Jana 20
1 W niedzielę, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła do grobu Maria z Magdali. Zobaczyła, że głaz zamykający wejście jest odsunięty.
ki kwamaco kangko win mor kume nibere tangum kumebo we, maryamu Magadaliya bo tuweu ni co fiya cin berum tero tuwenin.
2 Pobiegła więc do Szymona Piotra i do ucznia, który był najbliższym przyjacielem Jezusa, ze słowami: —Ktoś zabrał z grobu Pana i nie wiem, gdzie Go położono!
yila takacon fiya Saminu Bitrus wari kange nob nanetbowo Yeesu cwitiyeu con yici cin tom teluwe we tuwenin yo yombo ciye ci yomco.
3 Piotr wraz z tym uczniem szybko wybrali się do grobu.
la Bitrus wari kange nob tomangeceu cin ceri, yakanke tuwenin,
4 Biegli razem, ale tamten wyprzedził Piotra i pierwszy dobiegł na miejsce.
gwam ciye cin tacoke wori, dila win mor bibei bwenkaco yulum Bitrus lakaco tuwe.
5 Zajrzał i zobaczył leżące płótna, ale nie wszedł do środka.
la tolari fiyaka yilang fwerka la dobo morece.
6 Po chwili nadbiegł Szymon Piotr. Wszedł do grobowca i zaczął oglądać płótna
la Saminu Bitrus yauki bwiyi la do tuweni to ka ye lank fwerka yomwi.
7 oraz chustę okrywającą głowę Jezusa, która leżała zwinięta nie z płótnami, ale osobno.
kan yilanko wene dorcero ciyabu wari kange yilan fwerkaka cin kumu cin yoke co ki kwace.
8 Potem również uczeń, który pierwszy dobiegł na miejsce, wszedł do środka. Zobaczył pusty grób i uwierzył.
dila bei tomangece wo yaken ten wolom tuwetinen danuwe to la ne bilengke.
9 Do tej pory nie rozumieli bowiem słów Pisma, mówiących, że Jezus ma zmartwychwstać.
yaken ki kwama wo ci nyobo bifumer wo yiki ankanu bore.
10 Po tym wszystkim uczniowie wrócili do domu.
la bi bei bwonkace cin yelanken lo'o tok.
11 Maria z Magdali stała natomiast przed wejściem do grobu i płakała. Po chwili, gdy zajrzała do środka,
la Maryamu tim we tuwene ciwuyeti. co mor wuyeri cunge to tuweu.
12 zobaczyła dwóch aniołów w białych szatach. Jeden siedział w miejscu, w którym leżała głowa Jezusa, drugi—w miejscu, w którym były Jego stopy.
Yeesu yico “Maryamu” laco yilak yico ki a mani ya na “rabboni” nii merangka.
13 —Dlaczego płaczesz?—zapytali ją aniołowie. —Ktoś zabrał mojego Pana i nie wiem, gdzie Go położył—odpowiedziała.
Yeesu yico ki mana wiye meyere, mikubo dii kwama, yauce wifiye kemwebo yici muki yanfiye tekume wiye, kange tekume kwama mi kange kwama kume”
14 Następnie odwróciła się i zobaczyła stojącego Jezusa, ale Go nie poznała.
Maryamu Magadaliya yayi bibei kwangka ce ko, man to teluwe” nyila yiki co diroke buro.
15 —Dlaczego płaczesz? Kogo szukasz?—zapytał Jezus. —Panie, jeśli to ty Go wyniosłeś, powiedz, gdzie Go położyłeś, a ja Go stamtąd wezmę—powiedziała Maria, myśląc, że to ogrodnik.
diye kaba win na kume niberoce, bi beibwangka ceka cin dokenku ciki coya Yafudawa, Yeesu boti tiber ciyer ki bi bwege fu kume.”
16 —Mario!—rzekł Jezus. —Rabbuni! (to znaczy: „Nauczycielu!”)—powiedziała Maria.
con to bi bei tomangce wucakeu nyo yob tiram ki kulle do fwewor win tim dorcer, win nacek fiye ci fwerum Yeesu.
17 —Nie zatrzymuj Mnie—rzekł Jezus. —Jeszcze nie wstąpiłem do Ojca. Idź natomiast do moich braci i powiedz im: Idę do mojego Ojca i do waszego Ojca, do mojego Boga i do waszego Boga.
cin meco ki nawiye yemocitiye? ki wori cin tum teluweceu man yombo fiye ci yamki co weyeu.
18 Wtedy Maria udała się do uczniów i oznajmiła: —Widziałam Pana!—i powtórzyła im, co jej powiedział.
Maryamu Magadaliya cin bou ci yi bi beitonga cin to teluwe la tokke nyo cinnen.
19 Jeszcze tego samego dnia, wieczorem, uczniowie zebrali się w jednym miejscu. Bali się przywódców, więc spotkali się za zamkniętymi drzwiami. Nagle do pomieszczenia, w którym byli, wszedł Jezus—stanął pośrodku nich i powiedział: —Pokój wam!
Diye co kime, kume win mor nibere nyiloko wo bibei tomange ce wiyeu nungun -nunge, tai Yahudawa ci nuwatiye, Yesu boun ti tiber ciyer, Yii cii fuwor neerer kumen.
20 I pokazał im przebite ręce oraz bok. Na widok żywego Pana ogarnęła ich radość.
Kambo co tok nyeri con nung cinen kang ceko kange cu-nka ceko, bibei tomange bilange kambo ci to Yeesu.
21 On zaś powtórzył: —Pokój wam! Jak Ojciec posłał Mnie, tak i Ja posyłam was.
Yeesu yi ci ki bibweyed ki no kumen”nawo teluwe tomyere, moma mi tomkomti.”
22 Po tych słowach tchnął na nich i rzekł: —Weźcie Ducha Świętego!
dila Yeesu dim tonkageli la funci ki yuwa komyo tembekoma.
23 Ci, których uwolnicie od grzechów, będą od nich wolni, ci zaś, których nie uwolnicie, pozostaną w grzechach.
nii wo kom citanci nen bwerangke ceu wiyeri, cin citencinen wi, nii wo kan tim bwirangke keceri cin tim bwirangkeceu”
24 Nie było wtedy wśród nich jednego ucznia—Tomasza, zwanego Bliźniakiem.
tomawin mor kwob cilombo yobe, wo ci cuti ki biboyetagwai, mani ki kwama wo Yeesu bou cinenen.
25 Pozostali powiedzieli mu więc: —Słuchaj! Widzieliśmy Pana! —Co takiego?!—zawołał Tomasz. —Jeżeli nie zobaczę na Jego rękach śladów po gwoździach i nie włożę w nie palca, nie uwierzę! Jeśli nie włożę ręki w Jego przebity bok—nie uwierzę!
tangnum nob tomangebo yico ki nyo to teluwe” tano ma tõ bo buwak tinim to terangkangce kiri, na dor bi wer kange mi buwak ko terange nineu, take nan dokti kangmico yare cank cank cekdi mani ma ne bilengketi.
26 Minęło osiem dni i uczniowie znowu zebrali się w jednym miejscu. Tym razem Tomasz był z nimi. Podobnie jak poprzednio, Jezus wszedł pomimo zamkniętych drzwi, stanął pośrodku i powiedział: —Pokój wam!
kume nalub bei bokangceko wuranin mor luwe, toma wi wari cange ci nyiroko nuwang, nuwage cin to Yeesu tiber ciyet ki bi bwiyet ki kom”
27 Następnie rzekł do Tomasza: —Włóż palec w moje ręce. Włóż rękę w mój bok. I nie bądź już niedowiarkiem, ale uwierz!
layi toma to kangmiko. naneu kang mwe ko tenye nabo ne birinke? bi bwiyet ki nii wo toyebe lane birinke mine.”
28 —Jesteś moim Panem i Bogiem!—zawołał Tomasz.
toma ciya ki, teluwe mi kange kwama mi.”
29 —Uwierzyłeś, bo Mnie zobaczyłeś?—odparł Jezus. —Szczęśliwi są jednak ci, którzy uwierzyli, chociaż Mnie nie widzieli!
Yeesu yi co ki lamuto comunen bilengke? bi bwiyet kine wo teyebe lane bilengke mine.
30 Jezus uczynił na oczach uczniów o wiele więcej cudów niż to opisano w tej księdze.
Yeesu ma yunbom kilang kilang fiye nob bwangka ce wiye, wo ciye murangbo mor bifumer kwamaro ninen
31 Te jednak, które się w niej znalazły, zostały zapisane po to, abyście uwierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Boga, i abyście wierząc Mu otrzymali życie wieczne.
la ci murang wo nyo na kong ne birinke Yeesu co Almacihu, be bwe kwama ki bilengke be boneyeu co bi fiyam dume ki dencere.
