II Koryntian 12
1 Przechwalanie się nie ma sensu, ale powiem wam jeszcze o widzeniach i objawieniach otrzymanych od Pana.
Nga khuupook ah laseeka bah uh, ngah khuupook roh ete anglang. Enoothong ngah ih mot amang nyia Teesu ih tiitwu halang tiit ah baat ang.
2 Znam pewnego człowieka, wierzącego Chrystusowi, który czternaście lat temu został zabrany aż do trzeciego nieba. Nie wiem, czy fizycznie, czy tylko duchowo—to wie tylko Bóg.
Asih paangbaji ngani rangmong echoong thoon ni kristaan mina wasiit siitwanta warah ngah ih jat ehang (Enoothong erah ngah ih tajatkang amiidi tam ang kotaaja adoleh mot amang sok kotaaja—Rangte ih luulu ba jat ah.)
3 I znalazł się w raju—też nie wiem, czy było tam jego ciało, czy tylko duch; o tym wie jedynie Bóg. Będąc tam, człowiek ten usłyszał słowa tak zadziwiające, że nie wolno mu nawet o tym mówić.
Ngah we dopjeng lang, arah mih ah Wojum ni siitwanta (Erah uh, amiimi tam ang kotaaja tam aleh mot amang angko taaja—Rangte ih luulu ba jat ah), eno erah di heh ih jengkhaap lam ih lami dongbaat theng nyia mina tuikhoop ni lami jeng theng japchaatta.
5 Z takiego przeżycia mógłbym być dumny, ale nie z mojej osoby! Chyba że z moich słabości…
Erah raangtaan ih nga teewah suh takhuupook kang —enoothong arah mina asuh khuupook lang, nga teewah larook lata asuh ba khuupook lang.
6 Jeśli więc zechcę się czymś szczycić, wcale nie będę szalony—przecież powiem tylko prawdę. Nie będę jednak tego robił, aby na tej podstawie nie uznano mnie za kogoś wielkiego. Wolałbym, aby ludzie oceniali mnie na podstawie tego, co widzą w moim życiu i słyszą z moich ust
Ngah khuupook e ang bah uh, engak tah e kang, mamah liidi ngah ih ami tiit ah lekbaat angdoh ah. Enoothong ngah takhuupook kang, tiimnge liidi sen ih ngah jiin nawa tiimjih tup tan nyia chaat tan ah, erah o suh ang abah uh nga tiit ah ehan ih rangbaat thuk suh ngah tanookkang.
7 —nawet jeśli doznałem niezwykłych objawień. Abym z ich powodu nie popadł w pychę, w moje ciało wbity został cierń. Jest on jakby wysłannikiem szatana, który mnie policzkuje i upokarza.
Enoothong epaatjaajih jirep ah japtup thoidoh naktoom khuupook ah li ano, nga hansi ni sattitih ih chamthuk tahang, erah langla nga siiwi chamnaang thuk suh nyia thungjoong thuk suh Soitaan kaamwah ih satthuk ah likhiik ih ang thukta eno takhuupook thuk tahang.
8 Trzy razy prosiłem Pana, aby mnie od tego uwolnił.
Erah khoisat ah deesiit raangtaan ih Teesu suh nga rangsoom ni jaajom baattang.
9 On jednak odpowiadał: „Ciesz się z tego, że doświadczyłeś mojej łaski. Moja moc staje się najbardziej widoczna wtedy, gdy jesteś słaby”. Dlatego najchętniej będę się szczycił swoją słabością—aby objawiała się we mnie moc Chrystusa.
Enoothong heh ih ngaakbaat tahang: “An raangtaan ih nga minchan ah laaleh ang ah, tiimnge liidi larook lata ang udi nga chaanphaan ah rakla.” Erah thoidi, nga larook lata ang angdi, nga pangte Kristo chaanphaan asuh tenroon anglang.
10 Cieszę się więc z mojej bezsilności, z obelg, z cierpień, prześladowań i trudności, które spotykają mnie z powodu posłuszeństwa Jezusowi. Gdy jestem bezsilny, wtedy bowiem jestem naprawdę mocny.
Kristo thoilam di, larook lata, thaangju kaanse, echam enaang, siiwii nyia echeh echaan loong ah roongje roh e hala. Tiimnge liidi ngah larook lata ang angdi, tathat eh hoon lang.
11 Sprowokowaliście mnie, abym zachował się jak szaleniec. A to wy przecież powinniście mnie chwalić! Niczym bowiem nie ustępuję tym „superapostołom”, chociaż w rzeczywistości nic nie znaczę.
Ngah thungko likhiik ih reeraang lang—enoothong erah sen ih reeraang thuk hali. Nga tiit roong seebaatte ah sen angjih angtan. Tiimnge liidi lidoh tiim lajo ang kangbah uh, sen loong “kaamwah” wahoh loong nang ih ngah ehin tah angkang.
12 Sami przecież doświadczyliście dowodów mojego apostolstwa—ogromnej wytrwałości, cudownych znaków i przejawów mocy Bożej.
Sen jaachi ni paatjaajih nyia epaattek etheng jirep ah enaan lam ih re kangno ngah kaamwah ngeh ih noisok halan.
13 Chyba tylko pod tym względem jesteście gorsi od innych kościołów, że nie byłem dla was finansowym obciążeniem. Wybaczcie mi to uchybienie!
Chaas wahote nang ih ethih mamah miili he, ngun akom di ba sen suh talaalom tahang? Erah raangtaan ih lalangka mok reetang ah biin anaan hoon weehe.
14 Już po raz trzeci wybieram się do was—i tym razem również nic nie będę was kosztować. Nie zależy mi bowiem na sobie samym, ale na was! Przecież to nie dzieci utrzymują rodziców, ale rodzice dzieci.
Arah ih jaajom ang ah ngah sen reeni dongkhoom suh ban khookham hang—enoothong sen taangnawa tiim uh tasuh rumra. Ngah ih ngun tajam kang, sen loong ba jam rumhala. Tiimnge liidi, hesuh hehsah loong ih henuh hewah loong suh tajam koka, henuh hewah ih ba jamkoh ah
15 Z ogromną przyjemnością będę więc was wspierał—a nawet samego siebie poświęcę dla dobra waszych dusz. Czy jednak okazując wam coraz więcej miłości, będę przez was coraz mniej kochany?
Sen loong chosok raangtaan ih ngaapuh ngaasak dowa ih nga jiinni tiim jeela, erah loong kot suh nga tenroon lang. Nga ih ehan eh nook rum kohaano sen ih tatam nookri?
16 Być może sądzicie, że chociaż nie byłem dla was finansowym ciężarem, to i tak w jakiś sposób sprytnie was wykorzystałem.
Erah suh nook anbah, nga raangtaan ih sen sootboot theng tah angta. Enoothong mararah ih mokli an, ngah maakthih maklang nyia sen mokwaan suh tiit hu baatrum hala ngeh ah.
17 A może wykorzystał was ktoś wysłany przeze mnie?
Mamah ma ang ah? Ngah ih kongphaak kotte daapkaat tahang loong ah jun ih sen loong ah tam put thuk rum taha?
18 Posłałem do was Tytusa i jeszcze jednego wierzącego. Nie powiecie chyba przecież, że to oni was oszukali? Czy nie przejawialiśmy—oni i my—tej samej postawy? Czy nie postępowaliśmy wśród was tak samo?
Sen reeni kaat thuk suh Taitaas lasih jotang, eno heh damdi wahoh hanpiite nep wakra thuk tahang. Sen ih Taitaas ih nep eput eh tahe tam liihan? Sek wanyiinyi jisiit mootkaat raang ih phoosiitsiit tanih reeti tih?
19 Od dawna uważacie, że chcemy się przed wami bronić. Stojąc przed obliczem Boga i Chrystusa, zapewniamy was jednak, że wszystko, co czynimy, robimy wyłącznie dla waszego dobra.
Sen loong ih mokthun an madoh dowa ih seng ih seng tiit asuh ese ih baat hi ngeh ah. Emah tah angka! Joon awaan loong Rangte ngathong ni, tiim re ih bah uh sen chosok suh nyia Kristo ih jeng thuk he ah likhiik ih ba jengli.
20 Mimo to, obawiam się, że gdy do was przybędę, nie spodoba mi się to, co zastanę. Wam zaś może nie spodobać się moja reakcja na to. Boję się, że znowu zobaczę wśród was kłótnie, zazdrość, gniew, rywalizację, pomówienia, plotki, zarozumialstwo oraz podziały.
Ngah erah raacho lang, sen reenah raahang adoh nga thung jun doh lah ang, adoleh sen thung jun doh uh lah ang ma mok japtup jang oh ngeh ah. Ngah choolang ah langla, rookmui jengmui adoleh khaada mui, tenkhat nyia lup aleek, kaanju nyia mokwaan mui, joobaat waanbaat mui, miksuh siikhaam mui, adoleh lalang lajang khuupook arah ma japtup jang oh ngeh ah.
21 Obawiam się, że—widząc coś takiego—znów zostanę w waszej obecności upokorzony przez Boga i zasmucę się z powodu tych, którzy wcześniej żyli w grzechu i wciąż jeszcze nie porzucili rozwiązłości seksualnej.
Nga erah raacho lang, alih adoh dong raahang adoh sen ngathong nah Rangte ih kaanju ete ang halang, eno ehakdi data nyia ehuh eleek, roomjup roomtong loong rangdah lah sekthun loong ah raangtaan ih ngah ehu ete—erah langla neng loong ramka nyia roomjup roomtong thoidoh ang ah.
