< I Jana 3 >

1 Patrzcie, jaką miłość dał nam Ojciec, abyśmy dziatkami Bożemi nazwani byli. Dlategoć świat nie zna nas, iż onego nie zna.
Ⱪaranglar, Ata bizgǝ xundaⱪ qongⱪur meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsǝtkǝnki, biz «Hudaning ǝziz baliliri» dǝp atalduⱪ — wǝ biz ⱨǝⱪiⱪǝtǝnmu xundaⱪ. Bu dunya xu sǝwǝbtin bizni tonup yǝtmǝyduki, qünki bu dunya Uni tonumidi.
2 Najmilsi! teraz dziatkami Bożemi jesteśmy, ale się jeszcze nie objawiło, czem będziemy; lecz wiemy, iż gdy się on objawi, podobni mu będziemy; albowiem ujrzymy go tak, jako jest.
Sɵyümlüklirim, biz ⱨazir Hudaning ǝziz baliliridurmiz; kǝlgüsidǝ ⱪandaⱪ bolidiƣanliⱪimiz tehi oquⱪ ayan ⱪilinmiƣan. Biraⱪ U [ⱪaytidin] ayan ⱪilinƣanda, Uningƣa ohxax bolidiƣanliⱪimizni bilimiz; qünki xu qaƣda biz Uning ǝynǝn Ɵzini kɵrimiz.
3 A ktokolwiek ma tę nadzieję w nim, oczyszcza się, jako i on czysty jest.
Wǝ [Mǝsiⱨgǝ] ümid baƣliƣan ⱨǝrbir kixi U pak bolƣandǝk ɵzini paklimaⱪta.
4 Każdy, co czyni grzech, ten i zakon przestępuje; albowiem grzech jest przestępstwo zakonu.
Gunaⱨ sadir ⱪilƣan kixi [Hudaning] ⱪanuniƣa hilapliⱪ ⱪilƣan bolidu. Qünki gunaⱨ sadir ⱪilƣanliⱪ [Hudaning] ⱪanuniƣa hilapliⱪ ⱪilƣanliⱪtur.
5 A wiecie, iż się on objawił, aby grzechy nasze zgładził, a grzechu w nim nie masz.
Ⱨalbuki, silǝr Uni gunaⱨlarni elip taxlax üqün dunyaƣa kelip ayan ⱪilinƣan wǝ xundaⱪla Uningda ⱨeqⱪandaⱪ gunaⱨ yoⱪtur, dǝp bilisilǝr.
6 Wszelki tedy, kto w nim mieszka, nie grzeszy; ale ktokolwiek grzeszy, nie widział go, ani go poznał.
Uningda yaxawatⱪan ⱨǝrbir kixi gunaⱨ sadir ⱪilmaydu; kimdǝkim gunaⱨ sadir ⱪilsa, Uni kɵrmigǝn wǝ Uni tonumiƣan bolidu.
7 Dziateczki! niechaj was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, sprawiedliwy jest, jako i on sprawiedliwy jest;
Əziz balilirim, ⱨeqkimning silǝrni aldixiƣa yol ⱪoymanglar. Ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa ǝmǝl ⱪilƣuqi kixi U ⱨǝⱪⱪaniy bolƣinidǝk ⱨǝⱪⱪaniydur.
8 Kto czyni grzech, z dyjabła jest; gdyż od początku dyjabeł grzeszy. Na to się objawił Syn Boży, aby zepsował uczynki dyjabelskie.
Lekin gunaⱨ sadir ⱪilƣuqi Iblistindur. Qünki Iblis ǝlmisaⱪtin tartip gunaⱨ sadir ⱪilip kǝlmǝktǝ. Hudaning Oƣlining dunyada ayan ⱪilinixidiki mǝⱪsǝt Iblisning ǝmǝllirini yoⱪitixtur.
9 Wszelki, co się narodził z Boga, grzechu nie czyni, iż nasienie jego w nim zostaje, i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony jest.
Hudadin tuƣulƣuqi gunaⱨ sadir ⱪilmaydu; Hudaning uruⱪi uningda orun alƣaqⱪa, u gunaⱨ sadir ⱪilixi mumkin ǝmǝs, qünki u Hudadin tuƣulƣandur.
10 Po tem poznać dziatki Boże i dzieci dyjabelskie. Wszelki, który nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, i który nie miłuje brata swego.
Hudaning baliliri bilǝn Iblisning baliliri xuning bilǝn pǝrⱪliniduki, kimdǝkim ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa ǝmǝl ⱪilmisa wǝ yaki ɵz ⱪerindixiƣa meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsǝtmisǝ Hudadin ǝmǝstur.
11 Albowiem to jest poselstwo, któreście słyszeli od początku, abyśmy jedni drugich miłowali.
Qünki silǝr dǝslǝptin anglap keliwatⱪan hǝwǝr mana dǝl xuki, bir-birimizgǝ meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsitiximiz kerǝktur.
12 Nie jako Kain, który był z tego złośnika i zabił brata swego. A dlaczegoż go zabił? Iż uczynki jego złe były, a brata jego sprawiedliwe.
U u rǝzildin bolƣan, inisini ɵltürgǝn Ⱪabilƣa ohxax bolmasliⱪimiz kerǝk; u nemixⱪa inisini ⱪǝtl ⱪildi? Uning ɵzining ⱪilƣanliri rǝzil, inisining ⱪilƣanliri ⱨǝⱪⱪaniy bolƣanliⱪi üqün xundaⱪ ⱪilƣan.
13 Nie dziwujcie się, bracia moi! jeźli was świat nienawidzi.
Xunga, i ⱪerindaxlar, bu dunya silǝrni ɵq kɵrsǝ, buningƣa ⱨǝyran ⱪalmanglar.
14 My wiemy, żeśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłujemy braci; kto nie miłuje brata, zostaje w śmierci.
Biz ⱪerindaxlarni sɵygǝnlikimizdin, ɵlümdin ⱨayatliⱪⱪa ɵtkǝnlikimizni bilimiz. Ɵz ⱪerindixini sɵymigüqi tehi ɵlümdǝ turuwatidu.
15 Każdy, co nienawidzi brata swego, mężobójcą jest; a wiecie, iż żaden mężobójca nie ma żywota wiecznego w sobie zostawającego. (aiōnios g166)
Ⱪerindixiƣa ɵqmǝnlik ⱪilƣan kixi ⱪatildur wǝ ⱨeqⱪandaⱪ ⱪatilda mǝnggülük ⱨayatning bolmaydiƣanliⱪini bilisilǝr. (aiōnios g166)
16 Przez tośmy poznali miłość Bożą, iż on duszę swoję za nas położył; i myśmy powinni kłaść duszę za braci.
Biz xuning bilǝn meⱨir-muⱨǝbbǝtning nemǝ ikǝnlikini bilimizki, u biz üqün Ɵz jenini pida ⱪildi; xuningdǝk bizmu ⱪerindaxlirimiz üqün ɵz jenimizni pida ⱪilixⱪa ⱪǝrzdardurmiz.
17 A kto by miał majętność świata tego i widziałby brata swego potrzebującego, a zawarłby wnętrzności swoje przed nim, jakoż w nim zostaje miłość Boża?
Əmma kimki bu dunyada mal-mülki turup, ⱪerindixining moⱨtajliⱪini kɵrüp turup, uningƣa kɵksi-ⱪarnini aqmisa, bundaⱪ kixidǝ nǝdimu Hudaning meⱨir-muⱨǝbbiti bolsun?
18 Dziateczki moje! nie miłujmy słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą.
Əziz balilirim, sɵz bilǝn wǝ til bilǝn ǝmǝs, bǝlki ǝmǝldǝ wǝ ⱨǝⱪiⱪǝttǝ meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsitǝyli.
19 A przez to poznajemy, iż z prawdy jesteśmy i przed nim uspokojemy serca nasze.
Biz xundaⱪ ixlar bilǝn ɵzimizning ⱨǝⱪiⱪǝttin bolƣanliⱪimizni bilǝlǝymiz wǝ [Hudaning] aldida ⱪǝlbimizni hatirjǝm ⱪilalaymiz.
20 Bo jeźliby nas potępiało serce nasze, daleko większy jest Bóg niż serce nasze i wie wszystko.
Xundaⱪtimu, mubada ⱪǝlbimiz bizni yǝnila ǝyiblisǝ, Huda yǝnila ⱪǝlbimizdin üstün wǝ ⱨǝmmini bilgüqidur.
21 Najmilsi! jeźliby serce nasze nas nie potępiało, ufanie mamy ku Bogu;
Sɵyümlüklirim, ǝgǝr ⱪǝlbimiz bizni ǝyiblimisǝ, Hudaning aldida yürǝklik turimiz
22 I o cokolwiek byśmy prosili, bierzemy od niego; bo przykazania jego chowamy i to, co się podoba przed obliczem jego, czynimy.
wǝ xundaⱪla Uningdin nemini tilisǝk xuningƣa erixǝlǝymiz; qünki biz Uning ǝmrlirigǝ ǝmǝl ⱪilip, Uni hursǝn ⱪilidiƣan ixlarni ⱪilimiz.
23 A toć jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli imieniowi Syna jego, Jezusa Chrystusa, i miłowali jedni drugich, jako nam przykazał.
Wǝ Uning ǝmri xuki, uning Oƣli Əysa Mǝsiⱨning namiƣa etiⱪad ⱪiliximiz ⱨǝmdǝ Uning bizgǝ tapiliƣinidǝk bir-birimizgǝ meⱨir-muⱨǝbbǝt kɵrsitiximizdin ibarǝttur.
24 Bo kto chowa przykazania jego, w nim mieszka, a on też w nim; a przez to znamy, iż mieszka w nas, to jest z Ducha, którego nam dał.
Uning ǝmrlirigǝ ǝmǝl ⱪilidiƣan kixi [Hudada] yaxaydiƣan wǝ [Hudamu] uningda yaxaydiƣan bolidu. Əmdi Hudaning bizdǝ yaxaydiƣanliⱪini bilginimiz bolsa, U bizgǝ ata ⱪilƣan Roⱨtindur.

< I Jana 3 >