< Jakuba 1 >

1 Ja, Jakub, sługa Boga i Pana, Jezusa Chrystusa, pozdrawiam wierzących, którzy pochodzą z dwunastu pokoleń Izraela, i są rozproszeni po całym świecie.
Nne Yakobho nili ntumwa jwa a Nnungu na jwa Bhakulungwa a Yeshu Kilishitu ngunakunnjandishilanga mmandunji bha makabhila likumi limo na gabhili mpwilinganishilenje nshilambolyo, shalamu jenunji.
2 Moi przyjaciele, cieszcie się, gdy spotykają was rozmaite trudności!
Mmaakulupalilanga ajangunji nng'angalalanjepe punkulingwanga kwa mboteko ya kila namuna,
3 Każda próba waszej wiary sprawia bowiem, że stajecie się bardziej wytrwali.
pabha mmumanyinji kuti kulingwa kwa ngulupai jenunji kunapeleshela kwiipililila.
4 Gdy zaś wasza wytrwałość będzie w pełni ukształtowana, wy sami będziecie dojrzali, w pełni rozwinięci i pozbawieni wszelkich wad.
Kwiipililila kwenunji kumpanganje kushimilika na kutimilila nngulupai gwangali tubhilwa shindu shoshowe.
5 Jeżeli zaś ktoś z was potrzebuje w życiu mądrości, niech poprosi o nią Boga, który chętnie udziela jej wszystkim ludziom.
Ikabheje mundu munkumbi gwenunji atubhilwaga na ng'aniyo ya lunda, abhajuje a Nnungu bhakwaapanganga bhandu bhowe kwa ntima gwa ntuka wala bhakaatumbala, najwalakwe shaapegwe.
6 Prosząc, niech jednak wierzy, że ją otrzyma, i niech nie wątpi w to. Wątpiący człowiek podobny jest bowiem do morskiej fali, miotanej wiatrem w różne strony.
Ikabheje ajuje alikulupalila gwangali lipamba lya jangulwa, pabha akwete lipamba anabha mbuti libhimbili lya mashi ga bhaali linokolwa na mbungo akuno na kukuno.
7 Nie powinien on oczekiwać, że cokolwiek otrzyma od Pana,
Pabha mundu jwa nneyo anakulupalile kuti shaapate shindu koposhela kwa Bhakulungwa.
8 jest bowiem wewnętrznie rozdarty, a jego postawa jest chwiejna.
Mundu jwa ng'aniyo ibhili akakamula shindu shimo muitendi yakwe yowe.
9 Wierzący, który jest biedny, może być z tego dumny. Biedni cieszą się bowiem szczególną przychylnością Boga.
Bhaakulupalilanga bhaalaga, bhaangalalanje pabha a Nnungu bhanakwaishimunji bhowe.
10 Bogaty niech natomiast pamięta, że przed Bogiem jego majątek nie ma żadnej wartości i że jego ziemski blask niebawem przeminie—podobnie jak piękno kwiatu, który szybko więdnie.
Na matajili bhaangalalanje pubhatuluywanga na a Nnungu, pabha nabhalabhonji shibhaobhanje malinga lilubha lya mukonde shilijumula niobha.
11 Żar słońca wysusza roślinę oraz jej kwiaty i szybko tracą one swoje piękno. Podobnie jest z bogatym człowiekiem—szybko przemija i nikt nie pamięta o jego sukcesach.
Pabha lyubha libhalaga, linajumuya maamba na malubha gakwe ganawa na konja kwakwe kowe kunapela. Nneyo peyo na nkali mundu ashulushilwe indu shaapele nniengo lyakwe pemo.
12 Szczęśliwy jest zaś człowiek, który opiera się pokusom. Jego wiara jest wypróbowana, o on sam otrzyma wieniec życia, przyrzeczony tym, którzy kochają Boga.
Mbaya mundu akwiiluma ntima alilingwa, pabha akombolaga shaapegwe upo ya gumi shibhalajile Bhakulungwa ku bhandu bhakwaapinganga.
13 Doświadczając pokus, niech nikt nie mówi jednak: „To Bóg nakłania mnie do złego”. Bóg bowiem ani sam nie doświadcza pokus, ani też nikogo nie nakłania do czynienia zła.
Monaga mundu alingwaga, analugule kuti, “A Nnungu bhananinga.” Pabha a Nnungu bhakaalingwa na ilebho, na bhenebho bhakakunninga mundu.
14 Każdy jest bowiem kuszony przez tkwiące w nim pragnienia, które go nęcą i popychają do działania.
Ikabheje kila mundu analingwa, kwa nonyelwa na tembwa na ilokoli yakwe nnyene.
15 Pragnienia te prowadzą człowieka do grzechu, grzech zaś—do śmierci.
Kwa nneyo shilokoli shipundaga shinabheleka shambi na shambi shikomalaga shinabheleka shiwo.
16 Nie dajcie się zatem, kochani przyjaciele, wprowadzić w błąd.
Bhaakulupalilanga ajangunji nkupingwanga, nnatembwanje!
17 Wszystko, co jest dobre i doskonałe, pochodzi z nieba—od Boga, Stwórcy wszystkich gwiazd. On nigdy się nie zmienia i nic nie może przyćmić jego blasku.
Kila shammbone shinkupegwa, na shoshowe shitimilile, kushikoposhela kunnungu, kwa Atati bhapeleshe shilangaya. Bhenebho bhakatendebhuka, numbe bhangali nkubho gwa tendebhukatendebhuka.
18 To On, posyłając do nas słowo prawdy, zrodził nas do nowego życia, abyśmy stali się najlepszą częścią Jego stworzenia.
Kwa pinga kwabho bhayeneuwe, nigubhatubhishile nndamo ja ambi kwa lilobhe lyabho lya kweli, nkupinga tubhe nnimbu gwa indu yabho ipengenywe.
19 Kochani przyjaciele, bądźcie bardziej skłonni do słuchania, niż do mówienia lub wybuchania gniewem.
Bhaakulupalilanga ajangunji bhungumpinganga, nngamanyanje gegano. Bhai mundu abhe jwa minda kupilikanishiya na nngabha jwa minda kubheleketa na anabhe jwa tumbala shangu.
20 Gniewając się, człowiek nie czyni bowiem tego, co podoba się Bogu.
Pabha mundu akwete nnjimwa, nngakombola kwaanonyeya a Nnungu.
21 Wyrzućcie więc ze swojego życia wszelki brud oraz zło i z pokorą przyjmijcie zasadzone w was słowo Boże, które może doprowadzić was do zbawienia.
Kwa nneyo mwiilekanje kwa taliya indu yowe ya nyata na itendi yangali ya mmbone, mposhelanje lilobhe libhishilwe mmitima jenunji, likombola kuntapulanga mitima jenunji.
22 Wprowadzajcie je jednak w czyn, a nie bądźcie słuchaczami, którzy tylko udają, że słuchają.
Ikabheje ntendelanje liengo malobhe ga Nnungu na nngabha kupilikanilape, akuno nnikwiitembanga mmitima jenunji.
23 Człowiek, który słucha słowa, ale nie wprowadza go w życie, przypomina bowiem kogoś, kto przegląda się w lustrze.
Pabha mundu apilikana lilobhe gwangali tendela liengo, jwenejo pabha mbuti mundu akwiilola ku meyo kwake nshiyoo.
24 Popatrzy na siebie i odchodzi, zapominając, jak wygląda.
Pabha ailolaga nijabhula, shangupe analibhala shikuli kumeyo kwakwe.
25 Natomiast ten, kto poznał doskonałe prawo dające wolność i przestrzega go, nie jest słuchaczem, który szybko zapomina o tym, co słyszał. Wręcz przeciwnie—wprowadza słowo w czyn a Bóg pobłogosławi jego działanie.
Ikabheje mundu akujilola ukoto shalia jikamilishe, jikwaapanganga bhandunji ungwana nikujikagulila gwangali kulibhala shapilikene na tenda malinga shiikupinjikwa, bhai jwenejo itendi yakwe shiipate mboka ya a Nnungu.
26 Jeśli ktoś uważa się za pobożnego człowieka, a nie panuje nad swoim językiem, to oszukuje siebie samego, a jego pobożność jest bezużyteczna.
Ibhaga mundu aiganishiyaga kuti anakagulila dini, ikabheje akakombola kuluibhilila lulimi lwakwe ukoto, jwene mundujo dini jakwe jikapwaa.
27 Prawdziwa i czysta pobożność, której oczekuje Bóg, nasz Ojciec, polega na pomaganiu sierotom i wdowom w ich ciężkiej sytuacji oraz nieuleganiu złym wpływom tego świata.
Mundu akwete dini ja mmbone jibhoneka jangali ya nyata kwa a Tati a Nnungu ni ajuno, akwaajangutilanga bhanabhalekwa na bhashitenga nshilaje shabhonji na akwiiepuya na ya nyata ya pa shilambolyo pano.

< Jakuba 1 >