Marka 2
1 Gdy po kilku dniach powrócił do Kafarnaum, wieść o Jego przybyciu szybko obiegła całe miasto.
Quando ele entrou novamente em Cafarnaum, após alguns dias, ouviu-se dizer que ele estava em casa.
2 Wkrótce w domu, w którym się zatrzymał, zebrało się tak wielu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było wolnego miejsca. A Jezus głosił im słowo Boże.
Immediately muitos estavam reunidos, para que não houvesse mais espaço, nem mesmo ao redor da porta; e ele lhes disse a palavra.
3 Wtedy właśnie czterej mężczyźni przynieśli na noszach sparaliżowanego.
Quatro pessoas vieram, carregando um paralítico para ele.
4 Nie mogąc przecisnąć się do Jezusa, zrobili otwór w dachu i spuścili w dół nosze z chorym.
Quando não puderam chegar perto dele para a multidão, removeram o telhado onde ele estava. Quando o quebraram, soltaram a esteira sobre a qual o paralítico estava deitado.
5 Gdy Jezus ujrzał ich zdecydowaną wiarę, powiedział do chorego: —Synu, odpuszczam ci grzechy!
Jesus, vendo a fé deles, disse ao paralítico: “Filho, teus pecados te são perdoados”.
6 Lecz kilku obecnych tam przywódców religijnych pomyślało z oburzeniem:
Mas havia alguns dos escribas sentados ali e raciocinando em seus corações,
7 „Dlaczego on tak mówi?! To jawne bluźnierstwo! Przecież tylko Bóg może odpuszczać grzechy”.
“Por que este homem fala blasfêmias dessa maneira? Quem pode perdoar pecados senão só Deus”?
8 Jezus, znając ich myśli, odpowiedział: —Dlaczego was to oburza?
Imediatamente Jesus, percebendo em seu espírito que eles assim raciocinavam dentro de si mesmos, disse-lhes: “Por que vocês raciocinam estas coisas em seus corações?
9 Co jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczam ci grzechy” czy „Wstań, zabierz swoje nosze i chodź!”?
O que é mais fácil, para dizer ao paralítico: 'Seus pecados são perdoados'; ou para dizer: 'Levante-se, pegue sua cama e caminhe'
10 Udowodnię wam, że Ja, Syn Człowieczy, mogę odpuszczać grzechy.
Mas para que você saiba que o Filho do Homem tem autoridade na terra para perdoar pecados” - disse ao paralítico -
11 I zwrócił się do sparaliżowanego: —Jesteś uzdrowiony! Zabierz swoje nosze i idź do domu!
“Eu lhe digo, levante-se, pegue sua esteira e vá para sua casa”.
12 A chory wstał, wziął nosze i na oczach zebranych odszedł do domu. Wszyscy byli poruszeni tym do głębi i wielbili Boga, mówiąc: —Nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego!
Ele se levantou, pegou imediatamente o tapete e saiu na frente de todos eles, para que todos ficassem maravilhados e glorificassem a Deus, dizendo: “Nunca vimos nada assim”!
13 Wkrótce po tym wydarzeniu Jezus znowu udał się nad jezioro, by nauczać zgromadzone tam tłumy.
Ele saiu novamente à beira-mar. Toda a multidão veio até ele, e ele os ensinou.
14 Idąc brzegiem, zobaczył Lewiego—syna Alfeusza, poborcę podatkowego, który właśnie tam pracował. —Chodź ze Mną—zwrócił się do niego. A on natychmiast wstał i poszedł z Jezusem.
Ao passar, ele viu Levi, o filho de Alfeu, sentado no escritório de impostos. Ele disse a ele: “Siga-me”. E ele se levantou e o seguiu.
15 Później, gdy Jezus i Jego uczniowie byli u niego w domu, zebrało się wokół stołu wielu nieuczciwych poborców podatkowych i innych ludzi, uważanych za grzeszników. Wiele takich osób znajdowało się bowiem w tłumie, który podążał za Jezusem.
Ele estava reclinado à mesa em sua casa, e muitos cobradores de impostos e pecadores sentaram-se com Jesus e seus discípulos, pois eram muitos, e eles o seguiram.
16 Niektórzy przywódcy religijni z ugrupowania faryzeuszy—widząc, że Jezus zasiada do stołu z ludźmi o złej reputacji—pytali uczniów: —Dlaczego wasz nauczyciel zadaje się z takimi ludźmi?
Os escribas e os fariseus, quando viram que ele estava comendo com os pecadores e cobradores de impostos, disseram a seus discípulos: “Por que ele come e bebe com cobradores de impostos e pecadores”?
17 Jezus usłyszał to i odpowiedział: —To chorzy potrzebują lekarza, a nie zdrowi! Nie przyszedłem wzywać do opamiętania tych, którzy uważają się za dobrych, ale właśnie grzeszników.
Quando Jesus ouviu isso, disse-lhes: “Aqueles que são saudáveis não têm necessidade de médico, mas aqueles que estão doentes”. Eu vim não para chamar os justos, mas os pecadores para o arrependimento”.
18 Uczniowie Jana i faryzeusze, stosując się do religijnych zaleceń, często powstrzymywali się od posiłków. Pewnego dnia kilku z nich przyszło do Jezusa, pytając: —Uczniowie Jana i faryzeusze powstrzymują się od posiłków. Dlaczego Twoi uczniowie tego nie czynią?
Os discípulos de João e os fariseus jejuavam, e eles vieram e lhe perguntaram: “Por que os discípulos de João e os discípulos dos fariseus jejuam, mas seus discípulos não jejuam”?
19 —Przecież goście na weselu, będąc z panem młodym, nie mogą odmawiać spożywania potraw!—odrzekł Jezus. —Czy mają powód do smutku, skoro on jest z nimi?
Jesus disse-lhes: “Podem os noivos jejuar enquanto o noivo está com eles? Enquanto eles tiverem o noivo com eles, não podem jejuar.
20 Ale nadejdzie czas, gdy zabiorą im pana młodego. Wtedy będą pościć.
Mas virão os dias em que o noivo lhes será tirado, e então eles jejuarão nesse dia.
21 Nikt nie używa nowego materiału do łatania starego ubrania, bo nowa łata się kurczy i jeszcze bardziej rozdziera ubranie.
Ninguém costura um pedaço de pano não encolhido em uma peça de roupa velha, ou então o remendo encolhe e as novas lágrimas se afastam do velho, e um buraco pior é feito.
22 Nikt też nie wlewa świeżego wina do starych, stwardniałych bukłaków. Mogłyby przecież popękać, a wtedy i wino by się rozlało, i bukłaki zniszczyły. Świeże wino wlewa się do nowych, miękkich bukłaków.
Ninguém põe vinho novo em odres velhos; ou então o vinho novo rebenta as peles, e o vinho se derrama, e as peles são destruídas; mas eles colocam vinho novo em odres frescos”.
23 Innym razem, uczniowie—idąc z Jezusem przez pole—zaczęli zrywać kłosy i jeść ziarna. A był to akurat święty dzień szabatu.
Ele ia no dia de sábado através dos campos de grãos; e seus discípulos começaram, enquanto iam, a colher as espigas de grãos.
24 Widząc to, przywódcy religijni zwrócili się do Jezusa z zarzutem: —Dlaczego Twoi uczniowie robią rzeczy niedozwolone w szabat?
Os fariseus lhe disseram: “Eis porque eles fazem o que não é lícito no sábado”.
25 —Czy nigdy nie czytaliście, co zrobił król Dawid, gdy wraz z towarzyszami podróży poczuł głód?—odpowiedział im Jezus.
Ele lhes disse: “Você nunca leu o que David fez quando precisou e estava com fome - ele, e aqueles que estavam com ele?
26 —Za czasów najwyższego kapłana Abiatara wszedł do świątyni i wziął dla siebie oraz swoich towarzyszy poświęcony chleb, który wolno było jeść tylko kapłanom. To również było niezgodne z Prawem.
Como ele entrou na casa de Deus na época de Abiathar, o sumo sacerdote, e comeu o pão do espetáculo, que não é lícito comer exceto para os sacerdotes, e deu também para aqueles que estavam com ele”?
27 To szabat jest dla człowieka, nie odwrotnie.
Ele lhes disse: “O sábado foi feito para o homem, não o homem para o sábado”.
28 Ja, Syn Człowieczy, mam władzę nad szabatem.
Portanto, o Filho do Homem é senhor até do sábado”.
