Dzieje 14
1 W Ikonium apostołowie również udali się do synagogi. Dzięki ich nauczaniu mnóstwo Żydów i pogan uwierzyło Jezusowi.
Ku Ikonioko, a Pauli na a Bhanabha gubhajinjilenje nshinagogi ja Bhayaudi. Na bhakabheleketanjeje gwangali bhoga, likundi likulungwa lya Bhayaudi na Bhagiliki gubhakulupalilenje.
2 Ale niektórzy Żydzi odrzucili dobrą nowinę i zbuntowali przeciwko nim także pogan.
Ikabheje Bhayaudi bhananji bhakanilenje kukulupalila gubhaakwishiyenje na kwaataganga nnjimwa mmitima jabhonji bhandunji bhangabha Bhayaudi, nkupinga bhaataukanje ashaapwetubho.
3 Mimo to Paweł i Barnaba zostali tam na dłużej i odważnie mówili o Panu. On zaś dokonywał przez nich wielu cudów, potwierdzając, że to, co mówią o Jego łasce, jest prawdą.
A Pauli na a Bhanabha gubhalonjeyenje kweneko. Gubhabheleketenje kwa mashili, ngani ja Bhakulungwa na bhalabho gubhakong'ondele ntenga gubhalunguyangaga ga mboka yabho, kwa kwaakomboyanga kutenda ilangulo na ilapo.
4 Z tego powodu miasto podzieliło się: jedni byli po stronie żydowskich przywódców, drudzy—po stronie apostołów.
Ikabheje bhandunji bha shene shilambo shila gubhalekenenje, bhananji gubhailundilenje na Bhayaudi, bhananji na mitume.
5 Gdy jednak Paweł i Barnaba dowiedzieli się, że niektórzy poganie oraz Żydzi, wraz z miejscowymi przywódcami, chcą ich znieważyć a potem—obrzucając kamieniami—zabić,
Kungai, bhandunji bhananji bhangabha Bhayaudi na Bhayaudi, pamo na ashikalongolele bhabhonji, gubhatandubhenje kwaapotekanga bhantenga kwa kwaakomanga maganga.
6 szybko uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe,
Mitume bhakang'amulanjeje genego, gubhabhutushilenje ku Lishitila na ku Debhe, ilambo ya ku Likaonia na ilambo ya tome na kweneko,
7 gdzie dalej głosili dobrą nowinę.
gubhatemingenenje kweneko bhalipundanga lunguya Ngani ja Mmbone.
8 W Listrze mieszkał pewien człowiek, który od urodzenia miał sparaliżowane nogi i nie mógł chodzić.
Ku Lishitilako ashinkupagwa mundu jumo aliji nangwabha shibhelekwele, jwangalinga kujendajenda.
9 Bardzo dokładnie słuchał słów Pawła. Ten zaś zauważył go i dostrzegł w nim wiarę potrzebną do uzdrowienia.
Jwene mundujo atendaga kwaapilikanishiya a Pauli pubhabheleketaga. A Pauli gubhannolesheye ukoto nikummona akwete ngulupai japinga kulamiywa,
10 Zawołał więc do niego: —Wstań na nogi! Chory zaś dosłownie podskoczył i natychmiast zaczął chodzić.
kwa lilobhe lya utiya gubhashite, “Jima kwa makongono gako!” Shangupe mundujula gwajimi, nigwatandwibhe kujimajima.
11 Wtedy zgromadzone tłumy, na widok czynu Pawła, zaczęły krzyczeć po likaońsku: —Pod postacią tych ludzi nawiedzili nas bogowie!
Lugwinjili lwa bhandu lukashibhoneje shibhatendile a Pauli, gubhatandubhenje kujobhela kwa lugha ja Shilikaonia bhalinkutinji, “Ashi Nnungu bhashikututulushilanga mbuti bhandunji!”
12 Barnabę uznali za Zeusa, a Pawła za Hermesa, bo to on głównie przemawiał.
A Bhanabha gubhashemilwe a Sheu, a Pauli pabha bhalabho bhaliji bhaabheleketa, gubhashemilwe a Eme.
13 Wtedy miejscowy kapłan świątyni Zeusa, położonej na peryferiach Listry, przyprowadził do bram miasta woły ustrojone girlandami kwiatów, aby razem z ludem złożyć je im w ofierze.
Bhakulungwa bha bhaabhishila bha nyumba jika nnungu Sheu jaliji palanga shilambo, gubhajile najo ng'ombe nannume na malubha pa nnango nkulu gwa shilambo, bhalabho na bhandunji bhala bhalipinganga shoya mbepei kwa a Pauli na a Bhanabha.
14 Gdy Barnaba i Paweł spostrzegli, co się dzieje, na znak oburzenia rozdarli ubrania i wbiegli w tłum, krzycząc:
Ikabheje mitume a Bhanabha na a Pauli bhakapilikananjeje, gubhapapulenje nngubho yabhonji na gubhabhutushilenje kulikundi lya bhandunji kula, kwa lilobhe lya utiya bhalinkutinji,
15 —Ludzie! Co robicie?! Tak samo jak wy, jesteśmy tylko ludźmi! Przynieśliśmy wam dobrą nowinę, abyście odwrócili się od tych martwych bożków i zwrócili się ku żywemu Bogu, który stworzył niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co w nich jest.
“Ashaapwetu, kwa nndi nkututendanga nnei? Numbe uwe tubhandupe malinga mmanganyanji. Tunakunnungushiyanga Ngani ja Mmbone nnekanje yangali ya mmbonei, mwaatendebhushilanje a Nnungu bhakwete gumi, bhapengenye kunnungu na shilambolyo na bhaali na indu yowe ili nkati jakwe.
16 W przeszłości przyzwalał On wszystkim narodom chodzić własnymi drogami,
Bhukala a Nnungu bhashinkwaalekenga bhandu bhowe bhatendanje mwaakupinjilanga.
17 ale nigdy nie przestał dawać o sobie znać. Zawsze robił coś dobrego: zsyłał deszcze i dobre plony, dawał wam żywność i napełniał serca radością.
Nkali nneyo, a Nnungu bhangaleka kwiilangula kwa itendi ya mmbone ibhakuntendelangaga, bhanakumpanganga ula kukopoka kunnungu, bhanakumpanganga mauno kwa miongwe jakwe, bhanakumpanganga shalya na kuangalala mmitima.”
18 Z trudem udało im się powstrzymać lud od złożenia im ofiary.
Nkali bhabheleketenje nneyo, yashinkukola ukomu kwaalimbiyanga bhanaashosheyanje mbepei.
19 Wkrótce jednak przybyli z Antiochii i Ikonium żydowscy przywódcy, którzy podburzyli tłumy. Wtedy obrzucono Pawła kamieniami i wywleczono go za miasto, sądząc, że nie żyje.
Ikabheje Bhayaudi bhananji gubhaikengenenje kukopoka ku Antiokia na ku Ikonio, gubhaatendilenje bhandunji bhailundanje na bhene bhanganyabho, gubhaakomilenje na maganga a Pauli, gubhaakwekwetenje mpaka palanga shilambo bhaliganishiyanga kuti bhawile.
20 Lecz gdy otoczyli go wierzący, podniósł się i powrócił do miasta. A następnego dnia udał się wraz z Barnabą do Derbe.
Ikabheje bhaajiganywa bhakaimananjeje nikwaatimbilila, gubhajumwishe, gubhabhujile kunnjini. Malabhi gakwe, gubhapite na a Bhanabha mpaka ku Debhe.
21 Tam głosili dobrą nowinę i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, Ikonium i Antiochii,
A Pauli na a Bhanabha bhakalunguyanjeje Ngani ja Mmbone ku Debhe na kwapatanga bhaajiganywa bhabhagwinji, gubhatandubhenje mwanja kubhuja ku Antiokia kupitila ku Shilia na ku Ikonio.
22 gdzie umacniali uczniów w wierze i zachęcali ich do ufania Jezusowi. Przypominali im też, że droga do królestwa Bożego prowadzi przez wiele cierpień.
Gubhaashimilikenje bhaajiganywa bha yene ilamboyo na kwaataganga ntima bhatamangananje nngulupai. Gubhaalugulilenje, “Inapinjikwa uwe tubhowe tupitile nshilaje sha punda, nkupinga tujinjile mu Ukulungwa gwa a Nnungu.”
23 Wyznaczyli tam również starszych, którzy mieli być przywódcami poszczególnych kościołów, a powstrzymując się od posiłków i modląc się, powierzyli ich opiece Pana, któremu uwierzyli.
A Pauli na a Bhanabha bhakaagulilanjeje bhanangulungwa kwa kila likundi lya bhandunji bha a Nnungu, kungai gubhajujilenje Nnungu na tabha, gubhaabhishilenje muulinda gwa Bhakulungwa bhubhaakulupalilangaga.
24 Potem przez Pizydię przybyli z powrotem do Pamfilii.
Bhakapitilanjeje ku shilambo sha ku Pishidia, gubhaikengenenje ku Pampilia.
25 Dzielili się słowem Bożym w Perge, po czym udali się do Attalii.
Bhakalunguyanjeje lilobhe lila ku Pega, gubhapitengenenje ku Atalia.
26 Stamtąd zaś popłynęli do Antiochii, w której rozpoczęli to dzieło, powierzone im dzięki łasce Boga.
Gwakopoka kweneko gubhakwelilenje meli kubhuja ku Antiokia na kweneko gubhajujilwenje mboka ja a Nnungu kwa ligongo lya liengo libhakamulenje nimaliya lila.
27 Gdy się tam znaleźli, zebrali wszystkich wierzących i opowiedzieli im o tym, co Bóg uczynił przez nich i jak otworzył poganom drzwi do wiary.
Bhakaikangananjeje ku Antiokiako gubhatemingenenje shitamo sha bhandunji bha a Nnungu bha penepo, gubhaatashiyenje yowe ibhatendile a Nnungu pamo na bhene bhanganyabho na a Nnungu shibhashite kwaugulilanga nnango bhandunji bhangabha Bhayaudi kujinjila nngulupai.
28 I pozostali z tamtejszymi wierzącymi przez dłuższy czas.
Gubhalonjeyenje kweneko pamo na bhaakulupalilangaga a Yeshu bhala.
