I Samuela 12

1 I rzekł Samuel do wszystkiego Izraela: Otom usłuchał głosu waszego we wszystkiem, o coście ze mną mówili, i postanowiłem nad wami króla.

Samuel mah Israel kaminawk boih khaeah, Khenah, Nang thuih o ih loknawk boih ka tahngaih moe, nangcae ukkung siangpahrang to kang suek pae boeh.

2 A oto, teraz król chodzi przed wami, a jam się zstarzał i osiwiał; oto, i synowie moi są z wami, a jam też chodził przed wami od młodosci mojej aż do dnia tego.

Khenah, nangcae zaehoikung siangpahrang loe vaihi nangcae hmaa ah caeh boeh; kai loe mitong boeh moe, ka sam doeh pok boeh; khenah, ka caanawk doeh nangcae khaeah ni oh o; ka thendoeng nathuem hoi vaihni ni khoek to nangcae hmaa ah ka caeh.

3 Otom ja tu. Świadczcież przeciwko mnie przed Panem, i przed pomazańcem jego, jeźlim wziął któremu z was wołu, albo jeźlim wziął któremu z was osła, i jeźlim kogo ucisnął, albo gwałt komu uczynił, i jeźlim z ręki czyjej wziął dar, żebym miał kryć o czy swoje dla niego; a nagrodzę wam.

Khenah, kai loe hae ah ka oh; kai mah mi ih maitaw tae maw ka lak pae? To tih ai boeh loe mi ih laa hrang maw ka lak pae vai? To tih ai boeh loe mi maw ka ling moe, mi maw ka pacaekthlaek vai? To tih ai boeh loe ka mik maeng hanah, mi ih ban khae hoiah maw bokhaih tangqum to ka talawk vai? Sithaw hmaa hoi Sithaw mah situi bawh ih kami hmaa ah thui oh; hae tiah ka sak ih hmuen hnukkung om nahaeloe, ka paek pathok let han, tiah a thuih.

4 I odpowiedzieli: Nie ucisnąłeś nas, aniś nam gwałtu uczynił, aniś wziął z ręki czyjej żadnej rzeczy.

Nihcae mah, Mi doeh na ling ai, na pacaekthlaek ai, minawk ban hoi bokhaih tangqum doeh na la ai, tiah a naa o.

5 Nadto rzekł do nich: Świadkiem Pan przeciwko wam, i świadkiem pomazaniec jego dnia tego, iżeście nic nie znaleźli w ręce mojej. A oni rzekli: Świadkiem.

Samuel mah nihcae khaeah, Ka ban ah minawk khae hoi lak ih hmuen tidoeh na hnu o ai, tiah Angraeng leo panoekkung ah oh, anih mah situi bawh ih kami doeh, vaihniah hnukkung ah oh, tiah a naa. Nihcae mah, Anih loe hnukung ah oh, tiah thuih o.

6 I rzekł Samuel do lud: Pan świadkiem, który uczynił Mojżesza i Aarona, i który wywiódł ojce wasze z ziemi Egipskiej.

To pacoengah Samuel mah kaminawk khaeah, Angraeng mah Mosi hoi Aaron patoh moe, Izip prae thung hoiah nam panawk zaehoikung loe, Angraeng ni.

7 Przetoż teraz stańcie, abym się rozpierał z wami przed Panem, o wszystkie dobrodziejstwa Pańskie, które wam czynił i ojcom waszym.

To pongah vaihi hae ah angdoe o duem ah; Angraeng mah nangcae hoi nam panawk khaeah toenghaih hoiah sak ih hmuennawk to kang thuih o boih han.

8 Gdy zaszedł Jakób do Egiptu, wołali ojcowie wasi do Pana, i posłał Pan Mojżesza i Aarona, którzy wywiedli ojce wasze z Egiptu, a posadzili je na tem miejscu;

Jakob Izip prae ah caeh pacoengah, nangcae ampanawk loe Angraeng khaeah tahmen hnikhaih hoiah a hangh o; to pongah Angraeng mah Mosi hoi Aaron to patoeh moe, nam panawk to Izip prae thung hoiah zaehhoih pacoengah, hae ahmuen ah khosaksak.

9 A gdy zapomnieli Pana Boga swego, podał je w rękę Sysarze, hetmanowi wojska Hasor, i w rękę Filistynów, także w rękę króla Moabskiego, którzy walczyli przeciwko nim.

Toe nihcae mah na Angraeng Sithaw to pahnet o ving; to pongah nihcae to Hazor misatuh kaminawk ih angraeng Sisera ban ah, Philistin kaminawk ih ban hoi Moab siangpahrang ban ah ang phaksak, nihcae mah nangcae to ang tuk o.

10 Ale gdy wołali do Pana, i mówili: Zgrzeszyliśmy, żeśmy opuścili Pana, a służyliśmy Baalom i Astarotowi, przetoż teraz wybaw nas z rąk nieprzyjaciół naszych, a będziemyć służyli:

To naah nihcae mah Angraeng khaeah hang o, Angraeng to ka pahnawt o pongah, ka zae o moeng boeh; Baal sithaw hoi Ashtaroth kaminawk ih tok to ka sak pae o; toe ka misanawk ih ban thung hoiah vaihi na pahlong ah, to tiah nahaeloe na tok to ka sak o han boeh, tiah a thuih o.

11 Tedy posłał Pan Jerubaala, i Bedona, i Jeftego, i Samuela, a wyrwał was z ręki nieprzyjaciół waszych okolicznych, i mieszkaliście bezpiecznie.

To naah Angraeng mah, Jerub-Baal, Bedan, Jephthah hoi Samuel cae to patoeh moe, na taengah kaom misa ban thung hoiah nangcae to pahlong pongah, nangcae loe kamongah kho na sak o.

12 Potem widząc, iż Nahas, król synów Ammonowych, przyciągnął przeciwko wam, rzekliście do mnie: Żadnym sposobem; ale król będzie królował nad nami: choć Pan Bóg wasz był królem waszym,

Toe nangcae tuk hanah angzo Ammon siangpahrang Nahash to na hnuk o: na Angraeng Sithaw to nangcae ih siangpahrang ah oh to mah, nangcae mah kai khaeah, To tih na ai ni; kaicae uk hanah siangpahrang ka koeh o, tiah nang thuih o.

13 Teraz tedy oto król, któregoście obrali, któregoście żądali; oto, przełożył Pan króla nad wami.

To pongah khenah, vaihi loe nangmacae mah na qoih o moe, nang hnik o ih siangpahrang loe hae ah oh boeh; khenah, Angraeng mah nangcae ukkung siangpahrang ang suek pae boeh.

14 Jeźli się będziecie bali Pana, a jemu służyli, i słuchali głosu jego a nie rozdraźnicie ust Pańskich, tedy i wy, i król, który króluje nad wami, będziecie szczęśliwie chodzić za Panem, Bogiem waszym.

Angraeng to na zit o, a tok na sak pae o, a lok na tahngai pae o moe, Angraeng mah paek ih lok na aek o ai nahaeloe, nangcae hoi nangcae ukkung siangpahrang loe na Angraeng Sithaw hnukah pazui o thai poe tih.

15 Ale jeźliż nie będziecie słuchać głosu Pańskiego, a rozdraźnicie usta Pańskie, będzie ręka Pańska przeciwko wam, jako i przeciwko ojcom waszym.

Toe Angraeng ih lok na tahngai o ai moe, ang paek o ih lok to na aek o nahaeloe, nam panawk khaeah sak ih baktih toengah, nangcae nuiah Angraeng ih ban to krah tih.

16 Jeszcze teraz stójcie, a obaczcie tę rzecz wielką, którą Pan uczyni przed oczyma waszemi.

To pongah vaihi angdoe oh loe, nangcae mikhnuk ah Angraeng mah sak han ih, kalen parai hmuen to khen oh!

17 Izali dziś nie pszeniczne żniwa? Będę wzywał Pana, a puści gromy i dżdże, a dowiecie się, i obaczycie, jaka jest wielka złość wasza, którejście się dopuścili przed oczyma Pańskiemi, żądając sobie króla.

Vaihni loe cang aahhaih atue boeh na ai maw? Khopazih moe, kho angzohsak hanah, Angraeng to ka kawk han; siangpahrang na hnik o naah, Angraeng mikhnuk ah tih kasae hmuen maw na sak o, tiah na panoek o tih, tiah a naa.

18 Przetoż wołał Samuel do Pana, i puścił Pan gromy i deszcz dnia onego, i bał się wszystek lud bardzo Pana i Samuela.

To naah Samuel mah Angraeng to kawk, Angraeng mah to na niah khopazih hoi kho to angzohsak. To pongah kaminawk boih mah Angraeng hoi Samuel to paroeai zit o.

19 I rzekł wszystek lud do Samuela: Módl się za sługami twymi Panu Bogu twemu, żebyśmy nie pomarli: bośmy przydali do wszystkich grzechów naszych tę złość, żeśmy sobie prosili o króla.

Kaminawk boih mah Samuel khaeah, Ka duek o han ai ah, na tamnanawk hanah Angraeng Sithaw khaeah lawk na thui paeh, siangpahrang ka hnik o pongah, kaicae zaehaih angthap aep boeh, tiah a naa o.

20 Tedy rzekł Samuel do ludu: Nie bójcie się, aczeście wy to wszystko złe uczynili; wszakże przeto nie odstępujcie od Pana, ale służcie Panu ze wszystkiego serca waszego;

Samuel mah, Zii o hmah; hae tiah zaehaih na sak o cadoeh, Angraeng hnuk pazui ai ah kalah bangah angqoi o taak hmah; na poekhaih palungthin boih hoiah Angraeng tok to sah oh.

21 A nie udawajcie się za próżnościami, które wam nic nie pomogą, ani was wybawią, gdyż próżnościami są.

Tidoeh avang ai, atho om ai moe, pahlong thai ai hmuennawk hnukah caeh o hmah; to baktih hmuennawk loe azom pui ah ni oh.

22 Albowiemci nie opuści Pan ludu swego, dla imienia swego wielkiego, gdyż się upodobało Panu, uczynić was sobie ludem.

Anih ih ahmin loe lensawk pongah, Angraeng mah angmah ih kaminawk to pahnawt mak ai; Angraeng mah nangcae to angmah ih kami ah suek hanah koehhaih oh.

23 A mnie nie daj Boże, abym miał grzeszyć przeciw Panu, przestawając modlić się za wami; owszem was będę nauczał drogi dobrej i prostej.

Nangcae han lawkthui ai ah ka oh nahaeloe, Angraeng lok tahngai ai kami ah ni ka om tih, toe kahoih, katoeng loklam ni nangcae to kang patuk han;

24 Jedno się bójcie Pana, a służcie mu w prawdzie ze wszystkiego serca waszego, a to upatrujcie, jako wielmożnie poczynał z wami.

toe Angraeng to na zit o moe, a tok to palungthin boih hoiah na sak o thai hanah acoe oh; nangcae han sak ih kalen parai hmuen to poek oh.

25 Ale jeźli przecię w złości trwać będziecie, tedy i wy, i król wasz poginiecie.

Toe kahoih ai hmuen to na sak o toengtoeng nahaeloe, nangcae loe nangmacae ih siangpahrang hoi nawnto nam ro o tih, tiah a naa.