Hebrajczyków 7
1 Melchizedek był królem miasta Szalem i kapłanem Boga Najwyższego. To on wyszedł na spotkanie Abrahamowi, gdy ten wracał do domu po zwycięskiej bitwie z wieloma królami, i to on pobłogosławił go.
Ehaliesho o Melkizedeki, omwana wa Salemu, Odimi wa Ngolobhe yali mwanya, yakhomene no Abrahamu afumile abhahude amwene wasaya.
2 Wtedy Abraham dał mu dziesiątą część wszystkich zdobyczy wojennych. Imię „Melchizedek” znaczy „król prawości”, a tytuł „król Szalemu” znaczy „król pokoju”.
Abrahamu apiye umo esehemu yakumi kila hantu hali afyolele itawa lyakwe “O Melkizedeki” emaana yakwe” omwene owelyoli” nantele “mwene owa Salemu” yalimwene owatenganu.”
3 Nie wiadomo, kim byli jego rodzice i czy on sam miał dzieci. Nie wiemy też, jak się zaczęło i jak się skończyło jego życie. Na wieki pozostanie on kapłanem, podobnie jak Syn Boży.
Sagali no Baba, sagalinamaye, sagalinapafi, saliwahwande owisiku wala owamalezye okhalo gwakwe. Badala yakwe asagala dimi wewila, nashi omwana wa Ngolobhe.
4 Zwróćmy uwagę na wielkość Melchizedeka. Sam Abraham, nasz przodek, złożył mu dziesięcinę!
Eshi sebhelele omntu ono sahali gosi. Opafi wetu o Abrahamu apie evintu vyakumi evinza vya ejile wibho.
5 Kapłani Izraela, z rodu Lewiego, zgodnie z Prawem Mojżesza pobierają dziesięcinę od swoich rodaków, którzy—podobnie jak oni—są potomkami Abrahama.
Lyoli, eshikholo sha Bhalawi bhabhaposheye, ehofesiezya dimi bhaline ndajizyo afume hushelia abhonganye emohukumi afume whabhantu abhawa Izraeli amwabho, pamoja aje abhene nantele. Nantele shikholo afumewha Abrahamu.
6 Melchizedek zaś nie był spokrewniony z Abrahamem, a jednak przyjął od niego dziesięcinę i pobłogosławił tego, któremu sam Bóg złożył obietnicę.
Lelo Omelkizedeki, yashele sgali shikholo shabho, afume wa Bhalawi, aposheye emoeyakumi afume wha Abrahamu nawasaya omwene yali no lusobhezo.
7 A wiadomo przecież, że ten, kto udziela błogosławieństwa, stoi wyżej od tego, kto je przyjmuje.
Hepo sepakhanwa aje omntu ododo asaywa no gosi.
8 Kapłani przyjmują dziesięciny, chociaż są zwykłymi śmiertelnikami. Melchizedek zaś wciąż żyje.
Whijambeli omntu aposhela emo hukumi abhafwe isikulimo, lelo wijambo elya mwabho omo yaposheye emo eya kumi, wha Abrahamu yayangwa sekhala.
9 Można nawet powiedzieć, że Lewi, który jako pierwszy kapłan przyjmował dziesięcinę, sam—w osobie Abrahama—również złożył ją Melchizedekowi.
Eshamana ayanje, oLawi yaposheye emoeya kumi nantele asombile, emoyakumi wha Abrahamu,
10 Pochodził bowiem z rodu Abrahama, który wiele lat przed jego urodzeniem spotkał się z Melchizedekiem.
afwatanaje oLawi alimsana wa baba wakwe, oAbrahamu wakhatiowa Melkizedeki nakhomene no Abramu.
11 Zgodnie z Prawem Mojżesza, kapłanami mogą być ci, którzy pochodzą z rodu Lewiego. Jeśli jednak tacy kapłani mogliby w doskonały sposób wypełniać Bożą wolę, to w jakim celu Bóg posyłałby innego kapłana, przypominającego Melchizedeka i niebędącego potomkiem Aarona?
Eshi nkashe whawezehene ashilile wakuhani wa Lawi, (pansiyakwe abhantu bhaposhela endajizyo), whali awhanzeshi sana whakuhani owenje abhoshe yali mfano wa Melkizedeki, sio akwiziwe apanjilile wa Haruni?
12 Skoro zmianie ulega rodzaj kapłaństwa, to zachodzi również konieczność zmiany Prawa.
Eshi owudimi kashele ugaluhane, sepalini lazima esheliya yape agaluhane.
13 Chrystus należał bowiem do rodu, z którego nikt nie pełnił funkcji kapłańskich przy ołtarzu.
Gamogaga mambo ega gayangwilwe gagali makabela aganje, afume mwamwene nomoyalongwilwe pashiputo.
14 Wiadomo przecież, że nasz Pan pochodził z rodu Judy. A Mojżesz nic nie mówił o kapłanach z tego rodu.
Eshi pigule aje Ogosi wetu afumile Yuda elyaje oMusa saga aliyanjile ahusu adimi.
15 Widać więc jeszcze wyraźniej, że pojawił się nowy kapłan, na wzór Melchizedeka.
Ega gatiyanga mazi hasa nkashele odimi uwenje abhabhoneshe yalengene nashi Melkizedeki.
16 Został On powołany na kapłana nie dlatego, że pochodzi z rodu Lewiego, ale dlatego, że żyje wiecznie.
Odimi ono opya sagali omoyali dimi widala elyendajizyo zyazihusiana ne shikholo shamntu, lelo humsingi owe nguvu yekhalo gashelesegawezizye ananchishe.
Esho ensimbo zilombelela ayanje omwene: “Awe ulidimi wila nashi ofwano wa Melkizedeki.” (aiōn g165)
18 Dotychczasowy przepis Prawa Mojżesza zostaje więc unieważniony jako słaby i nieskuteczny.
Whahuje indajizyo yehatangulie ehabhewhelwe panshenje afwatanaje alibhinu sawhanziwa.
19 Prawo nie czyniło bowiem nikogo doskonałym. Zamiast niego, teraz otrzymaliśmy nową, lepszą nadzieję, dzięki której naprawdę możemy się zbliżyć do Boga.
Esho endajizyo sagaehabhombile lya lyonti eshi kamilifu. Pesho whali odandamazu owinza eshi tihuzubhilila Ongolobhe.
20 Powołaniu dotychczasowych kapłanów nie towarzyszyła Boża obietnica.
Naodandamu obhu ogwinza segwabhoneshe bila guyanje, endapo wheli adimi abhinji sagabhalapile endapo shashonti.
21 Chrystus zaś otrzymał od Boga szczególną obietnicę: „Pan przysiągł i nie odwoła tej obietnicy: Jesteś kapłanem na wieki”. (aiōn g165)
Lelo Ongolobhe ahejile endapo nayangaga ahusu oYesu, “Ogosi alapile sagaabhadilisye ensebho zyakwe.' awe dimi hani (aiōn g165)
22 Jezus jest więc gwarantem o wiele lepszego przymierza!
Nantele oYesu ayenzele ajeabhe zamana yeagano bora.
23 Tamtych kapłanów musiało być wielu, bo śmierć przerywała ich służbę.
Lyoli efwa eziga adimi aje bhagaje dime wila. Ilifwatanaje bhali hale adimi abhinji awhandeomo nantele owamwabho.
Lelo oYesu akhala wila, adimi wakwe seugaluhana. (aiōn g165)
25 Dlatego też może raz na zawsze zbawić tych, którzy dzięki Niemu przychodzą do Boga. Zawsze bowiem żyje i w każdej chwili wstawia się za nimi u Boga.
Nantele omwene awezya ogolosu amalezezye abhaule bhabhahumweteha Ongolobhe ashilile afwatane omwene akalahani nalapute whabhene.
26 Właśnie takiego najwyższego kapłana potrzebowaliśmy: świętego, niewinnego, doskonałego, niebędącego grzesznikiem i przewyższającego wszelkie niebiańskie istoty.
Esho odimi ogosi oweshi ahwanziwa huliti yasagali nembibhi sagali nenongwa zelu ayepilehwa bhibhi, alimwanya ashile emwanya.
27 On nie potrzebuje, jak dawni kapłani, składać codziennie ofiar—najpierw za własne grzechy, a potem za grzechy ludu. Uczynił to tylko raz, składając siebie samego jako ofiarę na krzyżu.
Omwene yali nagahwanze nashi adimi ogosi, afumie ilumbuko ensiku zyonti kwanza humbibhi zyakwe mwenyewe.
28 Prawo Mojżesza ustanawiało najwyższymi kapłanami ludzi, którzy sami byli słabi. Ale Bóg, poprzez swoją obietnicę, złożoną już po ustanowieniu Prawa, ustanowił nim swojego Syna—On jest więc doskonałym i wiecznym najwyższym kapłanem. (aiōn g165)
Hundajizyo bhabhewha abhante bhabhali abha bhinu abhebhadimi agosi lakini izuelye shilapo, lyalyahenzele sesele endajizo abheshele oMwana, yabhewelwe abhemtakatifu owawila. (aiōn g165)
