I Kronik 29
1 Potem mówił król Dawid do wszystkoego zgromadzenia: Salomona, syn mego jedynego, obrał Bóg młodzieńczyka małego. Ale to wielka sprawa; do nie człowiekowi pałac ten, ale Panu Bogu będzie.
Hichun, leng David in houin sung’a mipiho lam chu angan hitin aseiye, “Kachapa Solomon hi Pathenin ka lengmun khel dia athaonusa chu ahin, ama chapang nalai intin, jilna neibeh nailou hijongle, atoh dia lom Pathenin angansena, a houin sah dikhu mihem mai maiyin ajo chi vang ahipoi.
2 Ja według najwyższego przemożenia mego nagotowałem na dom Boga mego złota, na naczynie złote, i srebra na srebrne, i miedzi na miedziane, żelaza na żelazne, i drzewa na drewniane, kamienia onychynowego na osadzanie, i kamienia karbunkułowego, i ro zlicznych farb, a wszelakiego kamienia drogiego, i kamienia marmurowego dostatek wielki.
Manchah theichan mangchan keiman ka Pathen Houin sah nadin sana, songmantam, thing le song ijakai angaicha jouse kakoitup peh tai. Hiho chu alhingset a dia, Sana, Sum eng, thih, thing chujongle, Onyx tampi seh hilouin, Songmantam, Songval, Songpol, Marble song jong alhingset din kakoitup peh tai.
3 Nadto z chęci mojej ku domowi Boga mego osobne złoto i srebro, które mam, oddaję na dom Boga mego, oprócz tego wszystkiego, com zgotował na dom świątnicy;
Tunjong, keiman ka Pakaiya dia kakipehdoh nan ka Sana le sum eng jouse jong a Houin sah nadia kagotpeh ho ban’in kapedoh tai.
4 To jest trzy tysiące talentów złota, złota z Ofir, i siedm tysięcy talentów srebra najczystszego na okrycie ścian gmachów;
Chuleh, keiman Houin bang dung ho sah nadin, Ophir a kon Sana talent jakhat somleni chuleh, sum eng thengsel talent jani somgup le ni jong kapedoh tai.
5 Złota na naczynie złote, a srebra na srebrne, i na wszystkie roboty rąk rzemieślniczych; i jeźliby jeszcze kto chciał co dobrowolnie dziś ofiarować Panu?
Chuban a, Khutthem ho tham ding Sana le Sum eng avat ding chengse ho hi, koi tobang ka Pakai ka Pathen a dia keijong kakipehdoh nom’e ti e um uvem?
6 Tedy dobrowolnie ofiarowali przedniejsi z domów i przedniejsi z pokoleń Izraelskich, i półkownicy, i rotmistrze, i przełożeni nad robotą królewską.
Hichun, mi upa ho le Israel phung lamkai ho ahin, sepai jalamkaiho, gouching ho chuleh, lengpa vaibolho jouse jong kiphaltheng tah in akipedohsoh taove.
7 I złożyli na usługą domu Bożego złota talentíw pięć tysięcy, i złotych dziesięć tysięcy, a srebra talentów dziesięć tysięcy, i midzi ośmnaście tysięcy talentów, a żelaza sto tysięcy talentów.
Pathen Houin theng sah nadia akipehdoh nao abonchauva apehdoh jat uchu, Sana talent jakhat somget le get, Dangka talent sangsom, sum eng talent jathum somsagi le nga, thih lhe talent jagup somsagi le nga chuleh, thih talent sangthum jasagi le somnga alhing’e.
8 Ci też co mieli drogie kamienie, dawali je do sksarbu domu Pańskiego, do rąk Jehijela Giersończyka.
Chujongle, Gershon chilhah a kon Jehiel in maicham thilkhol namun avetsui din anganse un, songmantam tampi jong atoh be cheh uve.
9 I weselił się lud, że tak ochotnie ofiaroweali. Albowiem sercem doskonałem chętnie ofiarowali Panu; także i król Dawid weselił się weselem wielkiem.
Maicham thiltho ho jouse mipi ten hongphal tah le kiphaltheng tah a to jeh uvin akipah cheh uvin ahi. Chujongle Lengpa David jong kipa leh thanop nan adim’e.
10 Przetoż błogosławił Dawid Panu przed obliczem wszystkiego zgromadzenia, i rzekł: Błogosławionyś ty Panie, Boże Izraela, ojca naszego, od wieku aż na wieki.
Chuphat chun, Lengpa David in mipi jouse masang’in Pathen athangvah’e. “Kahung kondoh nao Vo ka Pathen’u, atonsot tonsot'in nun nom in, namin kithangvah jinghen.
11 Twoja jest, Panie! wielmożność, i moc, i sława, i zwyciąstwo, i cześć, i wszystko na niebie i na ziemi; twoje jest, Panie! królestwo, a tyśjest wywższony nad wszelką zwierzchność.
Vo ka Pathen’u, minthanna jouse, loupi na jouse, thaneina jouse, jabol na jouse, ijakai nang’a hijing hen. Leiset pumpi le Vanthamjol abonna nang’a ahi. Vo Kapathen’u thil ijakai nangma lenggam thaneina ahi.
12 I bogactwa, i sława od ciebie są, a ty panujesz nad wszystkimi, a w rękach twych jest moc i siła, i w ręce twojej jest wywyższyć i utwierdzić wszystko.
Houna le Jabolna nang’a kon bou ahi. Ajehchu, emajouse nangma thunoi a umjeng ahi. Thaneina le loupina nangma khut a aum’in. Nangma khut’in minthanna le thaneina aboncha aum’e.
13 Teraz tedy, Boże nasz! wyznajemy cię, a chwalimy imię sławy twojej.
Vo ka Pathen’u, namin thangvah le choi’ann na kahin peuve.
14 Albowiem cużem ja, i co jest lud mój, żebyśmyto siły mieli, tobie to dobrowolnie ofiarować? gdyż od ciebie jest wszystko, a z rąk twoich wziąwszy daliśmy tobie.
Ahinlah, keima Koi kahiya, ka mite chu ipi hiuvam, nangma angsung a kipah le thanomtah a ipi hijongle kapeh jing thei uham? Kanei, kagou jouseu nangma a konna kamu jeng u ahin, kapeh hou jouse nangman neipehsao ngen jeng ahi.
15 Bośmy my pielgrzymami i przychodniami przed tobą, jako i wszyscy ojcowie nasi; dni nasze na ziemi jako cień, a nie masz czego oczekiwać.
Chuleh, kapu kapateu bang’a, Hiche leiset a hi khopem le maljin maimai kahiuvin, kahinkhou jong nilim kihei bang’in agei na akihepha ji tapoi.
16 O Panie, Boże nasz! ten wszystek dostatek któryśmy zgotowali tobie na budowanie domu imieniowi twemu świętemu, z ręki twojej jest, i twoje jest wszystko.
“Ka Pakai le ka Pathen’u, nangma jabol na, na Houin theng sah nadia kahin to khom u ijakai hi nang’a ahin, nangman neipeh jeng u ahi.
17 Wiemci ja, Boże mój! iż ty doświadczasz serc a kochasz się w szczerości; przetoż ja w szczerości serca mego, ochotniem pofiarował to wszystko, nawet i lud twój, który się tu znalazł, widziałem z weselem i z ochotą ofiarujący tobie.
Ka Pathen, nangman kalung’u nakholchilsoh jin, nalunglhai na chung’a nakipapi ji’e ti keima neihetsah in, chule lunggil tah a keiman thil hicheng kabol jong nahen ahi. Kamiten jong kipah le thanom tah thilto, thilpeh nangma houin theng sahdoh nadia ahin choi u jong neimusah jing’e.
18 Panie, Boże Abrahama, Izaaka, i Izraela, ojców naszych! zachowajże na wieki tę chęć, i umysł serca ludu twego, a przygotuj sobie serce ich.
Vo thaneipen Pathen, Kapu’u Abraham Pathen, Isaac Pathen, Israelte Pathen, namiten nathu angai jing ding uvin kahung tao’e. Nangma na jabol le na hepi nao jong mu jing’in.
19 Salomonowi też, synowi memu daj serce doskonałe, aby strzegł przykazań twoich, świadectw twoich, i ustaw twoich, i czynił wszystko, i aby zbudował dom, dla któregom potrzebu zgotował.
Kachapa Solomon’in alungthim pumpia nathupeh chengse anit a, na danthu le na hettohsah hihen, ejakai ajui jing’a, keiman kagontup pehsa na Houin theng kisahdoh kahsen lungvul na pejing o.
20 Potem mówił Dawid do wszystkiego zgromadzenia: Błogosławcież teraz Panu, Bogu waszemu. I błogosławiło wszystko zgromadzenie Panu, Bogu ojców sowich, a naczyliwszy się pokłonili się Panu i królowi.
Chuphat’in, David in mipi ho jah a, “Na Pakai, na Pathen’u thangvah un” ati. Hichun, mipi jousen Pathen athangvah un, Apu apateu Pathen masang’in abohkhup un, chibai abol uvin, lengpa jong jabolna apeuvin ahi.
21 I zatem ofiarowali Panu ofiary. Ofiarowali też całopalenia Panu nazajutrz po onym dniu, wołów tysiąc, baranów tysiąc, baranków tysiąc z mokremi ofiarami ich, i inszych ofiar wielkie mnóstwo, za wszystkiego Izraela.
Ajing nikhon, mipiten Pakaiya kilhainan Bongchal sangkhat, Kelngoi sangkhat le kelngoichal sangkhat ahin choijun, pumgo thilton atoh uve. Chujongle, Israel pumpi min’in lengpitwi le kilhaina tampi jong ahin choi uvin ahi.
22 I jedli a pili przed Panem dnia onego z weselem wielkiem, a postanowili powtóre królem Salomona, syna Dawidowego, i pomazali go Panu za księcia, a Sadoka za kapłana.
Ann nehkhom abol’un, lengpitwi adon’un, Kipah le thanomtah in Pathen athangvah uve. Chujongle, Leng David chapa Solomon chu mipi ho masang’in leng hung chang din thao anu un, Zadok jong chu thempu din thaonuna achangtai.
23 A tak usiadł Salomon na stolicy Pańskiej za króla miasto Dawida, ojca swego, i szczęściło mu się, a był mu posłuszny wszystek Izrael.
Chuin, Solomon in apa Leng David laltouna mun chu ahin khel tan, imalam jousea apa athakhel jou in, Israel pumpin jong ajabol sohkei taove.
24 I wszyscy książęta, i możni, także i wszyscy synowie króla Dawida, dali ręce na poddaństwo Salomonowi królowi.
Mi thupiho, Gaalhang ho chuleh Leng David chapate jousen jong Lengpa Solomon adin kitepna le kipehdohna anei taove.
25 I uwielbił Pan Salomona bardzo zacnie przed oczyma wszystkiego Izraela, a dał mu sławę królewskoą, jakiej żaden król przed nim nie miał w Izraelu.
Chuban’a Pathenin Leng Solomon chu Israel pumpi masang a adomsang’in, a itih a Israel lengten jong ana chan phahlou, minthanna, loupi nale jabolna sangpenin Pathenin phatthei abohtai.
26 A tak Dawid, syn Isajego, królował nad wszystkim Izraelem.
Hitobanga hi, Jesse chapa Leng David hin jong Israel pumpin Lengvai ana pon ahi.
27 A dni, których królował nad Izraelem, było czterdzieści lat; w Hebronie królował siedm lat; a w Jeruzalemie królował trzydzieści i trzy lata.
A Lengvai poh chu kum somli alhing’in, kum sagi sung Hebron chuleh, kum somthum le thum sung chu Jerusalem a lengvai ana po’i.
28 I umarł w starości dobrej, pełen dni, bogactw i sławy: a królował Salomon, syn jego, miasto niego.
Ahinkhon haona, jabolna achang’in, kum sottah hinkho kipah le thanom in amang in, atehset a ahinkho lhin mong’in athin, chuphat’in achapa Solomon in a Lengmun ahin khel e.
29 A sprawy króla Dawida pierwsze i ostatnie, oto są zapisane w księgach Samuela widzącego, i w księdze Natana proroka, i w skiędze Gada widzącego;
Leng David vaipoh sungsea thil ejakai kijihlut ho jouse chu, a mitvaneipa Samuel thusimbu, Nathan themgaopa thusimle lekhabu, mitvaneipa Gad thusimbu a akijihlut soh in ahi.
30 Ze wszystkiem królowaniem jego, i możnością jego, i z czasami, które za niego i za Izraela, i za wszystkich królestw ziemskich przeszły.
Hiche thilsoh ho jouse hin Leng David loupi na aphochen uvin, chuleh a lengvaipoh sung’a Israel le akimvel lenggam hoa thilsoh jouse jong ajao cheh e.
