< I Kronik 16 >

1 A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.
Då dei hadde ført Guds kista inn, sette dei henne i tjeldet som David hadde sett upp åt henne; deretter bar dei fram brennoffer og takkoffer for Guds åsyn.
2 A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.
Og då David hadde ofra brennofferet og takkofferet, velsigna han folket i Herrens namn.
3 I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina.
Og til kvar og ein av alle israelitarne, både kar og kvinna, skifte han ut ein brødleiv, eit stykke kjøt og ei rosinkaka.
4 A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.
Og han sette sume levitar til å gjera tenesta framfor Herrens kista, at dei skulde prisa, takka og lova Herren, Israels Gud.
5 Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.
Asaf var den fremste, og Zakarja næst etter honom, og so Je’iel, Semiramot, Jehiel og Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom og Je’iel med harpor og cithrar, og Asaf skulde slå på cymblar.
6 Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.
Men prestarne Benaja og Jahaziel skulde standa stendigt med trompetarne sine framfor Guds sambandskista.
7 Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
Den dagen var det at David fyrst fastsette den skipnaden at dei ved Asaf og brørne hans skulde prisa Herren på denne visi:
8 Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
«Prisa Herren, kalla på hans namn! Forkynn millom folkeslagi hans storverk!
9 Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Syng for honom, syng honom lov! Tala um alle hans under!
10 Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!
11 Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!
12 Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,
13 O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
de etterkomarar av Israel, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde.
14 On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
Han er Herren, vår Gud; yver all jordi gjeng hans domar.
15 Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
Kom æveleg i hug hans pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,
16 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
den pakt han gjorde med Abraham, og hans eid til Isak!
17 I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
Han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel til ein æveleg pakt,
18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut, »
19 Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
då de var ein liten flokk, få og framande der.
20 I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
Og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk.
21 Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
Han let ikkje nokon få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:
22 Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
«Rør ikkje deim eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»
23 Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
Syng for Herren, all jordi! Forkynn frå dag til dag hans frelsa!
24 Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;
Fortel millom heidningar hans æra, millom alle folkeslag hans under!
25 Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;
For Herren er stor og mykje lovsungen, og skræmeleg er han framfor alle gudar.
26 Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.
For alle gudar hjå folki er avgudar; men Herren hev gjort himmelen.
27 Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.
Høgd og herlegdom er for hans åsyn, styrke og gleda er på hans stad.
28 Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc.
Gjev Herren, de folkeætter, gjev Herren æra og magt!
29 Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.
Gjev Herren hans namns æra, tak gåvor med og kom for hans åsyn, tilbed Herren i heilagt skrud!
30 Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył.
Skjelv for hans åsyn, all jordi! Jordriket stend fast; det let seg ikkje rikka.
31 Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!
Himmelen glede seg, og jordi fagne seg, og dei skal segja millom heidningarne: «Herren er konge.»
32 Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.
Havet dure og alt som i det er! Marki frygde seg og alt det som på marki er!
33 Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.
Då fegnast trei i skogen for Herrens åsyn; for han kjem og skal døma jordi.
34 Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego.
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
35 A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej.
Og seg: «Frels oss, du vår Frelse-Gud, og samla oss og fria oss ut frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!»
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.
Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva!» Og alt folket sagde amen og lova Herren.
37 I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego.
Og der, framfor Herrens sambandskista, gav han Asaf og brørne hans det yrket, at dei stendigt skulde gjera tenesta framfor kista, soleis som det var fastsett for kvar dag.
38 Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi.
Men Obed-Edom og brørne deira var åtte og seksti i tal, og Obed-Edom Jeditunsson og Hosa sette han til dørvaktarar.
39 A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon,
Og pesten Sadok og brørne hans, prestarne, sette han framfor Herrens hus på offerhaugen i Gibeon,
40 Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.
at dei stendigt skulde ofra åt Herren brennoffer på brennofferaltaret, morgon og kveld, og gjera alt det som var fyresagt i Herrens lov, som han hadde sett for Israel.
41 A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego.
Og i lag med deim var Heman og Jedutun og dei andre utvalde som var nemnde, at dei skulde lova Herren, av di hans miskunn varer æveleg.
42 A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót.
Og trompetarne og cymblarne åt spelemennerne vart gøymde hjå Heman og Jedutun, og like eins andre spelgogner som høyrde gudstenesta til. Og Jedutuns-sønerne gjorde han til dørvaktarar.
43 A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu.
Deretter gjekk heile lyden heim, kvar til sitt; men David snudde heim att, vilde helsa på husfolket sitt.

< I Kronik 16 >