II Koryntian 9
1 Myślę, że nie muszę już wam więcej pisać o tej zbiórce darów.
Yuudan diza ammanizaytas kessiza miisha gishshi ta intes xaafanas koshshena.
2 Wiem przecież, że sami chętnie w niej uczestniczycie. Pochwaliłem się nawet wierzącym z Macedonii, że kościoły z prowincji Azja są do niej gotowe już od roku. A wasz zapał udzielił się wielu innym.
Intes Akayan diza asas maadana qofay lo7oy dizayssa ta erada “Akaya asay zilaythafe oykidi maados giigettides” gaada Maqidooniya asas yootadis. Harapeka inte maadanas koyida suure qofay darota lo7o oothos denthethides.
3 Wysłałem więc wspomnianych wierzących, aby się upewnić, że zebraliście już pieniądze. Cieszę się, iż nie pomyliłem się, tak bardzo was chwaląc!
Hayssa ha hanozan nu intenan ceeqetizayss coo mela gidontta mala hayta nu ishata ta kiittadis. Inteka ta Kase intes gida mala naageti uttite.
4 Byłoby bowiem nam wszystkim wstyd, gdyby wierzący z Macedonii przybyli ze mną do was i stwierdzili, że nie jesteście gotowi.
Maqidooniya asati tanara inteko bishin inte giigetontta dizayssa beyko nuni intenan ceeqetizayssan yeelatana. Inte qasse daro yeelatandista.
5 Dlatego właśnie uznałem, że warto wcześniej wysłać do was Tytusa i innych, aby dopilnowali zapowiedzianych wcześniej przygotowań. Dzięki temu mieliście możliwość złożenia daru nie pod przymusem, ale z serca.
Hessa gish inte kase immana gidayssa kasetidi giigisana mala intena qopisanas gaada hayti ishati taape kasetidi Inteko gakana mala koshshizayssi taas beetides. Hessaththoka tani biza wode inte imanaysi giigi uttidazi gidana. Inteka imanays wolqara gidontta dosan gididayssa bessana.
6 Kto mało sieje, mało zbiera. A kto wiele sieje, wiele też zbiera.
“Guuthu zerida uray guuthu shiishana; Daro zeridadey qasse daro kaath Shiishana” giza qaala yuushi qopite.
7 Niech więc każdy w sercu postanowi, ile chce dać—bez żalu, ale też bez przymusu. Bóg kocha bowiem tych, którzy dają z radością.
Xoossi dosizay ba dosan immizade gidida gishshi issi issi uray immanas ba wozinan qopidaro ufayssan immo attin handatishe coo wolqara immofo.
8 Co więcej—potrafi to hojnie wynagrodzić! On może dać wam wszystko, czego potrzebujecie, abyście wy z kolei mogli pomagać innym.
Wuriso wode haniza wurison inte intes gidi palahidi hara lo7o oothos gidana mala Xoossi intes ba anjjo guji immanas danda7es.
9 Pismo mówi bowiem: „Człowiek, który kocha Boga, hojnie wspomaga biednych i zawsze czyni to, co słuszne”. (aiōn g165)
Hessika “Maniqotass kiyatethan immides; Iza Xiillotethi medhinas deyana” geeteti geesha maxaafa xaafetida malakko. (aiōn g165)
10 Bóg, daje rolnikom ziarno, a z ziarna—chleb. On rozmnoży również wasz dar i sprawi, że wasza prawość przyniesie dobry plon.
Zerizades zerethi maanas kaathi immiza Goday inte zeriza zeretha izi keehi darisi immana. Izi inte kiyatetha oothoza ayfe intes darssana.
11 On obdarzy was wszystkim, czego potrzebujecie, abyście nadal mogli być hojni wobec innych. My zaś będziemy dziękować Bogu za waszą postawę.
Inte kiyatethan immoyssi nu baggara istta gakiza asati Xoossu galatana mala inte wuriso wode kiyatethi immana mala Xoossi intena wurisosora duresana.
12 Pomoc dla wierzących z Jerozolimy nie tylko bowiem zaspokaja ich materialne potrzeby, ale wzbudza w nich ogromną wdzięczność dla Boga.
Hayssi inte immiza kiyatetha oothoy ammanizayta meto maadope bollara asay Xoossu daro galatana mala oothes.
13 Otrzymawszy wasz dar, będą Go wielbić za to, że jesteście wierni dobrej nowinie Chrystusa i hojni wobec innych Jego wyznawców.
Hayssi inte kiyatetha oothozi inte Kiristoosa mishiracho qaalan ammanidi ammanetidayta gididayssa, isttasine harataska inte kiyateth immidayssa eriissizazi gidida gishshi istti wurikka Xoossu galatana.
14 Będą też gorąco modlić się za was, widząc, że doświadczyliście ogromnej łaski od Boga.
Istti qasse Xoossi intes immida gita kiyatetha geedon intena siiqiza gishshi intes woossana.
15 Niech Bogu będą dzięki za Jego bezcenny dar!
Asa qaalan qonccisethafe bolla gidida Xoossa imotetha gishshi Xoossi galateto.
