< I Koryntian 5 >
1 Zapewne słychać, że jest między wami wszeteczeństwo, a takie wszeteczeństwo, jakie i między pogany nie bywa mianowane, aby kto miał mieć żonę ojca swego.
Ami huni bole pai ase ta te kunba khan ase jun khan bebichar laga kaam apnikhan majote kori ase, aru eneka biya kaam khan juntu Porjati khan majote kitia bhi huna nai- jineka ekjon manu tai laga baba laga maiki ke loi kene ase.
2 A wyście się nadęli, a nie raczejście się smucili, aby był uprzątniony z pośrodku was ten, który ten uczynek popełnił.
Aru eneka hoi kene bhi apnikhan iman phutani ase! Asol to apnikhan mon dukh hobole lage, eneka hoile jun manu eneka kaam kori ase taikhan ke apnikhan logot pora ulai dibi.
3 Przetoż ja, aczem odległy ciałem, lecz przytomny duchem, jużem jakobym był przytomny, osądził tego, który to tak popełnił,
Ami apnikhan majote gaw pora alag thakile bhi, ami laga atma to apnikhan logote ase. Moi poila pora utu manu laga kaam khan nimite bisar kori dise, ami nijor ta te thaka nisena.
4 Gdy się w imieniu Pana naszego Jezusa Chrystusa zgromadzicie, i z duchem moim, i z mocą Pana naszego, Jezusa Chrystusa,
Jitia apnikhan Probhu Jisu Khrista laga naam pora joma hoise, aru ami atma pora apnikhan logote ase, amikhan laga Probhu Jisu Khrista laga hokti pora,
5 Oddać szatanowi na zatracenie ciała, żeby duch był zachowany w on dzień Pana Jezusa.
etu manu ke Saitan laga hathte tai laga gaw ke khotom kori dibo nimite dibi, eneka hoile Probhu laga dinte tai laga atma to bachai lobo.
6 Nie dobrać to chluba wasza. Azaż nie wiecie, iż trochę kwasu wszystko zaczynienie zakwasza?
Apnikhan phutani dikhai thaka to bhal nohoi. Apnikhan najane naki, ekta chutu khomir to pura atta ke phulai diye?
7 Wyczyścież tedy stary kwas, abyście byli nowem zaczynieniem, jako przaśnymi jesteście; albowiem Baranek nasz wielkanocny za nas ofiarowany jest, Chrystus.
Purana khomir ke ulai dibi eneka hoile apnikhan ekta notun roti bona bole laga atta hoi jabo. Kilekoile Khrista, amikhan laga Nistar laga mer bacha to bolidan hoi jaise.
8 A tak obchodźmy święto nie w starym kwasie, ani w kwasie złości i rozpusty, ale w przaśnikach szczerości i prawdy.
Etu nimite ahibi amikhan khushi laga din ke manabo, purana khomir logote nohoi, nohoile bhi biya adat aru biya kaam laga khomir pora nohoi, kintu hosa aru ekta naphula laga roti nisena sapha hoi kene.
9 Pisałem wam w liście, abyście się nie mieszali z wszetecznikami;
Ami poila laga chithi te bhi likhise, bebichar kora manu khan logote namilibi.
10 Ale nie zgoła z wszetecznikami tego świata albo z łakomcami, albo z drapieżcami, albo z bałwochwalcami; bo inaczej musielibyście z tego świata wynijść.
Ami laga chithi te, etu prithibi laga bebichar kaam kora khan, nohoile lalchi thaka, nohoile thogai diya manu, nohoile murti puja kora khan logote namili kene thakibi kowa nohoi, eneka hoile apnikhan etu prithibi pora bahar te jabole lagibo.
11 Lecz teraz pisałem wam, abyście się nie mieszali; jeźliby kto, mieniąc się być bratem, był wszetecznikiem, albo łakomcą, albo bałwochwalcą, albo obmówcą, albo pijanicą, albo ździercą, żebyście z takowym i nie jadali.
Kintu etiya ami apnikhan ke likha to utu manu khan logote namilibi jun tai nijorke ekjon bhai nisena koi kintu jun bebichar ase, nohoile lalchi ase, nohoile murti puja kora, nohoile kotha pora biya gali kora, nohoile nisa pani kore, nohoile manu ke thogai diye. Eneka manu logote kha luwa bhi na koribi.
12 Albowiem cóż ja mam sądzić i obcych? Azaż wy tych, co są domowi, nie sądzicie?
Ki kori bole ami abiswasi khan ke bisar koribo? Bhitor te thaka khan ke bisar koribo lage nohoi?
13 Ale tych, którzy są obcymi, Bóg sądzi. Przetoż uprzątnijcie tego złośnika z pośrodku samych siebie.
Kintu Isor to abiswasi khan ke bisar kore. “Etu biya manu ke apnikhan laga majot pora ulai dibi.”