I Koryntian 13

1 Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, stałem się jako miedź brząkająca, albo cymbał brzmiący.

மர்த்யஸ்வர்கீ³யாணாம்’ பா⁴ஷா பா⁴ஷமாணோ(அ)ஹம்’ யதி³ ப்ரேமஹீநோ ப⁴வேயம்’ தர்ஹி வாத³கதாலஸ்வரூபோ நிநாத³காரிபே⁴ரீஸ்வரூபஸ்²ச ப⁴வாமி|

2 I choćbym miał proroctwo i wiedziałbym wszystkie tajemnice, i wszelką umiejętność, i choćbym miał wszystkę wiarę, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, nicem nie jest.

அபரஞ்ச யத்³யஹம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸா²ட்⁴ய​: ஸ்யாம்’ ஸர்வ்வாணி கு³ப்தவாக்யாநி ஸர்வ்வவித்³யாஞ்ச ஜாநீயாம்’ பூர்ணவிஸ்²வாஸ​: ஸந் ஸை²லாந் ஸ்தா²நாந்தரீகர்த்தும்’ ஸ²க்நுயாஞ்ச கிந்து யதி³ ப்ரேமஹீநோ ப⁴வேயம்’ தர்ஹ்யக³ணநீய ஏவ ப⁴வாமி|

3 I choćbym wynałożył na żywność ubogich wszystkę majętność moję, i choćbym wydał ciało moje, abym był spalony, a miłości bym nie miał, nic mi to nie pomoże.

அபரம்’ யத்³யஹம் அந்நதா³நேந ஸர்வ்வஸ்வம்’ த்யஜேயம்’ தா³ஹநாய ஸ்வஸ²ரீரம்’ ஸமர்பயேயஞ்ச கிந்து யதி³ ப்ரேமஹீநோ ப⁴வேயம்’ தர்ஹி தத்ஸர்வ்வம்’ மத³ர்த²ம்’ நிஷ்ப²லம்’ ப⁴வதி|

4 Miłość jest długo cierpliwa, dobrotliwa jest; miłość nie zajrzy, miłość nie jest rozpustna, nie nadyma się;

ப்ரேம சிரஸஹிஷ்ணு ஹிதைஷி ச, ப்ரேம நிர்த்³வேஷம் அஸ²ட²ம்’ நிர்க³ர்வ்வஞ்ச|

5 Nie czyni nic nieprzystojnego, nie szuka swoich rzeczy, nie jest porywcza do gniewu, nie myśli złego;

அபரம்’ தத் குத்ஸிதம்’ நாசரதி, ஆத்மசேஷ்டாம்’ ந குருதே ஸஹஸா ந க்ருத்⁴யதி பராநிஷ்டம்’ ந சிந்தயதி,

6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy;

அத⁴ர்ம்மே ந துஷ்யதி ஸத்ய ஏவ ஸந்துஷ்யதி|

7 Wszystko okrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko cierpi.

தத் ஸர்வ்வம்’ திதிக்ஷதே ஸர்வ்வத்ர விஸ்²வஸிதி ஸர்வ்வத்ர ப⁴த்³ரம்’ ப்ரதீக்ஷதே ஸர்வ்வம்’ ஸஹதே ச|

8 Miłość nigdy nie ustaje; bo choć są proroctwa, te zniszczeją; choć języki, te ustaną; choć umiejętność, wniwecz się obróci.

ப்ரேம்நோ லோப​: கதா³பி ந ப⁴விஷ்யதி, ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நம்’ லோப்ஸ்யதே பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணம்’ நிவர்த்திஷ்யதே ஜ்ஞாநமபி லோபம்’ யாஸ்யதி|

9 Albowiem po części znamy i po części prorokujemy.

யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஜ்ஞாநம்’ க²ண்ட³மாத்ரம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நமபி க²ண்ட³மாத்ரம்’|

10 Ale gdy przyjdzie to, co jest doskonałego, tedy to, co jest po części, zniszczeje.

கிந்த்வஸ்மாஸு ஸித்³த⁴தாம்’ க³தேஷு தாநி க²ண்ட³மாத்ராணி லோபம்’ யாஸ்யந்தே|

11 Pókim był dziecięciem, mówiłem jako dziecię, rozumiałem jako dziecię, rozmyślałem jako dziecię; lecz gdym się stał mężem, zaniechałem rzeczy dziecinnych.

பா³ல்யகாலே(அ)ஹம்’ பா³ல இவாபா⁴ஷே பா³ல இவாசிந்தயஞ்ச கிந்து யௌவநே ஜாதே தத்ஸர்வ்வம்’ பா³ல்யாசரணம்’ பரித்யக்தவாந்|

12 Albowiem teraz widzimy przez zwierciadło i niby w zagadce; ale na on czas twarzą w twarz; teraz poznaję po części, ale na on czas poznam, jakom i poznany jest.

இதா³நீம் அப்⁴ரமத்⁴யேநாஸ்பஷ்டம்’ த³ர்ஸ²நம் அஸ்மாபி⁴ ர்லப்⁴யதே கிந்து ததா³ ஸாக்ஷாத் த³ர்ஸ²நம்’ லப்ஸ்யதே| அது⁴நா மம ஜ்ஞாநம் அல்பிஷ்ட²ம்’ கிந்து ததா³ஹம்’ யதா²வக³ம்யஸ்ததை²வாவக³தோ ப⁴விஷ்யாமி|

13 A teraz zostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy rzeczy; lecz z nich największa jest miłość.

இதா³நீம்’ ப்ரத்யய​: ப்ரத்யாஸா² ப்ரேம ச த்ரீண்யேதாநி திஷ்ட²ந்தி தேஷாம்’ மத்⁴யே ச ப்ரேம ஸ்²ரேஷ்ட²ம்’|