< II Tesaloniczan 2 >

1 Przyjaciele, przejdźmy teraz do spraw dotyczących powtórnego przyjścia Pana i naszego spotkania z Nim.
Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς παρουσίας τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ᾽ αὐτὸν
2 Prosimy was, abyście nie dali się wprowadzić w błąd lub przestraszyć z powodu jakiegoś objawienia, nauczania, czy nawet listu, rzekomo pochodzącego od nas, mówiącego, że nadszedł już dzień powrotu Pana.
εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς (μηδὲ *N(k)O*) θροεῖσθαι, μήτε διὰ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι᾽ ἐπιστολῆς ὡς δι᾽ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ (κυρίου. *N(K)O*)
3 Nie dajcie się nikomu oszukać! Zanim nadejdzie ten dzień, nastąpi wielkie odstępstwo od Boga i pojawi się człowiek będący uosobieniem nieprawości, którego przeznaczeniem jest zagłada.
μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς (ἀνομίας, *N(K)O*) ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας,
4 Będzie on wynosił się ponad wszystko i sprzeciwiał się wszelkim bogom i temu, co jest przez ludzi otaczane czcią. Człowiek ten zasiądzie w Bożej świątyni, twierdząc, że to on jest Bogiem.
ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον θεὸν ἢ σέβασμα ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ θεοῦ (ὡς θεὸν *K*) καθίσαι ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶν θεός.
5 Czy nie pamiętacie, jak mówiłem wam o tym, będąc z wami?
Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν;
6 Dobrze wiecie, co go teraz powstrzymuje, i dlaczego nie może się ujawnić przed wyznaczonym czasem.
καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ (ἑαυτοῦ *NK(o)*) καιρῷ.
7 Jego tajna moc nieprawości jest już widoczna. Na razie jednak jest powstrzymywana przez Tego, który w pewnym momencie usunie się ze sceny.
τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται·
8 Wtedy to pojawi się ów nieprawy człowiek, którego Pan zgładzi jednym tchnieniem ust i unicestwi samą swoją obecnością.
καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος ὃν ὁ κύριος (Ἰησοῦς *NO*) (ἀνελεῖ *N(k)O*) τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ·
9 Pojawieniu się tego człowieka będą towarzyszyć potężne przejawy mocy szatana, fałszywe znaki i cuda.
οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ᾽ ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασιν ψεύδους
10 W ten podstępny sposób oszuka on ludzi, którzy zmierzają ku zagładzie, dlatego, że nie przyjęli Bożej miłości i prawdy, prowadzących do zbawienia.
καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ (τῆς *k*) ἀδικίας (ἐν *k*) τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ᾽ ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς·
11 Z tego powodu Bóg pozwoli, aby zostali zwiedzeni i by bezkrytycznie uwierzyli w kłamstwo.
καὶ διὰ τοῦτο (πέμπει *N(k)O*) αὐτοῖς ὁ θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει,
12 Wszyscy oni zostaną osądzeni przez Boga, dlatego że woleli czerpać przyjemność z grzechu, niż uwierzyć w prawdę.
ἵνα κριθῶσιν (πάντες *NK(o)*) οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ ἀλλ᾽ εὐδοκήσαντες (ἐν *k*) τῇ ἀδικίᾳ.
13 Przyjaciele, Bóg okazał wam ogromną miłość! Naprawdę mamy więc powód do tego, aby Mu zawsze za was dziękować! On wybrał was, dlatego jako jedni z pierwszych przyjęliście zbawienie, zostaliście oczyszczeni przez Ducha Świętego i uwierzyliście w prawdę.
Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ κυρίου, ὅτι (εἵλατο *N(k)O*) ὑμᾶς ὁ θεὸς (ἀπαρχὴν *N(k)O*) εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷ πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας,
14 Przez nas, Bóg oznajmił wam dobrą nowinę i zaprosił do udziału w chwale naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
εἰς ὃ (καὶ *n*) ἐκάλεσεν ὑμᾶς διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἡμῶν εἰς περιποίησιν δόξης τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
15 Dlatego, przyjaciele, bądźcie nieugięci i mocno trzymajcie się tego, czego was nauczaliśmy będąc u was, i o czym napisaliśmy w liście.
Ἄρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι᾽ ἐπιστολῆς ἡμῶν.
16 Doświadczyliśmy miłości Pana, Jezusa Chrystusa, oraz łaski Boga, naszego Ojca, który zapewnił nam wieczną zachętę oraz nadzieję. (aiōnios g166)
αὐτὸς δὲ ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ θεὸς (ὁ *N(K)O*) πατὴρ ἡμῶν, ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς καὶ δοὺς παράκλησιν αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι, (aiōnios g166)
17 Dlatego życzymy wam, aby Bóg pocieszył was i pomógł wam czynić i mówić to, co dobre.
παρακαλέσαι ὑμῶν τὰς καρδίας καὶ στηρίξαι (ὑμᾶς *k*) ἐν παντὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ ἀγαθῷ.

< II Tesaloniczan 2 >