I Koryntian 10
1 A nie chcę, abyście nie mieli wiedzieć bracia! iż ojcowie nasi wszyscy pod obłokiem byli i wszyscy przez morze przeszli;
Nawkamyanawk, aicae ampanawk loe kawbangmaw tamai thungah oh o moe, tuipui angkat o thai boih, tito panoek ai ah ohsak han kang koeh o haih ai;
2 I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni są w obłoku i w morzu;
nihcae loe tamai hoi tuipui thungah Mosi tuinuemhaih to hnuk o boih;
3 I wszyscy tenże pokarm duchowny jedli;
Muithla takaw to nawnto a caak o boih,
4 I wszyscy tenże napój duchowny pili; albowiem pili z opoki duchownej, która za nimi szła; a tą opoką był Chrystus.
Muithla tui to nawnto a naek o boih: Muithla lungsong hoiah kalong tui to a naek o: to lungsong loe Kri ni.
5 Lecz większej części z nich nie upodobał sobie Bóg; albowiem polegli na puszczy.
Toe nihcae thung ih pop parai kaminawk loe Sithaw koeh baktiah khosah o ai: to pongah nihcae loe praezaek ah anghmat angtaa o.
6 A te rzeczy stały się nam za wzór na to, abyśmy złych rzeczy nie pożądali, jako i oni pożądali
Nihcae mah kahoih ai hmuen koeh o baktih toengah, aicae mah koeh o toeng han ai ah, hae hmuenawk loe aicae mah khet han koi kaom hmuen ah ni oh.
7 Nie bądźcież tedy bałwochwalcami jako niektórzy z nich, tak jako napisano: Siadł lud, aby jadł i pił, i wstali grać.
Nihcae thung ih thoemto kaminawk mah krang bok o baktih toengah, krang to bok o hmah; kaminawk loe caak naek hanah anghnut o moe, kanawm acaeng hanah angthawk o, tiah tarik ih oh.
8 Ani się dopuszczajmy wszeteczeństwa, jako się niektórzy z nich wszeteczeństwa dopuszczali i padło ich jednego dnia dwadzieścia i trzy tysiące.
Nihcae thung ih thoemto kaminawk loe nongpa nongpata zaehaih to sak o moe, nito thungah sang pumphae thumto duek o baktih toengah, nongpa nongpata zaehaih to sah o hma si.
9 Ani kuśmy Chrystusa, jako niektórzy z nich kusili i od wężów poginęli.
Nihcae thung ih thoemto kaminawk mah Angraeng to tanoek o pongah, pahui mah patuk moe, duek o baktih toengah, Kri to tanoek o hma si.
10 Ani szemrzyjcie, jako niektórzy z nich szemrali, i poginęli od tego, który wytraca.
Nihcae thung ih thoemto kaminawk mah laisaep o pogah, kami hum kaminawk ih ban ah duek o baktih toengah, laisaep o hmah.
11 A te wszystkie rzeczy przydały się im za wzór, a napisane są dla napomnienia naszego, na których koniec świata przyszedł. (aiōn g165)
Nihcae nuiah kaom hae hmuennawk boih loe minawk han khet koi kaom hmuen ah ni oh: long tue boeng khoek to kaom aicae thuitaek han ih ni tarik. (aiōn g165)
12 A tak kto mniema, że stoi, niechże patrzy, aby nie upadł.
To pongah kacakah kang doet boeh, tiah poekhaih tawn kami loe amtim han ai ah acoe nasoe.
13 Pokuszenie się was nie jęło, tylko ludzkie; ale wiernyć jest Bóg, który nie dopuści, abyście byli kuszeni nad możność waszę, ale uczyni z pokuszeniem i wyjście, abyście znosić mogli.
Kami mah tong vai ai ih pacuekhaih to na nuiah pha vai ai: toe Sithaw loe oepthoh, Anih loe nangcae mah pauep thai ai khoek to pacuekhaih to phasak mak ai; pacuekhaih na pauep o thai hanah, pacuekhaih thung hoiah loihhaih loklam to na hnusak tih.
14 Przetoż, najmilsi moi! uciekajcie przed bałwochwalstwem.
To pongah, palung ih ampuinawk, krang bokhaih to caeh o taak ah.
15 Jako mądrym mówię; rozsądźcie wy, co mówię.
Palungha kaminawk khaeah thuih ih lok baktiah ni kang thuih o; ka thuih ih lok hae poek oh.
16 Kielich błogosławienia, który błogosławimy, izali nie jest społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, izali nie jest społecznością ciała Chrystusowego?
Tahamhoihaih boengloeng hoiah kawnhaih lawk a thuih o moe, a naek o naah, Kri ih athii na ai maw a naek o? Takaw a aeh moe, a caak o naah, Kri ih takpum ah angpehhaih hoiah na ai maw a caak o?
17 Albowiem jednym chlebem, jednym ciałem wiele nas jest; bo wszyscy chleba jednego jesteśmy uczestnikami.
Kami a pop o parai e, takaw kae maeto caak angbomh kami ah a oh o pongah, aicae loe takaw kae maeto, takpum maeto ah ni a oh o.
18 Spojrzyjcie na Izraela, który jest według ciała; izaż ci, którzy jedzą ofiary, nie są uczestnikami ołtarza?
Taksa ah kaom Israelnawk to khen o noek ah: hmaicam ah toksah kaminawk mah na ai maw angbawnhaih moi to caak o?
19 Cóż tedy mówię? Żeby bałwan miał być czem, a iżby to, co bywa bałwanom ofiarowane, miało czem być?
To tiah ka thuih naah, krang doeh, krang angbawnhaih moi doeh lokpui parai ah poek tangtang han angaih, tiah ka thuih koehhaih ih maw?
20 Owszem powiadam, iż to, co poganie ofiarują, dyjabłom ofiarują a nie Bogu; a nie chciałbym, abyście byli uczestnikami dyjabłów.
To tiah ka thuih koehhaih ih na ai ni. Gentelnawk angbawnhaih loe Sithaw angbawnhaih ih na ai, taqawknawk khaeah ni angbawnhaih to a sak o: nangcae loe taqawk hoi angkom han kang koeh o haih ai.
21 Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha dyjabelskiego; nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu dyjabelskiego.
Angraeng ih boengloeng hoi taqawk ih boengloeng to na nae o hmaek thai mak ai: Angraeng ih caboi hoi taqawk ih caboi nuiah buh na caa o hmaek thai mak ai.
22 I mamyż drażnić Pana? Izaliśmy mocniejsi niżeli on?
Aicae mah Angraeng utsak han ih maw a sak o? Aicae loe Anih pongah tha a cak o kue maw?
23 Wszystko mi wolno, ale nie wszystko pożyteczne; wszystko mi wolno, ale nie wszystko buduje.
Hmuennawk boih sak thaihaih ka tawnh, toe hmuennawk boih sak han hoih ai: hmuennawk boih ka sak thaih, toe hmuennawk boih mah qoenghaih paek ai.
24 Nikt niechaj nie szuka tego, co jest jego, ale każdy, co jest bliźniego.
Mi kawbaktih doeh angmah taham khue pakrong ai ah, kami boih mah minawk taham to pakrong nasoe.
25 Cokolwiek w jatkach sprzedawają, jedzcie, nic nie pytając dla sumienia.
Kasae kahoih pathlaeng thai hanah lokduenghaih om ai ah, moi zawhhaih ahmuen ih moinawk boih to caa oh.
26 Albowiem Pańska jest ziemia i napełnienie jej.
Long hoi a thungah kaom hmuennawk boih loe, Angraeng ih ni.
27 A jeźliby was kto zaprosił z niewiernych, a chcecie iść, wszystko, co przed was położą, jedzcie, nic nie pytając dla sumienia.
Tanghaih tawn ai kami mah buhcaak han ang kawk o naah, caeh han na koeh o nahaeloe, kasae kahoih pathlaeng hanah lokduenghaih om ai ah, na hma ah patoem ih caaknaeknawk boih to caa oh.
28 Ale jeźliby wam kto rzekł: To jest bałwanom ofiarowane, nie jedzcie dla onego, który to oznajmił i dla sumienia; albowiem Pańska jest ziemia i napełnienie jej.
Toe mi mah maw nangcae khaeah, Hae loe krang angbawnhaih moi ni, tiah thui nahaeloe, thuikung ih mikhmai khet khue ai ah, kasae kahoih panoek to boeh pongah to moi to caa o hmah: long hoi a thungah kaom hmuennawk boih loe Angraeng ih ni:
29 A powiadam dla sumienia, nie twego, ale onego drugiego; bo przeczże wolność moja ma być osądzona od cudzego sumienia?
kasae kahoih panoekhaih, tiah thuih naah, nangmah ih poekhaih to na ai ah, minawk poekhaih to thuih koehhaih ih ni: tipongah minawk ih kasae kahoih panoekhaih palungthin mah ka loihhaih to pakaa tih loe?
30 A ponieważ ja z dziękowaniem pożywam, czemuż o to mam być bluźniony, za co ja dziękuję?
Kawnhaih lawkthuih hoiah ka caak moe, kawnhaih lawk ka thuih boeh loe, kawbangmaw minawk mah kai kasae na thui o thai tih?
31 Przetoż lub jecie lub pijecie, lub cokolwiek czynicie, wszystko ku chwale Bożej czyńcie.
To pongah nangcae mah na caak o maw, to tih ai boeh loe na naek o maw, to tih ai boeh loe na sak o ih hmuennawk boih ah, Sithaw lensawkhaih amtuengsak hanah sah oh.
32 Nie bądźcie obrażeniem i Żydom, i Grekom, i zborowi Bożemu;
Judahnawk, Gentelnawk, Sithaw ih kricaabunawk amtim hanah hmuen to sah o hmah:
33 Jako i ja we wszystkiem się wszystkim podobam, nie szukając w tem swego pożytku, ale wielu ich, aby byli zbawieni.
nihcae mah pahlonghaih hnuk o thai hanah, kaimah amekhaih to ka pakrong ai, minawk amekhaih ni ka pakrong, hmuen boih ah minawk boih koehhaih sahkung ah ka oh.
