Dzieje 25

1 W trzy dni po objęciu urzędu w Cezarei, Festus udał się do Jerozolimy.

અનન્તરં ફીષ્ટો નિજરાજ્યમ્ આગત્ય દિનત્રયાત્ પરં કૈસરિયાતો યિરૂશાલમ્નગરમ્ આગમત્|

2 Wówczas najwyżsi kapłani i wpływowi przywódcy żydowscy przedstawili mu zarzuty wobec Pawła. Poprosili też,

તદા મહાયાજકો યિહૂદીયાનાં પ્રધાનલોકાશ્ચ તસ્ય સમક્ષં પૌલમ્ અપાવદન્ત|

3 aby zrobił im przysługę i sprowadził go do Jerozolimy. Mieli bowiem zamiar urządzić po drodze zasadzkę i zabić go.

ભવાન્ તં યિરૂશાલમમ્ આનેતુમ્ આજ્ઞાપયત્વિતિ વિનીય તે તસ્માદ્ અનુગ્રહં વાઞ્છિતવન્તઃ|

4 Ale Festus odpowiedział, że Paweł pozostanie w Cezarei i że on sam też się tam wkrótce udaje. Zaproponował więc:

યતઃ પથિમધ્યે ગોપનેન પૌલં હન્તું તૈ ર્ઘાતકા નિયુક્તાઃ| ફીષ્ટ ઉત્તરં દત્તવાન્ પૌલઃ કૈસરિયાયાં સ્થાસ્યતિ પુનરલ્પદિનાત્ પરમ્ અહં તત્ર યાસ્યામિ|

5 —Niech wasi przedstawiciele pojadą ze mną i wniosą oskarżenie, jeśli Paweł jest winny.

તતસ્તસ્ય માનુષસ્ય યદિ કશ્ચિદ્ અપરાધસ્તિષ્ઠતિ તર્હિ યુષ્માકં યે શક્નુવન્તિ તે મયા સહ તત્ર ગત્વા તમપવદન્તુ સ એતાં કથાં કથિતવાન્|

6 Osiem lub dziesięć dni później wrócił do Cezarei. Następnego dnia zasiadł na fotelu sędziowskim i polecił, aby przyprowadzono Pawła.

દશદિવસેભ્યોઽધિકં વિલમ્બ્ય ફીષ્ટસ્તસ્માત્ કૈસરિયાનગરં ગત્વા પરસ્મિન્ દિવસે વિચારાસન ઉપદિશ્ય પૌલમ્ આનેતુમ્ આજ્ઞાપયત્|

7 Żydowscy przywódcy, którzy przybyli z Jerozolimy, natychmiast otoczyli go i zaczęli stawiać mu wiele poważnych zarzutów. Niczego jednak nie potrafili udowodnić.

પૌલે સમુપસ્થિતે સતિ યિરૂશાલમ્નગરાદ્ આગતા યિહૂદીયલોકાસ્તં ચતુર્દિશિ સંવેષ્ટ્ય તસ્ય વિરુદ્ધં બહૂન્ મહાદોષાન્ ઉત્થાપિતવન્તઃ કિન્તુ તેષાં કિમપિ પ્રમાણં દાતું ન શક્નુવન્તઃ|

8 —Nie zgrzeszyłem ani przeciw naszemu Prawu—bronił się Paweł—ani przeciw świątyni, ani przeciw cezarowi!

તતઃ પૌલઃ સ્વસ્મિન્ ઉત્તરમિદમ્ ઉદિતવાન્, યિહૂદીયાનાં વ્યવસ્થાયા મન્દિરસ્ય કૈસરસ્ય વા પ્રતિકૂલં કિમપિ કર્મ્મ નાહં કૃતવાન્|

9 —Czy chciałbyś więc zeznawać przede mną w Jerozolimie?—zapytał go Festus, chcąc zadowolić żydowskich przywódców.

કિન્તુ ફીષ્ટો યિહૂદીયાન્ સન્તુષ્ટાન્ કર્ત્તુમ્ અભિલષન્ પૌલમ્ અભાષત ત્વં કિં યિરૂશાલમં ગત્વાસ્મિન્ અભિયોગે મમ સાક્ષાદ્ વિચારિતો ભવિષ્યસિ?

10 —Nie!—odrzekł Paweł. —Przysługuje mi prawo osądzenia mojej sprawy przez samego cezara. Dobrze wiesz, że nie popełniłem żadnego przestępstwa przeciw mojemu narodowi.

તતઃ પૌલ ઉત્તરં પ્રોક્તવાન્, યત્ર મમ વિચારો ભવિતું યોગ્યઃ કૈસરસ્ય તત્ર વિચારાસન એવ સમુપસ્થિતોસ્મિ; અહં યિહૂદીયાનાં કામપિ હાનિં નાકાર્ષમ્ ઇતિ ભવાન્ યથાર્થતો વિજાનાતિ|

11 Jeśli dopuściłem się czynu zasługującego na śmierć, nie waham się umrzeć. Lecz jeśli nie zrobiłem niczego, o co mnie oskarżają, nikt nie ma prawa mnie im wydać. Odwołuję się do cezara!

કઞ્ચિદપરાધં કિઞ્ચન વધાર્હં કર્મ્મ વા યદ્યહમ્ અકરિષ્યં તર્હિ પ્રાણહનનદણ્ડમપિ ભોક્તુમ્ ઉદ્યતોઽભવિષ્યં, કિન્તુ તે મમ સમપવાદં કુર્વ્વન્તિ સ યદિ કલ્પિતમાત્રો ભવતિ તર્હિ તેષાં કરેષુ માં સમર્પયિતું કસ્યાપ્યધિકારો નાસ્તિ, કૈસરસ્ય નિકટે મમ વિચારો ભવતુ|

12 Po omówieniu sytuacji ze swoją radą, Festus rzekł: —Skoro się odwołałeś, staniesz przed cezarem.

તદા ફીષ્ટો મન્ત્રિભિઃ સાર્દ્ધં સંમન્ત્ર્ય પૌલાય કથિતવાન્, કૈસરસ્ય નિકટે કિં તવ વિચારો ભવિષ્યતિ? કૈસરસ્ય સમીપં ગમિષ્યસિ|

13 Jakiś czas później przybyli do Festusa w odwiedziny król Agryppa wraz z żoną Berenike.

કિયદ્દિનેભ્યઃ પરમ્ આગ્રિપ્પરાજા બર્ણીકી ચ ફીષ્ટં સાક્ષાત્ કર્ત્તું કૈસરિયાનગરમ્ આગતવન્તૌ|

14 Po kilku dniach Festus przedstawił królowi sprawę Pawła. —Mam tu więźnia—powiedział—którego pozostawił mi Feliks.

તદા તૌ બહુદિનાનિ તત્ર સ્થિતૌ તતઃ ફીષ્ટસ્તં રાજાનં પૌલસ્ય કથાં વિજ્ઞાપ્ય કથયિતુમ્ આરભત પૌલનામાનમ્ એકં બન્દિ ફીલિક્ષો બદ્ધં સંસ્થાપ્ય ગતવાન્|

15 Gdy byłem w Jerozolimie, najwyżsi kapłani i żydowscy starsi wnieśli przeciwko niemu oskarżenie i zażądali ukarania go.

યિરૂશાલમિ મમ સ્થિતિકાલે મહાયાજકો યિહૂદીયાનાં પ્રાચીનલોકાશ્ચ તમ્ અપોદ્ય તમ્પ્રતિ દણ્ડાજ્ઞાં પ્રાર્થયન્ત|

16 Wyjaśniłem im oczywiście, że Rzymianie nie mają zwyczaju nikogo skazywać na śmierć, jeśli oskarżony nie stanie najpierw przed swoimi oskarżycielami i nie będzie miał prawa do obrony.

તતોહમ્ ઇત્યુત્તરમ્ અવદં યાવદ્ અપોદિતો જનઃ સ્વાપવાદકાન્ સાક્ષાત્ કૃત્વા સ્વસ્મિન્ યોઽપરાધ આરોપિતસ્તસ્ય પ્રત્યુત્તરં દાતું સુયોગં ન પ્રાપ્નોતિ, તાવત્કાલં કસ્યાપિ માનુષસ્ય પ્રાણનાશાજ્ઞાપનં રોમિલોકાનાં રીતિ ર્નહિ|

17 A gdy wszyscy tu przybyli, nie odraczałem sprawy. Zająłem miejsce w fotelu sędziowskim i poleciłem przyprowadzić więźnia.

તતસ્તેષ્વત્રાગતેષુ પરસ્મિન્ દિવસેઽહમ્ અવિલમ્બં વિચારાસન ઉપવિશ્ય તં માનુષમ્ આનેતુમ્ આજ્ઞાપયમ્|

18 Oskarżyciele nie postawili mu jednak żadnego z zarzutów, których się spodziewałem.

તદનન્તરં તસ્યાપવાદકા ઉપસ્થાય યાદૃશમ્ અહં ચિન્તિતવાન્ તાદૃશં કઞ્ચન મહાપવાદં નોત્થાપ્ય

19 Oskarżali go tylko o kwestie natury religijnej, dotyczące jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje.

સ્વેષાં મતે તથા પૌલો યં સજીવં વદતિ તસ્મિન્ યીશુનામનિ મૃતજને ચ તસ્ય વિરુદ્ધં કથિતવન્તઃ|

20 Przyznam, że byłem bezradny wobec tych dociekań. Zaproponowałem więc Pawłowi, żeby poszedł do Jerozolimy i tam zeznawał.

તતોહં તાદૃગ્વિચારે સંશયાનઃ સન્ કથિતવાન્ ત્વં યિરૂશાલમં ગત્વા કિં તત્ર વિચારિતો ભવિતુમ્ ઇચ્છસિ?

21 On jednak odwołał się do cezara, dlatego poleciłem pilnować go aż do czasu odesłania do Rzymu.

તદા પૌલો મહારાજસ્ય નિકટે વિચારિતો ભવિતું પ્રાર્થયત, તસ્માદ્ યાવત્કાલં તં કૈસરસ્ય સમીપં પ્રેષયિતું ન શક્નોમિ તાવત્કાલં તમત્ર સ્થાપયિતુમ્ આદિષ્ટવાન્|

22 —Chętnie posłuchałbym tego człowieka—powiedział Agryppa. —Dobrze. Jutro go usłyszysz—odrzekł Festus.

તત આગ્રિપ્પઃ ફીષ્ટમ્ ઉક્તવાન્, અહમપિ તસ્ય માનુષસ્ય કથાં શ્રોતુમ્ અભિલષામિ| તદા ફીષ્ટો વ્યાહરત્ શ્વસ્તદીયાં કથાં ત્વં શ્રોષ્યસિ|

23 Następnego dnia król Agryppa wraz z Berenike uroczyście wkroczyli na salę rozpraw. Towarzyszyło im wiele dowódców i wybitnych osobistości miasta. Festus rozkazał wprowadzić Pawła.

પરસ્મિન્ દિવસે આગ્રિપ્પો બર્ણીકી ચ મહાસમાગમં કૃત્વા પ્રધાનવાહિનીપતિભિ ર્નગરસ્થપ્રધાનલોકૈશ્ચ સહ મિલિત્વા રાજગૃહમાગત્ય સમુપસ્થિતૌ તદા ફીષ્ટસ્યાજ્ઞયા પૌલ આનીતોઽભવત્|

24 —Królu Agryppo i wszyscy zebrani!—rozpoczął Festus. —Oto człowiek, którego śmierci domagają się tłumy Żydów, zarówno z Jerozolimy, jak i z naszego miasta.

તદા ફીષ્ટઃ કથિતવાન્ હે રાજન્ આગ્રિપ્પ હે ઉપસ્થિતાઃ સર્વ્વે લોકા યિરૂશાલમ્નગરે યિહૂદીયલોકસમૂહો યસ્મિન્ માનુષે મમ સમીપે નિવેદનં કૃત્વા પ્રોચ્ચૈઃ કથામિમાં કથિતવાન્ પુનરલ્પકાલમપિ તસ્ય જીવનં નોચિતં તમેતં માનુષં પશ્યત|

25 Według mnie nie popełnił on żadnego przestępstwa podlegającego karze śmierci. Ponieważ jednak odwołał się do cezara, postanowiłem go wysłać do Rzymu,

કિન્ત્વેષ જનઃ પ્રાણનાશર્હં કિમપિ કર્મ્મ ન કૃતવાન્ ઇત્યજાનાં તથાપિ સ મહારાજસ્ય સન્નિધૌ વિચારિતો ભવિતું પ્રાર્થયત તસ્માત્ તસ્ય સમીપં તં પ્રેષયિતું મતિમકરવમ્|

26 ale nie wiem, co na jego temat napisać cezarowi. Dlatego postawiłem go przed wami wszystkimi, a szczególnie przed tobą, królu Agryppo, abyście go przesłuchali i poradzili mi, co napisać.

કિન્તુ શ્રીયુક્તસ્ય સમીપમ્ એતસ્મિન્ કિં લેખનીયમ્ ઇત્યસ્ય કસ્યચિન્ નિર્ણયસ્ય ન જાતત્વાદ્ એતસ્ય વિચારે સતિ યથાહં લેખિતું કિઞ્ચન નિશ્ચિતં પ્રાપ્નોમિ તદર્થં યુષ્માકં સમક્ષં વિશેષતો હે આગ્રિપ્પરાજ ભવતઃ સમક્ષમ્ એતમ્ આનયે|

27 Nierozsądne byłoby bowiem wysyłać więźnia do cezara, nie podając, o co się go oskarża.

યતો બન્દિપ્રેષણસમયે તસ્યાભિયોગસ્ય કિઞ્ચિદલેખનમ્ અહમ્ અયુક્તં જાનામિ|