I Koryntian 7
1 Lecz o tem, coście mi pisali: Dobrzećby człowiekowi, nie tykać się niewiasty;
Na ca daek kawng dongah huta tongpa a ben pawt te then coeng.
2 Ale dla uwarowania się wszeteczeństwa niech każdy ma swoję własną żonę, a każda niech ma swego własnego męża.
Tedae cukhalhnah dongah a yuu rhip khueh uh saeh lamtah a va rhip khueh uh saeh.
3 Mąż niech żonie powinną chęć oddaje, także też i żona mężowi.
Huta te tongpa loh docanah neh thuung saeh. Te vanbangla huta long khaw tongpa taengah khueh van saeh.
4 Żona własnego ciała swego w mocy nie ma, ale mąż; także też i mąż własnego ciała swego w mocy nie ma, ale żona.
Huta loh amah pum te a hutnah moenih. A va long ni a hutnah. Te vanbangla tongpa long khaw amah pum a hutnah moenih huta long ni a hutnah.
5 Nie oszukiwajcie jeden drugiego; chybaby z spólnego zezwolenia do czasu, abyście się uwolnili do postu i do modlitwy; a zasię wespół się schodźcie, aby was szatan nie kusił dla waszej niepowściągliwości.
Kotluep la a om pawt oeh atah thangthuinah tue te na hoep phoeiah amah la koep na om uh mai mako. Te daengah ni na khoeihveetnah dongah Satan loh nangmih n'cuekcawn pawt eh.
6 Ale to mówię jako pozwalając, a nie jako rozkazując.
Tedae hekah he olpaek nen pawt tih rhoirhinah nen ni ka thui.
7 Albowiem chciałbym, aby wszyscy ludzie tak byli jako i ja; aleć każdy ma swój własny dar od Boga, jeden tak a drugi owak.
Hlang boeih he kamah bangla om sak ham ka ngaih pataeng. Pathen taengkah kutdoe te amah ah pakhat rhip loh he he, pakhat loh ke tila rhip a khueh.
8 A mówię nieżonatym i wdowom: Dobrze im jest, jeźliby tak zostali, jako i ja.
Pumhong rhoek neh nuhmai rhoek te kai bangla om uh koinih amih ham then dae ka ti.
9 Ale jeźli się wstrzymać nie mogą, niechże w stan małżeński wstąpią; boć lepiej w stan małżeński wstąpić, niż upalenie cierpieć.
Tedae a kuemsuem uh pawt atah imkhueh saeh. A cahoeh lakah tah yuloh vaksak tih a om te then ngai.
10 Tym zasię, którzy są w stanie małżeńskim, rozkazuję nie ja, ale Pan, mówiąc: Żeby się żona od męża nie odłączała.
Tedae rhukom rhoek te ka uen he kai long pawt tih Boeipa long ni ng'uen.
11 Ale jeźliby się też odłączyła, niechajże zostaje bez męża, albo niech się z mężem pojedna, a mąż żony niechaj nie opuszcza.
Huta loh a va te maa boel saeh. Tedae a maa oeh atah pumhong la tlumhmawn saeh. Te lakah atah a va te moeithen saeh lamtah a va long khaw a yuu te hnoo boel saeh.
12 A inszym zasię ja mówię, a nie Pan: Jeźli który brat ma żonę niewierną, a ta z nim przyzwala mieszkać, niechże jej nie opuszcza.
Tedae a tloe rhoek taengah kai loh [Boeipa long moenih] ka ti. Manuca khat khat loh aka tangnahmueh te a yuu la a khueh tih anih te a taengah kol ham a naep atah anih te hnoo boel saeh.
13 A jeźli która żona męża niewiernego ma, a on przyzwala z nią mieszkać, niechże go nie opuszcza.
Huta long khaw aka tangnahmueh khat khat te a va la a khueh tih tongpa long khaw anih taengah kol ham a naep atah a va te maa boel saeh.
14 Albowiem poświęcony jest mąż niewierny przez żonę i żona niewierna poświęcona jest przez męża; bo inaczej dziatki wasze byłyby nieczystemi, lecz teraz świętemi są.
Aka tangnahmueh tongpa tah a yuu lamloh a ciim tih aka tangnahmueh huta tah manuca lamloh ciim coeng. Te pawt koinih na ca rhoek te rhalawt la om uh sui dae a cim la a om uh coeng he ta.
15 A jeźli ten, co jest niewierny, chce się odłączyć, niechże się odłączy; albowiem nie jest niewolnikiem brat albo siostra w takowych rzeczach; aleć ku pokojowi nas Bóg powołał.
Tedae aka tangnahmueh loh a maa atah maa ngawn saeh. Manuca neh ngannu tah tebang dongah sal a bi sak voel moenih. Tedae rhoepnah khuila nangmih te Pathen loh n'khue coeng.
16 Albowiem co ty wiesz, żono! jeźli pozyskasz męża? Albo co ty wiesz, mężu! pozyskaszli żonę?
Huta aw tongpa te na khang ham khaw metlam na ming. Tongpa aw huta te na khang ham khaw metlam na ming.
17 Jednak jako każdemu udzielił Bóg, jako każdego powołał Pan, tak niech postępuje; a takci we wszystkich zborach stanowię.
Hlang khat rhip te Boeipa loh a tultael tih Pathen loh a khue vanbangla rhip kan uh tangloeng saeh. Te dongah ni hlangboel khuikah boeih te khaw kang uen van.
18 Obrzezanym kto powołany jest, niechaj nie wprowadza na się nieobrzezki; a w nieobrzezce kto jest powołany, niech się nie obrzezuje.
Yahvinrhet pakhat la a khue coeng te tah paa boel saeh. Pumdul khuikah pakhat te a khue coeng atah yahvinrhet boel mai saeh.
19 Obrzezka nic nie jest, także nieobrzezka nic nie jest; ale zachowywanie przykazań Bożych.
yahvinrhetnah te a hoeihae la om. Pumdul khaw a hoeihae la om. Tedae Pathen kah olpaek te kuem saeh.
20 Każdy w tem powołaniu, w którem powołany jest, niech zostaje.
Khuenah khuila a khue rhoek boeih tah a khuenah dongah naeh saeh.
21 Jesteś powołany niewolnikiem, nie dbajże na to; ale jeźli też możesz być wolny, raczej wolności używaj.
Sal la n'khue vaengah nang ham na ngaihuet pawh. Tedae na loeih uh thai coeng oeh atah lat rhoidoeng uh laeh.
22 Albowiem kto w Panu powołany jest niewolnikiem, wolny jest w Panu; także też, kto jest powołany wolnym, niewolnikiem jest Chrystusowym.
Boeipa ah a khue sal pakhat te Boeipa ah hlang loeih la om. Te vanbangla aka loeih te khaw a khue coeng atah Khrih kah sal la om.
23 Drogoście kupieni; nie bądźcie niewolnikami ludzkimi,
A phu neh n'lai uh dongah hlang kah sal la om uh boeh.
24 Każdy tedy, jakim jest powołany bracia! takim niechaj zostaje przed Bogiem.
Manuca rhoek te te khuila rhip a khue. Te nen te Pathen taengah naeh saeh.
25 A o pannach rozkazania Pańskiego nie mam; wszakże radę daję, jako ten, któremu Pan z miłosierdzia swego dał, aby był wiernym.
Oila ham te tah Boeipa kah olpaek ka khueh pawh. Tedae a rhen tangtae vanbangla Boeipa dongah uepom la om ham poeknah ka paek.
26 Mniemam tedy, że to jest rzecz dobra dla następującej potrzeby, że jest rzecz dobra człowiekowi tak być.
A kueknah te ha pai coeng dongah a then la om he ka poek van. Te tlam te hlang taengah a then la om tangloeng saeh.
27 Przywiązałeś się do żony, nie szukajże rozwiązania; rozwiązanyś od żony, nie szukajże żony.
Na yuu la a samtom te paekrhanah tlap boeh. Yuu te na hlak atah yuu tlap voel boeh.
28 A jeźlibyś się ożenił, nie zgrzeszyłeś; jeźliby też panna szła za mąż, nie zgrzeszyła; wszakże utrapienie w ciele takowi mieć będą; lecz ja was szanuję.
Tedae na yunah van atah na tholh moenih. Oila long khaw va a sak atah a tholh moenih. Tedae tebang te pumsa ah phacip phabaem la om ni. Te dongah kai loh nangmih kan hlun.
29 A toć mówię, bracia! ponieważ czas potomny ukrócony jest, aby i ci, którzy żony mają, byli, jakoby ich nie mieli;
Manuca rhoek, hekah he ka thui dae a tue loh tok coeng. Tahae lamkah tah yuu aka khueh khaw aka khueh pawt banglam ni a om pueng eh.
30 A którzy płaczą, jakoby nie płakali; a którzy się radują, jakoby się nie radowali; a którzy kupują, jakoby nie trzymali;
Aka rhap long te khaw aka rhap pawt bangla, aka omngaih long khaw aka omngaih pawt bangla, aka lai long khaw aka khueh pawt bangla,
31 A którzy używają tego świata, jakoby źle nie używali; bo przemija kształt tego świata.
Diklai aka hnonah rhoek lawn boeh. Diklai kah he tah a suisak khum coeng.
32 A chcę, abyście wy byli bez kłopotu, bo kto nie ma żony, stara się o rzeczy Pańskie, jakoby się podobał Panu;
Tedae nangmih te bidip la om sak ka ngaih. Pumhong loh Boeipa te kolo sak ham Boeipa kah bitat dongah mawn saeh.
33 Ale kto się ożenił, stara się o rzeczy tego świata, jakoby się podobał żonie.
Tedae rhukom tah a yuu te kolo sak ham diklai kah bitat dongah mawn saeh.
34 Jest różność między mężatką i panną; która nie szła za mąż, stara się o rzeczy Pańskie, aby była święta i ciałem i duchem; ale która szła za mąż, stara się o rzeczy tego świata, jakoby się podobała mężowi.
Tedae a cikcok dongah pumhong nu long khaw, oila long khaw Boeipa kah bitat dongah mawn saeh. Te daengah ni pum neh mueihla ah khaw a cim la a om eh. Tedae rhukom nu tah a va te kolo sak ham diklai kah bitat dongah mawn saeh.
35 A toć mówię ku dobru waszemu; nie abym sidło na was wrzucił, ale abyście słusznie i przystojnie stali przy Panu bez rozerwania.
Nangmih te amah rhoeikhang ham ka thui coeng he. Nangmih te kuiokrhui kan sui thil moenih. Tedae Boeipa te a koihhilh neh liplip ngaan sak ham ni ka thui.
36 A jeźli kto mniema, że nieprzystojnie sobie poczyna z panną swoją, gdyby z lat swoich wyszła, i do tego by jej przyszło, co chce, niechaj czyni, nie grzeszy; niechże idzie za mąż.
Tedae pakhat loh a oila nah te savek tih suiham la a om khaw a poek khaming. Te vaengah a kuek aka om van te tah a ngaih bangla rhoi sak. A tholh moenih yuva uh rhoi saeh.
37 Ale kto statecznie postanowił w sercu swem, potrzeby tego nie mając, lecz ma w mocy własną swoję wolę i to usądził w sercu swem, aby zachował pannę swoję, dobrze czyni.
Tedae a thinko ah khak aka pai te tah a kueknah a om moenih. Amah a kongaih kawng dongah saithainah a khueh ngawn. He tla ko a taam khaw a oila te tuem ham ni a thinko ah balh a saii coeng.
38 A tak ten, kto daje za mąż, dobrze czyni; ale który nie daje za mąż, lepiej czyni.
Te dongah amah kah oila aka bae tah balh a saii coeng. Yuloh neh vasak pawt long khaw a then ni a saii.
39 Żona związana jest zakonem, póki żyje mąż jej; a jeźliby umarł mąż jej, wolna jest, aby szła, za kogo chce, tylko w Panu.
Huta tah a hing tue khuiah a va loh a pin. Tedae a va te a duek atah aka loeih la om coeng tih a ngaih te tah Boeipa ming neh dawk vanah saeh.
40 Ale szczęśliwszą jest, jeźliby tak została według rady mojej; a mniemam, że i ja mam Ducha Bożego.
Tedae kai kah kopoek bangla om mai koinih a yoethen ni. Kai long khaw Pathen kah Mueihla a khueh tila ka poek.
