Rzymian 4
1 Jak wyglądała ta sprawa w przypadku Abrahama, naszego przodka?
La ba tok boki ye wo Ibraim, te be mor tebwiye fiya?
2 Jeśli został uniewinniony na podstawie swoich czynów, to ma powód do dumy—ale nie przed Bogiem!
No Ibraim fiya cerka fiye nangene ri ci kin fiyam ker kungka duwek, la kebo kabum Kwama.
3 Co o tym mówi Pismo? Czytamy w nim: „Abraham uwierzył Bogu i został uniewinniony”.
La tak ye bifumro tok tiye? Ibraim ne bilenke Kwama nin, lan kiyeken cak-cake fiye ci wiye.
4 Pracownikowi należy się zapłata za pracę—bez żadnej łaski.
Na weu nii wo ma nangen tiyeu, cuner cero mani a kiyeti na luma fiye ci wiye, la dike na ce.
5 W przypadku zaś tego, kto nie pracuje, ale wierzy Bogu, który uniewinnia grzesznika, właśnie jego wiara jest podstawą do uniewinnienia.
La co wo manki nangeneu, lan ne bilenker nii wo cer no bwiran ker tiyeu, bilen ker cero kiye ken na cak-cake cinen.
6 Król Dawid tak opisał szczęście człowieka, którego Bóg uniewinnił niezależnie od uczynków:
Dauda tok ker bibwiyer dor nii wo Kwama kiye nii cak-cakeu, ki bwini nangene.
7 „Szczęśliwi są ci, którym przebaczono grzechy i zapomniano przewinienia.
La con toki, nob bibwiyereb nobo ci tab ciinen kero bwir ciyereu, buro bwirankereciyeu cumom-cumeu.
8 Szczęśliwy jest człowiek, któremu Pan nie wypomni grzechów”.
Nii bibwiyere wo kibi duware ce Kwwama mani a kiye cinenke ce tiyeu.
9 Czy to szczęście dotyczy tylko obrzezanych, czy również nieobrzezanych? Powiedzieliśmy już, że: „Abraham uwierzył Bogu i został uniewinniony”.
La bibwiyero tokeu ki no dor nubo biyem te la'u ki kwa ci, kaka kange cii nubo biyebo te lareu? Wori bon tok kero, “bilenker Ibraim me kiye cak-cake dor cer.”
10 Kiedy to się wydarzyło? Przed czy po jego obrzezaniu? Oczywiście, że przed!
La ci kiye co nyi? Ki bwiko Ibraim biyem tē lāre ce kaka co biyebo ka? Kebo mor biyeka, dila mor bwini biyeka te larek.
11 Obrzezanie otrzymał jako dowód uniewinnienia dzięki wierze—gdy był jeszcze nieobrzezany. W ten sposób stał się duchowym ojcem tych, którzy przyjmują Boże uniewinnienie jako nieobrzezani,
Ibraim yo yirom biye kam bo wuro co dokka kangek bilenkere co cike fiya ca biye beu. Co bibwiyer yiromero wo, dok co ca yilam tee nubo ne bilenkereu gwam. Bwen duwal ci biyebeu. Nyori dike nungeu a kiye cinen cak-cake.
12 oraz tych, którzy są obrzezani, ale nie opierają się na tym, bo mają także wiarę, którą okazał Abraham.
Wori nungi con yilam tee nubo biyemeu buro kebo ka tē lā ceu biye meu dila kange nubo buro fuwaten naa ciyeti nur bilenker wo tee be Ibraim fuwau na nimre cii biyem tē lā ceu.
13 Bóg obiecał Abrahamowi i jego potomkom, że da im w posiadanie całą ziemię. Obietnica ta nie była jednak uzależniona od wypełniania Prawa, ale wynikała z uniewinnienia Abrahama dzięki wierze.
Wori noro ma Ibraim min kange naniya ceko, can yilam nii kwali dor bitinero boubo werfuneronin la bou cak-cake wo wo bilenkerer mineu.
14 Jeśliby wypełnienie tej obietnicy zależałoby od przestrzegania Prawa, to wiara Abrahama straciłaby sens, a obietnica stałaby się pusta.
Nā nubo burona werfundo ceu nob kwalib di, bilenker manki diker, la noro dubangum.
15 Prawo wiąże się z karą, a tam, gdzie nie ma Prawa, nie ma i przestępstwa.
La werfunero ki bom nyo ki funer, la fiye ki bwini werfunere di fuwa ka nyalek man.
16 Dlatego obietnica dla wszystkich potomków Abrahama wypływa z wiary oraz łaski od Boga. Dotyczy ona nie tylko tego, który przestrzega Prawa, ale i tego, kto wierzy Bogu, podobnie jak Abraham, nasz wspólny przodek.
Lawo kin bilenker na noro yi dor lumar ri na bwangten naniyak Ibraimek gwam, kebo ka nubo bwangten werfun tiye, dila kange nubo buro yilam ki bilenke Ibraime. Cin Tee be gwam,
17 Bóg powiedział bowiem o nim: „Uczyniłem cię ojcem wielu narodów”. Abraham uwierzył Bogu jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego nie ma.
Kambo mulangum mulangeu, “min yonen na yilam tee bi tenni, kila kila”. Ibraim kino kabum nii co wo ci ciya cikeu, con Kwama, wo ne nubo bwiya meu dume tiyeu, na cwo diker maniyeu, na bou na no wi.
18 Nie mając dowodów na to, że tak się stanie, Abraham uwierzył, że będzie ojcem wielu narodów. Powiedziano Mu bowiem: „Takie właśnie będzie twoje potomstwo”.
Wi yak kange dike bwiti bwiyeu, Ibraim ciya kange Kwama ki bi kwan neret dor kāba cek. La con yilam tee bi tenni kila-kilau kambo yim ceu,”Nyo naniyak mweko a yila tiye.”
19 Nie stracił wiary, choć widział, że on sam się starzeje—miał już wtedy bowiem prawie sto lat—i że Sara nie może już mieć dzieci.
Kebo ki yobka mor bilenker. Ibraim nyumom ki bwiceu dolbo bōka bwek (wori cor cero kiyang kwini kwob) kange ciraka fiye borek wice ko.
20 Ani przez chwilę nie zwątpił jednak w Bożą obietnicę. Przeciwnie, jego wiara wzrosła, przynosząc chwałę Bogu.
La ker nore Kwamaro, Ibaim tintang bo mor bwini neke bilenker, lanyeu, con ma bikwan mor bilenker la con ne Kwama duktangka.
21 Był przekonany, że Bóg jest w stanie spełnić to, co obiecał.
Co diim ki ciyaka Kwama ma cinen nor, la can di cinen.
22 I właśnie dzięki temu został przez Niego uniewinniony.
Lan kiye wo cak-cake cinen.
23 Te wspaniałe Boże słowa o uniewinnieniu zostały skierowane nie tylko do niego,
La kero wo kiye ci ne neu, mukang bo nace na dor ceroce ki kwāce.
24 ale także do nas, którzy dostąpiliśmy uniewinnienia dzięki temu, że uwierzyliśmy Bogu, który wskrzesił Jezusa, naszego Pana.
La mulangum ki bo ken. ki nii wo a kiye cinen tiye, bo nobo ba ne bilenker ki nii wo kung Yecu Tee luwe beu bwareu.
25 On został wydany za nasze grzechy i zmartwychwstał, aby nas uniewinnić.
Won co wuro ci neken co ker bwiran kerebe, lan kung co na fang bo.
