< I Koryntian 13 >
1 Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, stałem się jako miedź brząkająca, albo cymbał brzmiący.
Hlang kah neh puencawn kah olcal, ka cal dae lungnah ka khueh pawt atah rhohum a cai neh tlaklak a kii bangla ka om.
2 I choćbym miał proroctwo i wiedziałbym wszystkie tajemnice, i wszelką umiejętność, i choćbym miał wszystkę wiarę, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, nicem nie jest.
Tonghma ol khaw ka dang tih olhuep boeih neh mingnah boeih ka ming, tlang ke puen thai ham tangnah cungkuem ka khueh dae, lungnah ka khueh pawt atah a honghi lam ni ka om.
3 I choćbym wynałożył na żywność ubogich wszystkę majętność moję, i choćbym wydał ciało moje, abym był spalony, a miłości bym nie miał, nic mi to nie pomoże.
Ka khuehtawn te boeih ka cah tih hmai ah hoeh ham ka pum te ka paek dae, lungnah ka khueh pawt atah ka hoeikhang moenih.
4 Miłość jest długo cierpliwa, dobrotliwa jest; miłość nie zajrzy, miłość nie jest rozpustna, nie nadyma się;
Lungnah tah a thinsen, lungnah loh a rhen, lungnah tah thatlai pawh, hoemdam pawh, hoemdawk pawh.
5 Nie czyni nic nieprzystojnego, nie szuka swoich rzeczy, nie jest porywcza do gniewu, nie myśli złego;
savek pawh, amah ham toem pawh, umyaa pawh, a thae te kuem pawh.
6 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy;
Boethae te omngaih thil pawh. Oltak dongah ni a omngaih.
7 Wszystko okrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko cierpi.
A cungkuem te a hlipdah tih, a cungkuem te a tangnah. a cungkuem te a ngaiuep, a cungkuem te a ueh.
8 Miłość nigdy nie ustaje; bo choć są proroctwa, te zniszczeją; choć języki, te ustaną; choć umiejętność, wniwecz się obróci.
Lungnah tah cungku pawh. Tedae tonghma ol khaw hmata ni. Ol khaw paa ni, mingnah khaw bawt ni.
9 Albowiem po części znamy i po części prorokujemy.
Cungvang la m'ming uh dongah cungvang la m'phong uh.
10 Ale gdy przyjdzie to, co jest doskonałego, tedy to, co jest po części, zniszczeje.
Tedae a soep la a pawk vaengah a cungvang tah a hmil ni.
11 Pókim był dziecięciem, mówiłem jako dziecię, rozumiałem jako dziecię, rozmyślałem jako dziecię; lecz gdym się stał mężem, zaniechałem rzeczy dziecinnych.
Cahmang la ka om vaengah cahmang bangla ka cal, cahmang bangla ka poek, cahmang bangla ka ngai, hlang la ka coeng vaengah cahmang kah ka omih te ka voeih.
12 Albowiem teraz widzimy przez zwierciadło i niby w zagadce; ale na on czas twarzą w twarz; teraz poznaję po części, ale na on czas poznam, jakom i poznany jest.
Hmaidan dongah lumrhanah la m'hmuh uh pueng dae te vaengah maelhmai neh maelhmai tong uh ni. Tahae ah a cungvang la ka ming dae te vaengah ming tangtae bangla ka ming van ni.
13 A teraz zostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy rzeczy; lecz z nich największa jest miłość.
Tangnah, ngaiuepnah, lungnah, he rhoek pathum he kuei tangloeng coeng. He rhoek khuiah a tanglue tah lungnah ni.