Jana 20
1 W niedzielę, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła do grobu Maria z Magdali. Zobaczyła, że głaz zamykający wejście jest odsunięty.
Pa ri nabꞌe qꞌij rech wuq qꞌij, sibꞌalaj aqꞌabꞌ kꞌa kamuquq na, ri María Magdalena xeꞌ chuchiꞌ ri muqbꞌal, kꞌa te xrilo esatal chi ri abꞌaj ri kojtal kan chutzꞌapixik ri okibꞌal.
2 Pobiegła więc do Szymona Piotra i do ucznia, który był najbliższym przyjacielem Jezusa, ze słowami: —Ktoś zabrał z grobu Pana i nie wiem, gdzie Go położono!
Jeriꞌ kaxikꞌanik xeꞌ jawjeꞌ e kꞌo wi ri Simón Pedro xuqujeꞌ ri jun tijoxel chik ri sibꞌalaj loqꞌ rumal ri Jesús, xuꞌbꞌij chike: Xkꞌamtaj bꞌik ri Ajawxel, man ketaꞌm taj jawjeꞌ xeꞌyoꞌq wi kanoq.
3 Piotr wraz z tym uczniem szybko wybrali się do grobu.
Ri Pedro rachiꞌl ri jun tijoxel chik xebꞌe chuchiꞌ ri muqbꞌal.
4 Biegli razem, ale tamten wyprzedził Piotra i pierwszy dobiegł na miejsce.
Kikobꞌchal kexikꞌanik xebꞌek, are kꞌu ri jun tijoxel rumal ri sibꞌalaj kaxikꞌanik, nabꞌe xopan cho ri Pedro chuchiꞌ ri muqbꞌal.
5 Zajrzał i zobaczył leżące płótna, ale nie wszedł do środka.
Xpachi bꞌik pa ri muqbꞌal kꞌa te xrilo kꞌo ri atzꞌyaq chilaꞌ ri xpisiꞌ wi ri Jesús, man xok ta kꞌu bꞌik.
6 Po chwili nadbiegł Szymon Piotr. Wszedł do grobowca i zaczął oglądać płótna
Kꞌa te riꞌ xopan ri Simón Pedro, xok bꞌik pa ri muqbꞌal. Xril ri atzꞌyaq ri xpisiꞌ wi ri Jesús,
7 oraz chustę okrywającą głowę Jezusa, która leżała zwinięta nie z płótnami, ale osobno.
xuqujeꞌ ri atzꞌyaq ri xpisiꞌ wi ri ujolom ri Jesús, are kꞌu ri atzꞌyaq ri xpisiꞌ wi ri utyoꞌjal ri Jesús man kꞌo ta chi rukꞌ ri rachiꞌl taq atzꞌyaq xane bꞌustal chi kanoq yaꞌtal kan chuxukut.
8 Potem również uczeń, który pierwszy dobiegł na miejsce, wszedł do środka. Zobaczył pusty grób i uwierzył.
Qas che ri qꞌotaj riꞌ xok chi bꞌik ri jun tijoxel ri xopan nabꞌe chuchiꞌ ri muqbꞌal. Are xril ri atzꞌyaq, xkojonik.
9 Do tej pory nie rozumieli bowiem słów Pisma, mówiących, że Jezus ma zmartwychwstać.
Che riꞌ majaꞌ kakichꞌobꞌ ri kubꞌij ri tzꞌibꞌatalik chi ri Jesús kakꞌastaj na uwach.
10 Po tym wszystkim uczniowie wrócili do domu.
Kꞌa te riꞌ ri e tijoxelabꞌ xetzalij cho ri kachoch.
11 Maria z Magdali stała natomiast przed wejściem do grobu i płakała. Po chwili, gdy zajrzała do środka,
Are kꞌu ri María koqꞌik xkanaj kan chuchiꞌ ri muqbꞌal. Tajin koqꞌik are xpachi bꞌik, xkaꞌy pa ri muqbꞌal.
12 zobaczyła dwóch aniołów w białych szatach. Jeden siedział w miejscu, w którym leżała głowa Jezusa, drugi—w miejscu, w którym były Jego stopy.
Kꞌa te xrilo e kebꞌ angelibꞌ aꞌj saq taq atzꞌyaq, e tꞌuyutꞌuj jawjeꞌ ri xkanaj wi ri utyoꞌjal ri Jesús, jun ángel tꞌuyul jawjeꞌ xkanaj wi ri raqan ri Jesús, ri jun chik tꞌuyul jawjeꞌ ri xkanaj wi ri ujolom.
13 —Dlaczego płaczesz?—zapytali ją aniołowie. —Ktoś zabrał mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położył—odpowiedziała.
Ri angelibꞌ xkita che ri María: ¿Ixoq jas che katoqꞌik? Ri María xubꞌij: Kinoqꞌik rumal cher xkikꞌam bꞌik ri Wajaw, man wetaꞌm taj jawjeꞌ xeꞌkiya wi kanoq.
14 Następnie odwróciła się i zobaczyła stojącego Jezusa, ale Go nie poznała.
Are xbꞌiꞌtaj we riꞌ rumal xtzalqꞌomij chirij, kꞌa te xrilo takꞌal ri Jesús chilaꞌ, pune xril uwach man retaꞌm ta kꞌut chi are Jesús.
15 —Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz?—zapytał Jezus. —Panie, jeśli to ty Go wyniosłeś, powiedz, gdzie Go położyłeś, a ja Go stamtąd wezmę—powiedziała Maria, myśląc, że to ogrodnik.
Ri Jesús xuta che: Ixoq, ¿jas che katoqꞌik? ¿Jachin tajin katzukuj? Ri María pa ukꞌuꞌx chi ri Jesús are achi chajil rech ri leꞌaj jawjeꞌ kꞌo wi ri muqbꞌal, xubꞌij che: Tat, we lal xkꞌamow la bꞌik, bꞌij la chwe jawjeꞌ xeꞌya wi la rech keꞌn wi laꞌ.
16 —Mario!—rzekł Jezus. —Rabbuni! (to znaczy: „Nauczycielu!”)—powiedziała Maria.
Ri Jesús xubꞌij che: ¡María! Ri María xtzalqꞌomij chirij, xubꞌij: ¡Raboni! (pa arameo kel kubꞌij Ajtij)
17 —Nie zatrzymuj Mnie—rzekł Jezus. —Jeszcze nie wstąpiłem do Ojca. Idź natomiast do moich braci i powiedz im: Idę do mojego Ojca i do waszego Ojca, do mojego Boga i do waszego Boga.
Ri Jesús xubꞌij che: Minachapo rumal majaꞌ kintzalij rukꞌ ri nuTat. Are jaꞌbꞌij chike ri e wachalal chi kintzalij rukꞌ ri nuTat, are xuqujeꞌ iTat ix. Kintzalij rukꞌ ri nuDios xuqujeꞌ are iDios ix.
18 Wtedy Maria udała się do uczniów i oznajmiła: —Widziałam Pana!—i powtórzyła im, co jej powiedział.
Ri María Magdalena xeꞌ chubꞌixik chike ri tijoxelabꞌ ri xkꞌulmatajik, xubꞌij: Xinwil ri Ajawxel. Kꞌa te riꞌ xutzijoj chike ronojel ri xbꞌix che rumal ri Jesús.
19 Jeszcze tego samego dnia, wieczorem, uczniowie zebrali się w jednym miejscu. Bali się przywódców, więc spotkali się za zamkniętymi drzwiami. Nagle do pomieszczenia, w którym byli, wszedł Jezus—stanął pośrodku nich i powiedział: —Pokój wam!
Che ri bꞌenaq qꞌij rech ri nabꞌe qꞌij rech ri wuq qꞌij, ri tijoxelabꞌ kimulim kibꞌ kitzꞌapim ri uchiꞌ ja, jeriꞌ rumal kakixiꞌj kibꞌ chikiwach ri e kꞌamal taq bꞌe kech ri winaq aꞌj Israel, xaq kꞌa te xok bꞌik ri Jesús xeꞌkꞌol chikixoꞌl, xuya rutzil kiwach, xubꞌij: Ri jaꞌmaril kꞌo iwukꞌ.
20 I pokazał im przebite ręce oraz bok. Na widok żywego Pana ogarnęła ich radość.
Are xbꞌiꞌtaj we riꞌ rumal, xukꞌut ri uqꞌabꞌ xuqujeꞌ ri ukꞌalkꞌaꞌx chkiwach. Ri tijoxelabꞌ are xkil uwach ri Ajawxel, xekiꞌkotik.
21 On zaś powtórzył: —Pokój wam! Jak Ojciec posłał Mnie, tak i Ja posyłam was.
Xutzalij ubꞌixik chike: Ri jaꞌmaril kꞌo iwukꞌ. Jetaq ri xubꞌan ri Tataxel, chinutaqik loq in, jeriꞌ xuqujeꞌ kinbꞌan in chiꞌtaqik bꞌik.
22 Po tych słowach tchnął na nich i rzekł: —Weźcie Ducha Świętego!
Kꞌa te riꞌ xuꞌwupuj xuqujeꞌ xubꞌij chike: Chikꞌamawaꞌj ri Tyoxalaj Uxlabꞌixel.
23 Ci, których uwolnicie od grzechów, będą od nich wolni, ci zaś, których nie uwolnicie, pozostaną w grzechach.
Ri winaq ri kikuy ix umak, kakuyutaj na; are kꞌu ri man kikuy taj, man kakuyutaj ta umak.
24 Nie było wtedy wśród nich jednego ucznia—Tomasza, zwanego Bliźniakiem.
Ri Tomás, jun chike ri kabꞌlajuj tijoxelabꞌ, man kꞌo ta kukꞌ ri tijoxelabꞌ are xukꞌut ribꞌ ri Jesús.
25 Pozostali powiedzieli mu więc: —Słuchaj! Widzieliśmy Pana! —Co takiego?!—zawołał Tomasz. —Jeżeli nie zobaczę na Jego rękach śladów po gwoździach i nie włożę w nie palca, nie uwierzę! Jeśli nie włożę ręki w Jego przebity bok—nie uwierzę!
Jeriꞌ ri nikꞌaj tijoxelabꞌ xkibꞌij che: Xqil uwach ri Ajawxel. Ri Tomás xubꞌij: We man kinwil ri ujulal ri kalawix pa uqꞌabꞌ xuqujeꞌ kinjut bꞌik ri nuqꞌabꞌ pa ri ukꞌalkꞌaꞌx, man kinkoj ta wi.
26 Minęło osiem dni i uczniowie znowu zebrali się w jednym miejscu. Tym razem Tomasz był z nimi. Podobnie jak poprzednio, Jezus wszedł pomimo zamkniętych drzwi, stanął pośrodku i powiedział: —Pokój wam!
Are iꞌkꞌowinaq chi wuqubꞌ qꞌij, ri tijoxelabꞌ junmul chik kimulim kibꞌ pa ri ja, kachiꞌl ri Tomás. Pune e tzꞌapatzꞌoj ri uchiꞌ ja ri Jesús xok bꞌik, xtakꞌiꞌk pa kinikꞌaj, xuya rutzil kiwach xubꞌij: Ri jaꞌmaril kꞌo iwukꞌ.
27 Następnie rzekł do Tomasza: —Włóż palec w moje ręce. Włóż rękę w mój bok. I nie bądź już niedowiarkiem, ale uwierz!
Kꞌa te riꞌ xubꞌij che ri Tomás: Chaya ri aqꞌabꞌ waral xuqujeꞌ chawila le nuqꞌabꞌ. Chaqebꞌsaj loq ri aqꞌabꞌ xuqujeꞌ chajutu bꞌik ri uwiꞌ aqꞌabꞌ pa ri nukꞌalkꞌaꞌx. Man kakabꞌalaj ta akꞌuꞌx xane chatkojonoq.
28 —Jesteś moim Panem i Bogiem!—zawołał Tomasz.
Ri Tomás xubꞌij: ¡Wajaw, nuDios!
29 —Uwierzyłeś, bo Mnie zobaczyłeś?—odparł Jezus. —Szczęśliwi są jednak ci, którzy uwierzyli, chociaż Mnie nie widzieli!
Ri Jesús xubꞌij che: Katkojonik jeriꞌ rumal xawil na nabꞌe. Utz ke ri pune man xkil taj nabꞌe xekojon kꞌut.
30 Jezus uczynił na oczach uczniów o wiele więcej cudów niż to opisano w tej księdze.
Ri Jesús xubꞌan chi na nikꞌaj mayijabꞌal taq kꞌutbꞌal chikiwach ri utijoxelabꞌ, ri man xetzꞌibꞌax taj pa we wuj riꞌ.
31 Te jednak, które się w niej znalazły, zostały zapisane po to, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga, i abyście wierząc Mu otrzymali życie wieczne.
Are kꞌu we xtzꞌibꞌax pa we wuj riꞌ, xtzꞌibꞌaxik rech jeriꞌ kikojo chi ri Jesús are Cristo, ralkꞌwaꞌl ri Dios, rech are kixkojon che ri ubꞌiꞌ kayaꞌtaj na ikꞌaslemal.
