Łukasza 11
1 Pewnego dnia, gdy Jezus skończył modlitwę na osobności, jeden z uczniów poprosił Go: —Panie, naucz nas modlić się, tak jak Jan Chrzciciel nauczył swoich uczniów.
Jesus munkhat ah thungen a, a man ciang in, a nungzui te sung pan khat in, Topa awng, John in a nungzui te a hil bang in, thunget hong hil tan, ci hi.
2 Wtedy Jezus powiedział: —Gdy zwracacie się do Boga, mówcie: „Nasz Ojcze w niebie, niech Twoje święte imię będzie uwielbione i niech nadejdzie Twoje królestwo!
Jesus in amate tung ah, Thu na nget uh ciang in, hibang in ci vun, vantung a om kote pa awng, na min thiangtho ki upat tahen. Na kumpingam hong theng tahen. Vantung ah na deina a kicin bang in, leitung ah zong kicing tahen.
3 Zapewnij nam codzienny pokarm
Ka nisim an uh, ni khat zawk ni khat hong pia tan.
4 i przebacz nasze grzechy, tak jak my przebaczamy tym, którzy zawinili wobec nas. Nie pozwól też, byśmy ulegli pokusie”.
Ngual mawna te ka maisak uh bangma in; kote mawna te zong hong maisak ta in. Ze-etna sung ah hong paipui heak in; siatna sung pan hong hun ta in, ci hi.
5 Następnie dodał: —Załóżmy, że o północy ktoś z was idzie pod dom przyjaciela i woła: „Pożycz mi trochę chleba!
Jesus in a nungzui te tung ah, Note sung ah khatpo in lawmtam nei tu a, zanlai tak a inn ah pai in, ka lawm awng, anluum thum hong puk hi tan;
6 Właśnie przyjechał do mnie gość, a nie mam czym go poczęstować”.
Banghangziam cile ka lawmte a khualkhaw na mun pan in ka kung ah hongtheng a, bangma piak tu nei ngawl khi hi, ci hi.
7 Przyjaciel zaś odpowiada z łóżka: „Nie żądaj ode mnie, żebym teraz wstawał. Drzwi są już zamknięte i wszyscy śpimy. Tym razem nie mogę ci pomóc”.
Taciang a lawmpa in innsung pan in, hong nawngkaisak heak in: innkha zong ka khak zo a, ka tate zong ka kung lupna tung ah om hi; tho in hong pia thei ngawl tu khi hi, ci in zo hi.
8 Zapewniam was, że gdyby nawet nie chciał mu pomóc ze względu na przyjaźń, to ze względu na jego uporczywe prośby w końcu wstanie i da mu tyle chleba, ile potrzebuje.
Hong ci khi hi, lawmtam a hi hang in tho in pia tuan ngawl hi, ahihang maizum ngawl in a nget hamtang hang in, tho tu a, a kisap theampo pia tu hi.
9 Podobnie jest z Bogiem. Proście więc, a dostaniecie; szukajcie, a znajdziecie; pukajcie, a otworzą wam!
Keima in kong ci hi, ngen vun, hong ki pia tu hi; zong vun, na mu tu uh hi; king vun, note atu in hong ki hon tu hi.
10 Każdy bowiem, kto prosi—dostaje, kto szuka—znajduje, a temu, kto puka—otwierają.
Banghangziam cile a ngen peuma in nga tu a; a zong peuma in mu tu hi; taciang a king te atu ki hon tu hi.
11 Który z was, ojców, dałby swojemu dziecku węża, gdy ono prosi o rybę?
Note sung ah pa khatpo, a tapa in anluum ngen le, suangtum pia tu ziam? a hibale ngasa ngen le, tua ngasa tang in ngul pia tu ziam?
12 Albo skorpiona, gdy poprosi o jajko?
A hibale, aktui ngen le, ai-kam pia tu ziam?
13 Skoro wy, źli ludzie, dajecie dzieciom to, co dobre, to tym bardziej wasz Ojciec w niebie da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą.
Note sia mi pha ngawl te hi napi, na tate uh tung ah letsong pha te bangbang in pia tu, ci na he uh le: vantung a om na Pa uh in a ngente tung ah Tha Thiangtho bangzata in hong pia zawkan tu ziam? ci hi.
14 Pewnego dnia Jezus uwolnił od złego ducha niemego człowieka, który natychmiast odzyskał mowę. Tłum zaś wpadł w podziw,
Jesus in a pau thei ngawl pa sung pan doai ngilo khat hawlkhia hi. Doai ngilo a pusua ciang in, tasia pa pau a; midang te in lamdangsa mama uh hi.
15 niektórzy jednak mówili: —Wypędza demony, bo Belzebub, władca demonów, mu w tym pomaga.
Ahihang pawlkhat te in, doai ngilo te i topa Beelzabub vang taw in Ama in doai ngilo te hawlkhia hi, ci uh hi.
16 Inni zaś chcieli Go wypróbować i oczekiwali jakiegoś znaku z nieba, od Boga.
A dang te in Jesus sia ze-et tu in, van pan musakna te ngen hi.
17 Jezus znał ich myśli i odpowiedział: —Każde królestwo, które jest wewnętrznie skłócone, upadnie, a jego domy runą.
Ahihang Jesus in amate ngaisutna te he a, Ngam khat sia ki khen in a ki langpan uh le, siatna sung theng tu hi; taciang inn khatpo zong ki khen in a ki langpan uh le puk tu hi.
18 Mówicie, że dzięki Belzebubowi uwalniam ludzi od złych duchów. Jeśli jednak szatan zwalcza siebie samego, to jak jego królestwo może przetrwać?
Satan sia ama le ama ki khen in a ki langpan le, bangbang in a kumpingam kho thei tu ziam? banghangziam cile note in Beelzebub vang taw doai ngilo te hawlkhia hi, hong ci nu hi.
19 Skoro ja wypędzam demony mocą Belzebuba, to dzięki komu robią to wasi synowie? To oni was osądzą!
Taciang Beelzebub vang taw in doai ngilo te hawlkhia ka hile, na tate uh in a kua vang taw in hawlkhia uh ziam? tua ahikom amate sia note i thukhen te a hi uh hi.
20 Lecz jeśli wypędzam demony mocą Boga, znaczy to, że przyszło do was królestwo Boże.
Ahihang Pathian khutma taw doai ngilo te hawlkhia ka hile, note tung ah Pathian kumpingam hong theng a hihi, ci thu uplak natu om ngawl hi.
21 Gdy jakiś uzbrojony siłacz pilnuje swojej własności, jest o nią spokojny.
A thahat mama pa khat in a innpi huang sia ngalhiam taw a cin ciang in, a neisa te bit tu hi:
22 Jeśli jednak pokona go ktoś mocniejszy, będzie mógł całkowicie go rozbroić i rozdać innym zdobycz.
Ahihang ama sang a hat zaw khat hongpai in, a zo le, a muan mama a ngalhiam theampo laksak siat in, a sutol van te khen in hawm siat tu hi.
23 Kto nie jest po mojej stronie, jest przeciwko Mnie, a kto ze Mną nie zbiera, ten rozprasza. Potem dodał takie ostrzeżenie:
Keima taw a om ngawl te sia ka ngal hi a, kei taw a kaikhawm ngawl peuma a thethang te a hihi.
24 —Gdy demon wyjdzie z człowieka, błąka się po pustkowiach, szukając wytchnienia, ale go tam nie znajduje. Wówczas mówi sobie: „Wrócę do mojego domu, z którego wyszedłem”.
Tha-nin khat sia mi khat sung pan a pusua ciang in, tawlngak natu zong in kongaw ngam tatuam ah vak a; a mu ngawl ciang in, ka pusua na mun ka inn ah heakkik tu khi hi, ci hi.
25 Przychodzi więc i zastaje swój dawny dom wysprzątany i ozdobiony.
A thet ciang in, a inn sia mun ki phiat sa le a ki pua sa in mu hi.
26 Przyprowadza więc ze sobą siedem innych demonów, gorszych od siebie, i razem zamieszkują. Wtedy stan takiego człowieka jest o wiele gorszy niż na początku.
Tua zawkciang in paikik a, ama sang a sia zaw a dang thaa sali kaizawn thua hi; taciang tua mun ah tum in om khawm uh hi: taciang tua pa i om dan sia a masa sang in law mawk zaw hi.
27 Gdy to mówił, jakaś kobieta z tłumu zawołała: —Szczęśliwa ta, która nosiła cię pod sercem i karmiła własną piersią!
Jesus in hi thu te a hil laitak in, mipi te sung pan numei khat in, au kawm in Jesus kung ah, nangma hongpai ngil le na tawp noaimuk sia thuphatoai a hihi, ci hi.
28 —Naprawdę szczęśliwi są ci—odparł Jezus—którzy słuchają słowa Bożego i żyją nim.
Ahizong Jesus in, Hi hi, tasia sang in Pathian thu za a, a zuite thuphatoai zaw lai hi, ci hi.
29 Widząc, że tłum ludzi coraz bardziej się powiększa, powiedział: —To złe pokolenie domaga się cudu. Ale nie zobaczy go, z wyjątkiem znaku proroka Jonasza.
Mitampi te a hon a hon in hong ki kaikhop uh ciang in, Jesus in, Hi mi pha ngawl suan te in musakna zong uh ahihang; kamsang Jonah musakna simngawl a dang ki pia ngawl tu hi.
30 Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy. Podobnie Ja, Syn Człowieczy, będę Bożym znakiem dla tego pokolenia.
Banghangziam cile Jonah sia Nineveh mite atu in, musakna a hibangma in, mihing Tapa sia hi suan le pal te atu in musakna hi tu hi.
31 Królowa Południa powstanie na sądzie i oskarży to pokolenie. Ona przybyła bowiem z końca świata, by słuchać mądrości Salomona. Wy zaś macie przed sobą kogoś większego niż on.
Thukhenna ni ciang in, thangsang kumpinu hong ding tu a, amate mawsak tu hi: banghangzima cile kumpipa Solomon ciimna ngai tu in leitung mong vateak pan in hongpai hi; en vun, hi mun ah Solomon sang a lian zaw om hi.
32 Również mieszkańcy Niniwy podczas sądu wystąpią z oskarżeniem przeciw temu pokoleniu. Bo oni opamiętali się słuchając Jonasza, a do was mówi ktoś o wiele większy niż on.
Thukhenna ni ciang in Nineveh mite sia hi suan le pal te taw ding tu a, mawsak tu uh hi: banghangziam cile amate in Jonah thuhil na a zak uh ciang in maw ki sikkik uh hi; en vun, ziak ah Jonah sang a lianzaw om hi.
33 Zapalonej lampy nie stawia się w ukryciu, ale na podwyższeniu, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu.
Kuama in khuaimei a det uh ciang in a bulia na ah koi ngei ngawl hi, khum nuai ah zong koi ngei ngawl hi, a sungtang te in khuavak a mu thei natu in meidetna munsang tung ah koi hi.
34 Oko jest dla ciała jak lampa. Jeśli jest zdrowe, światło napełnia całe ciało. Jeśli jednak jest chore, całe ciało jest pogrążone w ciemnościach.
Mit sia pumpi atu in khuavak a hihi: tua ahikom na mit a ciim le, na pumpi theampo taang siat tu hi; ahihang na mit a pha bua le, na pumpi mial siat tu hi.
35 Upewnij się więc, że masz w sobie światło, a nie ciemność!
Tua ahikom na sung uh ah khuavak sia a mial ngawl natu in kidawm vun.
36 Jeśli rozświetla cię światło i nie masz w sobie żadnych ciemnych zakamarków, całe twoje życie będzie promieniowało niczym jasno świecąca lampa.
Tua ahikom na pumpi theampo sia khuavak taw kidim in, a mial na mun a om bua a hile, a tang khuaimei in nangma khuavak hongpiak bang in, na pumpi theampo in khuavak taw dim tu hi, ci hi.
37 Gdy Jezus skończył mówić, pewien faryzeusz zaprosił Go na obiad. Przybyli do domu, a Jezus od razu zajął swoje miejsce.
Jesus thu a hil zawkciang, Pharisee khat in annekhawm tu in ngen hi: taciang tum uh a, anne tu in to uh hi.
38 Gospodarz zdziwił się, że przed posiłkiem nie dokonał obrzędu obmycia rąk.
Jesus nitak an a neak uh ma khut sil masa ngawl ci Pharisee pa in a mu ciang in lamdangsa hi.
39 Wtedy Jezus powiedział mu: —Wy, faryzeusze, dbacie usilnie o zewnętrzną czystość naczyń, ale wasze brudne wnętrze aż się lepi od chciwości i zła.
Taciang Topa in ama tung ah, Tu in no Pharisee te, na hai uh le na kuang uh te a puasang bek sil nu hi; ahihang na sungsang uh sia ngual van suttol nopna le ngitlo na taw kidim hi.
40 Nierozumni! Czy Bóg nie stworzył zarówno tego, co na zewnątrz, jak i tego, co w środku?
No a mawmaw te, a puasang a vawt pa in a sungsang zong vawt hi ngawl ziam?
41 O wewnętrznej czystości najlepiej świadczy zaś szczodrość człowieka.
Ahihang na nei uh bang in mizawng te huna pia zaw vun; taciang, en vun, na theampo sia note atu in thiang hi.
42 Lecz marny wasz los, faryzeusze! Bo chociaż skrupulatnie dajecie Bogu dziesiątą część swoich najdrobniejszych nawet dochodów, to lekceważycie Bożą prawość i miłość. A to jest przecież najważniejsze, choć o dziesięcinie również nie należy zapominać.
Ahihang Pharisee te, na mailam uh bing hi! banghangziam cile lenmui le ante tatuam te, se sawm sua se khat pia na hi uh hang, Pathian i itna le thukhenna te suangkhial siat nu hi: tabang te na vawt tu uh te hi zaw a, vawt ngawl in na nusiat thong tu uh hi ngawl hi.
43 Marny wasz los, bo oczekujecie zaszczytnych miejsc w synagogach oraz wyrazów szacunku ze strony innych ludzi!
Pharisee te, na mailam uh bing hi! banghangziam cile synagogue sung ah a sangbel tokhum te le sumbuk ah paupui tu na dei uh hi.
44 Marny wasz los, bo przypominacie opuszczone, niewidoczne groby! Przechodzący po nich ludzie nie mają nawet pojęcia, że stąpają po rozkładających się szczątkach.
Thukhamhil le Pharisee te, a ki hitheamsak te, na mailam uh bing hi! banghangziam cile note sia a ki lang ngawl than taw na kibang uh hi, taciang than tung ah a vak te in a om hunlam zong a he bua uh hi, ci hi.
45 —Nauczycielu!—powiedział pewien obecny tam przywódca religijny. —Twoje słowa obrażają również i nas.
Tasiaciang thukhamhil te sung pan khat in, Syapa awng, hibang na pau sia koma nong zawnsak na hi, ci hi.
46 —Was także czeka marny los!—odpowiedział Jezus. —Wymyślacie bowiem niewykonalne obowiązki i narzucacie je innym, a sami palcem nie kiwniecie, aby im pomóc.
Jesus in, Thukhamhil te zong, na mailam uh bing hi! banghangziam cile puakzawk ngawl vanngit ngual tung ah suan nu hi, taciang noma sia na khutme khat taw zong, tua vanngit tham nuam ngawl nu hi.
47 Marny wasz los, bo stawiacie grobowce prorokom, których kiedyś zamordowali wasi przodkowie!
Na mailam uh bing hi! banghangziam cile na pu le pa te i thalup kamsang te i than note in na sa uh hi.
48 Pochwalacie ich czyny, upamiętniając je nagrobkami.
A mantak in na pu le pa te i sep teng na lung uh kim hi, ci kilangsak nu hi: banghangziam cile na pu na pa te in kamsang te that takpi uh a, note in a than na sa uh hi.
49 To o was powiedział Bóg w swojej mądrości: „Wyślę do nich proroków i posłańców, a oni jednych zabiją, a innych będą prześladować”.
Tua ahikom Pathian ciimna in amate tung ah, kamsang te le sawltakte ka sawl tu hi, pawlkhat te amate in that in vawtsia tu uh hi:
50 Spadnie na was wina za przelaną krew wszystkich Bożych proroków, zabitych od początku świata,
Tua kamsang theampo te i thisan, leitung ki bitphua pan kipan a luang theampo, hi minam te tung ah ka siik tu hi;
51 począwszy od Abla, aż po Zachariasza, zgładzonego między ołtarzem a miejscem świętym. Mówię wam: Kara za to wszystko spadnie na głowy tego pokolenia!
Abel thisan pan kipan biaktau le biakinn kikal a a bo Zacharias i thisan dong in: a mantak kong ci ciang, hi minam tung ah ki ngen tu hi.
52 Marny wasz los, przywódcy religijni! Ukryliście bowiem przed ludźmi klucz do bramy Bożej prawdy. Sami nie wchodzicie i innym nie pozwalacie przez nią wejść!
Thukhamhil te, na mailam uh bing hi! banghangziam cile heakna tawtang sia na la zo uh a: note zong tum ngawl in, a tum tu te zong khak nu hi, ci hi.
53 Gdy Jezus odszedł stamtąd, faryzeusze i przywódcy znienawidzili Go za te słowa. Od tej chwili stawiali Mu wiele podchwytliwych pytań,
Jesus in hi thu te amate tung ah a hil ciang in, thukhamhil te le Pharisee te a thin uh uk mama uh a, thu tampi hil tu in dong uh hi:
54 by móc Go o coś oskarżyć.
A kam pan a pau na pan, Ama mawsiat thei natu in a paukhial tu encik uh hi.
