I Piotra 2
1 Przetoż złożywszy wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelakie obmowiska,
Eshe gond jámo, dirsh jamo, ats dáro, okooro, konnari óóno wokiwere,
2 Jako dopiero narodzone niemowlątka, szczerego mleka słowa Bożego pożądajcie, abyście przez nie urośli,
And shuwets na'auots ez gooro bo tewnfok'o itwere kashon eenfere it amish s'ayin wotts shayiri dano tewnwere.
3 Jeźliście tylko skosztowali, że dobrotliwy jest Pan.
Tewnosh it falitwere «Doonzo tewd doo b́ wottsok'o shashwerte wotiyale.»
4 Do którego przystępując, do kamienia żywego, acz od ludzi odrzuconego, ale od Boga wybranego i kosztownego,
Mansh beyar beetk shúts wottso doonzo Iyesus maants t'inere, shútsanwere ashuwots gac'at bok'ztso, Ik'oknomó bín b́ marat'etsonat mangits k'awnts detstsoniye.
5 I wy jako żywe kamienie budujcie się w dom duchowny, w kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa.
Doonzo Iyesus maants it t'iinet beyar beet shútsok'o Shayiri moo wotarr agewoshe, hank'on Iyesus Krstos weeron geneúshit shayiri wosho Ik'osh t'intsosh S'ayin Kahniyotsi wotitute.
6 A przetoż mówi Pismo: Oto kładę na Syonie kamień narożny węgielny, wybrany, kosztowny; a kto w niego uwierzy, nie będzie zawstydzony.
S'ayin mas'aafotse «Hambe! marat'etsonat mang wotts Tungúshatse shútsuwotsi kaatsde detset shuuts kup' S'iyonits beezitwe, bín amanitwo b́jamon jitseratse» etts aap'o guut'eyatniye b́ fa'oni.
7 Wam tedy wierzącym jest uczciwością, ale nieposłusznym, kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną,
Eshe it amanirwotssh shútsan mangkee, amanerawwotsshomó «Gmbi agirwots gac'at bojuuts shútso tungúshatse shutswotsi kaatsde detset shúts kúp'o b́ woti.»
8 I kamieniem obrażenia, i opoką zgorszenia tym, którzy się obrażają o słowo, nie wierząc, na co też wystawieni są.
Ando aani «Ashuwotsi gandit shútso, hambe! ashuwotssh t'ug wotar dikit shúts s'aloni» etfe. Bowere bí aap'tso amano bok'aztsosh dihitúne, shinonowere hansh beezekne.
9 Ale wy jesteście rodzajem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście opowiadali cnoty tego, który was powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości.
Itmó t'alwotsere adits shááno maants iti s'eegts Ik'oko adits fino it nabitwok'o marat'ets shuwetswots, nugúso Kahniwots, Ik'o b́ tookosh woshb́dek'ts S'ayin ash itne.
10 Którzyście niekiedy byli nie ludem, aleście teraz ludem Bożym; którzyście niekiedy nie dostąpili byli miłosierdzia, aleście teraz miłosierdzia dostąpili.
It bal Ik' ashuwotsiliye itteshi, andomó Ik' ashuwotsi woterte, yoots máác' k'ewo daatsatste b́ teshi, andomó máác' k'ewo daatsrte.
11 Najmilsi! proszę was, abyście się jako przychodniowie i goście wstrzymywali od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy,
T eshwotso! datsanatsere ibwotsnat ash datsi ashuwotsi it wottsotse kashonton kaareyiru meetsi tewnotse it wokitwok'o oona itsha etirwe.
12 Obcowanie wasze mając poczciwe między poganami, aby zamiast tego, w czem was pomawiają jako złoczyńców, dobrym się uczynkom waszym przypatrując, chwalili Boga w dzień nawiedzenia.
Daneraka «Gond finirwotsiye» err itn bo oniyaloru dab Ik'o noon s'ilosh b́ weet aawots Ik' ash woterawwots it sheeng fino be'er Ik'o bo uditwok'o bo dagotse it beyor sheeng doyo it detsetwok'owa.
13 Bądźcież tedy poddani wszelkiemu ludzkiemu urzędowi dla Pana, bądź królowi, jako najwyższemu,
Doonzo Iyesus Krstossha err ashaatsere naashts jamwotssh alewere, dambaan bogt naash b́wottsotse naashi naashosh alewere.
14 Bądź przełożonym, jako od niego posłanym ku pomście źle czyniących, a ku chwale dobrze czyniących.
Dats k'eezirwotssho alewere, bo gond finirwotsi sezosh, sheeng finirwotsi udosh naashi naashoke wosheekne.
15 Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, usta zatkali nieumiejętności głupich ludzi.
Sheengo finar dartswots bodari aap'otse s'k bo etetwok'o it k'alo Ik'i shune.
16 (Bądźcież) jako wolni, a nie jako ci, którzy wolność zasłoną złości mają, ale jako słudzy Boży.
Ik' guutswotskok'o wotar s'ayinon beewere bako it s'ayin beyo gondo bín ipoosh woshk'ayere.
17 Wszystkich czcijcie, braterstwo miłujcie, Boga się bójcie, króla w uczciwości miejcie.
Ash jamo mangiwere, amants eshwotsi shunere, Ik'o sharere, nugúso mangiwere.
18 Słudzy! bądźcie poddani panom we wszelakiej bojaźni, nie tylko dobrym i bacznym, ale i dziwnym.
Guutswotso itwere it doonz doonzosh mangiyon keewewere, it kewetwerere shengwotsnat doowwots s'uznsh b́ woterawo gondwotsshor keewewere.
19 Boć to jest łaska, jeźli kto dla sumienia Bożego ponosi frasunki, cierpiąc bezwinnie.
Asho s'aato b́daatsit, weeralon gondbek'o bíyats b́ bodor Ik'osha err b́ k'amitkawotiyale.
20 Bo cóż jest za chwała, jeźlibyście grzesząc, cierpliwie znosili, by was i pięściami bito? Ale jeźli dobrze czyniąc i cierpiąc znosicie, to jest łaska u Boga.
Gondo finar sezewo de'er it k'amiyal eegi úde it datsiti? Ernmó sheengo finar it eree gondo itbek'oor it k'amiyal Ik'oke údo daatsitute.
21 Albowiem na to też powołani jesteście, ponieważ i Chrystus cierpiał za was, zostawiwszy wam przykład, abyście naśladowali stóp jego.
It s'egewwor manshe, b́ jafrats it sháitwok'o Krstos itsh gondo bek'osh ariyetso wotere.
22 Który grzechu nie uczynił, ani znaleziona jest zdrada w ustach jego.
Bíwere eegoru morro fineratse, b́ noonotsnowere kooto keyatse.
23 Któremu gdy złorzeczono, nie odzłorzeczył; gdy cierpiał, nie groził, ale poruczył krzywdę temu, który sprawiedliwie sądzi.
C'asheworowere aanidek't c'ayatse, gondo b́bek'orowere kááwon angshitwo Izar Izewersh b́ tooko oona! ett b́ imi bako sheeferatse.
24 Który grzechy nasze na ciele swoim zaniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom sprawiedliwości żyli, którego sinością uzdrowieni jesteście.
Morratse k'iron k'alewok'o k'alewon k'aleyar kááwon nobetwok'o bí b́ tookon b́ meetson no morro jitatse kur b́ dek'i, b́ gaawon kashwtserte.
25 Albowiemeście byli jako owce błądzące; ale teraz jesteście nawróceni do pasterza i biskupa dusz waszych.
It t'afts mereerwotskok'o it dandefra it teshi, andomó it kashu jinirwonat kotirwok k'az aanertee.
