I Kronik 17

1 I stało się, gdy mieszkał Dawid w domu swym, że rzekł do Natana proroka: Oto ja mieszkam w domu cedrowym, a skrzynia przymierza Pańskiego pod kortynami.

Or, lorsque David habitait en sa maison, il dit au prophète Nathan: Voilà que, moi, j’habite dans une maison de cèdre, et l’arche de l’alliance du Seigneur est sous des peaux.

2 I rzekł Natan do Dawida: Cokolwiek jest w sercu twem, uczyń, gdyż Bóg jest z tobą.

Et Nathan dit à David: Tout ce qui est en votre cœur, faites-le; car Dieu est avec vous.

3 Potem onej nocy stało się słowo Boże do Natana, mówiąc:

Mais, en cette nuit-là, la parole de Dieu se fit entendre à Nathan, disant:

4 Idź, a mów do Dawida, sługi mego: Tak mówi Pan: Nie ty mi będziesz budował domu do mieszkania;

Va, et dis à David, mon serviteur: Voici ce que dit le Seigneur: Ce n’est pas toi qui me bâtiras une maison pour l’habiter.

5 Ponieważem nie mieszkał w domu ode dnia, któregom wywiódł synów Izraelskich, aż do dnia tego: alem się przechadzał z namiotu do namiotu, i z przybytku do przybytku.

Car je n’ai point demeuré dans une maison depuis le temps que j’ai retiré Israël de l’Egypte jusqu’à ce jour-ci; mais j’ai été toujours changeant les lieux du tabernacle, et dans une tente,

6 Wszędzie gdziemkolwiek chodził ze wszystkim Izraelem, izalim i słowo rzekł któremu z sędziów Izraelskich, którymem rozkazał, aby paśli lud mój, mówiąc: Przeczżeście mi nie zbudowali domu cedrowego?

Demeurant avec tout Israël. Ai-je jamais parlé même à l’un des juges d’Israël, à qui j’avais ordonné de conduire mon peuple, et lui ai-je dit: Pourquoi ne m’avez-vous point bâti une maison de cèdre?

7 Przetoż teraz tak powiesz słudze memu Dawidowi: Tak mówi Pan zastępów: Jam ciebie wziął z owczarni, gdyś chodził za trzodą, abyś był wodzem nad ludem moim Izraelskim;

Maintenant donc tu parleras ainsi à mon serviteur David: Voici ce que dit le Seigneur des armées: C’est moi qui t’ai pris, lorsqu’au milieu des pâturages tu paissais ton troupeau, pour que tu fusses le chef de mon peuple Israël;

8 I byłem z tobą wszędzie, gdzieśkolwiek chodził, a wygładziłem wszystkich nieprzyjaciół twoich przed twarzą twoją, i uczyniłem ci imię, jako imię wielkich ludzi, którzy są za ziemi.

Et j’ai été avec toi partout où tu es allé, et j’ai tué tous tes ennemis devant toi, et je t’ai fait un nom, comme celui d’un des grands qui sont célèbres sur la terre.

9 A postanowiłem miejsce ludowi memu Izraelskiemu, i wszczepiłem go; i będzie mieszkał na miejscu swem, a nie będzie więcej poruszowny, ani go więcej synowie nieprawości trapić, jako przedtem;

Et j’ai donné un lieu à mon peuple Israël: il y sera planté, et il y habitera, et il ne sera plus agité; et des fils d’iniquité ne l’accableront pas comme auparavant,

10 Zaraz ode dni, którychem postanowił sędziów nad ludem moim Izraelskim, i poniżyłem wszystkich nieprzyjaciół twoich, i oznajmiłem ci, żeć Pan dom zbuduje.

Depuis les jours que j’ai donné des juges à mon peuple Israël, et que j’ai humilié tous tes ennemis. Je t’annonce donc que le Seigneur doit te bâtir une maison.

11 A gdy się wypełnią dni twoje, abyś szedł za ojcami twoimi, wzbudzę nasienie twoje po tobie, które będzie z synów twoich, i umocnię królestwo jego.

Et lorsque tu auras rempli tes jours pour aller vers tes pères, je susciterai après toi un prince de ta race, qui sera de tes propres fils, et j’affermirai son règne.

12 Ten mi zbuduje dom, i utwierdzę stolicę jego aż na wieki.

C’est lui qui me bâtira une maison, et j’affermirai son trône à jamais.

13 Ja mu będę za ojca a on mi będzie za syna, a miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jakom je odjął od tego, który był przed tobą;

Moi, je serai son père, et lui sera mon fils, et je ne retirerai point ma miséricorde de lui, comme je l’ai retirée de celui qui a été avant toi.

14 Owszem postanowię go w domu moim, i w królestwie mojem aż na wieki, a stolica jego będzie trwała aż na wieki.

Et je l’établirai dans ma maison et dans mon royaume jusqu’à jamais, et son trône sera très ferme à perpétuité.

15 Według tych wszystkich słów i według wszystkiego widzenia tego, tak mówił Natan do Dawida.

C’est selon toutes ces paroles et selon toute cette vision, que Nathan parla à David.

16 Zatem wszedłszy król Dawid, siadł przed obliczem Pańskiem, i rzekł: Cóżem ja jest, Panie Boże! co jest dom mój, żeś mię przywiódł aż dotąd?

Et lorsque le roi David fut venu, et qu’il se fut assis devant le Seigneur, il dit: Qui suis-je, moi, Seigneur mon Dieu, et quelle est ma maison, pour me faire de telles grâces?

17 Lecz i to mało było przed oczyma twemi, o Boże! aleś też obietnicę uczynił o domie sługi twego na czas daleki, i wejrzałeś na mię według obyczaju ludzkiego, wywyższając mię, o Panie Boże!

Mais cela même a paru peu en votre présence; et c’est pourquoi vous avez parlé à votre serviteur de sa maison, pour l’avenir aussi, et vous m’avez rendu plus considéré que tous les autres hommes, Seigneur mon Dieu.

18 Cóż jeszcze więcej ma mówić Dawid przed tobą o uwielbieniu sługi twego? albowiem ty znasz sługę twego.

Que peut ajouter de plus David, lorsque vous avez ainsi glorifié votre serviteur, et que vous l’avez connu?

19 Panie! dla sługi twego i według serca twego uczyniłeś te wszystkie wielkie rzeczy, abyś znajome uczynił te wszystkie wielmożne sprawy.

Seigneur, c’est à cause de votre serviteur que, selon votre cœur, vous en avez agi d’une manière si magnifique, et que vous avez voulu que toutes ces grandes œuvres fussent connues.

20 Panie! nie masz podobnego tobie, i nie masz Boga oprócz ciebie, wedle wszystkiego, cośmy słyszeli w uszy nasze.

Seigneur, nul n’est semblable à vous, et il n’y a point d’autre Dieu hors vous, entre tous ceux dont nous avons ouï parler.

21 I któż jest jako lud twój, jako Izrael, naród jedyny na ziemi, dla któregoby Bóg szedł, aby go sobie odkupił za lud, a uczynił sobie imię, czyniąc wielkie rzeczy i straszne, wyganiając pogany przed twarzą ludu twego, któryś wykupił z Egiptu?

Car quel est l’autre peuple semblable à votre peuple Israël, nation unique sur la terre, vers laquelle Dieu est allé pour la délivrer et s’en faire un peuple, et pour chasser par sa puissance et par des terreurs les nations, devant la face de ce peuple qu’il avait délivré de l’Egypte?

22 I uczyniłeś lud twój Izraelski sobie za lud aż na wieki, a ty Panie! stałeś się im za Boga.

Et vous avez établi votre peuple Israël pour être votre peuple à jamais; et vous, Seigneur, vous êtes devenu son Dieu.

23 Przetoż teraz, o Panie! słowo, któreś powiedział o słudze twoim, i o domu jego, niech będzie stwierdzone aż na wieki, a uczyń, jakoś powiedział.

Maintenant donc, Seigneur, que la parole que vous avez dite à votre serviteur, et touchant sa maison, soit confirmée pour toujours, et faites comme vous avez parlé.

24 Niechajże się tak stanie, i niechaj będzie uwielbione imię twoje aż na wieki, aby mówiono: Pan zastępów, Bóg Izraelski, Bogiem jest nad Izraelem; a dom Dawida, sługi twego, niechaj umocniony będzie przed twarzą twoją.

Que votre nom demeure et soit exalté à jamais, et que l’on dise: Le Seigneur des armées est le Dieu d’Israël, et la maison de David son serviteur subsiste toujours devant lui.

25 Albowiemeś ty, Boże mój! objawił słudze twemu, iż mu zbudujesz dom; przetoż znalazł sługa twój u siebie, aby się modlił przed tobą.

Car c’est vous. Seigneur mon Dieu, qui avez ouvert l’oreille de votre serviteur, pour lui apprendre que vous lui bâtiriez une maison; et c’est pour cela que votre serviteur a trouvé confiance pour prier devant vous.

26 A tak o Panie! tyś sam Bóg, a mówiłeś to dobre o słudze swym.

Maintenant donc. Seigneur, vous êtes Dieu; car vous avez promis à votre serviteur ces si grands bienfaits.

27 Teraz tedy począłeś błogosławić domowi sługi twego, aby trwał na wieki przed tobą; boś ty Panie! jemu błogosławił, a będzie ubłogosławiony na wieki.

Vous avez commencé à bénir la maison de votre serviteur, afin qu’elle soit toujours devant vous; car vous, Seigneur, la bénissant, elle sera bénie à jamais.