< I Koryntian 11 >

1 Bądźcie naśladowcami moimi, jakom i ja Chrystusowy;
Sede meus imitadores, como tambem eu de Christo.
2 A chwalę was, bracia! iż pamiętacie wszystkie moje nauki, a jakom wam podał, podania trzymacie.
E louvo-vos irmãos, porque em tudo vos lembraes de mim, e retendes os preceitos como vol-os entreguei.
3 A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg.
Mas quero que saibaes que Christo é a cabeça de todo o varão, e o varão a cabeça da mulher; e Deus a cabeça de Christo.
4 Każdy mąż, gdy się modli albo prorokuje z przykrytą głową, szpeci głowę swoję.
Todo o homem que ora ou prophetiza, tendo a cabeça coberta, deshonra a sua propria cabeça.
5 I każda niewiasta, gdy się modli albo prorokuje, nie nakrywszy głowy swojej, szpeci głowę swoję; boć to jedno, a toż samo jest, jakoby ogolona była.
Mas toda a mulher que ora, ou prophetiza com a cabeça descoberta, deshonra a sua propria cabeça, porque é o mesmo que se estivesse rapada.
6 Albowiem jeźli się nie nakrywa niewiasta, niechże się też strzyże; a jeźli szpetna rzecz jest niewieście, strzyc się albo golić, niechże się nakrywa.
Portanto, se a mulher não se cobre, tosquie-se tambem. Mas, se para a mulher é coisa indecente tosquiar-se ou rapar-se, cubra-se.
7 Albowiem mąż nie ma nakrywać głowy, gdyż jest wyobrażeniem i chwałą Bożą; ale niewiasta jest chwałą mężową.
O varão pois não deve cobrir a cabeça, porque é a imagem e gloria de Deus, mas a mulher é a gloria do varão.
8 Bo mąż nie jest z niewiasty, ale niewiasta z męża.
Porque o varão não provém da mulher, mas a mulher do varão.
9 Albowiem mąż nie jest stworzony dla niewiasty, ale niewiasta dla męża.
Porque tambem o varão não foi criado por causa da mulher, mas a mulher por causa do varão.
10 A przetoż niewiasta powinna mieć władzę na głowie dla Aniołów.
Portanto, a mulher deve ter sobre a cabeça signal de poderio, por causa dos anjos.
11 A wszakże mąż nie jest bez niewiasty, ani niewiasta nie jest bez męża w Panu.
Todavia, nem o varão é sem a mulher, nem a mulher sem o varão, no Senhor.
12 Albowiem jako niewiasta z męża jest, tak też mąż przez niewiastę; jednak wszystkie rzeczy są z Boga.
Porque, como a mulher provém do varão, assim tambem o varão provém da mulher, mas tudo de Deus.
13 Sami u siebie rozsądźcie, przystoili niewieście bez nakrycia modlić się Bogu?
Julgae entre vós mesmos: é decente que a mulher ore a Deus descoberta?
14 Azaż was i samo przyrodzenie nie uczy, iż mężowi, gdyby włosy zapuszczał, jest mu ku zelżywości?
Ou não vos ensina a mesma natureza que é deshonra para o varão ter cabello crescido?
15 Ale niewiasta, jeźli zapuszcza włosy, jest jej ku poczciwości, przeto iż jej włosy dane są za przykrycie.
Mas ter a mulher cabello crescido lhe é honroso, porque o cabello lhe foi dado em logar de véu.
16 A jeźliby się kto zdał być swarliwym, my takiego obyczaju nie mamy, ani zbory Boże.
Porém, se alguem quizer ser contencioso, nós não temos tal costume, nem as egrejas de Deus.
17 A to opowiadając nie chwalę, że się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schodzicie.
N'isto, porém, que vou dizer-vos não vos louvo; porquanto vos ajuntaes, não para melhor, senão para peior.
18 Albowiem najprzód, gdy się wy schodzicie we zborze, słyszę, iż rozerwania bywają między wami, i poniekąd wierzę.
Porque primeiramente ouço que, quando vos ajuntaes na egreja, ha entre vós dissensões; e em parte o creio.
19 Bo muszą być kacerstwa między wami, aby ci, którzy są doświadczeni, byli jawnymi między wami.
Porque importa que até haja entre vós heresias, para que os que são sinceros se manifestem entre vós.
20 Gdy się wy tedy wespół schodzicie, nie jest to używać wieczerzy Pańskiej.
De sorte que, quando vos ajuntaes n'um logar, não é para comer a ceia do Senhor.
21 Albowiem każdy wieczerzę swoję pierwej zjada i jeden łaknie, a drugi jest pijany.
Porque, comendo, cada um toma antecipadamente a sua propria ceia, de sorte que um tem fome e outro embriaga-se.
22 Azaż domów nie macie do jedzenia i do picia? Albo zborem Bożym gardzicie i zawstydzacie tych, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? Pochwalęż was? W tem nie chwalę.
Não tendes porventura casas para comer e para beber? Ou desprezaes a egreja de Deus, e envergonhaes os que nada teem? Que vos direi? Louvar-vos-hei? N'isto não vos louvo.
23 Albowiem jam wziął od Pana, com też wam podał, iż Pan Jezus tej nocy, której był wydan, wziął chleb,
Porque eu recebi do Senhor o que tambem vos ensinei: que o Senhor Jesus, na noite em que foi trahido, tomou o pão;
24 A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za was bywa łamane; to czyńcie na pamiątkę moję.
E, tendo dado graças, o partiu e disse: Tomae, comei: isto é o meu corpo que é partido por vós; fazei isto em memoria de mim
25 Także i kielich, gdy było po wieczerzy mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję
Similhantemente tambem, depois de ceiar, tomou o calix, dizendo: Este calix é o Novo Testamento no meu sangue: fazei isto, todas as vezes que beberdes, em memoria de mim.
26 Albowiem ilekroć byście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł.
Porque todas as vezes que comerdes este pão e beberdes este calix annunciaes a morte do Senhor, até que venha.
27 A tak, kto by jadł ten chleb, albo pił ten kielich Pański niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiej.
Portanto, qualquer que comer este pão, ou beber o calix do Senhor indignamente, será culpado do corpo do sangue do Senhor.
28 Niechże tedy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego i z kielicha tego niechaj pije.
Examine-se pois o homem a si mesmo, e assim coma d'este pão e beba d'este calix.
29 Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego.
Porque o que come e bebe indignamente, come e bebe para si mesmo o juizo, não discernindo o corpo do Senhor.
30 Dlatego między wami wiele jest słabych i chorych, i niemało ich zasnęło.
Por causa d'isto ha entre vós muitos fracos e doentes, e muitos que dormem.
31 Bo gdybyśmy się sami rozsądzali, nie bylibyśmy sądzeni.
Porque, se nós nos julgassemos a nós mesmos, não seriamos julgados.
32 Lecz gdy sądzeni bywamy, od Pana bywamy ćwiczeni, abyśmy z światem nie byli potępieni.
Mas, quando somos julgados, somos reprehendidos pelo Senhor, para não sermos condemnados com o mundo.
33 Ale tak, bracia moi! gdy się schodzicie ku jedzeniu, oczekiwajcie jedni drugich.
Portanto, meus irmãos, quando vos ajuntaes para comer, esperae uns pelos outros.
34 A jeźli kto łaknie, niechże je w domu, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy, gdy przyjdę, postanowię.
Porém, se algum tiver fome, coma em casa, para que vos não ajunteis para condemnação. Quanto ás demais coisas, ordenal-as-hei quando fôr.

< I Koryntian 11 >