< Jakuba 1 >

1 Ja, Jakub, sługa Boga i Pana, Jezusa Chrystusa, pozdrawiam wierzących, którzy pochodzą z dwunastu pokoleń Izraela, i są rozproszeni po całym świecie.
Na da Ya: mese, Gode amola Hina Gode Yesu Gelesu, Ea hawa: hamosu dunu esala. Na da dilia Gode Ea fi dunu osobo bagade fifi asi gala amo ganodini esala, dilima asigi sia: dedesa.
2 Moi przyjaciele, cieszcie się, gdy spotykają was rozmaite trudności!
Na fi dunu! Adoba: su hou hisu hisu da dilima doaga: sea, mae da: i dione, hahawane ba: ma! Bai Gode da dilima adoba: su hou amo logo hame hedofasea, dilia da mae dafane lelebeba: le, bu gasawane leloma: ne dawa: mu.
3 Każda próba waszej wiary sprawia bowiem, że stajecie się bardziej wytrwali.
4 Gdy zaś wasza wytrwałość będzie w pełni ukształtowana, wy sami będziecie dojrzali, w pełni rozwinięci i pozbawieni wszelkich wad.
Be Gode da dilia hou afadenene ida: idafa hamomusa: dawa: lalebeba: le, dilia amo hou ida: iwanedafa amoga doaga: ma: ne, mae dafane gebewane hahawane masa.
5 Jeżeli zaś ktoś z was potrzebuje w życiu mądrości, niech poprosi o nią Boga, który chętnie udziela jej wszystkim ludziom.
Be nowa dunu da bagade dawa: su hou hame galea, defea, e da amo lama: ne Godema sia: ne gadomu da defea. Gode da dunu huluane ilima mae hihini hahawane dogolegele imunusa: dawa: beba: le, E da amo hou imunu.
6 Prosząc, niech jednak wierzy, że ją otrzyma, i niech nie wątpi w to. Wątpiący człowiek podobny jest bowiem do morskiej fali, miotanej wiatrem w różne strony.
Be dilia Godema sia: ne gadosea, dilia logo osea: i hame, be afae fawane asili, dafawaneyale dawa: iwane sia: ne gadomu da defea. Be nowa da dafawaneyale hame dawa: sea, e da hano gafului foga sefasisa agoane ba: sa.
7 Nie powinien on oczekiwać, że cokolwiek otrzyma od Pana,
8 jest bowiem wewnętrznie rozdarty, a jego postawa jest chwiejna.
Agoai dunu, e da la: ididili la: ididili logo aduna masusa: dawa: beba: le, e da Hinadafa da ema ea hanai liligi imunusa: hamedei agoane ba: mu.
9 Wierzący, który jest biedny, może być z tego dumny. Biedni cieszą się bowiem szczególną przychylnością Boga.
Yesu Ea fa: no bobogesu dunu liligi hame gagui dunu, amo Gode da gaguia gadosea, e da hahawane ba: mu da defea.
10 Bogaty niech natomiast pamięta, że przed Bogiem jego majątek nie ma żadnej wartości i że jego ziemski blask niebawem przeminie—podobnie jak piękno kwiatu, który szybko więdnie.
Be Gode da liligi bagade gagui dunu ea hou fonobosea, e amola hahawane ba: mu da defea. Bai bagade gagui dunu ilia da hedolo biomu gisi amo ea sogea defele hedolo mugulumu.
11 Żar słońca wysusza roślinę oraz jej kwiaty i szybko tracą one swoje piękno. Podobnie jest z bogatym człowiekiem—szybko przemija i nikt nie pamięta o jego sukcesach.
Eso ma: sea, gia: i bagadeba: le, amo gisi da hedolo biole, gugunufinisi dagoi ba: sa. Amo defele, bagade gagui dunu da bidi lasu hawa: hamonanea, e da hedolowane gugunufinisi dagoi ba: mu.
12 Szczęśliwy jest zaś człowiek, który opiera się pokusom. Jego wiara jest wypróbowana, o on sam otrzyma wieniec życia, przyrzeczony tym, którzy kochają Boga.
Nowa dunu da adoba: su hou amo ganodini ea hou hame yolesisia, e da hahawane gala. Bai e da mae yolesili, amo adoba: su hou baligisia, Gode da Ema asigi dunu ilima imunu ilegele sia: i liligi amo esalusudafa habuga, bidi agoane ema imunu.
13 Doświadczając pokus, niech nikt nie mówi jednak: „To Bóg nakłania mnie do złego”. Bóg bowiem ani sam nie doświadcza pokus, ani też nikogo nie nakłania do czynienia zła.
Be adoba: su hou da ema dafama: ne olelemusa: doaga: sea, “Gode da nama dafama: ne olelesa!” amo sia: mu da defea hame. Bai wadela: i dafama: ne adoba: su hou da Godema doaga: mu da hamedei. Amola E da dunu afae ema dafama: ne hamedafa adoba: sa.
14 Każdy jest bowiem kuszony przez tkwiące w nim pragnienia, które go nęcą i popychają do działania.
Be adoba: su hou da dunu hiougisia, e da fedege agoane hisu wadela: i hanai asigi dawa: suga saniga: i dagoi ba: sa.
15 Pragnienia te prowadzą człowieka do grzechu, grzech zaś—do śmierci.
Amasea, ea wadela: i hanai hou da ea dogo ganodini wadela: i hou mano agoane hamone, amo da lalelegesea wadela: i houdafa ba: sa. Amasea, wadela: i hou da asigilasea, amo da mano eno hamosa, amo da bogosu.
16 Nie dajcie się zatem, kochani przyjaciele, wprowadzić w błąd.
Na dogolegei fi dunu! Na da Sa: ida: ne ea dilima ogogomu higa: i gala mabu.
17 Wszystko, co jest dobre i doskonałe, pochodzi z nieba—od Boga, Stwórcy wszystkich gwiazd. On nigdy się nie zmienia i nic nie może przyćmić jego blasku.
Ida: iwane iasu liligi huluanedafa da Hebene sogega maha. Gode, amo da muagado gamali huluane hahamoi dunu, E da afadenemu mae dawa: le, gasi hamomusa: sinidigimu hame dawa: E da iasu liligi ida: iwane gala huluane iaha.
18 To On, posyłając do nas słowo prawdy, zrodził nas do nowego życia, abyśmy stali się najlepszą częścią Jego stworzenia.
Gode da hanaiba: le, Ea Sia: dafawane amoga nini hahamoi dagoi. Ea da nini Ea hahamoi liligi amoma bisilua esaloma: ne, nini hahamoi dagoi.
19 Kochani przyjaciele, bądźcie bardziej skłonni do słuchania, niż do mówienia lub wybuchania gniewem.
Na dogolegei fi dunu! Dawa: ma! Dunu huluane ilia ha: giwane nabimu da defea. Be hedolowane bu mae adole ima amola hedolo mae ougima.
20 Gniewając się, człowiek nie czyni bowiem tego, co podoba się Bogu.
Osobo bagade dunu ilia ougi hou da Gode Ea ida: iwane hawa: hamosu hame fidisa.
21 Wyrzućcie więc ze swojego życia wszelki brud oraz zło i z pokorą przyjmijcie zasadzone w was słowo Boże, które może doprowadzić was do zbawienia.
Amaiba: le, wadela: i hou amola nigima: hou huluane yolesima. Godema nabasu hou hamoma. Gode Ea sia: amo da dilima gaga: su liligi, E da dilia dogo ganodini hawa: agoane bugimusa: dawa: Dilia amo sia: lalegaguma.
22 Wprowadzajcie je jednak w czyn, a nie bądźcie słuchaczami, którzy tylko udają, że słuchają.
Dilia ogogole Gode Ea sia: gega fawane mae nabima. Be Gode Ea sia: nabawane hamoma.
23 Człowiek, który słucha słowa, ale nie wprowadza go w życie, przypomina bowiem kogoś, kto przegląda się w lustrze.
Nowa dunu da Gode Ea sia: gega nabalu be nabawane hame hamosea, amo da dunu e da ea odagi ba: ma: ne daya ba: su ganodini ba: sa agoane.
24 Popatrzy na siebie i odchodzi, zapominając, jak wygląda.
Amo dunu da ea odagi ea ba: su ba: lalu, asili, e da hedolowane ea odagi ba: su hou bu gogolesa.
25 Natomiast ten, kto poznał doskonałe prawo dające wolność i przestrzega go, nie jest słuchaczem, który szybko zapomina o tym, co słyszał. Wręcz przeciwnie—wprowadza słowo w czyn a Bóg pobłogosławi jego działanie.
Be nowa da sema ida: iwanedafa (amo da osobo bagade dunu halegalewane masa: ne hamosa), amo e da ha: giwane mae yolesili ba: sea amola nabawane mae gogolele hamonanea, amo dunu da osobo bagadega esalea, Gode Ea hahawane dogolegele iasu ba: mu.
26 Jeśli ktoś uważa się za pobożnego człowieka, a nie panuje nad swoim językiem, to oszukuje siebie samego, a jego pobożność jest bezużyteczna.
Nowa dunu da Gode Ea hou lalegagui dagoi hi dawa: sea, defea, e da ea gona: su amoma ouligisuwane esalumu da defea. Nowa dunu da ea gona: su amoma ouligisawane hame esalea, e da Gode hame dawa: amola hi da hima ogogosa.
27 Prawdziwa i czysta pobożność, której oczekuje Bóg, nasz Ojciec, polega na pomaganiu sierotom i wdowom w ich ciężkiej sytuacji oraz nieuleganiu złym wpływom tego świata.
Ada Gode da Ema fa: no bobogesu houdafa amo fawane hahawane dogolegele ba: sa. Gode da Ema fa: no bobogesu houdafa agoane ba: sa: - Amo da guluba: mano ouligisu hou, didalo se nababeba: le ouligisu hou, amola wadela: i osobo bagade hou amoga afafasu hou.

< Jakuba 1 >