I Koryntian 2
1 A ja gdym przyszedł do was, bracia! nie przyszedłem z wyniosłością mowy albo mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże.
Ta ishato ta inteko Xoossa xuura qonccisana biday taas duuna qaratethi woykko era daroy diza gishshi gidena.
2 Albowiem nie osądziłem za rzecz potrzebną, co inszego umieć między wami, tylko Jezusa Chrystusa, i to onego ukrzyżowanego.
Ta inte giddon diza wode kaqettida Yesus Kiristoosape attin hara erontta mala ta baggara muritadis.
3 I byłem ja u was w słabości i w bojaźni i w strachu wielkim,
Ta inteko daro daaburan, yashatethanine qassekka daro kokorashe badis.
4 A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,
Ta qaalayne sabakoyka ayana wolqa qonccisethanpe attin cimonine era daron gidena.
5 Aby się wiara wasza nie gruntowała na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej.
Hessika inte ammanoy Xoossa wolqanpe attin asa cinccatetha bolla xaphontta mala hanides.
6 A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną; (aiōn g165)
Nu kaha kunthida asata achchan era hasa7a hasa7osu. Gido attin hayssa ha alameza erateth gidena. Woyko dhayana diza ha alameza haarizayta erateth gidena. (aiōn g165)
7 Ale mówimy mądrość Bożą w tajemnicy, która jest zakryta, którą Bóg przeznaczył przed wieki ku chwale naszej, (aiōn g165)
Gido attin nu hasa7izay kase qoteti diza Xoossa xuura eratethikko. He eratethay Xoossi daro wodepe kase nuna bonchos kasetid wursi wothidayssakko. (aiōn g165)
8 Której żaden z książąt tego świata nie poznał; bo gdyby byli poznali, nigdy by Pana chwały nie ukrzyżowali; (aiōn g165)
Ha alameza haarizaytape oonka ha eratetha eribeyna. Eridako istti boncho Goda kaqettena. (aiōn g165)
9 Ale opowiadamy, jako napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło, co nagotował Bóg tym, którzy go miłują.
Gido attin geesha maxaafan “Asa ayfey beyonttazi, asa haythi siyonttazi, asa wozinayka qoponttazi Xoossi ba dosizaytas giigisides” gees.
10 Ale nam to Bóg objawił przez Ducha swojego; albowiem duch wszystkiego się bada, i głębokości Bożych.
Xoossi gidiko hessa ba ayana baggara nuusu qonccisides. Ayanayka Xoossas ciima yoo ashontta wursi piligi xeeles.
11 Bo któż z ludzi wie, co jest w człowieku, tylko duch człowieczy, który w nim jest? Także też i tego, co jest w Bogu, nikt nie wie, tylko Duch Boży.
Asa garisan izades diza ayanape attin izade wozina erizay oonee? Hessaththoka Xoossa ayanape attin Xoossa qofa erizay oonka deena.
12 Aleśmy my nie przyjęli ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od Boga darowane;
Xoossafe nuusu imettidayssa nuni erana mala Xoossa ayanay nuusu imettides attin nuni hayssa ha alameza ayana ekibeykko.
13 O których też mówimy, nie temi słowy, których ludzka mądrość naucza, ale których Duch Święty naucza, do duchownych rzeczy duchowne stosując.
Nu yootizay hayssako. Nu asape tamarda qaala gidontta ayanape tamarda qaala hasa7osu. Ayana tumatethaka nu qonccisizay ayana qaalankko.
14 Ale cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego; albowiem mu są głupstwem i nie może ich poznać, przeto iż duchownie bywają rozsądzone.
Xoossa ayanay izan bayinda asi Xoossa ayanape gididazi ekkanas danda7ena. Gaasoyka hessa mala yooy izas eeyatethakko. Izi bess ayanan paacetizade gidida gishshi izi eranas danda7ena.
15 Aleć duchowny rozsądza wszystko; lecz sam od nikogo nie bywa rozsądzony.
Xoossa ayanay izan diza uray qass wursika paaces attin bess oonankka paacetena.
16 Albowiem któż poznał zmysł Pański? Któż go będzie uczył? Ale my zmysł Chrystusowy mamy.
Hessikka “Goda qofa eranas danda7izay oonee? Iza zoranas danda7izay oonee?” geeteti kase geesha maxaafan xaafettida malakko. Nuusu gidiko Kiristoosa wozinay dees.
