I Tesaloniczan 2
1 Albowiem wy sami wiecie, bracia! że przyjście nasze do was nie było próżne;
ஹே ப்⁴ராதர: , யுஷ்மந்மத்⁴யே (அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரவேஸோ² நிஷ்ப²லோ ந ஜாத இதி யூயம்’ ஸ்வயம்’ ஜாநீத²|
2 Ale chociażeśmy i przedtem cierpieli, i zelżeni byli (jako wiecie) w mieście Filipach, wszakże bezpiecznieśmy sobie poczęli w Bogu naszym, w opowiadaniu u was Ewangielii Bożej z wielkim bojem,
அபரம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்யதா²ஸ்²ராவி ததா² பூர்வ்வம்’ பி²லிபீநக³ரே க்லிஷ்டா நிந்தி³தாஸ்²ச ஸந்தோ(அ)பி வயம் ஈஸ்²வராத்³ உத்ஸாஹம்’ லப்³த்⁴வா ப³ஹுயத்நேந யுஷ்மாந் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம் அபோ³த⁴யாம|
3 Albowiem napominanie nasze nie było z oszukania, ani z nieczystości, ani z zdrady;
யதோ(அ)ஸ்மாகம் ஆதே³ஸோ² ப்⁴ராந்தேரஸு²சிபா⁴வாத்³ வோத்பந்ந: ப்ரவஞ்சநாயுக்தோ வா ந ப⁴வதி|
4 Ale jako nas Bóg sobie upodobał, żeby nam była zwierzona Ewangielija, tak mówimy, nie jako ludziom się podobając, ale Bogu, który sobie upodobywa serca nasze.
கிந்த்வீஸ்²வரேணாஸ்மாந் பரீக்ஷ்ய விஸ்²வஸநீயாந் மத்த்வா ச யத்³வத் ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாஸு ஸமார்ப்யத தத்³வத்³ வயம்’ மாநவேப்⁴யோ ந ருரோசிஷமாணா: கிந்த்வஸ்மத³ந்த: கரணாநாம்’ பரீக்ஷகாயேஸ்²வராய ருரோசிஷமாணா பா⁴ஷாமஹே|
5 Albowiem nigdyśmy nie używali mowy pochlebnej, jako wiecie; aniśmy pod zasłoną czego łakomstwu dogadzali; Bóg jest świadkiem;
வயம்’ கதா³பி ஸ்துதிவாதி³நோ நாப⁴வாமேதி யூயம்’ ஜாநீத² கதா³பி ச²லவஸ்த்ரேண லோப⁴ம்’ நாச்சா²த³யாமேத்யஸ்மிந் ஈஸ்²வர: ஸாக்ஷீ வித்³யதே|
6 Aniśmy szukali od ludzi chwały, ani od was, ani od inszych, mogąc wam być ciężkimi, jako Apostołowie Chrystusowi;
வயம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேரிதா இவ கௌ³ரவாந்விதா ப⁴விதும் அஸ²க்ஷ்யாம கிந்து யுஷ்மத்த: பரஸ்மாத்³ வா கஸ்மாத³பி மாநவாத்³ கௌ³ரவம்’ ந லிப்ஸமாநா யுஷ்மந்மத்⁴யே ம்ரு’து³பா⁴வா பூ⁴த்வாவர்த்தாமஹி|
7 Aleśmy byli skromnymi między wami, jako gdy mamka odchowuje dziatki swoje.
யதா² காசிந்மாதா ஸ்வகீயஸி²ஸூ²ந் பாலயதி ததா² வயமபி யுஷ்மாந் காங்க்ஷமாணா
8 Tak wam życzliwymi będąc, gotowiśmy byli użyczyć wam nie tylko Ewangielii Bożej, ale też i dusz naszych, dlatego iżeście nam miłymi byli.
யுஷ்மப்⁴யம்’ கேவலம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ தந்நஹி கிந்து ஸ்வகீயப்ராணாந் அபி தா³தும்’ மநோபி⁴ரப்⁴யலஷாம, யதோ யூயம் அஸ்மாகம்’ ஸ்நேஹபாத்ராண்யப⁴வத|
9 Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.
ஹே ப்⁴ராதர: , அஸ்மாகம்’ ஸ்²ரம: க்லேஸ²ஸ்²ச யுஷ்மாபி⁴: ஸ்மர்ய்யதே யுஷ்மாகம்’ கோ(அ)பி யத்³ பா⁴ரக்³ரஸ்தோ ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ வயம்’ தி³வாநிஸ²ம்’ பரிஸ்²ராம்யந்தோ யுஷ்மந்மத்⁴ய ஈஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³மகோ⁴ஷயாம|
10 Wyście świadkami i Bóg, żeśmy świętobliwie i sprawiedliwie, i bez nagany żyli między wami, którzyście uwierzyli.
அபரஞ்ச விஸ்²வாஸிநோ யுஷ்மாந் ப்ரதி வயம்’ கீத்³ரு’க் பவித்ரத்வயதா²ர்த²த்வநிர்தோ³ஷத்வாசாரிணோ(அ)ப⁴வாமேத்யஸ்மிந் ஈஸ்²வரோ யூயஞ்ச ஸாக்ஷிண ஆத்⁴வே|
11 Jakoż wiecie, żeśmy każdego z was, jako ojciec dziatki swoje, napominali i cieszyli,
அபரஞ்ச யத்³வத் பிதா ஸ்வபா³லகாந் தத்³வத்³ வயம்’ யுஷ்மாகம் ஏகைகம்’ ஜநம் உபதி³ஷ்டவந்த: ஸாந்த்விதவந்தஸ்²ச,
12 I oświadczali się, abyście chodzili godnie Bogu, który was powołał do swego królestwa i do chwały.
ய ஈஸ்²வர: ஸ்வீயராஜ்யாய விப⁴வாய ச யுஷ்மாந் ஆஹூதவாந் தது³பயுக்தாசரணாய யுஷ்மாந் ப்ரவர்த்திதவந்தஸ்²சேதி யூயம்’ ஜாநீத²|
13 Przetoż i my dziękujemy Bogu bez przestanku, iż przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie jako słowo ludzkie, ale (jako w prawdzie jest) jako słowo Boże, które też skuteczne jest w was, którzy wierzycie.
யஸ்மிந் ஸமயே யூயம் அஸ்மாகம்’ முகா²த்³ ஈஸ்²வரேண ப்ரதிஸ்²ருதம்’ வாக்யம் அலப⁴த்⁴வம்’ தஸ்மிந் ஸமயே தத் மாநுஷாணாம்’ வாக்யம்’ ந மத்த்வேஸ்²வரஸ்ய வாக்யம்’ மத்த்வா க்³ரு’ஹீதவந்த இதி காரணாத்³ வயம்’ நிரந்தரம் ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³ம: , யதஸ்தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யம் இதி ஸத்யம்’ விஸ்²வாஸிநாம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே தஸ்ய கு³ண: ப்ரகாஸ²தே ச|
14 Albowiem wy, bracia! staliście się naśladowcami zborów Bożych, które są w żydowskiej ziemi, w Chrystusie Jezusie; boście i wy też cierpieli od ziomków waszych, jako i oni od Żydów.
ஹே ப்⁴ராதர: , க்²ரீஷ்டாஸ்²ரிதவத்ய ஈஸ்²வரஸ்ய யா: ஸமித்யோ யிஹூதா³தே³ஸே² ஸந்தி யூயம்’ தாஸாம் அநுகாரிணோ(அ)ப⁴வத, தத்³பு⁴க்தா லோகாஸ்²ச யத்³வத்³ யிஹூதி³லோகேப்⁴யஸ்தத்³வத்³ யூயமபி ஸ்வஜாதீயலோகேப்⁴யோ து³: க²ம் அலப⁴த்⁴வம்’|
15 Którzy i Pana Jezusa zabili, i swoich własnych proroków, i nas wygnali, a Bogu się nie podobają, i wszystkim ludziom są przeciwni,
தே யிஹூதீ³யா: ப்ரபு⁴ம்’ யீஸு²ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச ஹதவந்தோ (அ)ஸ்மாந் தூ³ரீக்ரு’தவந்தஸ்²ச, த ஈஸ்²வராய ந ரோசந்தே ஸர்வ்வேஷாம்’ மாநவாநாம்’ விபக்ஷா ப⁴வந்தி ச;
16 Zabraniając nam, żebyśmy nie mówili poganom, żeby byli zbawieni, aby tak zawsze dopełniali grzechów swoich; albowiem przyszedł na nich gniew aż do końca.
அபரம்’ பி⁴ந்நஜாதீயலோகாநாம்’ பரித்ராணார்த²ம்’ தேஷாம்’ மத்⁴யே ஸுஸம்’வாத³கோ⁴ஷணாத்³ அஸ்மாந் ப்ரதிஷேத⁴ந்தி சேத்த²ம்’ ஸ்வீயபாபாநாம்’ பரிமாணம் உத்தரோத்தரம்’ பூரயந்தி, கிந்து தேஷாம் அந்தகாரீ க்ரோத⁴ஸ்தாந் உபக்ரமதே|
17 Lecz my, bracia! będąc pozbawieni was na chwileczkę obliczem, nie sercem, tem pilniejśmy się starali oglądać oblicze wasze z wielką żądnością.
ஹே ப்⁴ராதர: மநஸா நஹி கிந்து வத³நேந கியத்காலம்’ யுஷ்மத்தோ (அ)ஸ்மாகம்’ விச்சே²தே³ ஜாதே வயம்’ யுஷ்மாகம்’ முகா²நி த்³ரஷ்டும் அத்யாகாங்க்ஷயா ப³ஹு யதிதவந்த: |
18 Dlategośmy chcieli przyjść do was (zwłaszcza ja Paweł) i raz, i drugi; ale nam przekaził szatan.
த்³விரேகக்ரு’த்வோ வா யுஷ்மத்ஸமீபக³மநாயாஸ்மாகம்’ விஸே²ஷத: பௌலஸ்ய மமாபி⁴லாஷோ(அ)ப⁴வத் கிந்து ஸ²யதாநோ (அ)ஸ்மாந் நிவாரிதவாந்|
19 Albowiem któraż jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Izali nie wy przed oblicznością Pana naszego, Jezusa Chrystusa w przyjście jego?
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ கா ப்ரத்யாஸா² கோ வாநந்த³: கிம்’ வா ஸ்²லாக்⁴யகிரீடம்’? அஸ்மாகம்’ ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாக³மநகாலே தத்ஸம்முக²ஸ்தா² யூயம்’ கிம்’ தந்ந ப⁴விஷ்யத²?
20 Wy zaiste jesteście chwałą naszą i radością.
யூயம் ஏவாஸ்மாகம்’ கௌ³ரவாநந்த³ஸ்வரூபா ப⁴வத²|
