Psalms 78
1 KOMAIL nai aramaj akan, ron ai kujoned; komail kapaike don jalon omail padak en au ai!
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 I pan ki pajan au ai, pwen padak, o pan kida kajoi en maj o,
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Me kitail ronadar o ajaer, o jam atail kajoi on kitail er,
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 Pwe kitail ender karirila jan kadaudok arail, me pan pwarado mur, o kaparokki wau en leowa, o a manaman o a dodok kapuriamui kan.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Pwe a kotin kauada men kataman eu ren Iakop, o kotikida kapun eu ren men Ijrael, me u kotin kakaliki on jam atail akan, pwe ren ujelan nair jeri kan,
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 Pwe di en mur en aja due, o jeri ko, me pan ipwidi; o ni ar kokoda, ren pil kajoi on nair jeri kan
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 Pwe irail en kaporoporeki Kot, o ren der monokela en Kot a wiwia kan, o ren kapwaiada a kujoned akan.
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 O ren der dueta jam arail akan, me kainok kanudi o katiwo eu, me monion arail jota teneten, o nen arail jota melel on Kot.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Dueta kainok Epraim, me wa tatan mauin, ap purela jan nan pei.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Irail jota dadaurata inau en Kot, o re jota men weweideki duen a kujoned akan.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 O re monokelar a wiawia kan o a manaman akan, me a kotin kajaljale on irail er.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 A kotin wiadar manaman akai janjal mon jam arail akan nan Akipten, nan jap Joan.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 A kotin palan pajan madau o kotin mueid on ir, en kotela, o wiadar pil dueta kel takai eu.
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 A kotin kalua kin irail tapik ni ran o, o ni pon umpul en kijiniai.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 A kotin palan pajan paip nan jap tan o kanim pile kin irail pil toto.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 O a kotin kapkapwile wei pilap kai jan nan paip, pwe ren pwile wei dueta pilap laud akan.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Ari jo, re dadaurata ni arail didi on I, o re kaonioni me Lapalap o nan jap tan.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 O re kajonejon Kot nan monion arail, ni ar inon ion kan arail mana.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 O re palian Kot ni ar inda: Melel Kot pan kak wiada tepel eu nan jap tan?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Kilan, a poki paip o, pe pil en pwarado o pilap akan pwilepwile wei, a iaduen, a pan kak kida prot o uduk on na aramaj akan?
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 Ieowa lao manier mepukat, ap kotin onionadar, o kijiniai wiauier ren Iakop, o onion lel on Ijrael,
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 Pweki ar jo kamelele Kot, o jota kaporoporeki a jauaj.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 A ap kotin majani on tapok en poa kan, o ritinida wanim on lan akan.
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 O kotin kamoredi on ir mana, pwe ren mana, o a kotiki on ir prot en lan.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Irail kanalar prot en tounlan kan; a kotin kadar on ir kijin mana toto.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 A kotin kapwaredar pan lan an en maj en lan, o ni a manaman a kotin kamokidada an en pali air.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 O a kotin kamoredi on ir uduk dueta pwel par, o manpir dueta pik en oror.
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 O a kotin kapup irail di waja karoj, me irail kaujon ia.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Rap manamana o medilar kaualap, o a kotin mueid on ir ar inon.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 A ni ar kapwaiadar ar inon, o ni ar manamana.
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 Onion en Kot ap lel on irail er, o kamelar ol lapalap re’rail, o kotin wokiedi mana kap en Ijrael kajampwal akan.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 A re kalaudelar arail dip, o re jota kamelele a manaman akan.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 I me a kotin mueidoki ren mela, re jota paida, o ar apwal akan me toto arain ar maur.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Ni a kotin kame irail la, rap idok i, o wukila, o rapaki Kot.
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 O re tamandar, me Kot kele parail o Kot lapalap ar jaundor.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 O re lik janjal mau on i ni au arail o re likam on i ni lo ar.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 A monion arail jota teneten on i, o re jota dadaurata melel a inau.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Ari jo, a kotin kalanan on ir, o kotin makeki on ir dip arail, o jota kame irail la, o katukiedi a onion pan pak toto, o jota onioni melel.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Pwe a kotin kupura, me irail pali uduk, dueta kijinian, me pir wei o jolar puredo.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Pan pak toto re kanudi on i nan jap tan, o kakupur juedi i nan mal.
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Irail pur on anjau karoj kajonejon Kot, o re akapuni on me Jaraui ren men Ijrael.
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Re jolar tamanda lim a manaman, me dore ir ala jan ar imwintiti kan ni ran o.
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 Duen a kotin wiadar a manaman akan nan Akipten o a dodok kapuriamui nan Joan.
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 A kotin kawuki on nta ar pil akan, rap jolar kak nima jan ar pilap akan.
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Ni a kotin kapwaredar man jued akan nan pun arail, me kan ir ala, o proj akan, me kawe ir ala.
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 A kotiki on muedi ar tuka kan, o ar wantuka on man jiek.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 A kotin kawekilar akel ar wain o tuka kan ki akel tikitik.
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 A kotin kamekila ar man akel akan o ar pwin man akan liol.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 A kotin onion melel o porone won ir tounlan jued kai, o mueid on ir, ren linaranar, o morjued, o kainjenjued.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 A kotin kaonopa dan onion al apot, o jota dorelar maur arail jan mela, o kotin mueid on kilitop ni maur arail.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 A kotin kamelar mejeni karoj nan Akipten, mejeni en ar kelail nan im en Am akan.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 A kotin kaluala japwilim a kan dueta pwin jip eu nan jap tan.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 A kotin kalua irail ni pun, pwe ren der majak meakot, a madau kadupaledi ar imwintiti kan.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 A kotin wa ir ala lel ni irair en jap jaraui, lel nana wet, me lim a pali maun kileledier.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 O kotin pakipaki men liki kan mo’rail, o kotin nek on ir jap arail, pwen jojoki, o a kotiki on kainok en Ijrael akan, en kaukaujon nan im arail.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 A re jonejon? o kaonion Kot lapalap, o jota peiki on i, o jota duki on a majan akan.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 O re muei jan o mamaleki meakaroj, dueta jam arail akan, o re jota teneten, dueta kajik katieu luet eu.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 O re kaonion i ni ar kaudok pon dol akan, o re kupur juedeki i ki arail dikedik en ani kan.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 A Kot lao kotin mani mepukat, ap kotin onionada o kajapok ir ala melel.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 A kotin muei jan tanpaj a nan Jilo, im pwal o, waja a kotikot ia ren aramaj akan.
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 A kotiki wei japwilim akan nan imaten, o a linan nan pa en imwintiti kan.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 A kotiki wei japwilim a aramaj akan ni kodlaj, o kotin onioni japwilim a jojo.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Kijiniai kanala ar manakap akan, o ar peinekap akan jolar kak papaud.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Arail jamero kan mekilar kodlaj, a jolar li odi kan, me kin maiei.
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Ieowa ap kotin opala waja dueta amen me mairelar, dueta ol komad amen kin nijinij ni a kan wain.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 A kotin kaloedier a imwintiti kan o kanamenok ir ala kokolata.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 A kotin kajelar im en Iojep, o jota piladar kainok en Epraim.
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Pwe a kotin piladar kainok en Iuda, kol Jion, me a koti kupura.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 O a kotin kauadar tanpaj a im jaraui waja ileile, dueta jappa me pan teneten ea kokolata.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Ap kotin piladar japwilim a ladu Dawid, o a kotin ale i jan nan deun jip akan.
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 A kotin kalua i jan ren jip en kadidi kan, pwen kamana japwilim a kainok en Iakop o a jojo men Ijrael.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 O a kotin apapwali ir ni tiak en monion melel o pun, o kakaun irail ada ni koiok en lim a kan.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
