I Koryntian 14
1 Naśladujcie miłości, starajcie się usilnie o dary duchowne; lecz najwięcej, abyście prorokowali.
Mhläkphyanak cun ktha na ua. Ngmüimkhyaa bänake üng nami mlungmthin jah ta ua, aktunga Pamhnama ngthu sang theia bänak cun tak vaia ktha na ua.
2 Albowiem kto mówi językiem obcym, nie ludziom mówi, ale Bogu; bo żaden nie słucha, lecz on duchem mówi tajemnice.
Am ksinga ngthu pyenkie cun u naw ami pyen am ksingkia kyase khyanga veia käh pyen u lü Pamhnama veia pyenkiea kyaki. Ngmüimkhya johit üng ngthu ngthup cun pyenkie ni.
3 Ale kto prorokuje, mówi ludziom zbudowanie i napominanie, i pociechę.
Ngthu sangkie cun, khyanga dawnak vaia ngthu, mcäinaka ngthu ja mhlawhmcahnaka ngthu pyenkie.
4 Kto językiem obcym mówi, samego siebie buduje; ale kto prorokuje, ten zbór buduje.
Am ksing theia ngthu pyenkie cun ami mäta dawnak vaia kyaki, acunsepi Pamhnama ngthu sangkie cun naw sangcimea dawnak vaia pyenkie ni.
5 A chciałbym, abyście wy wszyscy językami mówili, ale abyście raczej prorokowali; albowiem większy jest ten, co prorokuje, niż ten, co językami obcymi mówi, chyba żeby tłumaczył, aby zbór brał zbudowanie.
Acunüng nami van naw am ksing theia ngthu nami pyen thei vai ka hlüeiki, acunsepi ngthu nami sangnak vaia bäkhäknak cun hlüei bawk veng; ngthu kce pyenkia kthak Pamhnama ngthu sangki cun phumah ve, ngthu pyenkia phäh lat be khai a ve ta sangcim daw khai ni.
6 Teraz tedy, bracia! gdybym przyszedł do was, językami obcymi mówiąc, cóż wam pomogę, jeźlibym wam nie mówił albo przez objawienie, albo przez umiejętność, albo przez proroctwo, albo przez naukę?
Ka püie, nami veia ka law üng am ksinga ngthu pyen lü ka law üng ia ka kya khai. Ia am kya, Pamhnama mdannak, ksingnak, dawkia khyübe ja mtheinak ka lawpüi üngpi ia am kya.
7 Wszak i rzeczy nieżywe, które dźwięk wydawają jako piszczałka albo cytra, jeźliby różnego dźwięku nie wydawały, jakoż poznane będzie, co na piszczałce, albo co na cytrze grają?
Am xüngsekie pilim ja cawng pi akdaw am ami ng'yünko ta a tuilam am ksingki naw ihawkba jah ksing thei khai ni?
8 Albowiem jeźliby trąba niepewny głos dała, któż się do boju gotować będzie?
Ngtuk pawh vai üng kpun ami tum, am mi ngsinga a ng'yüng am ksing üng ngtuk pawh khaia u ngpitngpyang khai ni?
9 Także i wy, jeźlibyście językiem nie wydali mowy dobrze zrozumiałej, jakoż będzie zrozumiałe, co się mówi? albowiem będziecie tylko na wiatr mówić.
Acuna mäiha, am ksinga ngthu üng pyen cun ihawkba khyange naw ksing khaie ni? Khawkhi üng pyen sawxata mäiha law khai.
10 Tak wiele, jako słyszymy, jest różnych głosów na świecie, a nic nie jest bez głosu.
Khawmdek khana ngthukhyü akce kce veki, acunsepi ami van ami ti hlü veki.
11 Jeźlibym tedy nie znał mocy głosu, będę temu, który mówi, cudzoziemcem; a ten, co mówi, będzie mi także cudzoziemcem.
Ami pyen am ka ksing üng acun pyenki cun keia phäha khyangmjü kcea kya lü kei pi amimi phäha khyangmjü kcea ka kya khai.
12 Także i wy, ponieważ się usilnie staracie o dary duchowne, szukajcież tego, abyście obfitowali ku zbudowaniu zboru.
Acunakyase, nangmi pi Ngmüimkya bänak tak vaia nami kthanaka mäiha; sangcima ngdüih thawhnak vaia acune jah sumei vaia ktha na däm ua.
13 Dlatego kto mówi obcym językiem, niech się modli, aby mógł tłumaczyć.
Am ksing theia ngthu pyenki naw i a pyen ti cun a jah mtheh be thei vaia ktaiyü se.
14 Bo jeźlibym się modlił obcym językiem, modlić się będzie mój duch; ale rozum mój jest bez pożytku.
Am ksing theia ngthu üng ka ktaiyü üng, ka ngmüimkhya akcanga ktaiyüki, cunsepi ka mlung naw am sim.
15 Cóż tedy jest? Będę się modlił duchem, będę się też modlił i wyrozumieniem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i wyrozumieniem.
Acukba anita i ja ka pawh kawm? Ka ngmüimkhya am ka ktaiyü khai, ka ksingnak am pi ka ktaiyü khai; ka ngmüimkhya am ng’äi lü ka mlung kyawng am pi ka ng’äi hnga khai.
16 Bo jeźlibyś błogosławił duchem, jakoż ten, który jest z pocztu prostaków, na twoje dziękowanie rzecze Amen, ponieważ nie wie, co mówisz?
Ngmüimkhya däk am Pamhnama vei jenak na mtheh üng, jenak mtheh lü na ktaiyü cun am ksingkie naw ihawkba “Amen” ti thei khaie ni.
17 Bo choć ty wprawdzie dobrze dziękujesz, ale się drugi nie buduje.
Pamhnam üng jenak mtheh lü na ktaiyü cun aktäa dawki cunsepi khyang kcee naw am daw na u.
18 Dziękuję Bogu mojemu, iż więcej, niż wy wszyscy, językami mówię.
Nangmi kthaka am ksinga ngthu ka pyen bawka phäh Pamhnam je na veng.
19 A wszakże we zborze wolę pięć słów zrozumiale przemówić, abym i drugich nauczył, niżeli dziesięć tysięcy słów językiem obcym.
Acunsepi, sangcimea sawkhanaka am ksing theia ngthu thawng mat pyen na kthaka ta, khyangea ksing theia ngthu nglung mhma ka sumei khai ni.
20 Bracia! nie bądźcie dziećmi wyrozumieniem, ale bądźcie dziećmi złością, a wyrozumieniem dorosłymi bądźcie.
Ka püie, nami cungaihnak üng hnasen hea kba käh ve ua; cungaihnak am xü u lü mkhyekatnak am ksingkia hnasena mäiha ve ua.
21 W zakonie napisano: Iż obcemi językami i obcemi wargami mówić będę ludowi temu; a przecię mnie i tak nie usłuchają, mówi Pan.
Thum üng, “khyangmjü kcea khyü üng ka khyange ka jah ngthungmin püi khai; khyangmjü kcea mpyawng üng ka khyange ka jah ngthungmin püi khai, acunüng pi ka khyange naw am na ngai khaie” tia ng’yuki.
22 Przetoż języki są za cud, nie tym, którzy wierzą, ale niewiernym; a proroctwo nie niewiernym, ale wierzącym.
Acunakyase, am ksing theia ngthu pyen cun jumeikiea phäha msingnaka am kya, am jumeikiea phäha ni a kya ve; ngthu sangnak cun am jumeikiea phäha msingnaka am kya, jumeikiea phäha ni a kya ve.
23 Jeźliby się tedy wszystek zbór na jedno miejsce zeszedł, a wszyscy by językami obcemi mówili, a weszliby tam prostacy albo niewierni, izali nie rzeką, że szalejecie?
Acunakyase, sangcime naküt ngcun u lü, nami van naw am ksinga khyü am ngthu nami pyen üng, am ksingkie ja am jumeikie ami law üng, nami angkia am ning jah ngai khaie ni?
24 Ale jeźliby wszyscy prorokowali, a wszedłby który niewierny albo prostak, od wszystkich przekonany i od wszystkich sądzony bywa.
Acunsepi, sangcime nami van ngthu sang u lü nami na ve k'um üng, am jumeikia pi kyase, khyang sawxata pi kyase, a luh law üng ami ngjaka ngthu naw ami mkhyekatnak jah ksingsak khai. Ami ngjak naw ami katnak ngthu jah mkhyah khai.
25 A tak skrytości serca tego bywają objawione, a on upadłszy na oblicze, pokłonili się Bogu, wyznawając, że Bóg jest prawdziwie w was.
Ami mlungkyawng k'uma anghmüa ami ngaihkyunake mdana kya khai, kawp u lü Pamhnam sawhkhah khaie; “Pamhnam hia ve kcang ve” tia pyen khaie.
26 Cóż tedy jest, bracia? Gdy się schodzicie, każdy z was ma psalm, ma naukę, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie; wszystko to niech się dzieje ku zbudowaniu.
Ka püie aw, ka ti hlü ta hikba ni. Hjawhkhah khaia nami ngkhäm law üng, mat ng’äi khai, mat naw mtheimthangnak, mat naw Pamhnam üngkhyüh mdannak, mat naw am ksing theia khyü pyenak, mat naw acuna khyü ti cun lat be yah khai. Avan cun sangcima dawnak vaia kya khaie.
27 Jeźli kto językiem mówi, niech to będzie po dwóch albo najwięcej po trzech, i to na przemiany, a jeden niech tłumaczy.
Am ksing theia ngthu üng pyenki a ve üng, nghngih ja anung säih kthum ami ve üng, mat päng lü mat naw pyen yah khai. Acuna ani pyen cun pi mat mat naw lat be yah khai.
28 A jeźliby tłumacza nie było niechże we zborze milczy ten, który obcym językiem mówi, a niech mówi sobie i Bogu.
Lüpi acuna lat be khai am a ve ta sangcima k'uma käh khihkheh kawm, amät naw Pamhnam ngthueipüi kawm.
29 Ale prorocy niech mówią dwaj albo trzej, a drudzy niech rozsądzą.
Nghngih kthum Pamhnama ngthu yahki naw ami pyen um üng akce naw i ami pyen ti cun jah ksükcet kawm.
30 Jeźliby też inszemu siedzącemu co było objawione, on pierwszy niechaj milczy.
Ngkämnaka mat naw Pamhnam üngkhyüh ngthu a yah ta am ksinga ngthu pyenki naw a pyen hawih se.
31 Bo możecie wszyscy jeden po drugim prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy pocieszeni byli.
Avan naw Pamhnama ngthu mat mat cima nami sang yah khai acun üng ni avan naw ngthei na u lü ngjuktha pi yah khaie.
32 I duchy proroków są poddane prorokom.
Pamhnama ngthu pyennak thei bänak yahki cun ngthu pyenkia keha ve yah vai,
33 Albowiem Bóg nie jest powodem nieporządku, ale pokoju, jako i we wszystkich zborach świętych.
isetiakyaküng Pamhnam naw amimi akse mi ve vai am hlüei, mi ngkawt vai ja mi dim’yeki vai hlüeiki. Pamhnama sangcim avan ami ngkhäm üng,
34 Niewiasty wasze niech milczą we zborach; albowiem nie pozwolono im, aby mówiły, ale aby poddanemi były, jako i zakon mówi.
nghnumie ngkhämnaka käh khihkheh lü ve u se; Judahea thum naw a pyena kba; käh jah ksenak vai jah phäh käh ngthuei u se.
35 A jeźli się czego nauczyć chcą, niechże w domu mężów swoich pytają, ponieważ sromota niewiastom we zborze mówić.
I mä ami ksing hlü üng pi ami cei ima kthäh u se. Sangcima ngkhämnaka nghnumia ngthu pyen cun ngkekhyakei phyaki ni.
36 Izali od was słowo Boże wyszło? Izali tylko do was samych przyszło?
Pamhnama ngthu cun nangmi üngkhyüh lawki aw? Am ani üng nangmia vei däka pha lawki aw?
37 Izali kto zda się być prorokiem albo duchownym, niech uzna, iż te rzeczy, które wam piszę, są Pańskiem rozkazaniem.
A u pi, Pamhnama ngsäa am ani üng Ngmüimkhya bänaka a ngaih üng, ani naw a ksing vaia Bawipa ngthupet cun ania veia ka yuk ni.
38 A jeźli kto nie wie, niechajże nie wie.
Hina ka yuk ia am msuiki cun ani pi ia käh msui ua.
39 A tak, bracia! starajcie się usilnie o to, abyście prorokowali, a językami obcemi mówić nie zabraniajcie.
Acunakyase ka püie, Pamhnama ngthu sang da nami mlung ktha na u; am ksinga ngthu pyenki pi käh mkhyawh u.
40 Wszystko się niech dzieje przystojnie i porządnie.
Anaküt cun akdawa tui lam üng bilo ua.
