Marka 4
1 Gdy ponownie przyszedł nad jezioro, aby nauczać, zgromadził się wokół Niego wielki tłum ludzi. Poprosił więc o łódź, usiadł w niej i stamtąd mówił do zebranych.
De nouveau il se mit à enseigner au bord de la mer. Il se rassembla autour de lui une multitude si prodigieuse qu’il monta dans une barque où il s'assit, et il se tint sur la mer, tandis que la foule restait à terre au bord de l'eau.
2 Przemawiając, posługiwał się przypowieściami:
Il leur enseignait beaucoup de choses en paraboles et il leur disait dans son enseignement:
3 —Posłuchajcie! Pewien rolnik postanowił zasiać ziarno. Gdy rozsiewał je na polu,
«Écoutez! Voilà que le semeur est sorti pour semer.
4 niektóre nasiona upadły na udeptaną ścieżkę i zostały wydziobane przez ptaki.
Il jette sa semence, et il est arrivé qu'un grain est tombé le long du chemin et les oiseaux sont venus et l'ont mangé.»
5 Inne ziarna upadły na cienką warstwę gleby, pod którą była skała.
«Un autre est tombé sur un sol pierreux, où il n'y avait pas beaucoup de terre, et il a immédiatement poussé, parce que la terre était sans profondeur.
6 Te, choć szybko wyrosły, wkrótce zwiędły w słonecznym upale i zginęły, ponieważ w płytkiej glebie ich korzenie nie znalazły dosyć wody.
Mais le soleil, en se levant, a brûlé la plante, qui, n'ayant point de racines, s'est desséchée.»
7 Jeszcze inne upadły między chwasty i niebawem zostały przez nie zagłuszone, tak że nie dały żadnego plonu.
«Un autre grain est tombé parmi les épines; et les épines ont grandi et l'ont étouffé, de sorte qu'il n'a point donné de fruit.»
8 Niektóre jednak trafiły na dobrą glebę. Wzeszły, wyrosły i dały po trzydzieści, po sześćdziesiąt, a nawet po sto ziaren plonu.
«D'autres grains sont tombés dans la bonne terre, et ceux-là, montant et croissant, ont donné du fruit, tel grain en a produit trente, tel autre soixante, tel autre cent.»
9 Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
Et il ajouta: «Que celui qui a des oreilles pour entendre, entende!»
10 Później, gdy znalazł się sam na sam z Dwunastoma i innymi uczniami, zapytali Go: —Co oznacza Twoja przypowieść?
Lorsqu'il fut seul, ceux qui l'entouraient l'interrogèrent avec les douze sur les paraboles.
11 —Wam dano zrozumieć tajemnice dotyczące królestwa Bożego—wyjaśnił. —Ale ludzie, którzy do niego nie należą, nie rozumieją ich.
Il leur dit: «A vous il est donné de pénétrer le mystère du Royaume de Dieu; mais à ceux-là, ceux du dehors, tout arrive sous forme de paraboles,
12 Będą patrzeć, lecz nie zobaczą, będą słuchać, lecz nie usłyszą. Niczego nie zrozumieją i nie zwrócą się do Boga, aby przebaczył ich grzechy.
afin que tout en regardant parfaitement, ils ne voient point, tout en entendant parfaitement, ils ne comprennent point, et cela pour qu'ils ne se convertissent pas et qu'il ne leur soit point pardonné.»
13 Jeśli jednak nie potraficie zrozumieć tego prostego przykładu, jakże pojmiecie inne przypowieści, które wam jeszcze opowiem?
Et il ajouta: «Ne comprenez-vous pas cette parabole? Comment donc comprendrez-vous toutes les paraboles?
14 Siewca sieje słowo.
Le semeur sème la parole.
15 Ziarno posiane na udeptanej ścieżce to ci, którzy słyszą słowo, ale natychmiast zjawia się przy nich szatan i wykrada to, co zapadło w sercu.
Les uns sont le long du chemin où la parole est semée, et quand ils l'ont entendue, Satan vient aussitôt et enlève la parole semée en eux.
16 Ziarno na gruncie skalistym oznacza tych, którzy słuchają i z radością przyjmują słowo.
Les autres sont semblables; il est des grains qui sont semés sur un sol pierreux: ceux-là quand ils entendent la parole, l'accueillent aussitôt avec joie,
17 Brak im jednak mocnych korzeni. Są niestali i w obliczu trudności lub prześladowań z powodu słowa załamują się.
mais ils n'ont pas de racine en eux mêmes; ils ne sont que pour un temps; une affliction ou une persécution survenant à cause de la parole, ils y trouvent aussitôt une occasion de chute.
18 Ziarnem posianym wśród chwastów są ludzie, którzy słuchają słowa,
D'autres sont semés parmi les épines: ceux-là ont écouté, la parole,
19 ale zmartwienia, pogoń za bogactwem i inne rzeczy zagłuszają je, tak że nie przynosi ono w ich życiu żadnego plonu. (aiōn g165)
mais les sollicitudes du siècle présent, la séduction de la richesse et les passions diverses font invasion, étouffent la parole et la rendent stérile. (aiōn g165)
20 Dobra gleba oznacza natomiast tych, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają obfity plon: trzydzieści, sześćdziesiąt, a nawet sto razy większy.
Enfin il y a ceux qui sont semés sur la bonne terre: ils écoutent la parole, ils la reçoivent et donnent des fruits, l'un trente, l'autre soixante, l'autre cent.»
21 Później Jezus zapytał ich: —Czy ktoś zapala lampę, aby ją zaraz zasłonić? Przecież nie mógłby korzystać z jej światła?! Stawia ją raczej wysoko, aby wszystko oświetlała i była użyteczna.
Il leur dit aussi: «Est-ce qu'on apporte la lampe pour la mettre sous le boisseau ou sous le lit? N'est-ce pas pour la mettre sur le pied-de-lampe?
22 Wszystko, co jest teraz ukryte, wyjdzie kiedyś na światło dzienne.
Rien n'est caché que ce qui doit être manifesté; rien n'est secret que pour être mis au jour.
23 Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!
Si quelqu'un a des oreilles pour entendre, qu'il entende!»
24 Dobrze zastanówcie się nad tym, co słyszycie: jaką miarą mierzycie, taką wam odmierzą i jeszcze wam dodadzą.
Il leur dit aussi: «Faites attention à ce que vous entendez; la mesure que vous faites aux autres sera votre mesure, et il y sera ajouté.
25 Ten, kto ma, otrzyma jeszcze więcej, a temu, kto nie ma, zostanie odebrane nawet to, co posiada.
Car à celui qui a, il sera donné, et à celui qui n'a pas, même ce qu'il a lui sera ôté.»
26 Posłuchajcie! Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak z posianym przez rolnika ziarnem.
Il dit aussi: «Il se passe pour le Royaume de Dieu ce qui se passe lorsqu'un homme jette la semence sur la terre.
27 W miarę upływu czasu nasiona kiełkują i rosną—bez jego pomocy!
Qu'il dorme ou qu'il veille, nuit et jour, la graine germe, la plante grandit, sans qu'il sache comment.
28 Sprawia to sama ziemia. Najpierw ukazują się źdźbła, potem kształtują się kłosy, a w końcu dojrzewa ziarno.
D'elle-même la terre donne son fruit: c'est d'abord une herbe; c'est ensuite un épi; c'est enfin le blé remplissant cet épi.
29 Wtedy przychodzi rolnik i kosi pole, bo jest pora na żniwo.
Et quand la terre a ainsi donné son fruit, il y met aussitôt la faucille, car est arrivée la moisson.»
30 Jak inaczej mam wam opisać Boże królestwo?—zapytał Jezus. —Z czym jeszcze można je porównać?
Il dit aussi: «A quoi assimilerons-nous le Royaume de Dieu? Ou par quelle parabole le représenterons-nous?
31 Podobne jest ono do małego ziarnka gorczycy, które—będąc chyba najmniejszym z ziaren—
Il est comme un grain de sénevé, la plus petite de toutes les semences lorsqu'on la sème sur la terre,
32 wyrasta na krzew zaliczany do największych, a na jego rozłożystych gałęziach ptaki budują sobie gniazda.
mais qui monte lorsqu’il est semé et qui devient plus grand que toutes les plantes potagères et pousse de si vastes branches que, dans leur ombrage, les oiseaux du ciel peuvent faire leurs nids.»
33 Takimi przypowieściami posługiwał się Jezus, by w jak najbardziej przystępny sposób przekazać ludziom Bożą naukę i by byli w stanie ją pojąć.
C'est par un grand nombre de paraboles de ce genre qu'il leur annonçait ta parole, dans la mesure où ils pouvaient comprendre.
34 Nauczając ludzi publicznie, używał wyłącznie przypowieści, lecz później, gdy był sam z uczniami, wszystko im wyjaśniał.
Il ne leur parlait qu'en paraboles; puis, en particulier, il expliquait tout à ses disciples.
35 Gdy zapadł wieczór, Jezus zwrócił się do uczniów: —Przepłyńmy na drugi brzeg jeziora.
Ce même jour, le soir venu, il leur dit: «Passons à l’autre rive.»
36 I natychmiast wyruszyli, pozostawiając tłum na brzegu, a Jego—tak jak był—zabrali do łodzi. Także kilka innych łodzi popłynęło za nimi.
Ils renvoient la foule, et l'emmènent dans la barque où il se trouvait; d'autres barques les accompagnaient.
37 Niebawem zerwała się straszliwa burza. Wysokie fale zalewały łódź, tak że zaczęła tonąć.
Un grand tourbillon de vent s'éleva; les vagues se jetaient dans la barque avec une telle force que déjà elle se remplissait.
38 Jezus tymczasem spał w tylnej części łodzi. Zrozpaczeni uczniowie obudzili Go krzycząc: —Mistrzu! Czy nie obchodzi Cię to, że zaraz utoniemy?
Et lui, à la poupe, la tête sur le coussin, il dormait. Ils le réveillèrent et lui dirent: «Maître, est-ce que tu ne te soucies pas que nous périssions?»
39 On wstał, wstrzymał wiatr, a morzu rozkazał: —Ucisz się! Wiatr natychmiast ustał i zaległa głęboka cisza.
Alors il se leva, il fit des menaces au vent et il dit à la mer: «Silence! apaise-toi!» Et le vent tomba, il se fit un grand calme.
40 —Dlaczego się tak boicie?—zapytał uczniów. —Czy jeszcze nie macie wiary?
Puis il leur dit: «Pourquoi vous effrayer? N'avez vous point encore de foi?»
41 —Kim On jest—zastanawiali się, przejęci lękiem—że nawet wiatr i jezioro są Mu posłuszne?
Et, frappés de terreur, ils se disaient l'un à l'autre: «Qui donc est cet homme pour que le vent et la mer lui obéissent?»
