II Koryntian 1
1 Ja, Paweł, powołany przez Boga na apostoła Chrystusa Jezusa, wraz z Tymoteuszem, uczniem Pana, piszę do kościoła Bożego w Koryncie oraz do wszystkich świętych w całej Achai.
PAUL a legate of Jesus the Messiah, by the good pleasure of God; and Timothy a brother; to the church of God that is at Corinth, and to all the saints that are in all Achaia.
2 Niech Bóg, nasz Ojciec, i Jezus Chrystus, nasz Pan, obdarzają was swoją łaską i pokojem!
Grace be with you, and peace, from God our Father, and from our Lord Jesus the Messiah.
3 Jakże wspaniały jest Bóg, Ojciec Jezusa Chrystusa, naszego Pana, będący źródłem miłości i zachęty!
Blessed be God, the Father of our Lord Jesus the Messiah, the Father of mercies, and the God of all consolation;
4 To On w każdej trudnej sytuacji dodaje nam otuchy, abyśmy i my mogli dodawać otuchy tym, którzy znajdują się w jakimś trudnym położeniu.
who comforteth us in all our afflictions, that we also might be able to comfort those who are in all afflictions, with the consolation wherewith we are comforted by God.
5 Im więcej cierpimy dla Chrystusa, tym większego doznajemy od Niego pokrzepienia.
For, as the sufferings of the Messiah abound in us, so also our consolation aboundeth by the Messiah.
6 Przykrości, które nas spotykają, służą waszej zachęcie i zbawieniu. A pocieszenie, którego doznajemy, jest zachętą również dla was, abyście wytrwale znosili cierpienia, podobnie jak my.
And whether we be afflicted, it is for your consolation and for your life that we are afflicted; or whether we be comforted, it is, that ye may be comforted; and that there may be in you an eagerness, wherewith ye may endure those sufferings which we also suffer.
7 W pełni ufamy wam, bo wiemy, że doświadczacie tych samych cierpień i doznajecie tej samej pociechy, co my.
And our hope concerning you is steadfast: for we know, that if ye partake of the sufferings, ye will also partake of the consolation.
8 Przyjaciele, chcemy, abyście wiedzieli o trudnościach, z jakimi borykaliśmy się w prowincji Azja. Byliśmy nimi przytłoczeni ponad nasze siły i nie wiedzieliśmy, czy wyjdziemy z nich z życiem.
But, my brethren, we wish you to know, respecting the affliction that was upon us in Asia, that we were afflicted exceedingly, beyond our strength, insomuch that our life was ready to terminate.
9 Stanąwszy w obliczu śmierci, zrozumieliśmy jednak, że nie mamy polegać na sobie, ale na Bogu. On może przecież nawet ożywić umarłych!
And we passed a sentence of death upon ourselves, that our confidence might not be in ourselves, but in God, who raiseth up the dead;
10 To On ocalił nas od śmierci i wierzymy, że nadal będzie nas chronił,
who rescued us from imminent death: and we hope that he will again rescue us,
11 bo o to właśnie do Niego się modlicie. Wielu ludzi będzie więc dziękować Bogu za wszystko, czego dla nas dokonał w odpowiedzi na wasze modlitwy.
by the aid of your prayers in our behalf; so that his gift to us may be a favor done for the sake of many, and many may praise him on our account.
12 Mamy ogromną satysfakcję z tego, że w stosunku do wszystkich ludzi—także do was—zawsze postępowaliśmy otwarcie i uczciwie. Nie polegaliśmy bowiem na własnej mądrości, ale na łasce Boga.
For our rejoicing is this, the testimony of our conscience, that in simplicity and purity, and by the grace of God, and not in the wisdom of the flesh, we have conducted ourselves in the world, and especially towards you.
13 A teraz nie piszemy wam nic, czego nie bylibyście w stanie zrozumieć i zaakceptować. Mam nadzieję, że w pełni to przyjmiecie.
We write no other things unto you, than those which ye know and acknowledge. And I trust, ye will acknowledge them to the end:
14 Częściowo zresztą już uznaliście, że przed Panem, w dniu Jego powrotu, będziemy wszyscy nawzajem z siebie dumni—wy z nas, a my z was.
as ye have also partially acknowledged that we are your rejoicing, as ye also are ours, in the day of our Lord Jesus the Messiah.
15 Z taką myślą zamierzałem już wcześniej was odwiedzić, abyście ponownie doznali radości.
And in this confidence, I was before disposed to come to you, that ye might receive the grace doubly;
16 Chciałem zatrzymać się u was udając się do Macedonii, a także w drodze powrotnej, abyście mogli mnie wyprawić do Judei.
and to pass by you into Macedonia, and again to come to you from Macedonia, and so ye would accompany me to Judaea.
17 Czy byłem lekkomyślny, mając taki zamiar? Czy zmieniając go, postąpiłem jak ludzie, którzy mówią „tak”, a myślą „nie”?
When therefore I thus purposed, did I purpose as one inconsiderate? Or, were the things I purposed, things of the flesh; so that there should be in them Yes, yes, and No, no?
18 Bóg mi świadkiem, że nigdy was nie okłamaliśmy!
God is the witness, that our word to you was not Yes and No.
19 Jezus Chrystus, Syn Boży, o którym opowiadałem wam razem z Tymoteuszem i Sylwanem, nigdy nie kłamał i Jego „tak” zawsze znaczyło „tak”.
For the Son of God, Jesus the Messiah, who was preached to you by us, namely, by me, by Sylvanus, and by Timotheus, was not Yes and No; but it was Yes in him.
20 On jest spełnieniem wszystkich obietnic Boga. A my, potwierdzając to, oddajemy Bogu chwałę.
For all the promises of God in him, the Messiah, are Yes; for which cause, we through him give our Amen, to the glory of God.
21 To On przecież dodał nam sił, wzmocnił naszą więź z Chrystusem i wybrał nas.
Now it is God who establisheth us, with you, in the Messiah, and hath anointed us,
22 On również oznaczył nas jako swoją własność—dał nam do serc Ducha Świętego jako gwarancję przynależności do Niego.
and hath sealed us, and hath given the earnest of his Spirit in our hearts.
23 Bóg mi świadkiem, że chciałem zaoszczędzić wam przykrości i tylko z tego powodu nie przybyłem jeszcze do Koryntu.
Moreover, I call God for a witness on my soul, that it was in order to spare you, that I came not to Corinth.
24 Nie chodzi przecież o to, żebyśmy udowadniali wam, że mamy nad wami władzę i możemy nauczać was, jak należy wierzyć. Chcemy przecież współdziałać z wami i pragniemy waszej radości, której podstawą jest wiara w Chrystusa.
Not that we are lords over your faith, but we are helpers of your joy; for it is by faith ye stand.
