Jana 20
1 W niedzielę, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła do grobu Maria z Magdali. Zobaczyła, że głaz zamykający wejście jest odsunięty.
Toang na ke lotutang in Sunday, ke srakna lohsrlosr, Mary Magdalene el som nu ke kulyuk ah tuh liyauk lah eot sac ipisyukla liki mutun kulyuk sac.
2 Pobiegła więc do Szymona Piotra i do ucznia, który był najbliższym przyjacielem Jezusa, ze słowami: —Ktoś zabrał z grobu Pana i nie wiem, gdzie Go położono!
El kasrusr som nu yorol Simon Peter ac mwet lutlut se ngia su Jesus el lungse, ac fahk nu seltal, “Elos eisalla Leum liki kulyuk ah, ac kut tia etu lah elos fililya oya!”
3 Piotr wraz z tym uczniem szybko wybrali się do grobu.
Na Peter ac mwet lutlut se ngia eltal som nu ke kulyuk ah.
4 Biegli razem, ale tamten wyprzedził Piotra i pierwszy dobiegł na miejsce.
Eltal tukeni kasrusr, a mwet lutlut se ngia mui lukel Peter ac sun kulyuk ah meet.
5 Zajrzał i zobaczył leżące płótna, ale nie wszedł do środka.
El kui nu ten ac liyauk nuknuk linen ah, tusruktu el tiana utyak nu loac.
6 Po chwili nadbiegł Szymon Piotr. Wszedł do grobowca i zaczął oglądać płótna
Ac Simon Peter el tuku tokol ac suwosla na nwe in kulyuk ah. El liye nuknuk linen oan we
7 oraz chustę okrywającą głowę Jezusa, która leżała zwinięta nie z płótnami, ale osobno.
ac nuknuk se ma sang pwelah insifen Jesus ah — tia wi nuknuk linen uh oan, a limlimla na oan saya.
8 Potem również uczeń, który pierwszy dobiegł na miejsce, wszedł do środka. Zobaczył pusty grób i uwierzył.
Na mwet lutlut se ngia ma sun kulyuk ah meet, el utyak pac nu in luf uh. El liye ac lulalfongi. (
9 Do tej pory nie rozumieli bowiem słów Pisma, mówiących, że Jezus ma zmartwychwstać.
Eltal soenna kalem ke Ma Simusla ma fahk mu el enenu na in moulyak liki misa.)
10 Po tym wszystkim uczniowie wrócili do domu.
Na mwet lutlut luo ah folokla nu lohm seltal ah.
11 Maria z Magdali stała natomiast przed wejściem do grobu i płakała. Po chwili, gdy zajrzała do środka,
Mary el tu na tung likin kulyuk ah. Ke el srakna tung, el suwoli ac ngetang nu in luf sac,
12 zobaczyła dwóch aniołów w białych szatach. Jeden siedział w miejscu, w którym leżała głowa Jezusa, drugi—w miejscu, w którym były Jego stopy.
ac liyauk lipufan luo nuknuk fasrfasr. Eltal muta yen se ma monin Jesus tuh oan we ah, sie ke acn sifal oan we, ac sie ke acn nial oan we.
13 —Dlaczego płaczesz?—zapytali ją aniołowie. —Ktoś zabrał mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położył—odpowiedziała.
Eltal siyuk sel, “Mutan, efu kom ku tung?” Mary el topuk ac fahk, “Elos usalla Leum luk, ac nga tia etu acn elos fililya we!”
14 Następnie odwróciła się i zobaczyła stojącego Jezusa, ale Go nie poznała.
Na el tapulla ac liyalak Jesus tu insac, tusruktu el tiana akilen lah Jesus.
15 —Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz?—zapytał Jezus. —Panie, jeśli to ty Go wyniosłeś, powiedz, gdzie Go położyłeś, a ja Go stamtąd wezmę—powiedziała Maria, myśląc, że to ogrodnik.
Jesus el siyuk sel, “Mutan, efu kom ku tung? Su kom suk an?” Mary el nunku mu el mwet ima se, ouinge el fahk nu sel, “Fin kom pa usalla, fahk nu sik acn kom fililya we, ac nga fah som eisal.”
16 —Mario!—rzekł Jezus. —Rabbuni! (to znaczy: „Nauczycielu!”)—powiedziała Maria.
Jesus el fahk nu sel, “Mary!” Mary el forang nu sel ac fahk ke kas Hebrew, “Rabboni!” (Kalmac pa “Mwet Luti.”)
17 —Nie zatrzymuj Mnie—rzekł Jezus. —Jeszcze nie wstąpiłem do Ojca. Idź natomiast do moich braci i powiedz im: Idę do mojego Ojca i do waszego Ojca, do mojego Boga i do waszego Boga.
Jesus el fahk nu sel, “Nik kom sruokyuwi, mweyen nga soenna sowak nu yurin Papa. Tusruktu, fahla nu yurin mwet lili ac fahk nu selos lah nga sowak nu yurin Papa tumuk ac Papa tumalos, God luk ac God lalos.”
18 Wtedy Maria udała się do uczniów i oznajmiła: —Widziałam Pana!—i powtórzyła im, co jej powiedział.
Ouinge Mary Magdalene el som ac fahk nu sin mwet tumal lutlut lah el liyalak Leum, ac el srumun ma Jesus el tuh fahk nu sel ah.
19 Jeszcze tego samego dnia, wieczorem, uczniowie zebrali się w jednym miejscu. Bali się przywódców, więc spotkali się za zamkniętymi drzwiami. Nagle do pomieszczenia, w którym byli, wszedł Jezus—stanął pośrodku nich i powiedział: —Pokój wam!
Ke eku in len Sunday sac, mwet lutlut elos tukeni in sie acn ac lakiya srungul uh mweyen elos sangeng sin mwet fulat lun mwet Jew. Na Jesus el tuku ac tu inmasrlolos ac fahk, “Misla nu suwos.”
20 I pokazał im przebite ręce oraz bok. Na widok żywego Pana ogarnęła ich radość.
Tukun el fahk ma se inge, el kolang paol ac fahkak pac la siyal nu selos. Mwet tumal lutlut elos arulana engan ke elos liye Leum.
21 On zaś powtórzył: —Pokój wam! Jak Ojciec posłał Mnie, tak i Ja posyłam was.
Jesus el sifil fahk nu selos, “Misla nu suwos. Oana ke Papa El supweyume, ouinge nga supwekowosla.”
22 Po tych słowach tchnął na nich i rzekł: —Weźcie Ducha Świętego!
Na el mongyang nu faclos ac fahk, “Kowos eis Ngun Mutal.
23 Ci, których uwolnicie od grzechów, będą od nich wolni, ci zaś, których nie uwolnicie, pozostaną w grzechach.
Kowos fin nunak munas ke ma koluk lun mwet, elos fah eis nunak munas. Kowos fin tia nunak munas nu selos, elos ac tia pac eis nunak munas.”
24 Nie było wtedy wśród nich jednego ucznia—Tomasza, zwanego Bliźniakiem.
Thomas (su pangpang pac Fak, ) el wangin yorolos ke Jesus el sikyang nu selos.
25 Pozostali powiedzieli mu więc: —Słuchaj! Widzieliśmy Pana! —Co takiego?!—zawołał Tomasz. —Jeżeli nie zobaczę na Jego rękach śladów po gwoździach i nie włożę w nie palca, nie uwierzę! Jeśli nie włożę ręki w Jego przebity bok—nie uwierzę!
Ouinge elos fahk nu sel, “Kut liyal Leum!” Thomas el fahk nu selos, “Nga fin tia liye inken kinet in osra inpaol ah, ac filiya kufinpouk fin kinet ah, ac isongang pouk nu ke la sial, nga ac tia lulalfongi.”
26 Minęło osiem dni i uczniowie znowu zebrali się w jednym miejscu. Tym razem Tomasz był z nimi. Podobnie jak poprzednio, Jezus wszedł pomimo zamkniętych drzwi, stanął pośrodku i powiedział: —Pokój wam!
Wik se toko mwet lutlut elos sifilpa tukeni in lohm ah, ac Thomas el welulos. Srungul uh lakiyuki, a Jesus el tuku ac tu inmasrlolos ac fahk, “Misla nu suwos.”
27 Następnie rzekł do Tomasza: —Włóż palec w moje ręce. Włóż rękę w mój bok. I nie bądź już niedowiarkiem, ale uwierz!
Na el fahk nu sel Thomas, “Filiya kufinpoum inse inge, ac liye pouk. Na asroema poum ac isongang nu ke la siuk. Nimet kom alolo, a lulalfongi na!”
28 —Jesteś moim Panem i Bogiem!—zawołał Tomasz.
Thomas el fahk nu sel, “Leum luk ac God luk!”
29 —Uwierzyłeś, bo Mnie zobaczyłeś?—odparł Jezus. —Szczęśliwi są jednak ci, którzy uwierzyli, chociaż Mnie nie widzieli!
Jesus el fahk nu sel, “Ya kom lulalfongi mweyen na kom liyeyu? Insewowo elos su tiana liyeyu a elos lulalfongi!”
30 Jezus uczynił na oczach uczniów o wiele więcej cudów niż to opisano w tej księdze.
Jesus el oru pac mwenmen puspis ye mutun mwet tumal lutlut, a tiana simla in book se inge.
31 Te jednak, które się w niej znalazły, zostały zapisane po to, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga, i abyście wierząc Mu otrzymali życie wieczne.
Tusruktu ma inge simla tuh kowos fah ku in lulalfongi lah Jesus pa Christ, Wen nutin God, ac tuh ke lulalfongi lowos in el, kowos fah ku in eis moul.
