Mateusza 9
1 Jezus wsiadł więc do łodzi i odpłynął do swojego miasta, Kafarnaum.
U Yesu ahinjila mwitoli, ahafwimila ahafiha hunsi ya hakhalaga.
2 Tam kilku mężczyzn przyniosło do Niego na noszach sparaliżowanego. Widząc ich wiarę, Jezus rzekł do chorego: —Bądź dobrej myśli, synu. Odpuszczam ci grzechy!
Bhahanetela, umuntu ya polile ubili agonile pashitala. Lwahahulola ulwitiho lwabho u Yesu ahamuzya umuntu yapolile, “Mwanawi ushanje, ukhombhosheye imbibhi zyaho.”
3 „To jawne bluźnierstwo!”—z oburzeniem pomyślało sobie kilku przywódców religijnych.
Abhalimu bhamo abhilenga bhahayanjizanya bhibho hu bhibho, “Umuntu unu alinindigo”
4 Jezus, znając ich myśli, zapytał: —Dlaczego was to oburza?
U Yesu ahamanya insibho zyabho naje yeenu musibha imbibhi mumyoyo ginyu?
5 Co jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczam ci grzechy” czy: „Wstań i chodź!”?
Henu hehinza aje ikhobhosheye, 'Imbibhi zyaho na aje, 'imililila ujende?'
6 Udowodnię wam, że Ja, Syn Człowieczy, mogę odpuszczać grzechy. I zwrócił się do sparaliżowanego: —Jesteś uzdrowiony! Zabierz swoje nosze i idź do domu!
Ishi mumanye aje wa Adamu alini nguvu izyahubhakhobhoshele imbibhi.” ahayanjile izi hwula yapolile, “Imilila, uyitwinshe igodoro lyaho ubhale hukhaya yaho”
7 A chory wstał i odszedł do domu.
Umuntu ula ahimilila nasogole abhale hukhaya yakwe.
8 Po zebranych przeszedł dreszcz lęku. I wielbili Boga za to, że dał taką moc człowiekowi!
Impuga ya bhantu lwe bhahalola igo, bhahaswijile na huntime u Ngulubhi, yabhapiye inguvu izyo abhantu.
9 Odchodząc stamtąd, Jezus zobaczył niejakiego Mateusza, poborcę podatkowego, który właśnie tam pracował. —Chodź ze Mną—zwrócił się do niego. A on natychmiast wstał i poszedł z Jezusem.
U Yesu lwahashilaga afume ipo ahanola umuntu yahwitwa itawa Mathayo, yahakhiye pebhafumizya insoho. Wope ahabhabhuzya, “Munfuate ani” Wope ahimilila ahafwata.
10 Później, gdy Jezus i Jego uczniowie byli u niego w domu, zebrało się wokół stołu wielu nieuczciwych poborców podatkowych i innych ludzi, uważanych za grzeszników.
U Yesu lwahakhiye alye ishalye munyumba, bhahinzi bhebhafumya insoho bhabhinji na bhantu abhimbibhi bhahaliye peka ishalye nu Yesu peka abhasunde bhakwe.
11 Widząc to, faryzeusze mówili do uczniów: —Dlaczego wasz nauczyciel zadaje się z takimi ludźmi?
Afalisayo lwe bhahalola isho bhahabhabhuzya abhasende bhakwe, yeenu u Yesu alya ishalye na bhantu abhafumya insoho na bhantu abhimbibhi?”
12 Jezus usłyszał to i odpowiedział: —To chorzy potrzebują lekarza, a nie zdrowi!
U Yesu lwa ahivwa igo, wope ahayanga “Abhantu bhesebhabhinile sebhahwanza unganga, ila bhebhabhinile.
13 Idźcie i zastanówcie się nad słowami Pisma: „Pragnę waszej miłości, a nie ofiar”. Nie przyszedłem wzywać do opamiętania się tych, którzy uważają się za dobrych, ale właśnie grzeszników.
Ihwanziwa huje mubhale mumanyile imaana yakwe, “Insungwa irehema siga izabihu” Pipo senahinzile hubhantu abhimbibhi.
14 Pewnego razu przyszli do Jezusa uczniowie Jana Chrzciciela i zapytali Go: —My i faryzeusze, stosując się do religijnych zaleceń, często powstrzymujemy się od posiłków. Dlaczego Twoi uczniowie tego nie czynią?
Abhasunde bha Yohana bhahinza hukwakwe na aje, “Yeenu ati na mafalisayo tifunga, lakini abhasunde bhaho sebhafunga?”
15 —Przecież goście na weselu, będąc z panem młodym, nie mogą się smucić!—odrzekł Jezus. —Ale nadejdzie czas, gdy zabiorą im pana młodego. Wtedy będą pościć.
U Yesu ahabhabhuzya ahaga, Je abhalolezi bhi weji bhangaswimalwe bhali peka nu gosi wiweji? Lakini insiku zihwinza insiku ugosi wi weji ahayisogola pebhahayifunga.
16 Nikt nie używa nowego materiału do łatania starego ubrania, bo nowa łata się kurczy i jeszcze bardziej rozdziera ubranie.
Nuumo umuntu yabhiha ishipande shimwenda umpya humwenda uwimandi, ishulaka shibhadebushe afume humwenda na abazushe haani hubhafumile.
17 Nie wlewa się też świeżego wina do starych, stwardniałych bukłaków. Mogłyby przecież popękać, a wtedy i wino by się rozlało, i bukłaki zniszczyły. Świeże wino wlewa się do nowych, miękkich bukłaków. W ten sposób i jedno, i drugie się zachowuje.
Nabhamo abhantu bhebhabhiha ihombwa mushombo ishihombwa inkuulu, nkushele bhabhomba, ingozi ibhadebushe ihambwa ibhafume na nanjishe. Badala yakwe, ubhiha ihombwa impya mungozi impya vyonti vibhabha salama.
18 Gdy jeszcze o tym mówił, podszedł do Niego przełożony miejscowej synagogi. Pokłonił się i powiedział: —Przed chwilą zmarła moja córeczka. Ale jeśli przyjdziesz i dotkniesz jej, ożyje.
U Yesu lwahabhabhuzya amambo iga, ahali, ugosi umo ahamwinamila mwilongolela lyakwe ahaga, “Unindu wani afwiye shinishi inza umponye abhapone abhabhe mwoomi.
19 Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za przełożonym.
U Yesu ahimilila na huusojelele na bhasunde bhakwe.
20 Tymczasem pewna kobieta, od dwunastu lat cierpiąca na krwotok, podeszła do Niego od tyłu i dotknęła Jego ubrania.
Ahali, ushi yahafumaga idanda amaha kumi na mbili ahasojelela pipi nu Yesu ahayikhata inkanzu ya Yesu.
21 Pomyślała bowiem: „Jeśli tylko dotknę Jego płaszcza, zostanę uzdrowiona”.
Pipo ahayile, “Nkushele na bhukhata umweudo wa Yesu imbapone.”
22 Jezus odwrócił się, dostrzegł ją i rzekł: —Bądź dobrej myśli, córko! Uwierzyłaś, więc zostałaś uzdrowiona! I w tej samej chwili kobieta odzyskała zdrowie.
U Yesu ahagaluhana na humwenye na humuuzye, “Ninda uyipele umwoyo, nu ulwitiho lwaho lubhombile aje upone,” Ahabhalilizyo hiniho unshi ula ahapona.
23 Gdy przybył do domu przełożonego synagogi, zobaczył żałobników i lamentujący tłum.
U Yesu lwahafiha hukhaya ya gosi, ahabhalola bhebhakhoma ifilimbi na impuga ya bhantu yahakhomaga ahalanga.
24 —Odejdźcie stąd—powiedział. —Dziewczynka nie umarła, tylko śpi. Ale oni śmiali się z Niego.
Wope ahaga, “Epi ipa, unindu saafwiye agonile. Lelo abheene bhahanseshile haani.
25 W końcu jednak wyproszono tłum. Jezus wszedł do środka, wziął dziewczynkę za rękę, a ona natychmiast wstała!
Abhantu bhala lwebha fuma hunzi, wope ahinjila huhati na hunkhate inyobhe unindu ahadamuna.
26 Wieść o tym obiegła całą okolicę.
Inongwa zyahayeha insi yonti.
27 Jezus właśnie stamtąd odchodził, gdy zjawili się dwaj niewidomi, którzy wołali za Nim: —Potomku króla Dawida, zmiłuj się nad nami!
U Yesu lwahashilaga afume pala, abhalume bhabhili bhesebhahwenya amaso bhahausejelela. Bhahendeliye akhole bhahaga, “Tilabha utiponye, Mwana wa Daudi.”
28 Szli tak za Nim aż do domu, gdzie się zatrzymał. Wtedy podeszli bliżej, a On ich zapytał: —Wierzycie, że mogę to zrobić? —Tak, Panie!—odpowiedzieli.
U Yesu lwahafishile hukhaya, bhala bhesabhahwenya amaso bhahinza hukwake. U Yesu ahabhabhuzya, “Muhwitiha huje ingabhaponya?” Bhope bhahaga “Ena, Gosi”
29 —Niech będzie tak, jak wierzycie—powiedział Jezus i dotknął ich oczu.
U Yesu ahakhata amaso gabho naje zibhombeshe isho hulimwe ndeshe ulitiho lwinyu sheluhi”
30 I nagle przejrzeli! Wówczas On surowo im nakazał: —Nikomu o tym nie mówcie.
Na amaso gabho gahanda ahwenye. Pe Yesu ahakhajilizya hunguvu na yanje “Mwenyaje umuntu wowonti asahamanye ijambo ili.”
31 Ale oni odeszli i zaraz wszędzie o tym opowiedzieli.
Lelo abhantu bhabhili bhahasogoye alumbilile ahusu amambo iga isehemu zyonti izyinkhaya.
32 W tym właśnie czasie przyprowadzono do Jezusa kolejnego człowieka—niemowę zniewolonego przez demona.
Pe pinipo abhalume bhala bhabhili lwe bhahasogolaga, ahali, umuntu umo aliyububu impepo zyahamwinjiye bhahaletwa hwa Yesu.
33 Po wypędzeniu demona, człowiek ten zaczął mówić. A tłumy nie mogły wyjść z podziwu: —Coś takiego nigdy się nie zdarzyło w całym Izraelu!
Impepo lwezyahamwepa umuntu ububu ahanda ayanje. Impuga yahaswiga naje setilolile nkalumo amambo iga gegafumiye mu Israeli.
34 —Wypędza demony, bo władca demonów Mu w tym pomaga—twierdzili natomiast faryzeusze.
Lelo afalisayo bhayangaga hwa gosi wi impepo ahugabhinga amapepo.”
35 A Jezus odwiedzał wszystkie okoliczne miasta i wioski. Nauczał w synagogach, głosił dobrą nowinę o królestwie i uzdrawiał z każdej choroby i słabości.
U Yesu ahabhalile ikhaya zyonti ni vijiji vyonti. Ahendeliye amanyizye mumasinagogi, alumbilile izwi ilyibhumwene na ponye impungo zyonti nu bhuzaifu wonti.
36 Gdy patrzył na otaczające Go tłumy, ogarniała Go litość. Ludzie byli bowiem udręczeni i zagubieni jak owce bez pasterza.
Lwa ahenya impuga, ahabhaloleye inkumbu, pipo bhahayimbile navunzishe mumwoyo. Bhahali ndeshi ingole zyesazili nu udimi.
37 —Żniwo jest wielkie—mówił uczniom—a tak mało pracujących!
Wope ahabhabhuzya abhasunde bhakwe ahaga, “Amavuno minji, abhabhomba mbombo bhadodo.
38 Proście więc gospodarza, aby posłał więcej pracowników na żniwa.
Ishi lubhilo tinabhe ugosi wi mavuno, nke huje atume abhabhomba mbombo mugunda gwakwe.”
