Jana 20
1 W niedzielę, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła do grobu Maria z Magdali. Zobaczyła, że głaz zamykający wejście jest odsunięty.
Khasha isiku lya hwande lya mulwa sanu, shahuli nkisi, oMariamu Magederena ahenzele hwi kaburi; ahalola lila lila iwe lyepile pikaburi.
2 Pobiegła więc do Szymona Piotra i do ucznia, który był najbliższym przyjacielem Jezusa, ze słowami: —Ktoś zabrał z grobu Pana i nie wiem, gdzie Go położono!
Ahashembela abhale hwa Simoni oPetro na hwola omwanafunzi wamwabho ola oYesu wagene, nkabhabhozya, “bhamwejile Ogosi mwikaburi, na setihwelewa hula hwabhagonizye.”
3 Piotr wraz z tym uczniem szybko wybrali się do grobu.
O Petro no mwanafunzi ola wamwabho bhahafuma abhale hwi kaburi.
4 Biegli razem, ale tamten wyprzedził Piotra i pierwszy dobiegł na miejsce.
Bhonti bhanyilile pandwemo; ola omwanafunzi wamwabho anyililiye tee ashile oPetro nagishe hwi kaburi abhe wa hwande.
5 Zajrzał i zobaczył leżące płótna, ale nie wszedł do środka.
Ahemelela na hwenye ikaburi; alola ela empogoso egonile, ila sagaahinjiye muhati.
6 Po chwili nadbiegł Szymon Piotr. Wszedł do grobowca i zaczął oglądać płótna
Wope oSimoni oPetro wope ahafiha ahinjila muhati yi kaburi. Wailola ela empogoso egonile pala
7 oraz chustę okrywającą głowę Jezusa, która leżała zwinięta nie z płótnami, ale osobno.
nela eleso yayali hwitwe lyakwe seyali ogonile pandwemo ne mpogoso yayagonile panshenje yakwe.
8 Potem również uczeń, który pierwszy dobiegł na miejsce, wszedł do środka. Zobaczył pusty grób i uwierzył.
Ola omwanafunzi wamwabho wope ahunjiye muhati yi kaburi; walola na hweteshele.
9 Do tej pory nie rozumieli bowiem słów Pisma, mówiących, że Jezus ma zmartwychwstać.
Afuatanaje paka owakati owo bhaali seele sebhagamenye amaazu aje yalazimishe oYesu afufushe nantele hwa bhafwe.
10 Po tym wszystkim uczniowie wrócili do domu.
Abhanafunzi wahala nantele mukhaya zyabho.
11 Maria z Magdali stała natomiast przed wejściem do grobu i płakała. Po chwili, gdy zajrzała do środka,
O Mariamu ali ayemeleye pi kaburi alila, aali ahwendelela alile ahemeleye ahenya mwikaburi.
12 zobaczyła dwóch aniołów w białych szatach. Jeden siedział w miejscu, w którym leżała głowa Jezusa, drugi—w miejscu, w którym były Jego stopy.
Ahabhalola ahalo ozelu bhabhele bhabhali no waje ozelu bhakheye omo hwitwe owa mwabho hu magaga apantu oYesu paali agonile.
13 —Dlaczego płaczesz?—zapytali ją aniołowie. —Ktoś zabrał mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położył—odpowiedziała.
Bhope bhabhozya, “Oshe, yeenu olila?” Wope afuatanaje bhamwejile Ogosi wane, naane seehwelewa hwa bhabheshele.”
14 Następnie odwróciła się i zobaczyła stojącego Jezusa, ale Go nie poznała.
Nahayanga ego, agalushe na hulole oYesu ali ayemeleye. Ila sagamenye aje ali yo Yesu.
15 —Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz?—zapytał Jezus. —Panie, jeśli to ty Go wyniosłeś, powiedz, gdzie Go położyłeś, a ja Go stamtąd wezmę—powiedziała Maria, myśląc, że to ogrodnik.
Wope oYesu abhozya, “Maye yenu olila? Ohumwanza wenu?” Wope ohumwenyu yayola walenganya ebustani abhozya, “Gosi, nkashe wewe womwejile, mboozye, hwoobheshele nane embahumweje.”
16 —Mario!—rzekł Jezus. —Rabbuni! (to znaczy: „Nauczycielu!”)—powiedziała Maria.
O Yesu abhozya, “O Mariamu.” Wope agaluha yoyo na hubhozye hu Shiaramu, “Raboni,” esho hwahuje, “Mwalimu.”
17 —Nie zatrzymuj Mnie—rzekł Jezus. —Jeszcze nie wstąpiłem do Ojca. Idź natomiast do moich braci i powiedz im: Idę do mojego Ojca i do waszego Ojca, do mojego Boga i do waszego Boga.
O Yesu abhozya, “Oganje nguse, afuatane naje senzubhile abhale hwa Daada; ila obhale hwa holo bhane obhabhozye aje embazubhe abhale hwa Daada wane ola waali Daadi wenyu, Ongolobhe wane no Ngolobhe wenyu.”
18 Wtedy Maria udała się do uczniów i oznajmiła: —Widziałam Pana!—i powtórzyła im, co jej powiedział.
O Mariamu oMagedelena ahenza abhabhozya abhanafunzi, “Elolile Ogosi,” naje abhozezye amambo ega.
19 Jeszcze tego samego dnia, wieczorem, uczniowie zebrali się w jednym miejscu. Bali się przywódców, więc spotkali się za zamkniętymi drzwiami. Nagle do pomieszczenia, w którym byli, wszedł Jezus—stanął pośrodku nich i powiedział: —Pokój wam!
Na hwahali ndyabheela, isiku elyo, isiku lya hwande lya mulwasanu, na mandiango gaali gafungwilwe pala abhanafunzi pabhahali hubhogope Ayahudi, oYesu ahenzele na hwemelele pahati yabho n abhabhozye, “Olusongwo lubhe hulimwe.”
20 I pokazał im przebite ręce oraz bok. Na widok żywego Pana ogarnęła ich radość.
Na hayanga ego abhalanga amakhono gakwe no bhazu lwakwe. Wope abhanafunzi nabhalolile Ogosi bhasongwelwe.
21 On zaś powtórzył: —Pokój wam! Jak Ojciec posłał Mnie, tak i Ja posyłam was.
O Yesu abhabhozya nantele, “Olusongwo lubhe namwe. Nanshi Odaada shantumile ane, shesho shesho nane nabhafumile amwe.”
22 Po tych słowach tchnął na nich i rzekł: —Weźcie Ducha Świętego!
O Yesu nayanga ego, abhavuvia abhabhozya, Posheli Ompempo Ofinjile.
23 Ci, których uwolnicie od grzechów, będą od nich wolni, ci zaś, których nie uwolnicie, pozostaną w grzechach.
Wawonti wamuhusajila embibhi, bhasajilwe; na bhala bhamwaibhafunjila bhaifunjilwa.”
24 Nie było wtedy wśród nich jednego ucznia—Tomasza, zwanego Bliźniakiem.
O Tomaso, omo wa bhala kumi na bhabhele, wahetwaga Didimasi, sagali na bhanafunzi amwabho oYesu lwa henzaga.
25 Pozostali powiedzieli mu więc: —Słuchaj! Widzieliśmy Pana! —Co takiego?!—zawołał Tomasz. —Jeżeli nie zobaczę na Jego rękach śladów po gwoździach i nie włożę w nie palca, nie uwierzę! Jeśli nie włożę ręki w Jego przebity bok—nie uwierzę!
Bhala abhanafunzi amwabho bhabhozya pamande, “Tilolile Ogosi.” Wope abhozya, “Nkashe sembalole eshimanyilo she nsumari mumakhono gakwe, nabheshe evidole vyane hwesho eshimanyilo, nantele abheshe amakhono gane hubhazu lwakwe sembahweteshele.”
26 Minęło osiem dni i uczniowie znowu zebrali się w jednym miejscu. Tym razem Tomasz był z nimi. Podobnie jak poprzednio, Jezus wszedł pomimo zamkniętych drzwi, stanął pośrodku i powiedział: —Pokój wam!
Na zyashila ensiku nane abhanafunzi bhali ampande nantele, wope oTomaso ali pandwemo nabho. A andiango nagafungwa oYesu ahemeleye pahati yabho. Na ayanjile, “Olusongwa lubhe namwe.”
27 Następnie rzekł do Tomasza: —Włóż palec w moje ręce. Włóż rękę w mój bok. I nie bądź już niedowiarkiem, ale uwierz!
Ahabhozya oTomaso, leeta eshidole shaho na alole amakhono gane; leeta eepa amakhono gaho obheshe pabhazu lwane; oganjebhe wasaahweteshela obhee wa hweteshela.”
28 —Jesteś moim Panem i Bogiem!—zawołał Tomasz.
Wope oTomaso ayanga ahaaga, “Gosi wane nantele Ngolobhe wane.”
29 —Uwierzyłeś, bo Mnie zobaczyłeś?—odparł Jezus. —Szczęśliwi są jednak ci, którzy uwierzyli, chociaż Mnie nie widzieli!
O Yesu abhozya, Afuatanaje waandola, oyetesheye. Bhasailwe bhala bhabhahweteshela, bilaalole.”
30 Jezus uczynił na oczach uczniów o wiele więcej cudów niż to opisano w tej księdze.
O Yesu abhombile ezyaswije nyinji hwitazi lya bhanafunzi, zyasagaziwaile ahwandihwe mushitabu eshi;
31 Te jednak, które się w niej znalazły, zostały zapisane po to, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga, i abyście wierząc Mu otrzymali życie wieczne.
ezi zyandihwe aje nkamweteshe laje aje oYesu yo Kilisiti, mwana wa Ngolobhe, aje namu hweteshela mubhe no womi hwitawa lyakwe.
