Jana 1
1 Na początku było Słowo. Było ono u Boga i było Bogiem.
Tangsuek naah Lok to oh, to Lok loe Sithaw hoi nawnto oh, Lok loe Sithaw ni.
2 Od samego początku było razem z Bogiem.
Lok loe tangsuek na hoiah boeh ni Sithaw hoi nawnto oh.
3 Ono powołało wszystko do istnienia. I nic, co zostało stworzone, nie zaistniało bez Niego.
Anih mah hmuennawk boih to sak; anih ai ah sak ih hmuen tidoeh om ai.
4 W Nim było życie, a życie jest dla ludzi światłem.
Anih thungah hinghaih oh; to hinghaih loe kami han aanghaih ah oh.
5 To Światło świeci w ciemnościach, a mrok nie był w stanie Go pochłonąć.
Aanghaih loe kaving thungah aang; toe kaving mah anih to panoek ai.
6 Bóg posłał swojego człowieka, imieniem Jan,
Sithaw khae hoi patoeh ih kami maeto oh; anih ih ahmin loe Johan.
7 aby powiedział ludziom o prawdziwym Świetle i aby dzięki niemu wszyscy uwierzyli.
Anih rang hoiah kaminawk boih mah tanghaih tawnh o thai hanah, anih loe hnukung maeto ah oh moe, aanghaih hnukung ah oh hanah angzoh.
8 Sam Jan nie był Światłem, lecz miał o Nim opowiedzieć.
Anih loe to Aanghaih to na ai ni, toe to Aanghaih hnukung ah oh han ih ni patoeh.
9 I nadeszło prawdziwe Światło, które oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.
To Aanghaih loe long nuiah angzo kaminawk boih aanghaih paekkung, Aanghaih tangtang ah oh.
10 Pojawiło się na świecie, który dzięki Niemu powstał, ale świat Go nie rozpoznał.
Anih loe long ah oh, long loe Anih mah ni sak, toe long mah Anih to panoek ai.
11 Przyszło do swojej własności, ale swoi Go nie przyjęli.
Anih loe Angmah kaminawk khaeah angzoh, toe Angmah ih kaminawk mah Anih to talawk o ai.
12 Tym jednak, którzy Je przyjęli, i uwierzyli Mu dało prawo stać się dziećmi Bożymi,
Toe Anih talawk kaminawk hoi Anih ih ahmin tang kaminawk khaeah, Sithaw caa ah angcoeng thaihaih to a paek:
13 które narodziły się nie fizycznie —w wyniku namiętności czy ludzkich planów—ale z Boga.
to caanawk loe athii, taksa hoi kami koehhaih baktiah tapen ai, Sithaw koehhaih baktiah tapen kami ah ni oh o.
14 Słowo stało się ciałem i jako człowiek zamieszkało wśród nas. Ujrzeliśmy więc Jego chwałę—chwałę, jaką Ojciec obdarzył swojego jedynego Syna, pełnego łaski i prawdy.
Lok loe takpum ah angcoeng, aicae salakah oh moe, tahmenhaih hoi loktang hoiah koi (Ampa mah maeto khue tawnh ih lensawkhaih, ) a lensawkhaih to a hnuk o boeh.
15 Jan Chrzciciel powiedział o Nim, wołając do zebranych wokół niego ludzi: —To właśnie o Nim mówiłem: „Nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
Johan mah, Ka hnukah angzo kami loe kai tapen ai naah oh boeh, kai pongah len kue, tiah ka thuih ih lok loe Anih thuih koehhaih ih ni, tiah anih kawng to thuih.
16 Z Jego bogactwa wszyscy otrzymaliśmy wiele łask.
Anih akoephaih hoi tahmenhaih loe aicae boih mah hnuk o.
17 Mojżesz dał nam Prawo, natomiast dzięki Jezusowi Chrystusowi nadeszła łaska i prawda.
Kaalok loe Mosi khaeah paek, toe tahmenhaih hoi loktang loe Jesu Kri rang hoiah ni angzoh.
18 Boga nikt nigdy nie widział, a pokazał Go nam Jedyny Syn—Bóg, który stanowi jedno z Ojcem.
Mi mah doeh Sithaw to hnu vai ai, toe Ampa ih saoek ah kaom, maeto khue tawnh ih, Capa mah Anih to amtuengsak boeh.
19 Żydowscy przywódcy z Jerozolimy wysłali do Jana Chrzciciela kapłanów i ich pomocników z pytaniem: —Kim właściwie jesteś?
Jerusalem ih Judahnawk mah, Nang loe mi aa? tiah dueng hanah qaimanawk hoi Levinawk to anih khaeah patoeh naah, Johan mah hae tiah thuih.
20 Wtedy on jednoznacznie i dobitnie odpowiedział: —Nie jestem Mesjaszem!
Anih loe angphat ai ah kai loe Kri na ai ni, tiah thuih.
21 —No to kim? Eliaszem?—pytali. —Nie. —To może prorokiem? —Też nie—odpowiedział Jan.
Nihcae mah anih khaeah, to tih nahaeloe nang loe mi aa? Elijah maw? tiah dueng o. Anih mah, Kai loe Elijah na ai, tiah a naa. Nang loe Tahmaa maw? tiah dueng o. Anih mah, Kai loe tahmaa na ai ni, tiah a naa.
22 —Kim więc jesteś? Co mamy powiedzieć tym, którzy nas wysłali? Co możesz o sobie powiedzieć?—dopytywali go.
Nihcae mah anih khaeah, Kaicae patoeh kaminawk khaeah ka thuih pae o hanah nang loe mi aa, nangmah hoi nangmah to kawbangmaw na thuih? tiah a naa o.
23 —Jak powiedział prorok Izajasz: „Jestem głosem wołającego na pustyni: Przygotujcie Panu drogę!”—odrzekł Jan.
Anih mah, Tahmaa Isaiah mah thuih ih lok baktih toengah, Kai loe Angraeng ih loklam to patoengh oh, tiah praezaek ah kahang kami ni, tiah a naa.
24 Niektórzy wysłannicy, należący do ugrupowania faryzeuszy,
Nihcae loe Farasinawk mah ptoeh ih kami ah oh o.
25 zapytali go: —Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
Nihcae mah anih khaeah, Kri na ai, Elijah doeh na ai, Tahmaa doeh na ai to mah, tih han ih tuinuemhaih na paek loe? tiah dueng o.
26 —Ja zanurzam tylko w wodzie—odparł Jan. —Lecz niebawem nadejdzie ktoś, kto już jest wśród was, ale na razie nie dał się wam poznać. Ja nie jestem nawet godzien zdjąć Mu butów!
Johan mah nihcae khaeah, Kai loe tui hoiah ni tuinuemhaih to ka paek: toe nangcae salakah kaom na panoek o ai ih kami maeto angdoet;
Anih loe ka hnukah angzoh, toe kai pongah len kue, kai loe anih ih khokpanai qui khram pae han mataeng doeh kam cuk ai, tiah a naa.
28 Miało to miejsce po drugiej stronie Jordanu, w Betanii, gdzie Jan udzielał ludziom chrztu.
Hae hmuennawk loe Johan mah tuinuem paekhaih, Bethany avang Jordan vapui yaeh ah sak.
29 Następnego dnia Jan ujrzał nadchodzącego Jezusa i rzekł: —Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze, aby usunąć grzech świata!
Khawnbangah loe angmah khaeah kangzo Jesu to Johan mah hnuk, To naah khenah, long zaehaih phawkung, Sithaw Tuucaa! tiah thuih.
30 To Jego miałem na myśli mówiąc, że „nadchodzi ktoś większy ode mnie, bo istniał wcześniej niż ja!”.
Anih loe kai tapen ai naah oh boeh, ka hnukah angzo kami loe kai pongah len kue, tiah ka thuih ih kami loe, Anih hae ni.
31 Nie wiedziałem, że to On, ale po to właśnie przyszedłem i zacząłem chrzcić ludzi, aby ogłosić Izraelowi Jego nadejście.
Anih to ka panoek ai: Anih loe Israel kaminawk khaeah amtueng han koi kami ah oh pongah, tui hoiah tuinuemhaih to ka paek, tiah a naa.
32 Jan kontynuował: —Widziałem Ducha, który zstąpił na Niego z nieba jak gołąb.
Johan mah, Pahuu baktiah van hoiah anghum tathuk, Anih nuiah kacuk, Muithla to ka hnuk, tiah thuih.
33 Nie wiedziałem, że to On, ale Bóg, który mnie posłał, abym zanurzał ludzi w wodzie, powiedział: „Ten, na którego zstąpi Duch i spocznie na Nim, będzie zanurzał ludzi w Duchu Świętym”.
Anih to ka panoek ai: toe tui hoi tuinuem hanah kai patoehkung mah kai khaeah, Anih nuiah kacuk, anghum tathuk Muithla to na hnuk nahaeloe, Anih loe Kacai Muithla hoi tuinuem ih kami ah ni oh, tiah ang thuih.
34 Widziałem to i dlatego oświadczam, że On jest Synem Boga!
Ka hnuk ih baktiah hae kami loe Sithaw Capa ni, tiah ka taphong boeh, tiah thuih.
35 Następnego dnia Jan stał z dwoma uczniami.
Khawnbangah Johan loe a hnukbang hnik hoi nawnto angdoet;
36 Gdy zobaczył idącego Jezusa, powiedział: —Oto Baranek, którego Bóg złoży w ofierze!
loklam ah kacaeh Jesu to a hnuk naah, Khenah, Sithaw Tuucaa! tiah thuih.
37 Obaj uczniowie usłyszeli to i poszli za Jezusem.
To lok to a hnukbang hnik mah thaih hoi naah, Jesu hnukah bang hoi ving.
38 On obejrzał się i widząc, że za Nim idą, zapytał: —Czego szukacie? —Rabbi! (to znaczy: „Nauczycielu!”). Gdzie się zatrzymałeś na nocleg?—zapytali.
Anih hnukah bang kami hnik to Jesu mah hnuk naah, angqoi moe, nihnik khaeah, Timaw na pakrong hoi? tiah a naa. Nihnik mah anih khaeah, Rabbi, (Patukkung, tiah thuih koehhaih ih ni) naa ah maw na oh? tiah a naa hoi.
39 —Chodźcie i zobaczcie—odpowiedział Jezus. Poszli więc z Nim, a ponieważ było już około czwartej po południu, zostali u Niego do końca dnia.
Anih mah nihnik khaeah, Angzoh loe, khen hoih, tiah a naa. Nihnik loe caeh hoi moe, anih ohhaih ahmuen to khet hoi, to na ni loe Anih hoi nawnto oh hoi: to nathuem ah atue hato phak tom boeh.
40 Jednym z nich był Andrzej, brat Szymona Piotra.
Johan mah thuih ih lok thaih, Anih hnukah bang kami hnik thung ih maeto loe, Simon Piter ih amnawk Andru ni.
41 Odszukał on później Szymona i powiedział: —Znaleźliśmy Mesjasza! (to znaczy: „Chrystusa”).
Andru loe amya Simon to pakrong hamloe moe, anih khaeah, Messiah (Kri, tiah thuih koehhaih ih ni) to ka hnuk o boeh, tiah a naa.
42 I zaprowadził go do Jezusa, a On spojrzał na niego i rzekł: —Ty jesteś Szymon, syn Jana. Ale od teraz będziesz się nazywał Kefas (to znaczy: „Piotr”—„skała”).
Anih mah amya to Jesu khaeah caeh haih. Jesu mah anih to khet moe, Nang loe Jona capa Simon: Cepha (thlung, tiah thuih koehhaih ih ni, ) tiah kawk tih boeh, tiah a naa.
43 Następnego dnia Jezus postanowił pójść do Galilei. Po drodze spotkał Filipa i rzekł do niego: —Chodź ze Mną.
Jesu loe khawnbangah Kalili ah caeh han amsak, Philip to a hnuk naah anih khaeah, Ka hnukah bangah, tiah a naa.
44 Filip pochodził z Betsaidy, rodzinnego miasteczka Andrzeja i Piotra.
Philip loe Andru hoi Piter baktih toengah Bethsaida vangpui ih kami ah oh.
45 Spotkał on później Natanaela i powiedział mu: —Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz i prorocy! To Jezus, syn Józefa z Nazaretu!
Philip mah Nathanael to hnuk naah anih khaeah, Kaicae loe Mosi ih kaalok hoi tahmaanawk mah tarik ih, Joseph capa, Nazareth Jesu to ka hnuk o boeh, tiah a naa.
46 —Z Nazaretu?!—zdziwił się Natanael. —Czy stamtąd może pochodzić coś dobrego? —Sam się przekonaj!—odrzekł Filip.
Nathanael mah anih khaeah, Nazareth hoiah hmuen kahoih tacawt thai tih maw? tiah a naa. Philip mah anih khaeah, Angzoh loe khen ah, tiah a naa.
47 Gdy zbliżali się do Jezusa, On zobaczył Natanaela i powiedział: —Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma fałszu.
Philip khaeah kangzo Nathanael to Jesu mah hnuk naah, anih khaeah, Khenah, alinghaih tawn ai, Israel kami tangtang! tiah a naa.
48 —Skąd mnie znasz?—zdumiał się Natanael. —Widziałem cię pod drzewem figowym, zanim spotkał cię Filip—odrzekł Jezus.
Nathanael mah anih khaeah, Natuek naah maw kai nang panoek loe? tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Philip mah na kawk ai vop, thaiduet kung tlim ah na oh naah, kang hnuk boeh, tiah a naa.
49 —Nauczycielu! Jesteś Synem Boga! Jesteś Królem Izraela!
To naah Nathanael mah anih khaeah, Patukkung, Nang loe Sithaw Capa, Israel Siangpahrang ni, tiah a naa.
50 —Wierzysz w to, ponieważ powiedziałem, że widziałem cię, gdy byłeś pod drzewem figowym?—odparł Jezus. —Ujrzysz jeszcze więcej!
Jesu mah anih khaeah, Thaiduet kung tlim ah na oh naah, kang hnuk boeh, tiah kang naa pongah maw na tang? Hae pongah kalen kue hmuennawk to na hnu vop tih, tiah a naa.
51 Zapewniam was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Mnie, Syna Człowieczego.
Jesu mah anih khaeah, Loktang to, loktang ah, Kang thuih o, Kam-ong van to na hnu o ueloe, Kami Capa nuiah daw tahang anghum tathuk Sithaw ih van kaminawk to na hnu o tih, tiah a naa.
