I Piotra 2
1 Przetoż złożywszy wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelakie obmowiska,
สรฺวฺวานฺ เทฺวษานฺ สรฺวฺวำศฺจ ฉลานฺ กาปฏฺยานีรฺษฺยา: สมสฺตคฺลานิกถาศฺจ ทูรีกฺฤตฺย
2 Jako dopiero narodzone niemowlątka, szczerego mleka słowa Bożego pożądajcie, abyście przez nie urośli,
ยุษฺมาภิ: ปริตฺราณาย วฺฤทฺธิปฺราปฺตฺยรฺถํ นวชาตศิศุภิริว ปฺรกฺฤตํ วาคฺทุคฺธํ ปิปาสฺยตำฯ
3 Jeźliście tylko skosztowali, że dobrotliwy jest Pan.
ยต: ปฺรภุ รฺมธุร เอตสฺยาสฺวาทํ ยูยํ ปฺราปฺตวนฺต: ฯ
4 Do którego przystępując, do kamienia żywego, acz od ludzi odrzuconego, ale od Boga wybranego i kosztownego,
อปรํ มานุไษรวชฺญาตสฺย กินฺตฺวีศฺวเรณาภิรุจิตสฺย พหุมูลฺยสฺย ชีวตฺปฺรสฺตรเสฺยว ตสฺย ปฺรโภ: สนฺนิธิมฺ อาคตา
5 I wy jako żywe kamienie budujcie się w dom duchowny, w kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.
ยูยมปิ ชีวตฺปฺรสฺตรา อิว นิจียมานา อาตฺมิกมนฺทิรํ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา เจศฺวรโตษกาณามฺ อาตฺมิกพลีนำ ทานารฺถํ ปวิโตฺร ยาชกวรฺโค ภวถฯ
6 A przetoż mówi Pismo: Oto kładę na Syonie kamień narożny węgielny, wybrany, kosztowny; a kto w niego uwierzy, nie będzie zawstydzony.
ยต: ศาสฺเตฺร ลิขิตมาเสฺต, ยถา, ปศฺย ปาษาณ เอโก 'สฺติ สีโยนิ สฺถาปิโต มยาฯ มุขฺยโกณสฺย โยคฺย: ส วฺฤตศฺจาตีว มูลฺยวานฺฯ โย ชโน วิศฺวเสตฺ ตสฺมินฺ ส ลชฺชำ น คมิษฺยติฯ
7 Wam tedy wierzącym jest uczciwością, ale nieposłusznym, kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną,
วิศฺวาสินำ ยุษฺมากเมว สมีเป ส มูลฺยวานฺ ภวติ กินฺตฺววิศฺวาสินำ กฺฤเต นิเจตฺฤภิรวชฺญาต: ส ปาษาณ: โกณสฺย ภิตฺติมูลํ ภูตฺวา พาธาชนก: ปาษาณ: สฺขลนการกศฺจ ไศโล ชาต: ฯ
8 I kamieniem obrażenia, i opoką zgorszenia tym, którzy się obrażają o słowo, nie wierząc, na co też wystawieni są.
เต จาวิศฺวาสาทฺ วาเกฺยน สฺขลนฺติ สฺขลเน จ นิยุกฺตา: สนฺติฯ
9 Ale wy jesteście rodzajem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście opowiadali cnoty tego, który was powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości.
กินฺตุ ยูยํ เยนานฺธการมธฺยาตฺ สฺวกียาศฺจรฺยฺยทีปฺติมธฺยมฺ อาหูตาสฺตสฺย คุณานฺ ปฺรกาศยิตุมฺ อภิรุจิโต วํโศ ราชกีโย ยาชกวรฺค: ปวิตฺรา ชาติรธิกรฺตฺตวฺยา: ปฺรชาศฺจ ชาตา: ฯ
10 Którzyście niekiedy byli nie ludem, aleście teraz ludem Bożym; którzyście niekiedy nie dostąpili byli miłosierdzia, aleście teraz miłosierdzia dostąpili.
ปูรฺวฺวํ ยูยํ ตสฺย ปฺรชา นาภวต กินฺตฺวิทานีมฺ อีศฺวรสฺย ปฺรชา อาเธฺวฯ ปูรฺวฺวมฺ อนนุกมฺปิตา อภวต กินฺตฺวิทานีมฺ อนุกมฺปิตา อาเธฺวฯ
11 Najmilsi! proszę was, abyście się jako przychodniowie i goście wstrzymywali od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy,
เห ปฺริยตมา: , ยูยํ ปฺรวาสิโน วิเทศินศฺจ โลกา อิว มนส: ปฺราติกูเลฺยน โยธิภฺย: ศารีริกสุขาภิลาเษโภฺย นิวรฺตฺตธฺวมฺ อิตฺยหํ วินเยฯ
12 Obcowanie wasze mając poczciwe między poganami, aby zamiast tego, w czem was pomawiają jako złoczyńców, dobrym się uczynkom waszym przypatrując, chwalili Boga w dzień nawiedzenia.
เทวปูชกานำ มเธฺย ยุษฺมากมฺ อาจาร เอวมฺ อุตฺตโม ภวตุ ยถา เต ยุษฺมานฺ ทุษฺกรฺมฺมการิโลกานิว ปุน รฺน นินฺทนฺต: กฺฤปาทฺฤษฺฏิทิเน สฺวจกฺษุรฺโคจรียสตฺกฺริยาภฺย อีศฺวรสฺย ปฺรศํสำ กุรฺยฺยุ: ฯ
13 Bądźcież tedy poddani wszelkiemu ludzkiemu urzędowi dla Pana, bądź królowi, jako najwyższemu,
ตโต เหโต รฺยูยํ ปฺรโภรนุโรธาตฺ มานวสฺฤษฺฏานำ กรฺตฺฤตฺวปทานำ วศีภวต วิเศษโต ภูปาลสฺย ยต: ส เศฺรษฺฐ: ,
14 Bądź przełożonym, jako od niego posłanym ku pomście źle czyniących, a ku chwale dobrze czyniących.
เทศาธฺยกฺษาณาญฺจ ยตเสฺต ทุษฺกรฺมฺมการิณำ ทณฺฑทานารฺถํ สตฺกรฺมฺมการิณำ ปฺรศํสารฺถญฺจ เตน เปฺรริตา: ฯ
15 Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, usta zatkali nieumiejętności głupich ludzi.
อิตฺถํ นิรฺพฺโพธมานุษาณามฺ อชฺญานตฺวํ ยตฺ สทาจาริภิ รฺยุษฺมาภิ รฺนิรุตฺตรีกฺริยเต ตทฺ อีศฺวรสฺยาภิมตํฯ
16 (Bądźcież) jako wolni, a nie jako ci, którzy wolność zasłoną złości mają, ale jako słudzy Boży.
ยูยํ สฺวาธีนา อิวาจรต ตถาปิ ทุษฺฏตายา เวษสฺวรูปำ สฺวาธีนตำ ธารยนฺต อิว นหิ กินฺตฺวีศฺวรสฺย ทาสา อิวฯ
17 Wszystkich czcijcie, braterstwo miłujcie, Boga się bójcie, króla w uczciwości miejcie.
สรฺวฺวานฺ สมาทฺริยธฺวํ ภฺราตฺฤวรฺเค ปฺรียธฺวมฺ อีศฺวราทฺ พิภีต ภูปาลํ สมฺมนฺยธฺวํฯ
18 Słudzy! bądźcie poddani panom we wszelakiej bojaźni, nie tylko dobrym i bacznym, ale i dziwnym.
เห ทาสา: ยูยํ สมฺปูรฺณาทเรณ ปฺรภูนำ วศฺยา ภวต เกวลํ ภทฺราณำ ทยาลูนาญฺจ นหิ กินฺตฺวนฺฤชูนามปิฯ
19 Boć to jest łaska, jeźli kto dla sumienia Bożego ponosi frasunki, cierpiąc bezwinnie.
ยโต 'นฺยาเยน ทุ: ขโภคกาล อีศฺวรจินฺตยา ยตฺ เกฺลศสหนํ ตเทว ปฺริยํฯ
20 Bo cóż jest za chwała, jeźlibyście grzesząc, cierpliwie znosili, by was i pięściami bito? Ale jeźli dobrze czyniąc i cierpiąc znosicie, to jest łaska u Boga.
ปาปํ กฺฤตฺวา ยุษฺมากํ จเปฏาฆาตสหเนน กา ปฺรศํสา? กินฺตุ สทาจารํ กฺฤตฺวา ยุษฺมากํ ยทฺ ทุ: ขสหนํ ตเทเวศฺวรสฺย ปฺริยํฯ
21 Albowiem na to też powołani jesteście, ponieważ i Chrystus cierpiał za was, zostawiwszy wam przykład, abyście naśladowali stóp jego.
ตทรฺถเมว ยูยมฺ อาหูตา ยต: ขฺรีษฺโฏ'ปิ ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ ทุ: ขํ ภุกฺตฺวา ยูยํ ยตฺ ตสฺย ปทจิไหฺน รฺวฺรเชต ตทรฺถํ ทฺฤษฺฏานฺตเมกํ ทรฺศิตวานฺฯ
22 Który grzechu nie uczynił, ani znaleziona jest zdrada w ustach jego.
ส กิมปิ ปาปํ น กฺฤตวานฺ ตสฺย วทเน กาปิ ฉลสฺย กถา นาสีตฺฯ
23 Któremu gdy złorzeczono, nie odzłorzeczył; gdy cierpiał, nie groził, ale poruczył krzywdę temu, który sprawiedliwie sądzi.
นินฺทิโต 'ปิ สนฺ ส ปฺรตินินฺทำ น กฺฤตวานฺ ทุ: ขํ สหมาโน 'ปิ น ภรฺตฺสิตวานฺ กินฺตุ ยถารฺถวิจารยิตุ: สมีเป สฺวํ สมรฺปิตวานฺฯ
24 Który grzechy nasze na ciele swoim zaniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom sprawiedliwości żyli, którego sinością uzdrowieni jesteście.
วยํ ยตฺ ปาเปโภฺย นิวฺฤตฺย ธรฺมฺมารฺถํ ชีวามสฺตทรฺถํ ส สฺวศรีเรณาสฺมากํ ปาปานิ กฺรุศ อูฒวานฺ ตสฺย ปฺรหาไร รฺยูยํ สฺวสฺถา อภวตฯ
25 Albowiemeście byli jako owce błądzące; ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i biskupa dusz waszych.
ยต: ปูรฺวฺวํ ยูยํ ภฺรมณการิเมษา อิวาธฺวํ กินฺตฺวธุนา ยุษฺมากมฺ อาตฺมนำ ปาลกสฺยาธฺยกฺษสฺย จ สมีปํ ปฺรตฺยาวรฺตฺติตา: ฯ
