I Kronik 11

1 Zebrał się tedy wszystek Izrael do Dawida do Hebronu, mówiąc: Otośmy kość twoja i ciało twoje!

2 Jako i przedtem, gdy jeszcze był Saul królem, też wywodził i wwodził Izraela. Tak Pan, Bóg twój, rzekł tobie: Ty będziesz pasł lud mój Izraelski, a ty będziesz wodzem nad ludem moim Izraelskim.

3 A tak przyszli wszyscy starsi Izraelscy do króla do Hebronu, i uczynił Dawid z nimi przymierze w Hebronie przed Panem, i pomazali Dawida za króla nad Izraelem według słowa Pańskiego, które powiedział przez Samuela.

4 Jechał tedy Dawid ze wszystkim Izraelem do Jeruzalemu, które jest Jebus, gdzie byli Jebuzejczycy obywatelami ziemi.

5 I rzekli obywatele Jebuzejscy do Dawida: Nie wnijdziesz sam. Ale Dawid wziął zamek Syoński, który jest miastem Dawidowem.

6 Bo był rzekł Dawid: Ktobykolwiek poraził Jebuzejczzyka najpierwej, ten będzie skiążęciem i hetmanem. Przetoż wstąpił najpierw Joab, syn Sarwii, i został hetmanem.

7 I mieszkał Dawid na onym zamku; dla tego nazwano go miastem Dawidowem.

8 I zbudował miasto w około, od Mello aż w okrąg; a Joab pobudował ostatek miasta.

9 A tak Dawid im dalej, tem więcej rozmnażał się, i rosł; albowiem Pan zastępów był z nim.

10 A cić są najorzedniejsi rycerze, których miał Dawid, którzy się mężnie starali z nim o królestwo jego ze wszystkim Izraelem, aby go królem uczynili według słowa Pańskiego nad Izraelem.

11 A tenci jest poczet rycerzy, których miał Dawid: Jasobam, syn Chachmonowy, przedniejszy między trzydziestoma; ten podniósłszy oszczep swój na trzystu, jednym razem ich zabił.

12 A po nim Elezar, syn Dodonowy, Achochytczyk; ten był jednym między trzema mocarzami.

13 Ten był z Dawidem w Pasdamim, gdzie się zebrali byli Filistynowie ku bitwie; a była ona część pola pełna jęczmienia, a lud był uciekł przed Filistynami.

14 I stanęli w pośród onego pola, i obronili go, a porazili Filistynów: i wybawił Pan lud wybawieniem wielkiem.

15 Ci także trzej ze trzydziestu przedniejszych wstąpili na skałę do Dawida do jaskini Odollam, gdyż wojsko Filistyńskie leżało obozem w dolinie Rafaim;

16 Albowiem Dawid natenczas mieszkał na zamku, a stanowisko Filistyńskie było natenczas w Betlehem.

17 Pragnęł tedy Dawid: Oby mi się kto dał napić wody z studni Betlehemskiej, która jest u bramy!

18 Przetoż przebiwszy się ci trzej przez wojsko Filistyńskie, naczerpali wody z studni Betlehemskiej, która jest u bramy, a wziąwszy przynieśli do Dawida. Lecz jej nie chciał Dawid pić, ale ją wylał na ofiarę Panu.

19 I rzekł: Nie daj mi tego, Boże mój, abym to uczynić miał! Izali krew tych mężów pić będą, którzy odważyli żywot swój? albowiem z odwagą żywota swego przynieśli ją; i nie chciał jej pić. Toć uczynili trzej oni mocarze.

20 A Abisaj, brat Joabowy, był przedniejszy z onych trzech; tenże podniósł włócznię swą na trzysta ludu, które pobił, i otrzymał sławę między onymi trzema.

21 Z tych trzech nad innych dwóch był sławniejszy, a był ich książęciem; jednak onych trzech pierwszych nie doszedł.

22 Banajas też, syn Jojady, syn męża dużego, wielkich spraw, z Kabseela, ten zabił dwóch mocarzów Moabskich; ten też zszedłszy zabił lwa w pośród jamy, gdy był śnieg.

23 Ten też zabił męża Egipczanina, męża, którego wzrost był na pięć łokci. A chociaż Egipczanin miał w ręku oszczep jako nawój tkacki, wszkże przyszedł do niego z kijem, i wydarł oszczep z ręki Egipczanina, i zabił go oszczepem jego.

24 To uczynił Banajas, syn Jojady, który także sławnym został między onymi trzema mocarzami.

25 A choć był między onymi trzydziestoma sławnym, wszakże nie doszedł onych trzech. I postanowił go Dawid nad drabantami swymi.

26 A w wojsku co mocniejsi byli: Asael, brat Joabowy, Elkanan, syn Dodonowy z Betlehem;

27 Sammot Harodczyk, Heles Felonitczyk;

28 Hyra, syn Ikkiesowy, Tekuitczyk, Abiezer Anatotczyk;

29 Sybbechaj Husatczyk, Ilaj Ahohytczyk;

30 Maharaj Netofatczyk, Heled, syn Baamy, Netofatczyk;

31 Itaj, syna Rybajego, z Gabaat synów Benjaminowych, Banajas Faratończyk;

32 Hutaj od potoku Gaas; Abiel Arbatczyk;

33 Asmawet Bacharomczyk; Elijachba Salabończyk.

34 Synowie Asema Gisończyka: Jonatan, syn Sagii, Hororczyk;

35 Ahijam, syn Zacharowy, Ararytczyk, Elifal, syn Urowy;

36 Hefer Mecheratczyk, Achijas Felonitczyk;

37 Hesro Karmelczyk, Naaraj, syn Ezbajowy;

38 Joel, brat Natanowy, Michbar, syn Gierego.

39 Selek Ammonitczyk, Nacharaj Berotczyk, który nosił broń Koaba, syna Sarwii;

40 Hyra Itrejczyk, Gareb Itrejczyk;

41 Uryjasz Hetejczyk, Zabad, syn Achalajego.

42 Adyna, syn Sysy, Rubenitczyk, książę Rubenitów, a z nim trzydzieści mężów.

43 Hanan, syn Maachy, i Jozafat Mitnitczyk.

44 Uzyjasz Asteratczyk, Sama i Jehijel, synowie Hotamy Aroerytczyka.

45 Jedinael, syn Symry, i Jocha, brat jego, Tysytczyk.

46 Eliel Machawimczyk, i Jerybaj, i Josawijasz, synowie Elnaamowi, i Itma Moabczyk.

47 Eliel, i Obed, i Jaasyjel z Mezobaj.