Mateusza 22
1 Jezus przedstawił jeszcze jedną przypowieść:
Jesús les habló otra vez en parábolas:
2 —Królestwo niebieskie jest podobne do władcy, który wyprawił synowi wesele.
El reino celestial puede compararse a un rey que hizo fiesta de bodas para su hijo.
3 Posłał służących, aby powiadomili zaproszonych, ale ci nie chcieli przyjść.
Envió a sus esclavos a llamar a los invitados a la fiesta de bodas, pero no quisieron ir.
4 Poprzez innych służących wysłał im więc następującą wiadomość: „Uczta gotowa, mięso na rożnach—wszystko przygotowane! Zapraszam na wesele!”.
Volvió a enviar a otros esclavos y dijo: Anuncien a los invitados: Miren, preparé mi banquete. Sacrifiqué mis novillos y las reses engordadas. Todo está dispuesto. Vengan a la fiesta de bodas.
5 Ale goście zlekceważyli zaproszenie: jeden poszedł na pole, inny—do swojego sklepu.
Pero ellos no tomaron en cuenta la invitación. Se fueron, uno a su campo, el otro a su negocio,
6 A niektórzy nawet naubliżali posłańcom i zabili ich.
y los demás detuvieron a los esclavos [enviados], los maltrataron y los mataron.
7 Władca wpadł w gniew: wysłał wojsko, zgładził zabójców i spalił ich miasto.
Entonces el rey se enfureció, envió sus ejércitos, mató a aquellos homicidas y quemó su ciudad.
8 Potem rzekł sługom: „Uczta weselna została przygotowana, ale zaproszeni okazali się jej niegodni.
Después dijo a sus esclavos: La boda a la verdad está preparada, pero los invitados no eran dignos.
9 Wyjdźcie więc na ulice i zaproście na wesele wszystkich, których spotkacie”.
Por tanto vayan a las encrucijadas de los caminos y llamen a cuantos hallen a la fiesta de bodas.
10 Poszli więc i przyprowadzili z ulic wszystkich napotkanych ludzi—zarówno złych, jak i dobrych. W ten sposób sala biesiadna zapełniła się gośćmi.
Y cuando aquellos esclavos salieron a los caminos, reunieron a todos los que hallaron, tanto malos como buenos, y el salón de bodas se llenó de invitados.
11 Gdy władca wszedł, aby ich zobaczyć, zauważył człowieka, który nie miał na sobie weselnego ubrania.
Pero cuando el rey entró a ver a los invitados, encontró allí a un hombre que no estaba vestido con traje de boda.
12 „Przyjacielu!”—zwrócił się do niego. —„Jak się tu znalazłeś, nie mając weselnego ubrania?”. On jednak nic nie odpowiedział.
Y le dijo: Amigo, ¿cómo entraste aquí sin traje de boda? Pero él enmudeció.
13 Wówczas władca rozkazał sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności, gdzie panuje lament i rozpacz!”.
Entonces el rey dijo a los sirvientes: Átenlo de pies y manos y échenlo a la oscuridad de afuera. Allí será el llanto y el crujido de los dientes,
14 Wielu jest bowiem zaproszonych, ale mało wybranych.
porque muchos son [los] llamados, pero pocos [los ]escogidos.
15 Tymczasem faryzeusze naradzali się, jak sprowokować Jezusa do jakiejś niefortunnej wypowiedzi. Potrzebny był im bowiem pretekst do oskarżenia Go.
Entonces los fariseos se fueron y deliberaron cómo enredarlo en alguna palabra.
16 Wysłali więc swoich ludzi oraz zwolenników Heroda z takim pytaniem: —Nauczycielu! Wiemy, że nie boisz się mówić prawdy. Nie dostosowujesz się też do opinii ludzi ani do ich oczekiwań, lecz uczciwie nauczasz prawd Bożych.
Le enviaron a los discípulos de ellos con los herodianos para que dijeran: Maestro, sabemos que eres veraz y enseñas con verdad el camino de Dios. No te cuidas de nadie, pues no miras la apariencia de los hombres.
17 Powiedz nam więc, czy słusznie płacimy podatki Rzymowi, czy nie?
Dinos. ¿Qué te parece? ¿Es lícito pagar tributo a César, o no?
18 —Obłudnicy! Chcecie Mnie pogrążyć?!—powiedział Jezus, zdając sobie sprawę z ich podstępu.
Pero Jesús entendió la malicia de ellos y respondió: ¿Por qué me tientan, hipócritas?
19 —Pokażcie Mi najpierw monetę! Gdy Mu ją podano, zapytał:
Muéstrenme la moneda del tributo. Y ellos le presentaron un denario.
20 —Czyją podobiznę i tytuł na niej widzicie?
Les preguntó: ¿De quién es la imagen y la inscripción?
21 —Cezara—odpowiedzieli. —Oddawajcie więc cezarowi to, co jego, a Bogu—co należy do Boga!
Contestaron: De César. Entonces les ordenó: Den, pues, a César lo de César, y a Dios lo de Dios.
22 Ta odpowiedź tak ich zaskoczyła, że zaraz stamtąd odeszli.
Al oír [esto] se maravillaron, lo dejaron y salieron.
23 Jeszcze tego samego dnia przyszli do Jezusa saduceusze—przedstawiciele ugrupowania nauczającego, że nie będzie zmartwychwstania.
Aquel día se le acercaron [los] saduceos, quienes dicen que no hay resurrección, y le preguntaron:
24 —Nauczycielu!—zwrócili się do Niego. —Prawo Mojżesza naucza: „Jeśli umrze mężczyzna i nie pozostawi po sobie potomstwa, jego brat powinien ożenić się z wdową po zmarłym i mieć z nią potomstwo”.
Maestro, Moisés dijo: Si alguno muere y no tiene hijos, su hermano se casará con la esposa de él y levantará descendencia a su hermano.
25 Otóż żyło kiedyś u nas siedmiu braci. Najstarszy z nich ożenił się, ale wkrótce zmarł, nie pozostawiając dzieci. Wdowa została żoną młodszego brata.
Ahora bien, había entre nosotros siete hermanos. El primero que se casó, murió, y como no tenía descendencia, dejó su esposa a su hermano.
26 I tak było z drugim, trzecim i resztą braci.
De la misma manera, también el segundo y el tercero, hasta el séptimo.
27 W końcu zmarła także ta kobieta.
Al final de todos, murió la mujer.
28 Jeśli rzeczywiście umarli zmartwychwstaną, to czyją będzie wtedy żoną, skoro wszyscy bracia się z nią ożenili?
En la resurrección, ¿de cuál de los siete será esposa? Porque todos la tuvieron.
29 —Cała trudność polega na tym—odparł Jezus—że nie znacie Pisma ani mocy Bożej!
Jesús les respondió: Están errados porque no entienden las Escrituras ni el poder de Dios.
30 Po zmartwychwstaniu więzy małżeńskie nie będą obowiązywać ani tych siedmiu braci, ani kobiety, bo wszyscy pod tym względem będą podobni do aniołów.
Porque en la resurrección, no se casan ni son dados en casamiento, sino son como los ángeles en el cielo.
31 Jeśli zaś chodzi o samo zmartwychwstanie, to czy nigdy nie czytaliście, że Bóg powiedział:
Pero en cuanto a la resurrección de los muertos, ¿no leyeron lo dicho por Dios a ustedes:
32 „Jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”? Przecież nie nazwałby siebie Bogiem tych, którzy już nie istnieją!
Yo soy el Dios de Abraham, de Isaac, y de Jacob? Dios no es Dios de muertos sino de vivos.
33 Zgromadzeni, słysząc Jego odpowiedź, nie mogli wyjść z podziwu.
La multitud oyó y se maravilló de su doctrina.
34 Faryzeusze dowiedzieli się, że Jezus zamknął usta saduceuszom. Przyszli więc tam
Entonces, al oír los fariseos que [Jesús] silenció a los saduceos, se pusieron de acuerdo.
35 i jeden z nich—przywódca religijny—zadał Mu podchwytliwe pytanie:
Uno de ellos, para tentarlo, le preguntó:
36 —Nauczycielu, które z przykazań Prawa Mojżesza jest najważniejsze?
Maestro, ¿cuál es [el ]gran Mandamiento en la Ley?
37 —„Kochaj twojego Pana i Boga całym sercem, duszą i umysłem!”—odpowiedział Jezus.
Le respondió: Amarás al Señor tu Dios con todo tu corazón, con toda tu alma y con toda tu mente.
38 —To jest pierwsze i najważniejsze przykazanie.
Éste es el grande y primer Mandamiento,
39 Drugie jest podobne: „Kochaj innych tak, jak kochasz samego siebie!”.
y el segundo es semejante a éste: Amarás a tu prójimo como a ti mismo.
40 Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo Mojżesza i księgi proroków.
De estos dos Mandamientos dependen toda la Ley y los profetas.
41 Następnie sam zapytał otaczających Go faryzeuszy:
Se reunieron los fariseos y Jesús les preguntó:
42 —Jak sądzicie? Skąd ma pochodzić Mesjasz? —Z rodu króla Dawida—odrzekli.
¿Qué piensan ustedes del Cristo? ¿De quién es Hijo? Le respondieron: De David.
43 —To dlaczego sam Dawid, a przez jego usta Duch Święty, nazywa Go Panem?—zapytał Jezus. —Dawid powiedział przecież:
Les preguntó: ¿Pues cómo David en espíritu lo llama Señor? Dice:
44 „Bóg rzekł do mojego Pana: Zasiądź po mojej prawej stronie, dopóki nie rzucę Ci pod nogi Twoich nieprzyjaciół”.
Dijo el Señor a mi Señor: Siéntate a mi mano derecha Hasta que ponga a tus enemigos debajo de tus pies.
45 Skoro więc Dawid nazwał Go Panem, to jak Mesjasz może być jego potomkiem?
Pues si David lo llama Señor, ¿cómo es su Hijo?
46 Nikt nie potrafił Mu na to odpowiedzieć. Dlatego też nikt już więcej nie śmiał Go o nic pytać.
Nadie le podía responder, y desde aquel día nadie más se atrevió a preguntarle algo.
