I Koryntian 11
1 Naśladujcie więc mnie, tak jak ja naśladuję Chrystusa.
Imitatores mei estote, sicut et ego Christi.
2 Tak się cieszę, przyjaciele, że pamiętacie wszystko, czego was nauczyłem, i przestrzegacie tego.
Laudo autem vos fratres quod per omnia mei memores estis: et sicut tradidi vobis, praecepta mea tenetis.
3 Wiedzcie jednak, że głową męża jest Chrystus, głową żony—mąż, a głową Chrystusa—Bóg.
Volo autem vos scire quod omnis viri caput, Christus est: caput autem mulieris, vir: caput vero Christi, Deus.
4 Dlatego jeśli mężczyzna modli się albo prorokuje z nakrytą głową, przynosi wstyd swojej głowie.
Omnis vir orans, aut prophetans velato capite, deturpat caput suum.
5 Jeśli zaś kobieta publicznie modli się albo prorokuje z odkrytą głową, również przynosi wstyd swojej głowie, wygląda bowiem tak, jakby nie miała włosów.
Omnis autem mulier orans, aut prophetans non velato capite, deturpat caput suum: unum enim est ac si decalvetur.
6 Jeśli nie chce nakrywać głowy, niech zetnie włosy. A skoro wstydzi się to zrobić, niech postępuje zgodnie ze zwyczajem i nakrywa głowę.
Nam si non velatur mulier, tondeatur. Si vero turpe est mulieri tonderi, aut decalvari, velet caput suum.
7 Mąż natomiast nie powinien nakrywać głowy. Jest bowiem obrazem Boga, przynoszącym Mu chwałę, żona zaś jest obrazem męża.
Vir quidem non debet velare caput suum: quoniam imago et gloria Dei est, mulier autem gloria viri est.
8 To nie mężczyzna powstał z kobiety, ale ona z niego.
Non enim vir ex muliere est, sed mulier ex viro.
9 I nie mąż został stworzony dla żony, ale żona dla męża.
Etenim non est creatus vir propter mulierem, sed mulier propter virum.
10 Dlatego żona powinna nosić nakrycie głowy—ze względu na aniołów.
Ideo debet mulier velamen habere supra caput suum et propter Angelos.
11 Przed Panem jednak ani żona, ani mąż nie są niezależni od siebie,
Verumtamen neque vir sine muliere: neque mulier sine viro in Domino.
12 bo chociaż pierwsza kobieta pochodzi od mężczyzny, to jednak każdy mężczyzna rodzi się z kobiety—a wszyscy pochodzą od Boga.
Nam sicut mulier de viro, ita et vir per mulierem: omnia autem ex Deo.
13 Sami zresztą oceńcie: Czy wypada kobiecie publicznie modlić się do Boga z odkrytą głową?
Vos ipsi iudicate: decet mulierem non velatam orare Deum?
14 Długie włosy u mężczyzny są czymś sprzecznym z naturą i przynoszą mu wstyd.
Nec ipsa natura docet vos, quod vir quidem si comam nutriat, ignominia est illi:
15 Kobiecie zaś—wręcz przeciwnie, dodają urody, bo zostały jej dane jako nakrycie głowy.
mulier vero si comam nutriat, gloria est illi: quoniam capilli pro velamine ei dati sunt?
16 Takie zasady panują we wszystkich kościołach, nie ma więc sensu sprzeczać się o te rzeczy.
Si quis autem videtur contentiosus esse: nos talem consuetudinem non habemus, neque Ecclesia Dei.
17 Przekazując te zalecenia, chciałbym poruszyć jeszcze jedną sprawę. Nie mogę was pochwalić za to, że wasze wspólne spotkania zamiast przynosić pożytek, wyrządzają szkodę.
Hoc autem praecipio: non laudans quod non in melius, sed in deterius convenitis.
18 Usłyszałem bowiem—i po części temu wierzę—że gdy zbieracie się jako kościół, dochodzi wśród was do podziałów.
Primum quidem convenientibus vobis in Ecclesiam, audio scissuras esse inter vos, et ex parte credo.
19 Zresztą musi dojść do podziałów, bo stanowią one próbę wiary.
Nam oportet et haereses esse, ut et qui probati sunt, manifesti fiant in vobis.
20 Wasze spotkania nie mają nic wspólnego z prawdziwą Wieczerzą Pańską.
Convenientibus ergo vobis in unum, iam non est Dominicam coenam manducare.
21 Każdy spożywa bowiem własny posiłek. Niektórzy są jednak głodni, a inni—pijani.
Unusquisque enim suam coenam praesumit ad manducandum. Et alius quidem esurit: alius autem ebrius est.
22 Czy nie możecie się najeść i napić w domu? Czemu lekceważycie kościół Boga i upokarzacie biednych, których nie stać na to, aby przynieść coś do jedzenia? Co ja mam z wami zrobić? Pochwalić? Za to na pewno was nie pochwalę!
Numquid domos non habetis ad manducandum, et bibendum? aut Ecclesiam Dei contemnitis, et confunditis eos, qui non habent? Quid dicam vobis? Laudo vos? in hoc non laudo.
23 To, co przekazałem wam na temat Wieczerzy, otrzymałem od samego Pana. On, tej nocy, której został zdradzony, wziął chleb,
Ego enim accepi a Domino quod et tradidi vobis, quoniam Dominus Iesus in qua nocte tradebatur, accepit panem,
24 podziękował za niego Bogu, połamał na kawałki i powiedział do uczniów: „Jedzcie! To jest moje ciało, które oddaję za was. Czyńcie to pamiętając o Mnie”.
et gratias agens fregit, et dixit: Accipite, et manducate: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradetur: hoc facite in meam commemorationem.
25 Po posiłku podał im kielich z winem i rzekł: „Ten kielich jest nowym przymierzem, które przypieczętuję przelewając własną krew. Pijcie z niego pamiętając o Mnie”.
Similiter et calicem, postquam coenavit, dicens: Hic calix novum testamentum est in meo sanguine. hoc facite quotiescumque bibetis, in meam commemorationem.
26 Zawsze więc, gdy spożywacie ten chleb i pijecie z tego kielicha, ogłaszacie śmierć Pana! Tak będzie aż do czasu Jego powrotu.
Quotiescumque enim manducabitis panem hunc, et calicem bibetis: mortem Domini annunciabitis donec veniat.
27 Jeśli więc ktoś niegodnie spożywa chleb i niegodnie pije z kielicha Pana, grzeszy przeciwko Jego ciału i krwi.
Itaque quicumque manducaverit panem hunc, vel biberit calicem Domini indigne: reus erit corporis, et sanguinis Domini.
28 Dlatego każdy, kto sięga po ten chleb i kielich, niech osądzi swoje serce.
Probet autem seipsum homo: et sic de pane illo edat, et de calice bibat.
29 Ten bowiem, kto uczestnicząc w Wieczerzy lekceważy ciało Chrystusa, ściąga na siebie Boży sąd.
Qui enim manducat, et bibit indigne, iudicium sibi manducat, et bibit: non diiudicans corpus Domini.
30 Z tego właśnie powodu jest wśród was wielu słabych i chorych, a niektórzy nawet umarli.
Ideo inter vos multi infirmi et imbecilles, et dormiunt multi.
31 Jeśli jednak będziecie osądzać swoje serca, ominie was ta kara.
Quod si nosmetipsos diiudicaremus, non utique iudicaremur.
32 A gdy Pan nas osądza i karze, czyni to po to, abyśmy nie zostali potępieni wraz z całym światem.
Dum iudicamur autem, a Domino corripimur, ut non cum hoc mundo damnemur.
33 Zatem, moi przyjaciele, przychodząc na Wieczerzę Pańską, czekajcie na siebie nawzajem.
Itaque fratres mei, cum convenitis ad manducandum, invicem expectate.
34 Jeśli ktoś jest bardzo głodny, niech się naje w domu. Nie pozwólcie, aby z powodu waszych spotkań dotknęła was Boża kara. O pozostałych sprawach powiem wam, gdy do was przybędę.
Si quis esurit, domi manducet: ut non in iudicium conveniatis. Cetera autem, cum venero, disponam.
