Hebrajczyków 7
1 Melchizedek był królem miasta Szalem i kapłanem Boga Najwyższego. To on wyszedł na spotkanie Abrahamowi, gdy ten wracał do domu po zwycięskiej bitwie z wieloma królami, i to on pobłogosławił go.
Yekhale nde uMelkizezedeki, utawa va Salemu, undogoji vangolove uyavile khokyanya uyavile agine nu Abrahamu ahuwiyile ukhoma khuhubuda avatawa akhasaya.
2 Wtedy Abraham dał mu dziesiątą część wszystkich zdobyczy wojennych. Imię „Melchizedek” znaczy „król prawości”, a tytuł „król Szalemu” znaczy „król pokoju”.
UAbrahamu akhapile popani ninye khela ya kumi yakhela khenu ekhavile akhetekile. Elitawa lya “Melkizedeki” utavala wa woyelyeli, nutawala va Selemu” ulyahuva utavala va vavogolofu.”
3 Nie wiadomo, kim byli jego rodzice i czy on sam miał dzieci. Nie wiemy też, jak się zaczęło i jak się skończyło jego życie. Na wieki pozostanie on kapłanem, podobnie jak Syn Boży.
Alivovole ubaba, alevovole umama, alevovole avazazi, alevovole uvotengolelo wasihu wala umwisyo ywasihu nchamwene. Badala ya apoisigala imbaha vasihu nchoni, kama mwana va Ngolove.
4 Zwróćmy uwagę na wielkość Melchizedeka. Sam Abraham, nasz przodek, złożył mu dziesięcinę!
Ufihelelelage ukhuta umunu uyuakha vile imbaha itawala. Uzazi veto Uiburahimu akhapile vyoni ivya kumi ifinu ifinonu iufyahatolile khuvita.
5 Kapłani Izraela, z rodu Lewiego, zgodnie z Prawem Mojżesza pobierają dziesięcinę od swoich rodaków, którzy—podobnie jak oni—są potomkami Abrahama.
Nuwohakika ekhekelo khavalawi khehapohile eofisi ya tavala vahalenayo ni amri uhuhuma hululagelo, ukhulundamanya ekumi uhuhuma huvanu, vavo vihuma uhumana na vaisilaeli avaninye nulundamano ululuhumana na vene ikhekolo khya Abrahamu.
6 Melchizedek zaś nie był spokrewniony z Abrahamem, a jednak przyjął od niego dziesięcinę i pobłogosławił tego, któremu sam Bóg złożył obietnicę.
Ulyahova uMelkizedeki, yuyua, ahale vovole ekhekolo kha valawi, akhapokhile yenio ya kumi ukhuhumana nu Abrahamu, akhasaya, uyahavile neuhadi.
7 A wiadomo przecież, że ten, kto udziela błogosławieństwa, stoi wyżej od tego, kto je przyjmuje.
Apo sayebeliwe uhuta umunu udebe isayiwa nombaha.
8 Kapłani przyjmują dziesięciny, chociaż są zwykłymi śmiertelnikami. Melchizedek zaś wciąż żyje.
Khulijambo ele umunu uyipo hela yemo eyakumi ifya elinchova leemo, ulyahova hulijambo elenge yomo uyapohile yehavoliwe ndoyo itama.
9 Można nawet powiedzieć, że Lewi, który jako pierwszy kapłan przyjmował dziesięcinę, sam—w osobie Abrahama—również złożył ją Melchizedekowi.
Ne namna ya khochova, Ulawi uyapohile yemo ya kumi, nuyu ahahombile yemo ya kumi khwa Abrahamu,
10 Pochodził bowiem z rodu Abrahama, który wiele lat przed jego urodzeniem spotkał się z Melchizedekiem.
Ulyakhuva uLawi akhavite mvi na ifya dadaye vamwene Uibrahimu useheugowagine nuMelkizedeki nu Abrahamu.
11 Zgodnie z Prawem Mojżesza, kapłanami mogą być ci, którzy pochodzą z rodu Lewiego. Jeśli jednak tacy kapłani mogliby w doskonały sposób wypełniać Bożą wolę, to w jakim celu Bóg posyłałby innego kapłana, przypominającego Melchizedeka i niebędącego potomkiem Aarona?
Inave uvokamelefu uvahawesehine uhugendela uvutawala wa Lawi, (Poapo avanu vipohela ululagelo), khuhale nulihitaji lihi hutawala uyunge ukhwinoha ufyano gwa Melkizedeki, sio ukhwelangiwa nopangelelo ugwa Haruni?
12 Skoro zmianie ulega rodzaj kapłaństwa, to zachodzi również konieczność zmiany Prawa.
Ulyahuva uvutawala yavubadeleha, polunugiwa ululagelo lyope lubabadeleha.
13 Chrystus należał bowiem do rodu, z którego nikt nie pełnił funkcji kapłańskich przy ołtarzu.
Kyuyunu humambo aga akhacho viwe ukhuhusu elikabila elenge, uhukhuma khwemwene hakuna aliye hudumela ekhetehelo.
14 Wiadomo przecież, że nasz Pan pochodził z rodu Judy. A Mojżesz nic nie mówił o kapłanach z tego rodu.
Isalinchi sahihi uhuta umbaha Veto ahumilee khu Yuda, ilikabila lyelyo uMose sahataje uhusu avatechenchi.
15 Widać więc jeszcze wyraźniej, że pojawił się nowy kapłan, na wzór Melchizedeka.
Aga agaginchoviwa khuvuvalafu hata angave itehenchi uyunge ikhomela khofyana gwa Melkizedeki.
16 Został On powołany na kapłana nie dlatego, że pochodzi z rodu Lewiego, ale dlatego, że żyje wiecznie.
Utekhenchi uywa sio aliyomo yoyusa avile itawala khukyonya husingi gwa lulagelo inchihuseha nuvohyolya wa munu, khusingi gwangofu iyamaisha gagosagawesye uhunangeha.
Nuvusimbe vusuhudela ukhohusu umwene, “Uveve teheji sihu nchoni khufumo gwa Melkizedeki.” (aiōn g165)
18 Dotychczasowy przepis Prawa Mojżesza zostaje więc unieważniony jako słaby i nieskuteczny.
Ulyuhova ululagelo ulukhalongwile lukavehiwe pulokanji khuhava salulenkofaa.
19 Prawo nie czyniło bowiem nikogo doskonałym. Zamiast niego, teraz otrzymaliśmy nową, lepszą nadzieję, dzięki której naprawdę możemy się zbliżyć do Boga.
Ewo ululagelo salulenkovomba khokhoni akhekamelihe. Ulyohova, pahalepo uwokafu uwononu khuago tuhasogelela uNguluve.
20 Powołaniu dotychczasowych kapłanów nie towarzyszyła Boża obietnica.
Nuvokafu uvo uvononu savo hahumile bila khonchova ekheapo, khuele avateheji avange savahatole ekheapo khokhyoni.
21 Chrystus zaś otrzymał od Boga szczególną obietnicę: „Pan przysiągł i nie odwoła tej obietnicy: Jesteś kapłanem na wieki”. (aiōn g165)
Ulwahova uNguluve akhato lile ekheapo usekhe ugwa nchovile ukhuhusu uYesu, “Ungolove apile sibadelesya amasage gamwene.' uve vetenchi isihu nchoni.” (aiōn g165)
22 Jezus jest więc gwarantem o wiele lepszego przymierza!
Ulyahova unguleve ainchile khusamani ya ululagonu ulunonu.
23 Tamtych kapłanów musiało być wielu, bo śmierć przerywała ich służbę.
Uwoye lyeli, ukhufya hubela avatehenchi ukhuvomba isikhu nchoni. Ulyakhova vahalepo avatekhenchi avange, uyumu baada ya vayonge.
Ulyahuva uNguluve itama sihu nchoni uvutekhenchi wamwene savubadeleha. (aiōn g165)
25 Dlatego też może raz na zawsze zbawić tych, którzy dzięki Niemu przychodzą do Boga. Zawsze bowiem żyje i w każdej chwili wstawia się za nimi u Boga.
Umwomwene lwesya nu vogolofu ukhukamelesya uvohela avanhusogelela uNguluve ukhugenda khumwene, ulyakhova itama nuhudova khuvene.
26 Właśnie takiego najwyższego kapłana potrzebowaliśmy: świętego, niewinnego, doskonałego, niebędącego grzesznikiem i przewyższającego wszelkie niebiańskie istoty.
Potehenchi umbaha nduyu inagiwa khulyofe, uyalevovole imbivi, alevowole inongwa, isafi, uyahatengiwe, ukhuma khumbivi, unchile khukyanya khuliko khukinya.
27 On nie potrzebuje, jak dawni kapłani, składać codziennie ofiar—najpierw za własne grzechy, a potem za grzechy ludu. Uczynił to tylko raz, składając siebie samego jako ofiarę na krzyżu.
Umwene ahale bila sida, ekhehwani avatekhechi avavaha, ukhuhumya esadakha khela sihu, khumbivi nchasambi nchamwene yuywa, napongela khumbivi ncha vanu, akhavombile evo husihu yemo khuvoni, ulyakhehuminche yuywa.
28 Prawo Mojżesza ustanawiało najwyższymi kapłanami ludzi, którzy sami byli słabi. Ale Bóg, poprzez swoją obietnicę, złożoną już po ustanowieniu Prawa, ustanowił nim swojego Syna—On jest więc doskonałym i wiecznym najwyższym kapłanem. (aiōn g165)
Khululagelo luhovachagola avanu avasaviwesya uvotehenchi uvovaha, ulyahova elimenyu lyaheapa, lehinehile badala ya lulagelo, akhachagwile umwana, uyahavombikhe ukhuva imwaminifu isihu nchoni. (aiōn g165)
