Marka 11
1 Gdy zbliżali się do Betfage i Betanii w pobliżu Jerozolimy i znaleźli się pod Górą Oliwną, Jezus wysłał przed sobą dwóch uczniów:
Yesu amola ea ado ba: su dunu Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: musa: asili, moilai aduna amo Bedefage amola Bedani gadenenewane doaga: le, Olife Goumiga doaga: i. Yesu da Ea ado ba: su dunu aduna E bisimusa: asunasi.
2 —Idźcie do najbliższej wsi—powiedział. —Zaraz przy wejściu do niej znajdziecie uwiązanego osiołka, na którym jeszcze nikt nie jechał. Odwiążcie go i przyprowadźcie tutaj.
E da elama amane sia: i, “Amo moilai ania midadi diala, amoga asili, golili sa: ili, ania da dougi ea mano amoma dunu da hame fila heda: i, amo bagelesi ba: mu. Amo ea bagelesi fadegale, dougi mano Nama oule misa.
3 A gdyby ktoś was pytał, po co go bierzecie, powiedzcie po prostu: „Pan go potrzebuje i zaraz odprowadzi”.
Eno dunu da alia logo hedofamusa: gagabole sia: sea, ali agoane sia: ma, `Hina da amo dougi Ema hawa: hamomusa: gini lamu. Amasea, E da hedolo dima bu asunasimu!’”
4 Poszli więc i znaleźli osiołka uwiązanego przed domem. Gdy go odwiązali,
Amalalu, asili, ela da dougi ea mano moilai logo holei gadenene logoga bagesi ba: i.
5 stojący tam ludzie zapytali: —Czemu go zabieracie?
Ela da amo ea bagelesi fadegalaloba, ouligisu dunu lelu amo elama amane adole ba: i, “Ali da abuliba: le dougi mano ea bagelesi fadegasala: ?”
6 Odpowiedzieli, że Jezus im tak rozkazał, a wtedy ludzie ci już im nie przeszkadzali.
Amalalu, ela da Yesu Ea olelei bu adole i. Amalalu, ilia da gagaboi sia: yolesi.
7 Gdy przyprowadzili osiołka, zarzucili płaszcze na jego grzbiet, tak by Jezus mógł na nim siedzieć.
Ela da dougi ea mano Yesuma oule misi. Ilia da ilia abula dougi ea baligi da: iya ligisi. Yesu da amo dougi da: iya fila heda: i.
8 Wielu zaś ludzi rozkładało na drodze swoje płaszcze i rzucało zielone gałązki.
Dunu bagohame da ilia abula fadegale, logoga ligisisi. Eno da sogega asili, ifa amoda damuni, amo amola logoga ligisi.
9 A cały tłum przed Nim i wokół Niego wołał: —Niech żyje Król! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imieniu Pana!
Amalalu, dunu bagohame bisili, eno Yesuma fa: no bobogele, huluane bagadewane nodone sia: nanu, “Godema nodoma! Gode da Hina Gode Ea Dio laiwane misi Dunu Ema hahawane dogolegele hamomu da defea!
10 Błogosławione królestwo, które On ustanowi, królestwo naszego przodka Dawida! Chwała Królowi!
Ninia ada Da: ibidi ea ouligibi hou da misunu. Gode da amo hahawane dogolegele imunu! Godema nodone sia: ma!”
11 W ten sposób Jezus wjechał do Jerozolimy. Wszedł do świątyni, rozejrzał się dokładnie i wyszedł, ponieważ zbliżał się wieczór, a On wraz z Dwunastoma miał jeszcze udać się do Betanii.
Amalalu, Yesu da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: i. E da Debolo Diasuga golili sa: ili, liligi huluane ba: i dagoi. Be gasimuba: le, E amola Ea ado ba: su dunu fagoyale gala da Bedani moilaiga asi.
12 Następnego dnia rano, wychodząc z Betanii, Jezus poczuł głód.
Golale, hahabe, ilia Bedani moilai yolesili, logoga ahoanoba, Yesu da ha: i nabi.
13 W pobliżu zauważył zazielenione drzewo figowe. Podszedł więc, by zobaczyć, czy nie znajdzie na nim fig. Na drzewie były jednak tylko liście, bo nie była to pora owocowania.
E da figi ifa sogebi fonobahadi sedade amoga lelebe ba: i. E da amoga ha: i manu faimusa: asi. Be figi ea ha: i manu legesu eso da hame doaga: beba: le, E da lubi fawane ba: i.
14 Wtedy Jezus powiedział do drzewa: —Już nigdy więcej nie przyniesiesz owocu! Uczniowie zapamiętali te słowa. (aiōn g165)
Amaiba: le, Yesu da amo figi ifama amane sia: i, “Dia ha: i manu amo dunu ilia da hobea hamedafa manu!” Ea ado ba: su dunu ilia da amo sia: nabi dagoi. (aiōn g165)
15 Gdy powrócili do Jerozolimy, Jezus wszedł do świątyni i zaczął wypędzać z niej wszystkich sprzedawców oraz kupujących. Powywracał stoły wymieniających pieniądze oraz stragany sprzedawców gołębi,
Ilia da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: le, Debolo Diasu ganodini golili sa: i. Yesu da muni bidi lasu dunu huluane gadili se fasi. E da bidi lasu hamosu dunu ilia fafai amola sio bidi lasu dunu ilia fisu delegili fasi.
16 a tym, którzy wnosili różne towary, zabronił wchodzić.
E da dunu amo da Debolo Diasu gagoi ganodini liligi gisawane ahoasu, ilia logo hedofai dagoi.
17 Powiedział do nich: —Pismo mówi: „Moja świątynia ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów, a wy zrobiliście z niej kryjówkę złodziei”.
E da dunu huluanema sia: olelei, amane, “Gode Sia: da agoane dedei diala, `Na diasu da dunu fifi asi gala ilia sia: ne gadosu diasu gala!’ Be dilia da amo wamolasu dunu ilia wamoaligisu diasu agoane hamoi dagoi.”
18 Gdy najwyżsi kapłani i inni przywódcy religijni dowiedzieli się o tym, poczuli się zagrożeni. Usiłowali więc znaleźć sposób, aby się pozbyć Jezusa. Byli jednak bardzo ostrożni, ponieważ bali się rozruchów. Tłumy bowiem były zachwycone Jego nauką.
Gobele salasu hina dunu amola sema olelesu dunu da amo sia: nabaloba, Yesu medole legemu logo hogoi helei. Be dunu huluane da Yesu Ea olelei nababeba: le bagadewane fofogadigi. Amaiba: le, gobele salasu amola sema olelesu dunu da Yesuba: le beda: i galu.
19 Tak jak poprzednio, również i tego wieczoru Jezus wraz z uczniami opuścił miasto.
Daeya doaga: loba, Yesu amola Ea ado ba: su dunu da Yelusaleme moilai bai bagade yolesili asi.
20 Następnego dnia rano, gdy przechodzili obok tego samego drzewa figowego, spostrzegli, że uschło aż od korzeni.
Golale, hahabe, ilia da logoga ahoanoba, figi ifa ea amoda amola lubi huluane da bioi dagoi ba: i.
21 Wtedy Piotr, przypomniał sobie, co poprzedniego dnia Jezus powiedział do drzewa, i krzyknął: —Nauczycielu, patrz! Drzewo, które przekląłeś, uschło!
Bida da aya hamoi bu dawa: beba: le, Yesuma amane sia: i, “Hina! Ba: ma! Amo figi ifa Di da gagabusu aligima: ne sia: i, amo da bioi dagoi.”
22 —Jeśli będziecie mieć wiarę w Boga—odpowiedział Jezus
Yesu da bu adole i, “Gode Ea hou dafawaneyale dawa: ma!
23 —rozkażecie tej oto górze: „Unieś się i rzuć w morze!”—a uczyni to. Wasza wiara musi być jednak prawdziwa, pozbawiona zwątpień.
Na da dilima dafawane sia: sa! Nowa da mae asaboiwane be dafawaneyale dawa: iwane amo agolo amoma agele, bu hanoa sa: ima: ne sia: sea, amo hou hamoi dagoi e da ba: mu.
24 Pamiętajcie: Jeśli prosicie o coś w modlitwie, wierzcie, że już to otrzymaliście, a wasza prośba zostanie spełniona.
Amaiba: le, Na da dilima sia: sa! Dilia sia: ne gadosea, adi liligi adole ba: sea, dilia asigi dawa: su ganodini amo liligi da lai dagoiyale dafawaneyale dawa: sea, dilia da amo liligi lamu.
25 Lecz zanim będziecie się modlić, przebaczcie najpierw winy innym ludziom, aby wasz Ojciec w niebie i wam przebaczył grzechy.
Amola dilia wa: legadole, Godema sia: ne gadosea, dilia eno dunuma ougi galea, goe dunu ea wadela: i hou gogolema: ne olofoma. Dilia agoane hamosea, dilia Ada muagado esala da dilia wadela: i hou gogolema: ne olofomu.
26 Bo jeśli wy nie darujecie innym, również Ojciec w niebie nie przebaczy wam waszych win.
Be dilia da eno dunu ilia wadela: i hou hame gogolema: ne olofosea, dilia Ada muagado esala da dilia wadela: i hou hame gogolema: ne olofomu.”
27 Gdy ponownie przybyli do Jerozolimy i Jezus spacerował po terenie świątyni, podeszli do Niego najwyżsi kapłani wraz z innymi przywódcami religijnymi i starszymi,
Amalalu, ilia da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: i. Yesu da Debolo Diasu ganodini lalaloba, gobele salasu hina dunu, sema olelesu dunu amola asigilai dunu da Ema doaga: i.
28 pytając Go: —Jakim prawem wyrzuciłeś ze świątyni sprzedawców? Kto dał ci taką władzę?
Ilia da Ema amane adole ba: i, “Ninima adoma! Dia hou da abuliba: le agoane hamonanebela: ? Nowa da Di ilegeiba: le, Di da agoane hamosala: ?”
29 —Odpowiem wam, jeśli i wy odpowiecie na moje pytanie—odparł Jezus.
Yesu E bu adole i, “Na amola da dilima afadafa adole ba: su gala. Nama dabe adole ima!
30 —Czy chrzest, do którego wzywał Jan Chrzciciel, pochodził od Boga, czy był tylko ludzkim wymysłem?
Yone Ba: bodaise e da hanoga fane salasu hamoma: ne, nowa ilegebela: ? Gode da ilegebela: ? o osobo bagade dunu fawane adobela: ?”
31 Wtedy zaczęli się naradzać nad odpowiedzią: —Jeśli powiemy, że pochodził od Boga, to zapyta nas „Czemu go nie przyjęliście?”.
Amalalu, ilia gilisili bu adole ima: ne sia: dasu agoane, “Ninia da Gode adoiba: le e hamosu amo sia: sea, E da agoane sia: mu, `Dilia abuliba: le dafawaneyale hame dawa: bala?’
32 A jeśli powiemy, że był ludzkim wymysłem, to tłumy się oburzą, bo wszyscy przecież wierzą, że Jan był prorokiem.
Be ninia da osobo bagade dunu adoiba: le, Yone e ba: bodaise hamoi sia: sea,” (Dunu huluane ilia da Yone da balofede dunudafa dawa: beba: le, ilia da Yu dunuba: le beda: i galu.)
33 —Nie potrafimy na to odpowiedzieć—rzekli w końcu. —Wobec tego i Ja nie odpowiem na wasze pytanie—odparł Jezus.
Amaiba: le ilia da Yesuma bu adole i, “Yone Ba: bodaise hanoga fane salasu hamoma: ne ilegesu dunu ninia hame dawa:” Yesu da ilima amane sia: i, “Na amola nowa ea ilegebeba: le na gasa bagade hou hamosa, Na da dilima hame olelemu.”
