Dzieje 25
1 W trzy dni po objęciu urzędu w Cezarei, Festus udał się do Jerozolimy.
La Festus do ki kume taar gwam kaisariya yaken Ursalima.
2 Wówczas najwyżsi kapłani i wpływowi przywódcy żydowscy przedstawili mu zarzuty wobec Pawła. Poprosili też,
La nii dur wabe kange nubo dur yahudawa cin bo ki kwanere dor Bulus cer, la cin kenco.
3 aby zrobił im przysługę i sprowadził go do Jerozolimy. Mieli bowiem zamiar urządzić po drodze zasadzkę i zabić go.
Cin me tikali cinen na ci doken Bulus mor dotange - di Festus na cou Bulus Ursalima ri na cin twalumco dor nure
4 Ale Festus odpowiedział, że Paweł pozostanie w Cezarei i że on sam też się tam wkrótce udaje. Zaproponował więc:
Dila Festus ciya ciki, Bulus bou firen kaisariya, kutakni coki bweco aniylareken firen.
5 —Niech wasi przedstawiciele pojadą ze mną i wniosą oskarżenie, jeśli Paweł jest winny.
Nyori wo Ayumom bwikan gekotiyeri. Na bwirank ke kange we kange nii wori ciya toco.
6 Osiem lub dziesięć dni później wrócił do Cezarei. Następnego dnia zasiadł na fotelu sędziowskim i polecił, aby przyprowadzono Pawła.
Dila ki kume narub kaka kwob la nyilake kaisariya. Celfini ceri Nyiken fiye bworange ki ciya bwoki Bulus kabum cem.
7 Żydowscy przywódcy, którzy przybyli z Jerozolimy, natychmiast otoczyli go i zaczęli stawiać mu wiele poważnych zarzutów. Niczego jednak nie potrafili udowodnić.
Kambo Bulus boweri Yahudawa wo Ursalima tirangum bidom ci yoten ci bwerauti ki kiyage laci fiyabo ken wi.
8 —Nie zgrzeszyłem ani przeciw naszemu Prawu—bronił się Paweł—ani przeciw świątyni, ani przeciw cezarowi!
Bulus cokum dorcero ki, ma mabo nii nen bwiranke, kaka Yahudawa, kaka kuwabe kaka kaisar.”
9 —Czy chciałbyś więc zeznawać przede mną w Jerozolimie?—zapytał go Festus, chcąc zadowolić żydowskich przywódców.
Dila Festus ki do fuwor bwiyarade fiye Yahudawa wiye, Dila nyori co me Bulus ki mo cuiti namo ya Ursalima.
10 —Nie!—odrzekł Paweł. —Przysługuje mi prawo osądzenia mojej sprawy przez samego cezara. Dobrze wiesz, że nie popełniłem żadnego przestępstwa przeciw mojemu narodowi.
Bulus yiki co tim fiye maka borank kaisar fiye tam ceu. Min ma dike yorbei kom nyumom gwam.
11 Jeśli dopuściłem się czynu zasługującego na śmierć, nie waham się umrzeć. Lecz jeśli nie zrobiłem niczego, o co mnie oskarżają, nikt nie ma prawa mnie im wydać. Odwołuję się do cezara!
Na bicom mima burankge mima dike dateng bwerangke mikobo in bwiyam. dila na dike lam na bitoren cwerke nin, nikange cunkange. mi tuwciurkumeti fiye kaisar.”
12 Po omówieniu sytuacji ze swoją radą, Festus rzekł: —Skoro się odwołałeś, staniesz przed cezarem.
kambo Festus dim fuwakangkako kange nobe ri La ciya ki, mo cu kaisar monyanken kaisar”.
13 Jakiś czas później przybyli do Festusa w odwiedziny król Agryppa wraz z żoną Berenike.
Ki kume kange, liya Agrippa kange Bernice cin yirau Caeserea na cin yacuner Festus ki diker.
14 Po kilku dniach Festus przedstawił królowi sprawę Pawła. —Mam tu więźnia—powiedział—którego pozostawił mi Feliks.
La lam kumeni, kila Festus nyi liya keti bidarange wo Filibus domti mur kuu kuka.
15 Gdy byłem w Jerozolimie, najwyżsi kapłani i żydowscy starsi wnieśli przeciwko niemu oskarżenie i zażądali ukarania go.
Ki kwamawo mi Ursalima, kange dur ni wabka kange nubo dur Yahudawa ci boki kiyange ce fiye miwiyeu, cin keni naci twalumco.
16 Wyjaśniłem im oczywiście, że Rzymianie nie mają zwyczaju nikogo skazywać na śmierć, jeśli oskarżony nie stanie najpierw przed swoimi oskarżycielami i nie będzie miał prawa do obrony.
Ki woro yi ciki, ke dam Romawa yibo ki aneken bibei nii bibwiyer, La wo ci kwakiyagece cin neco firank naco congum dorcero nob kiyagecenen, naco kiye ker kiyangece.
17 A gdy wszyscy tu przybyli, nie odraczałem sprawy. Zająłem miejsce w fotelu sędziowskim i poleciłem przyprowadzić więźnia.
La ciin mwelim kebo ki tiranka kene, celfiniceri miyiken fiye maka bolange minyici ciya boki nii co.
18 Oskarżyciele nie postawili mu jednak żadnego z zarzutów, których się spodziewałem.
Kambo nob kiyangebo boki kyangeceri, kero ken mani morece.
19 Oskarżali go tylko o kwestie natury religijnej, dotyczące jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje.
Miyumom kwaka kaciyeko na kuwaabece dor Yesu wo bwiyamdi Bulus ki wuki dume.
20 Przyznam, że byłem bezradny wobec tych dociekań. Zaproponowałem więc Pawłowi, żeby poszedł do Jerozolimy i tam zeznawał.
Mi fwiki kambo ma fuma kerowo matongti lami meco miki monyaken Ursalima na walum kero.
21 On jednak odwołał się do cezara, dlatego poleciłem pilnować go aż do czasu odesłania do Rzymu.
Dila Bulus do ciya toco, Kaisar walum kero lamitoki ciya yobco men tukco kaisar nen.
22 —Chętnie posłuchałbym tego człowieka—powiedział Agryppa. —Dobrze. Jutro go usłyszysz—odrzekł Festus.
Agrippa yi Festus, Min cuiti na nuwa nii wo.” “Fini,” Festus yiki, “Mwan nuwa co.”
23 Następnego dnia król Agryppa wraz z Berenike uroczyście wkroczyli na salę rozpraw. Towarzyszyło im wiele dowódców i wybitnych osobistości miasta. Festus rozkazał wprowadzić Pawła.
La ki celfiniceri Agrippa kange Bernice cin bou ki diker chaklang ka, kange nubo durko bitineceu. La Festus toki, ki ciya cokum Bulus fiye ciweyeu.
24 —Królu Agryppo i wszyscy zebrani!—rozpoczął Festus. —Oto człowiek, którego śmierci domagają się tłumy Żydów, zarówno z Jerozolimy, jak i z naszego miasta.
Festus yiki Liya Agrippa kange nubo wi kange ciyeu cin toh nii wo kange nubo mwerum feu nub Yahudawa kange coh Ursalima gwam ci werang coti ki daten bo co yim ki dume.
25 Według mnie nie popełnił on żadnego przestępstwa podlegającego karze śmierci. Ponieważ jednak odwołał się do cezara, postanowiłem go wysłać do Rzymu,
ma nyumom mabo bwirang ke daten bwere, Dila wori co twalum kero cou yaken cuko fiye kaisar wiyeu. Nyori ma motum intomken co.
26 ale nie wiem, co na jego temat napisać cezarowi. Dlatego postawiłem go przed wami wszystkimi, a szczególnie przed tobą, królu Agryppo, abyście go przesłuchali i poradzili mi, co napisać.
Di miman ki Kerokange mitontiye miki murank kaisar nen. tomange, ki kerowo mibocuko kakumeu, nawonyon mitonentiyeu mo liya Agrippa. nan fiyam dike mayuktanti muranka mikonen dorcer.
27 Nierozsądne byłoby bowiem wysyłać więźnia do cezara, nie podając, o co się go oskarża.
Fiye miwiyeu Bwira kabo intunin bwiranke mi murankbo bwirang ke co.
