I Kronik 16
1 A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.
Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David: et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo.
2 A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.
Cumque complesset David offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
3 I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina.
Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem, tortam panis, et partem assæ carnis bubalæ, et frixam oleo similam.
4 A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.
Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum ejus, et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israël:
5 Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.
Asaph principem, et secundum ejus Zachariam: porro Jahiel, et Semiramoth, et Jehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom: Jehiel super organa psalterii et lyras: Asaph autem ut cymbalis personaret:
6 Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.
Banaiam vero et Jaziel sacerdotes canere tuba jugiter coram arca fœderis Domini.
7 Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres ejus:
8 Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
[Confitemini Domino, et invocate nomen ejus: notas facite in populis adinventiones ejus.
9 Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Cantate ei, et psallite ei, et narrate omnia mirabilia ejus.
10 Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
Laudate nomen sanctum ejus: lætetur cor quærentium Dominum.
11 Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
Quærite Dominum, et virtutem ejus: quærite faciem ejus semper.
12 Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
Recordamini mirabilium ejus quæ fecit; signorum illius, et judiciorum oris ejus,
13 O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
semen Israël servi ejus, filii Jacob electi ejus.
14 On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
Ipse Dominus Deus noster: in universa terra judicia ejus.
15 Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
Recordamini in sempiternum pacti ejus: sermonis quem præcepit in mille generationes,
16 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
quem pepigit cum Abraham, et juramenti illius cum Isaac.
17 I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
Et constituit illud Jacob in præceptum, et Israël in pactum sempiternum,
18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ:
19 Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
cum essent pauci numero, parvi et coloni ejus.
20 I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
21 Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
22 Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
23 Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
Cantate Domino omnis terra; annuntiate ex die in diem salutare ejus:
24 Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;
narrate in gentibus gloriam ejus; in cunctis populis mirabilia ejus.
25 Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;
Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis, et horribilis super omnes deos.
26 Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.
Omnes enim dii populorum idola: Dominus autem cælos fecit.
27 Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.
Confessio et magnificentia coram eo: fortitudo et gaudium in loco ejus.
28 Przynieście Panu pokolenia narodów, przynieście Panu chwałę i moc.
Afferte Domino, familiæ populorum: afferte Domino gloriam et imperium.
29 Przynieście Panu chwałę imienia jego, przynieście dary, a przychodźcie przed obliczności jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.
Date Domino gloriam; nomini ejus levate sacrificium, et venite in conspectu ejus: et adorate Dominum in decore sancto.
30 Bójcie się oblicza jego wszystka ziemio, a będzie utwierdzony okrąg ziemi, aby się nie poruszył.
Commoveatur a facie ejus omnis terra: ipse enim fundavit orbem immobilem.
31 Niech się rozradują niebiosa, a niech się rozweseli ziemia, a niech mówią w narodach: Pan króluje!
Lætentur cæli, et exultet terra, et dicant in nationibus: Dominus regnavit.
32 Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech się rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.
Tonet mare et plenitudo ejus; exultent agri, et omnia quæ in eis sunt.
33 Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem; albowiem przyszedł sądzić ziemię.
Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino: quia venit judicare terram.
34 Wysłwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa miłosierdzie jego.
Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in æternum misericordia ejus.
35 A mówcie: Zachowaj nas, Boże zbawienia naszego! i zgromadź nas, a wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili imię święte twoje, i chlubili się w chwale twojej.
Et dicite: Salva nos, Deus salvator noster, et congrega nos, et erue de gentibus: ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.
Benedictus Dominus Deus Israël, ab æterno usque in æternum.] Et dicat omnis populo: Amen, et hymnum Domino.
37 I zostawił tam Dawid przed skrzynią przymierza Pańskiego Asafa i braci jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie według potrzeby dnia każdego.
Reliquit itaque ibi coram arca fœderis Domini Asaph et fratres ejus, ut ministrarent in conspectu arcæ jugiter per singulos dies, et vices suas.
38 Lecz Obededoma i braci ich sześdziesiąt i ośm, Obededoma mówię, syna Jedytunowego, i Hosę, uczynił odźwiernymi.
Porro Obededom, et fratres ejus sexaginta octo: et Obededom filium Idithun, et Hosa, constituit janitores;
39 A Sadoka kapłana, i braci jego kapłanów postawił przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która była w Gabaon,
Sadoc autem sacerdotem, et fratres ejus sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon,
40 Aby ofiarowali całopalenia Panu na ołtarzu całopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to według wszystkiego, co napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.
ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis jugiter, mane et vespere, juxta omnia quæ scripta sunt in lege Domini, quam præcepit Israëli.
41 A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iż na wieki trwa miłosierdzie jego.
Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino, quoniam in æternum misericordia ejus.
42 A między nimi Heman i Jedytun, trąbili i grali na trąbach, na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawił u wrót.
Heman quoque et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo: filios autem Idithun fecit esse portarios.
43 A tak rozszedł się wszystek lud, każdy do domu swego. Dawid się też wrócił, aby błogosławił domowi swemu.
Reversusque est omnis populus in domum suam: et David, ut benediceret etiam domui suæ.
