா⁴ர்ம்மிகோ (அ)வாத்⁴யோ து³ஷ்ட: பாபிஷ்டோ² (அ)பவித்ரோ (அ)ஸு²சி: பித்ரு’ஹந்தா மாத்ரு’ஹந்தா நரஹந்தா
10 Wszetecznikom, samcołożnikom, ludokradcom, kłamcom, krzywoprzysiężcom, i jeźli co innego jest przeciwnego zdrowej nauce.
வேஸ்²யாகா³மீ பும்’மைது²நீ மநுஷ்யவிக்ரேதா மித்²யாவாதீ³ மித்²யாஸ²பத²காரீ ச ஸர்வ்வேஷாமேதேஷாம்’ விருத்³தா⁴,
11 Według chwalebnej Ewangielii błogosławionego Boga, która mi jest zwierzona.
ததா² ஸச்சிதா³நந்தே³ஸ்²வரஸ்ய யோ விப⁴வயுக்த: ஸுஸம்’வாதோ³ மயி ஸமர்பிதஸ்தத³நுயாயிஹிதோபதே³ஸ²ஸ்ய விபரீதம்’ யத் கிஞ்சித்³ ப⁴வதி தத்³விருத்³தா⁴ ஸா வ்யவஸ்தே²தி தத்³க்³ராஹிணா ஜ்ஞாதவ்யம்’|
12 Przetoż dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jezusowi, Panu naszemu, iż mię za wiernego osądził, na usługiwanie postanowiwszy mię.
மஹ்யம்’ ஸ²க்திதா³தா யோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴: க்²ரீஷ்டயீஸு²ஸ்தமஹம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
13 Którym pierwej był bluźniercą i prześladowcą, i gwałtownikiem; alem miłosierdzia dostąpił, bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze.
யத: புரா நிந்த³க உபத்³ராவீ ஹிம்’ஸகஸ்²ச பூ⁴த்வாப்யஹம்’ தேந விஸ்²வாஸ்யோ (அ)மந்யே பரிசாரகத்வே ந்யயுஜ்யே ச| தத்³ அவிஸ்²வாஸாசரணம் அஜ்ஞாநேந மயா க்ரு’தமிதி ஹேதோரஹம்’ தேநாநுகம்பிதோ(அ)ப⁴வம்’|
14 Lecz nader obfitowała łaska Pana naszego z wiarą i z miłością, która jest w Chrystusie Jezusie.
அபரம்’ க்²ரீஷ்டே யீஸௌ² விஸ்²வாஸப்ரேமப்⁴யாம்’ ஸஹிதோ(அ)ஸ்மத்ப்ரபோ⁴ரநுக்³ரஹோ (அ)தீவ ப்ரசுரோ(அ)ப⁴த்|
15 Wierna jest ta mowa i wszelkiego przyjęcia godna, iż Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby grzeszników zbawił, z których jam jest pierwszy.
பாபிந: பரித்ராதும்’ க்²ரீஷ்டோ யீஸு² ர்ஜக³தி ஸமவதீர்ணோ(அ)ப⁴வத், ஏஷா கதா² விஸ்²வாஸநீயா ஸர்வ்வை க்³ரஹணீயா ச|
16 Alem dlatego miłosierdzia dostąpił, aby na mnie pierwszym okazał Jezus Chrystus wszelką cierpliwość na przykład tym, którzy weń uwierzyć mają ku żywotowi wiecznemu. (aiōnios g166)
தேஷாம்’ பாபிநாம்’ மத்⁴யே(அ)ஹம்’ ப்ரத²ம ஆஸம்’ கிந்து யே மாநவா அநந்தஜீவநப்ராப்த்யர்த²ம்’ தஸ்மிந் விஸ்²வஸிஷ்யந்தி தேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தே மயி ப்ரத²மே யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந ஸ்வகீயா க்ரு’த்ஸ்நா சிரஸஹிஷ்ணுதா யத் ப்ரகாஸ்²யதே தத³ர்த²மேவாஹம் அநுகம்பாம்’ ப்ராப்தவாந்| (aiōnios g166)
17 Przetoż królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu samemu mądremu Bogu, niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen. (aiōn g165)
அநாதி³ரக்ஷயோ(அ)த்³ரு’ஸ்²யோ ராஜா யோ(அ)த்³விதீய: ஸர்வ்வஜ்ஞ ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய கௌ³ரவம்’ மஹிமா சாநந்தகாலம்’ யாவத்³ பூ⁴யாத்| ஆமேந்| (aiōn g165)
18 Toć rozkazanie zalecam, synu Tymoteuszu! abyś według proroctw, które uprzedziły o tobie, bojował w nich on dobry bój,
ஹே புத்ர தீமதி²ய த்வயி யாநி ப⁴விஷ்யத்³வாக்யாநி புரா கதி²தாநி தத³நுஸாராத்³ அஹம் ஏநமாதே³ஸ²ம்’ த்வயி ஸமர்பயாமி, தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)யம்’ யத்த்வம்’ தை ர்வாக்யைருத்தமயுத்³த⁴ம்’ கரோஷி
19 Mając wiarę i dobre sumienie, które niektórzy odrzuciwszy, szkodę podjęli w wierze;
விஸ்²வாஸம்’ ஸத்ஸம்’வேத³ஞ்ச தா⁴ரயஸி ச| அநயோ: பரித்யாகா³த் கேஷாஞ்சித்³ விஸ்²வாஸதரீ ப⁴க்³நாப⁴வத்|
20 Z których jest Hymeneusz i Aleksander, którychem oddał szatanowi, aby pokarani będąc, nauczyli się nie bluźnić.
ஹுமிநாயஸிகந்த³ரௌ தேஷாம்’ யௌ த்³வௌ ஜநௌ, தௌ யத்³ த⁴ர்ம்மநிந்தா³ம்’ புந ர்ந கர்த்தும்’ ஸி²க்ஷேதே தத³ர்த²ம்’ மயா ஸ²யதாநஸ்ய கரே ஸமர்பிதௌ|
