I Piotra 2
1 Przetoż złożywszy wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelakie obmowiska,
Te dongah phayoenah boeih khaw, tuengkhuepnah neh thailatnah boeih khaw, uethnetnah neh olthaekaling boeih hnawt uh laeh.
2 Jako dopiero narodzone niemowlątka, szczerego mleka słowa Bożego pożądajcie, abyście przez nie urośli,
Cahni thangpaek rhoek bangla, mueihla suktui tang te ngaidam uh lah. Te daengah ni te nen te khangnah dongah na rhoeng uh eh.
3 Jeźliście tylko skosztowali, że dobrotliwy jest Pan.
Boeipa tah kodam la na ten uh atah,
4 Do którego przystępując, do kamienia żywego, acz od ludzi odrzuconego, ale od Boga wybranego i kosztownego,
hlang loh a hnawt coeng ngawn dae Pathen taengah a khoelh la a coelh aka hing lungnu te paan uh.
5 I wy jako żywe kamienie budujcie się w dom duchowny, w kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.
Nangmih khaw aka hing lungto bangla a cim khosoih la om ham mueihla im te sa uh. Jesuh Khrih rhangneh Pathen taengah a uem la mueihla hmueih te khuen uh.
6 A przetoż mówi Pismo: Oto kładę na Syonie kamień narożny węgielny, wybrany, kosztowny; a kto w niego uwierzy, nie będzie zawstydzony.
Cacim khuiah a hulh coeng ta. Zion kah imkil lung te a khoelh la ka coelh tih ka tloeng ke. Te dongah anih soah aka pangtung tah yahpok loengloeng mahpawh.
7 Wam tedy wierzącym jest uczciwością, ale nieposłusznym, kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną,
Te dongah aka tangnah nangmih tah hinyahnah om pai. Tedae hnalval rhoek aih, te lungto te aka sa loh rhoek hnawt cakhaw imkil lu la poeh. Te dongah caehkoek lung neh thangkui lungpang la poeh.
8 I kamieniem obrażenia, i opoką zgorszenia tym, którzy się obrażają o słowo, nie wierząc, na co też wystawieni są.
U khaw olka aka aek long tah a tongtah ham ni tekah te khaw a khueh.
9 Ale wy jesteście rodzajem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście opowiadali cnoty tego, który was powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości.
Tedae nangmih tah a coelh namtu, mangpa khosoih, namtu cim, dangnah dongkah pilnam ni. Te daengah ni yinnah lamkah nangmih te amah kah aka khuet vangnah khuila aka khue taengah boethen na tueng eh.
10 Którzyście niekiedy byli nie ludem, aleście teraz ludem Bożym; którzyście niekiedy nie dostąpili byli miłosierdzia, aleście teraz miłosierdzia dostąpili.
Hnukbuet kah a pilnam pawt te Pathen kah a pilnam la na om uh coeng. A rhen mueh te n'rhen coeng.
11 Najmilsi! proszę was, abyście się jako przychodniowie i goście wstrzymywali od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy,
Thintlo rhoek aw, te pumsa hoehhamnah te rhael ham yinlai neh lampah bangla nangmih kan hloep. Te tah hinglu dongkah vathoh banghui la om.
12 Obcowanie wasze mając poczciwe między poganami, aby zamiast tego, w czem was pomawiają jako złoczyńców, dobrym się uczynkom waszym przypatrując, chwalili Boga w dzień nawiedzenia.
Nangmih kah omih te namtom taengah a then la khueh uh. Te daengah ni laihmu bangla nangmih n'yan vaengah khoboe then aka hmu rhoek loh hiphoelnah khohnin ah Pathen te a thangpom uh eh.
13 Bądźcież tedy poddani wszelkiemu ludzkiemu urzędowi dla Pana, bądź królowi, jako najwyższemu,
Boeipa kongah tah suentae hlanghing boeih, tanglue manghai taengah khaw boengai uh.
14 Bądź przełożonym, jako od niego posłanym ku pomście źle czyniących, a ku chwale dobrze czyniących.
Laihmu te kutthungnah ham neh boethen te koehnah ham ni amah lamloh khoboei rhoek khaw a tueih.
15 Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, usta zatkali nieumiejętności głupich ludzi.
Malkoelh-maldang hlang ang rhoek paa sak ham a thensai he Pathen kah kongaih tangloeng coeng ni.
16 (Bądźcież) jako wolni, a nie jako ci, którzy wolność zasłoną złości mają, ale jako słudzy Boży.
Te dongah poenghalnah he phayoenah kah muekdahnah la om boel saeh lamtah Pathen kah sal rhoek bangla aka loeih la omuh.
17 Wszystkich czcijcie, braterstwo miłujcie, Boga się bójcie, króla w uczciwości miejcie.
Hlang boeih te hinyah lah. Manuca te lungnah. Pathen te rhih uh lamtah manghai te hinyah uh.
18 Słudzy! bądźcie poddani panom we wszelakiej bojaźni, nie tylko dobrym i bacznym, ale i dziwnym.
Imkhut rhoek, a cungkuem ah boengai uh lamtah boeikung te rhihnah khuehuh. Boethen neh kodo taeng bueng ah pawt tih vilvak rhoek taengah khaw birhih lah.
19 Boć to jest łaska, jeźli kto dla sumienia Bożego ponosi frasunki, cierpiąc bezwinnie.
Pathen kah mingcimnah kongah khat khat loh kothaenah a yook tih a patang dahlawt atah te te lungvatnah la a om pah.
20 Bo cóż jest za chwała, jeźlibyście grzesząc, cierpliwie znosili, by was i pięściami bito? Ale jeźli dobrze czyniąc i cierpiąc znosicie, to jest łaska u Boga.
Na tholh tih m'phop vaengah na ueh uh koinih balae a uem eh? Tedae a then tih patang na ueh uh koinih ta, te ni Pathen taengah lungvatnah aka om.
21 Albowiem na to też powołani jesteście, ponieważ i Chrystus cierpiał za was, zostawiwszy wam przykład, abyście naśladowali stóp jego.
Khrih khaw nangmih ham a patang dongah ni te ham te n'khue. A kholaeh te rhoih hamla nangmih kah awtkoi la a khueh coeng.
22 Który grzechu nie uczynił, ani znaleziona jest zdrada w ustach jego.
Anih tah tholhnah khaw saii pawt tih a ka dongah tuengkhuepnah khaw phoe pawh.
23 Któremu gdy złorzeczono, nie odzłorzeczył; gdy cierpiał, nie groził, ale poruczył krzywdę temu, który sprawiedliwie sądzi.
Ol aka bai te thuung pawh. A patang vaengah hihham pawh. Tedae laitloek aka tiktam vik te a voeih uh.
24 Który grzechy nasze na ciele swoim zaniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom sprawiedliwości żyli, którego sinością uzdrowieni jesteście.
Amah loh mamih kah tholhnah te thing dongkah amah pum dongah a khuen coeng. Te daengah ni tholhnah dongah aka duek loh duengnah dongah n'hing uh eh. Amah kah boengha lamloh na hoeih uh coeng.
25 Albowiemeście byli jako owce błądzące; ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i biskupa dusz waszych.
Tu bangla na om uh dongah na taengphael uh. Tedae tudawn neh na hinglu hiphoelkung taengla na bal uh coeng.
