I Koryntian 11

1 Naśladujcie więc mnie, tak jak ja naśladuję Chrystusa.

Vert mine etterfylgjarar, liksom eg fylgjer etter Kristus!

2 Tak się cieszę, przyjaciele, że pamiętacie wszystko, czego was nauczyłem, i przestrzegacie tego.

Eg rosar dykk, brør, at de minnest meg i alle ting, og at de held fast på mine fyreskrifter, so som eg gav dykk deim.

3 Wiedzcie jednak, że głową męża jest Chrystus, głową żony—mąż, a głową Chrystusa—Bóg.

Men eg vil de skal vita, at hovudet for kvar mann er Kristus, og hovudet for kvinna er mannen, og hovudet for Kristus er Gud.

4 Dlatego jeśli mężczyzna modli się albo prorokuje z nakrytą głową, przynosi wstyd swojej głowie.

Kvar mann som bed eller talar profetord og då hev noko på hovudet, han vanærar hovudet sitt.

5 Jeśli zaś kobieta publicznie modli się albo prorokuje z odkrytą głową, również przynosi wstyd swojej głowie, wygląda bowiem tak, jakby nie miała włosów.

Men kvar kvinna som bed eller talar profetord utan hovudbunad, ho vanærar hovudet sitt; for det er eitt og det same som ho var raka.

6 Jeśli nie chce nakrywać głowy, niech zetnie włosy. A skoro wstydzi się to zrobić, niech postępuje zgodnie ze zwyczajem i nakrywa głowę.

For dersom ei kvinna ikkje brukar hovudbunad, so lat henne og klyppa av seg håret; men er det usømelegt for ei kvinna å klyppa eller raka av seg håret, so lat henne bruka hovudbunad!

7 Mąż natomiast nie powinien nakrywać głowy. Jest bowiem obrazem Boga, przynoszącym Mu chwałę, żona zaś jest obrazem męża.

For ein mann skal ikkje hava noko på hovudet, då han er Guds bilæte og æra; men kvinna er mannsens æra.

8 To nie mężczyzna powstał z kobiety, ale ona z niego.

For mannen er ikkje av kvinna, men kvinna av mannen.

9 I nie mąż został stworzony dla żony, ale żona dla męża.

For mannen vart ikkje heller skapt for kvinna skuld, men kvinna for mannen skuld.

10 Dlatego żona powinna nosić nakrycie głowy—ze względu na aniołów.

Difor skal kvinna hava lydskyldnads-merke på hovudet for englarne skuld.

11 Przed Panem jednak ani żona, ani mąż nie są niezależni od siebie,

Men i Herren er korkje kvinna noko framfor mannen eller mannen noko framfor kvinna.

12 bo chociaż pierwsza kobieta pochodzi od mężczyzny, to jednak każdy mężczyzna rodzi się z kobiety—a wszyscy pochodzą od Boga.

For liksom kvinna er av mannen, so er og mannen ved kvinna; og alt er av Gud.

13 Sami zresztą oceńcie: Czy wypada kobiecie publicznie modlić się do Boga z odkrytą głową?

Døm hjå dykk sjølve! Er det sømelegt at ei kvinna bed til Gud utan hovudbunad?

14 Długie włosy u mężczyzny są czymś sprzecznym z naturą i przynoszą mu wstyd.

Lærer ikkje sjølve naturi dykk, at um ein mann let håret veksa langt, er det honom til vanæra,

15 Kobiecie zaś—wręcz przeciwnie, dodają urody, bo zostały jej dane jako nakrycie głowy.

men um ei kvinna let håret veksa langt, er det henne til æra? for det lange håret er gjeve henne til sveip.

16 Takie zasady panują we wszystkich kościołach, nie ma więc sensu sprzeczać się o te rzeczy.

Men dersom nokon vil vera trættekjær, so hev ikkje me den sedvane, og ikkje Guds kyrkjelydar heller.

17 Przekazując te zalecenia, chciałbym poruszyć jeszcze jedną sprawę. Nie mogę was pochwalić za to, że wasze wspólne spotkania zamiast przynosić pożytek, wyrządzają szkodę.

Men når eg fyreskriv dette, rosar eg ikkje at de kjem saman, ikkje til det betre, men til det verre.

18 Usłyszałem bowiem—i po części temu wierzę—że gdy zbieracie się jako kościół, dochodzi wśród was do podziałów.

For fyrst so høyrer eg, at når de kjem saman i kyrkjelyden, so er der usamnad hjå dykk, og eg trur det for ein deil.

19 Zresztą musi dojść do podziałów, bo stanowią one próbę wiary.

For det lyt vera serflokkar hjå dykk, so dei velrøynde kann verta openberre millom dykk.

20 Wasze spotkania nie mają nic wspólnego z prawdziwą Wieczerzą Pańską.

Når de so kjem saman, vert det ikkje Herrens nattverd det et.

21 Każdy spożywa bowiem własny posiłek. Niektórzy są jednak głodni, a inni—pijani.

For når de et, so tek kvar fyrst sin eigen mat, og den eine hungrar, men den andre fyller seg.

22 Czy nie możecie się najeść i napić w domu? Czemu lekceważycie kościół Boga i upokarzacie biednych, których nie stać na to, aby przynieść coś do jedzenia? Co ja mam z wami zrobić? Pochwalić? Za to na pewno was nie pochwalę!

Hev de ikkje hus til å eta og drikka i? Eller vanvyrder de Guds kyrkja og vanærar deim som ingen ting hev? Kva skal eg segja dykk? Skal eg rosa dykk? I dette rosar eg dykk ikkje.

23 To, co przekazałem wam na temat Wieczerzy, otrzymałem od samego Pana. On, tej nocy, której został zdradzony, wziął chleb,

For eg hev fenge frå Herren det som eg og hev yvergjeve dykk, at Herren Jesus, den natti han vart sviken, tok han eit brød,

24 podziękował za niego Bogu, połamał na kawałki i powiedział do uczniów: „Jedzcie! To jest moje ciało, które oddaję za was. Czyńcie to pamiętając o Mnie”.

og takka og braut det og sagde: «Dette er min likam som er for dykk. Gjer dette til minne um meg!»

25 Po posiłku podał im kielich z winem i rzekł: „Ten kielich jest nowym przymierzem, które przypieczętuję przelewając własną krew. Pijcie z niego pamiętając o Mnie”.

Like eins tok han og kalken etter kveldverden og sagde: «Denne kalk er den nye pakt i mitt blod. So ofte som de drikk av han, so gjer dette til minne um meg!»

26 Zawsze więc, gdy spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, ogłaszacie śmierć Pana! Tak będzie aż do czasu Jego powrotu.

For so ofte som de et dette brødet og drikk denne kalken, so forkynner de Herrens daude, til dess han kjem.

27 Jeśli więc ktoś niegodnie spożywa chleb i niegodnie pije z kielicha Pana, grzeszy przeciwko Jego ciału i krwi.

Difor, den som et brødet og drikk Herrens kalk uverdigt, han vert skuldig i Herrens likam og blod.

28 Dlatego każdy, kto sięga po ten chleb i kielich, niech osądzi swoje serce.

Men kvart menneskje prøve seg sjølv, og so ete han av brødet og drikke av kalken!

29 Ten bowiem, kto uczestnicząc w Wieczerzy lekceważy ciało Chrystusa, ściąga na siebie Boży sąd.

For den som et og drikk, han et og drikk seg sjølv til dom, når han ikkje gjer skil på Herrens likam.

30 Z tego właśnie powodu jest wśród was wielu słabych i chorych, a niektórzy nawet umarli.

Difor er det mange veike og sjuke hjå dykk, og mange sovnar av.

31 Jeśli jednak będziecie osądzać swoje serca, ominie was ta kara.

Men dersom me dømde oss sjølve, vart me ikkje dømde.

32 A gdy Pan nas osądza i karze, czyni to po to, abyśmy nie zostali potępieni wraz z całym światem.

Men når me vert dømde, vert me refste av Herren, so me ikkje skal verta fordømde saman med verdi.

33 Zatem, moi przyjaciele, przychodząc na Wieczerzę Pańską, czekajcie na siebie nawzajem.

Difor, mine brør, når de kjem saman til å eta, so skift med kvarandre!

34 Jeśli ktoś jest bardzo głodny, niech się naje w domu. Nie pozwólcie, aby z powodu waszych spotkań dotknęła was Boża kara. O pozostałych sprawach powiem wam, gdy do was przybędę.

Men dersom nokon hungrar, so ete han heime, so de ikkje skal koma saman til dom. Det andre skal eg fyreskriva når eg kjem.