Rzymian 4
1 Jak wyglądała ta sprawa w przypadku Abrahama, naszego przodka?
Su twenga tutakuli hashi kuusu Aburahamu mbuyi gwetu?
2 Jeśli został uniewinniony na podstawie swoich czynów, to ma powód do dumy—ale nie przed Bogiem!
Handa Aburahamu katenditwi kamfiriziyi Mlungu kulawirana na vitwatira vyakatenditi, su yomberi kana shintu sha kulitumbira, kumbiti kulongolu ndiri kwa Mlungu.
3 Co o tym mówi Pismo? Czytamy w nim: „Abraham uwierzył Bogu i został uniewinniony”.
Toziya Mumalembu Mananagala galembwa, “Aburahamu kamjimiriti Mlungu, Mlungu kumtenda muheri kulongolu kwakuwi toziya ya njimiru yakuwi.”
4 Pracownikowi należy się zapłata za pracę—bez żadnej łaski.
Muntu yakatenda lihengu wamupa shibenamgongu, shibenamgongu shakuwi lifupu ndiri, kumbiti ndo shintu shakafiruwa kupananwa.
5 W przypadku zaś tego, kto nie pracuje, ale wierzy Bogu, który uniewinnia grzesznika, właśnie jego wiara jest podstawą do uniewinnienia.
Wantu woseri yawalitumbira munjimiru, walitumbira ndiri matendu, kumbiti wamjimiri Mlungu yakawalekiziya vidoda, su Mlungu kawona njimiru ya wantu awa na kuwatenda waweri waheri kulongolu kwakuwi.
6 Król Dawid tak opisał szczęście człowieka, którego Bóg uniewinnił niezależnie od uczynków:
Na Dawudi katakuliti hangu kuusu nemeleru ya muntu ulii, Mlungu kamtenda kuwera muheri kulongolu kwakuwi pota kugashera matendu gakuwi.
7 „Szczęśliwi są ci, którym przebaczono grzechy i zapomniano przewinienia.
“Mbaka walii yawalegiziwitwi vidoda vyawu, walii vidoda vyawu viwusilirwa!
8 Szczęśliwy jest człowiek, któremu Pan nie wypomni grzechów”.
Mbaka muntu ulii, Mtuwa hapeni kawalangi vidoda vyakuwi.”
9 Czy to szczęście dotyczy tylko obrzezanych, czy również nieobrzezanych? Powiedzieliśmy już, że: „Abraham uwierzył Bogu i został uniewinniony”.
Hashi, matekeleru gakalongiti Dawudi kuusu wantu yawayingiziyitwi jandu hera? Ndala! Shitwatira ashi shiwawusu viraa wantu woseri yawayingiziyitwi ndiri jandu. Kwatwenga tusomiti mumalembu Mananagala, “Aburahamu kamjimiriti Mlungu na toziya ya njimiru yakuwi, Mlungu kamtenda kaweri muheri kulongolu kwakuwi.”
10 Kiedy to się wydarzyło? Przed czy po jego obrzezaniu? Oczywiście, że przed!
Hashi, Aburahamu kajimiritwi pamberi pa kwingiziwa jandu, ama pakingiziwitwi kala jandu? Yomberi kajimiritwi pamberi pa kwingiziwa jandu.
11 Obrzezanie otrzymał jako dowód uniewinnienia dzięki wierze—gdy był jeszcze nieobrzezany. W ten sposób stał się duchowym ojcem tych, którzy przyjmują Boże uniewinnienie jako nieobrzezani,
Aburahamu kingizitwi jandu shakapanu, na kwingiziwa jandu aku kuweriti lilangaliru lya kulanguziya Mlungu kamtenditi kuwera muheri kulongolu kwakuwi toziya ya njimiru yakuwi yakaweriti nayu pamberi pa kwingiziwa jandu. Su Aburahamu kawera tati gwa shirohu kwa wantu woseri yawamjimira Mlungu na yawatenditwi na Mlungu kuwera waheri kulongolu kwakuwi ata weni pawayingiziwitwi ndiri jandu.
12 oraz tych, którzy są obrzezani, ale nie opierają się na tym, bo mają także wiarę, którą okazał Abraham.
Vilaa yomberi ndo tati gwa wantu woseri yawayingiziwitwi jandu, ndoweni walii yawayingiziwitwi ndiri jandu hera, kumbiti walii yawafata njimiru ilii yakaweriti nayu tati gwetu gwa shirohu Aburahamu pamberi pa kwingiziwa jandu.
13 Bóg obiecał Abrahamowi i jego potomkom, że da im w posiadanie całą ziemię. Obietnica ta nie była jednak uzależniona od wypełniania Prawa, ale wynikała z uniewinnienia Abrahama dzięki wierze.
Mlungu pakamlagiliti Aburahamu na shileri shakuwi kuwera pasipanu meiweri pawu, su mweni katenditi, toziya ndiri ya Aburahamu kujimira Lilagaliru kumbiti toziya yomberi kajimiriti na katenditwi na Mlungu kuwera muheri kulongolu kwakuwi kwa njimiru.
14 Jeśliby wypełnienie tej obietnicy zależałoby od przestrzegania Prawa, to wiara Abrahama straciłaby sens, a obietnica stałaby się pusta.
Handa shilii shakalagiliti Mlungu shiwera sha wantu walii yawajimira Lilagaliru, su njimiru hapeni iweri shintu na kwakalagiliti Mlungu hakuweri kwahera mana.
15 Prawo wiąże się z karą, a tam, gdzie nie ma Prawa, nie ma i przestępstwa.
Malagaliru gajega maya ga Mlungu, kumbiti handa kwahera malagaliru, hapeni kuweri na vidoda.
16 Dlatego obietnica dla wszystkich potomków Abrahama wypływa z wiary oraz łaski od Boga. Dotyczy ona nie tylko tego, który przestrzega Prawa, ale i tego, kto wierzy Bogu, podobnie jak Abraham, nasz wspólny przodek.
Su lagilu lilawirana na njimiru, viraa lilawirana na manemu ga Mlungu kwa mbereka zyoseri zya Aburahamu, kwa wantu ndiri walii yawajimira lilagaliru kumbiti viraa kwa wantu walii yawajimira ntambu pakatenditi Aburahamu, toziya Aburahamu ndo tati gwa twoseri twenga.
17 Bóg powiedział bowiem o nim: „Uczyniłem cię ojcem wielu narodów”. Abraham uwierzył Bogu jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego nie ma.
Malembu Mananagala ntambu yagalonga, “Nukutenda guweri tati gwa isi zivuwa.” Yomberi ndo tati gwetu kulongolu kwa Mlungu, ndomweni Aburahamu yakamjimira Mlungu yakawapananiti ukomu walii yawahowiti na amuli zyakuwi muvitwatira vyaviweriti ndiri, su viwera.
18 Nie mając dowodów na to, że tak się stanie, Abraham uwierzył, że będzie ojcem wielu narodów. Powiedziano Mu bowiem: „Takie właśnie będzie twoje potomstwo”.
Aburahamu kajimiriti na kulitumbira, ata pakuweriti kwahera toziya ya kulitumbira, su kawera “Tati gwa isi zivuwa,” ntambu Malembu Mananagala galembwa, “Mbereka yaku hayiweri shivuwa gambira ntondu.”
19 Nie stracił wiary, choć widział, że on sam się starzeje—miał już wtedy bowiem prawie sto lat—i że Sara nie może już mieć dzieci.
Yomberi kaweriti mgogolu gwa umuli gwa vinja miya hangu, kumbiti njimiru yakuwi izotopa ndiri, tembera kavimani kuwera hapeni kapati mwana, viraa vilii mdala gwakuwi Sara kaweriti mpendi.
20 Ani przez chwilę nie zwątpił jednak w Bożą obietnicę. Przeciwnie, jego wiara wzrosła, przynosząc chwałę Bogu.
Aburahamu kalekiti ndiri kujimira lagilu ya Mlungu, njimiru yakuwi imemiti makakala na kamupananiti ukwisa Mlungu.
21 Był przekonany, że Bóg jest w stanie spełnić to, co obiecał.
Kavimaniti nakaka kuwera Mlungu kaweza kutenda shilii shakalagiliti.
22 I właśnie dzięki temu został przez Niego uniewinniony.
Ndo mana Aburahamu, kupitira njimiru, “katenditwi na Mlungu kuwera muheri kulongolu kwakuwi.”
23 Te wspaniałe Boże słowa o uniewinnieniu zostały skierowane nie tylko do niego,
Payitakulwa, “Yomberi katenditwi kuwera muheri kulongolu kwa Mlungu.” Itakulwa ndiri kwa gweka yakuwi.
24 ale także do nas, którzy dostąpiliśmy uniewinnienia dzięki temu, że uwierzyliśmy Bogu, który wskrzesił Jezusa, naszego Pana.
Womberi watulembiliriti na twenga viraa yatutenditwi kuwera waheri, tumjimira Mlungu yakamzyukusiyiti Mtuwa gwetu Yesu.
25 On został wydany za nasze grzechy i zmartwychwstał, aby nas uniewinnić.
Toziya ya vidoda vyatwenga, kalaviriyitwi kahowi na kazyukisiyitwi, su katutendi tuweri waheri kulongolu kwa Mlungu.
