Objawienie 18
1 Po tym wszystkim zobaczyłem innego anioła, zstępującego z nieba. Posiadał on ogromną władzę, a jego blask rozjaśnił całą ziemię.
After this, [in the vision] I saw another angel, who had great authority, coming down from heaven. The earth became bright [because] he was shining so intensely/brightly.
2 Donośnym głosem zawołał on: „Upadł potężny Babilon” i stał się mieszkaniem demonów, siedliskiem złych duchów oraz schronieniem nieczystych ptaków i zwierząt.
He shouted with a very loud voice, “[God is about to] completely destroy [DOU] all the very [evil] cities (OR, the very evil [city]) [that] Babylon [represents]. As a result, all [kinds of] evil spirits [DOU] will live there, and all [kinds of] foul and detestable [DOU] birds will live there.
3 Miasto to było bowiem prostytutką, która upajała mieszkańców ziemi rozwiązłością. Grzeszyli z nią władcy całego świata, a ludzie interesu zdobyli majątek, dzięki jej wielkiemu przepychowi.
[God will destroy those cities] because [their rulers have persuaded] the people of [MTY] all nations to act very immorally [and idolatrously with the people of] [MET] [those cities, just like] a prostitute persuades men to drink [strong] wine and then commit fornication with her. The rulers of the earth have also acted immorally [and idolatrously] with the people of [MTY] those cities. The merchants of the earth have become rich [because the people of those cities] strongly desired [and bought from the merchants] many (luxuries/expensive things).”
4 Następnie usłyszałem jeszcze inny głos, wołający z nieba: „Wy, którzy należycie do Boga, musicie wyjść z tego miasta”, aby nie mieć udziału w jego grzechach i nie doświadczyć spadających na nie klęsk.
I heard [Jesus] speak from heaven. He said, “My people, flee from [those cities], in order that you do not sin as the people [of those cities do. If you sin as they do], I will punish you as I will punish them.
5 Gdyby grzechy Babilonu ułożono na stosie, sięgnęłyby bowiem aż do nieba —Bóg widzi całe jego zło!
[It is as though] their sins have been piled {have piled} up to heaven, and God remembers them [DOU], [so now he will punish them] [MTY].”
6 Postąpcie z tym miastem tak, jak ono postępowało z wami, a nawet wymierzcie mu podwójna karę. Niech wypije dwukrotnie więcej niż ci, których wcześniej upajało.
[To the angels whom God assigned to punish those cities, Jesus said], “Pay back/Punish the people of those cities to the same extent that they harmed [other people]. Cause them to suffer twice as much [as they caused other people to suffer] [DOU, MET].
7 Dotychczas żyło w luksusie i używało przyjemności, teraz więc odpłaćcie mu cierpieniem i bólem. Myślało sobie bowiem w sercu, że zawsze będzie żyć jak królowa i nigdy nie zazna smutku ani cierpienia.
To the same extent that they have boasted about themselves and done the things that they wanted to do, to that extent torment them and cause them to grieve. [Do that because] in their minds they think, ‘We rule as queens! We are not widows, and we will never mourn [as widows do]’!
8 Dlatego jednego dnia spadną na to miasto wszystkie klęski: ból, głód oraz śmierć. I pochłonie je ogień! Pan, który je osądzi, jest potężnym Bogiem!
So in one day terrible calamities/troubles will come upon them. [The people in those cities] will die, others will mourn for them, people will be hungry [because there will be no food], and [their cities] will be burned up. The Lord God is able to punish those cities [like that], because he is very powerful.”
9 Władcy świata, którzy uczestniczyli w rozwiązłości tego miasta i czerpali z tego przyjemność, zapłakali i pogrążyli się w smutku, widząc unoszący się nad nim dym.
“The kings of the earth who have acted immorally [with people of those cities] and have lived with the people of those cities, doing just what they wanted to do, will weep and mourn [DOU] for them when they see the smoke of the fire that is burning those cities.
10 Patrząc z daleka, przejęci i przerażeni losem Babilonu, zawołali: „To straszne, co spotkało Babilon! Tak wielkie nieszczęście w jednej chwili spadło na to potężne miasto!”.
They will stand far away [from those cities], because they will be afraid [that they will suffer just like the people of those cities] are suffering. They will say, ‘Terrible things will happen to the awesome and mighty cities [represented by] Babylon! [God] will punish them suddenly and swiftly [MTY]!’
11 Nad losem Babilonu ubolewali również handlowcy z całego świata, ponieważ stracili zbyt na swoje towary:
The merchants of the earth will weep and will mourn [DOU] [for those cities], because no one will ever again buy the things that they have [to sell to the people in those cities].
12 złoto, srebro, kamienie szlachetne, perły, czysty len, purpurę, jedwab, szkarłat, pachnące drewno, wyroby z kości słoniowej oraz szlachetnego drewna, brązu, stali i marmuru.
[They sell ornaments made] of gold, silver, precious stones, and pearls. They sell [expensive cloth made of] fine linen and silk, [expensive cloth that is dyed] purple and crimson. They sell all kinds of [rare] wood, all kinds of items [made of] ivory, costly wood, bronze, iron, and marble. They sell cinnamon, spice, perfume, frankincense, wine, olive oil, fine flour, and grain. They sell cattle, sheep, horses, and chariots. They even sell human beings [SYN, DOU] to become slaves.
13 Babilon nie będzie już kupować wyszukanych przypraw oraz perfum, mirry, kadzidła, wina, oliwy, najlepszej mąki i zboża, bydła, owiec, koni, wozów oraz ludzkich ciał i dusz.
14 Płacząc nad Babilonem, powiedzieli: „To, co tak bardzo kochałeś, przeminęło. Zniknął już bowiem otaczający cię splendor i luksus—wszystko to bezpowrotnie przepadło!”.
[The merchants will say], ‘The good things you people longed to have are gone! All your luxurious and splendid [DOU] [possessions have vanished!]! They will be gone forever/You will never have them again [LIT]!’
15 Ludzie, którzy—dzięki handlowi z Babilonem—zdobyli majątek, stanęli z daleka, przerażeni jego cierpieniem. Płacząc i rozpaczając nad jego losem, powiedzieli:
The merchants [who sold] these things and who had become rich by [supplying them] for those [cities] will stand far away, because they will be afraid [that they will suffer just like] the people [of those cities] are suffering. They will weep and mourn [DOU],
16 „To straszne, co spotkało to potężne miasto! Nosiło ono najlepsze ubrania, z czystego lnu, purpury i szkarłatu, oraz biżuterię ze złota, szlachetnych kamieni i pereł.
and they will say, ‘Terrible things [DOU] have happened to the awesome/great [MET] cities! [They were like queens] who dressed themselves in [clothes made of] [MTY] fine linen [cloth] and expensive cloth dyed purple and crimson, and who were adorned with gold, precious stones, and pearls.
17 Bogactwo to przepadło jednak w jednej chwili”. Armatorzy, kapitanowie i załogi okrętów oraz wszyscy inni, którzy zarabiali na transporcie morskim, z daleka
But suddenly and swiftly [MTY] [God] has destroyed these expensive things.’ Every ship captain, all people who travel by ship, all (sailors/those who work on ships), and all others who earn their living [by traveling on] the ocean will stand far away [from those cities].
18 obserwowali pożar Babilonu i dym wznoszący się nad miastem. Poruszeni tym widokiem, wołali: „Czy jakieś inne miasto na świecie jest podobne do potężnego Babilonu?”.
When they see the smoke of the fire that is burning those cities, they will shout, ‘No [other] cities have ever been so awesome!’ [RHQ]
19 Posypywali głowy popiołem i zrozpaczeni krzyczeli: „To straszne, co spotkało to potężne miasto! Wszyscy armatorzy zdobyli majątek dzięki jego wielkiemu bogactwu, a teraz, w ciągu jednej chwili, wszystko to zostało zniszczone!”.
They will throw dust on their heads [to show that they are sad], and they will shout, weep, and mourn [DOU]. They will say, ‘Terrible things have happened to the awesome/great cities, the cities that made all people who own ships [that sail] on the ocean become rich by [carrying] their costly (things for them to sell/merchandise)! [God] has suddenly and swiftly destroyed [MTY] those cities!’”
20 „Dla mieszkańców nieba, dla świętych, proroków i apostołów był to jednak powód do radości, Bóg ukarał bowiem tych, którzy ich skrzywdzili”.
Then someone spoke from heaven saying, “All you who live in heaven, rejoice over what has happened to [the cities represented by] Babylon! You who are God’s people, including you apostles, you (prophets/who speak messages that come directly from God), rejoice, because God has justly punished the people of those cities because they acted in an evil way toward you!”
21 Wtedy potężny anioł podniósł wielki głaz, ogromny jak młyńskie koło, i rzucił go w morze, wołając: „Tak właśnie zostanie strącony potężny Babilon i to będzie jego koniec!
Then a mighty angel picked up a boulder the size of a large stone for grinding grain, and threw it into the ocean. Then he said, “O you people in [APO] the awesome/great cities [represented by] Babylon, your cities will be destroyed so that they will disappear just like that stone disappeared in the ocean! Your cities will be gone forever [LIT]!
22 W mieście tym nie usłyszy się już śpiewu ani dźwięki harfy, fletu czy trąbki. Nikt już nie będzie tam prowadził interesów. Nie usłyszy się tam nawet odgłosu mielenia ziarna.
In your cities there will never again be [anyone] playing harps, singing, playing flutes, and blowing trumpets. There will no longer be any (skilled workers/craftsmen) making things. There will never again be people grinding [grain at] [MTY] the mills.
23 Nie zabłyśnie tam już żadne światło ani nie zabrzmią radosne głosy nowożeńców. Handlowcy miasta mieli władzę nad światem, a czary Babilonu oszukały wszystkie narody.
No lamplight will ever again shine. There will never again be the [happy] voices of a bridegroom and his bride. [God will destroy your cities] because your merchants were the most [deceitful] men in the world. You persuaded them to deceive [people of] [MTY] all nations.
24 Miasto to jest również winne morderstw —zabiło bowiem wielu proroków i świętych”.
You are also [responsible for killing] [MTY] [the] prophets and [others] of God’s people. Indeed, you are the ones who are guilty for the deaths of all those who have been {whom [others] have} killed on the earth!”
