< I Jana 2 >

1 Dziatki moje! to wam piszę, abyście nie grzeszyli; i jeźliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego;
Ka oingaih rhoek, na tholh uh pawt ham ni nangmih taengah hekah he kan daek. Khat khat long khaw a tholh atah pa taengah baerhoep la hlang dueng Jesuh Khrih te n'khueh uh.
2 A on jest ubłaganiem za grzechy nasze; a nie tylko za nasze, ale też za grzechy wszystkiego świata.
Amah khaw mamih kah tholhnah kongah ni dawthnah la a om. Mamih bueng ham pawt tih diklai pum ham khaw om.
3 A przez to wiemy, żeśmy go poznali, jeźli przykazania jego zachowujemy.
Amah kah olpaek te n'kuem uh atah amah te m'ming uh coeng tila hekah nen khaw m'ming uh.
4 Kto mówi: Znam go, a przykazania jego nie zachowuje, kłamcą jest, a prawdy w nim nie masz.
Amah te ka ming tila aka thui loh boeipa kah olpaek te khaw a kuem pawt atah laithae la om tih, a khuiah oltak om pawh.
5 Lecz kto by zachował słowa jego, prawdziwie się w tym miłość Boża wykonała; przez to znamy, iż w nim jesteśmy.
Tedae a olka te aka kuem tah a khuiah Pathen kah lungnah loh soep taktak coeng. He nen ni amah ah n'om uh te m'ming uh.
6 Kto mówi, że w nim mieszka, powinien, jako on chodził, i sam także chodzić.
Amah ah naeh ham a kuek aka ti tah amah a pongpa bangla anih long khaw pongpa van saeh.
7 Bracia! nie nowe przykazanie wam piszę, ale przykazanie stare, któreście mieli od początku; a to stare przykazanie jest ono słowo, któreście słyszeli od początku.
Thintlo rhoek, nangmih taengah olpaek a thai la kan daek moenih. Tedae a tongcuek lamkah na dang uh olpaek rhuem te ni. Tekah olpaek rhuem tah na yaak uh tangtae olka ni.
8 Zasię przykazanie nowe piszę wam, które jest prawdziwe w nim i w was; iż ciemność przemija, a prawdziwa ona światłość już świeci.
Te phoeiah nangmih taengah olpaek thai kan daek. Te tah amah ah khaw, nangmih ah khaw om taktak. A hmuep tah khum coeng tih vangnah tah thoeng taktak coeng.
9 Kto mówi, iż jest w światłości, a brata swego nienawidzi, w ciemności jest aż dotąd.
Vangnah khuiah om ham a thui tih a manuca aka hmuhuet tah tahae duela a hmuep ah om pueng.
10 Kto miłuje brata swego, w światłości mieszka i zgorszenia w nim nie masz.
A manuca aka lungnah tah vangnah dongah om tih a khuiah thangkui om pawh.
11 Lecz kto nienawidzi brata swego, w ciemności jest i w ciemności chodzi, a nie wie, gdzie idzie, iż ciemność zaślepiła oczy jego.
Tedae a manuca aka hmuhuet tah a hmuep ah om tih a hmuep ah pongpa. A hmuep loh a mik te a dael sak dongah mela a caeh khaw ming pawh.
12 Piszę wam, dziatki! iż wam są odpuszczone grzechy dla imienia jego.
Oingaih rhoek nangmih ham kan daek he a ming neh tholhnah loh nangmih n'hlah uh dongah ni.
13 Piszę wam, ojcowie! żeście poznali tego, który jest od początku. Piszę wam, młodzieńcy! żeście zwyciężyli onego złośnika.
Pa rhoek nangmih ham ka daek he a tongcuek lamkah te na ming uh coeng dongah ni. Cadong nangmih ham kan daek he Rhaithae te na noeng uh dongah ni.
14 Piszę wam, dziateczki! żeście poznali Ojca. Pisałem wam, ojcowie! żeście poznali onego, który jest od początku. Pisałem wam, młodzieńcy! że jesteście mocni, a słowo Boże mieszka w was, a żeście zwyciężyli onego złośnika.
Camoe rhoek nangmih ham ka daek he, pa te na ming uh dongah ni. Pa rhoek nangmih ham kan daek he a tongcuek lamkah te na ming uh dongah ni. Cadong rhoek nangmih ham kan daek, thaom la he na om uh phoeiah, Pathen kah Olka loh nangmih khuiah rhaehrhong tih, a thae te na noeng uh dongah ni.
15 Nie miłujcie świata, ani tych rzeczy, które są na świecie; jeźli kto miłuje świat, nie masz w nim miłości ojcowskiej.
Diklai neh diklai dongkah te lungnah boeh. Khat khat loh diklai te a lungnah atah a khuiah pa kah lungnah om pawh.
16 Albowiem wszystko, co jest na świecie, jako pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha żywota, toć nie jest z Ojca, ale jest z świata.
Diklai dongkah a cungkuem tah, pumsa kah hoehhamnah, mik kah hoehhamnah, khosaknah dongkah oekhlawnnah he pa kah koe la om pawt tih diklai kah la om.
17 Światci przemija i pożądliwość jego; ale kto czyni wolę Bożą, trwa na wieki. (aiōn g165)
Diklai he khaw, anih kah hoehhamnah he khaw khum. Tedae Pathen kah kongaih aka saii tah kumhal duela om. (aiōn g165)
18 Dziateczki! ostateczna godzina jest; a jakoście słyszeli, że antychryst przyjść ma, i teraz wiele antychrystów powstało; stąd wiemy, iż jest ostateczna godzina.
Camoe rhoek, hnukkhueng tue la om tih Khrihrhal ha pawk tila na yaak uh vanbangla tahae ah pataeng Khrihrhal muep om coeng. Te dongah a tue hnukkhueng om coeng tila m'ming uh.
19 Z nas wyszli, ale nie byli z nas; albowiem gdyby byli z nas, zostaliby byli z nami; ale wyszli z nas, aby objawieni byli, iż wszyscy nie byli z nas.
Mamih lamkah nong uh cakhaw mamih kah la a om uh van moenih. Mamih kah la om uh koinih mamih taengah khaw naeh uh ni. Tedae te daengah ni mamih kah la boeih a om uh pawt te a phoe sak eh.
20 Ale wy macie pomazanie od onego Świętego i wiecie wszystko.
Nangmih khaw Hlang Cim taengah koelhnah te na dang uh dongah a cungkuem la na ming uh.
21 Nie pisałem wam, przeto żeście prawdy nie znali, ale że ją znacie, a iż wszelkie kłamstwo nie jest z prawdy.
Oltak te na ming uh pawt dongah pawt tih na ming uh dongah ni nangmih ham kan daek. Tedae laithae boeih long he oltak dongah a om moenih.
22 Kto jest kłamcą? Azaż nie ten, który zapiera, iż Jezus nie jest Chrystusem? Ten jest antychryst, który się zapiera Ojca i Syna.
Jesuh tah Khrih ni tite aka hnawt mueh atah u nim laithae te unim aka om? Te tah Khrihrhal ni te. Te long te Pa neh Capa a hnawt.
23 Każdy, co się zapiera Syna, i Ojca nie ma; a kto wyznaje Syna, ma i Ojca.
Capa aka hnawt boeih loh Pa te a pom moenih. Capa te aka phong long ni Pa te khaw a pom.
24 Wy tedy, coście słyszeli od początku, to niechaj w was zostaje; jeźliby w was zostawało, coście słyszeli od początku, i wy w Synu i w Ojcu zostaniecie.
Nangmih loh a tongcuek lamkah na yaak te na khuiah naeh sak uh. A tongcuek lamkah na yaak uh te nangmih khuiah a naeh atah nangmih khaw Capa neh Pa dongah na naeh uh ni.
25 A tać jest obietnica, którą on nam obiecał, to jest żywot on wieczny. (aiōnios g166)
He tah mamih taengah a caeng dungyan hingnah olkhueh ni. (aiōnios g166)
26 Tom wam napisał o tych, którzy was zwodzą.
Nangmih aka rhaithi rhoek kawng neh hekah he nangmih taengah kan daek.
27 Ale to pomazanie, któreście wy wzięli od niego, zostaje w was, a nie potrzebujecie, aby was kto uczył: ale jako to pomazanie uczy was o wszystkiem, a jest prawdziwe, i nie jest kłamstwem, a jako was nauczyło, tak w niem zostaniecie.
Nangmih loh koelhnah te amah lamloh na dang uh tih nangmih ah naeh coeng. Te dongah pakhat long khaw nangmih thuituen ham a ngoe moenih. Tedae koelhnah long ni a cungkuem dongah amah la nangmih n'thuituen. A thuem a om vaengah laithae a om moenih. Te dongah ni nangmih n'thuituen bangla amah dongah na naeh uh.
28 I teraz, dziateczki! zostańcie w niem, abyśmy, gdy się ukaże, ufanie mieli, a nie byli zawstydzeni od niego w przyjściu jego.
Oingaih rhoek amah dongah naeh uh van laeh. Te daengah ni a phoe vaengah sayalhnah n'khueh uh eh. Tedae amah a lonah tue vaengah a taengah n'yak mahpawh.
29 Ponieważ wiecie, że on sprawiedliwy jest, wiedzcież też, iż każdy, który czyni sprawiedliwość, z niego narodzony jest.
Amah te hlang dueng la om tila na ming uh atah duengnah aka saii boeih tah amah kah ca sak ni tila ming uh.

< I Jana 2 >