Psalms 139
1 MAIN, leowa, kom kotin kadiarokada lol i, ap kotin mam ia.
Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
2 Kom pil kotin mani ma i momod de uda, ap kotin mani ai lamelam ni ar kotin doo jan ia.
Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
3 Ir me kotin kupura ia ni ai potopoto jili, o ni ai wonon, ap kotin mani ai tiak kan karoj.
Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
4 Melel Main leowa, jota ai poto jan ni lo i, me kom jota kotin mani.
Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
5 Kom kin kotin ieian ia waja karoj, o kom kin kapado lim omui po i.
De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
6 Mepukat meid kapuriamui on ia, meid apwal, i jota kak dedeki.
Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
7 Ia waja, i pan kak ko jan mon nen ar ia? O ia waja, i pan kak piti jan jilan ar ia?
Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
8 Ma i piridala nanlan, kom kotikot waja o, o ma i onop on wendi nan wajan mela, kom pil kotikot ia. (Sheol h7585)
Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas. (Sheol h7585)
9 Ma i ale pan pir en umpul en katipin, ap mimieta ni kailan madau.
Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:
10 Lim ar pil pan kare ia waja o, o lim ar maun pan kolekol ia.
Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
11 Ma i pan inda: Rotorot en kadupwal ia di, pon ap pil pan marainla imp ai.
Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:
12 Pwe rotorot jo kin rotorot mo omui, o pon i kin marain dueta nin ran, rotorot kin dueta marain.
Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.
13 Pwe kom me kotin wiadar mudilik i, o kom kotin wia ia da nan kaped en in ai.
Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.
14 I danke komui, duen kapuriamui en ai wiaui ia da, meid kapuriamui japwilim ar dodok kan, nen i pil dedeki melel mepukat.
Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.
15 Kokon ai kan me janjal on komui ni ai wiauier waja rir, ni ai wiauier waja lol en jappa.
Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
16 Jilan ir mani ia ni ai jaikenta wiauier, o ran karoj me kokodo, ap jaikenta mia, me kileledier nan iapwilim omui puk o.
Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.
17 Main Kot, meid kajampwal on ia duen meakan karoj, me komui kin kupukupura!
Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
18 Ma i pan wadok ir, i jota pan kak on, pwe re me toto jan pik en oror, ni ai pirida, i kin mimieta re omui.
Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.
19 O Main Kot, kom jota men kamela me doo jan Kot akan; o me kin inon ion nta, en muei jan ia!
Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!
20 Pwe re kin lokaia jued duen komui, o japwilim omui imwintiti kan kin kanudi ni jokarepa.
Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.
21 I kin kailonki, Main leowa, me kin kailonki komui, o i juedeki ar palian komui.
Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.
22 I kin kailon kin ir melel, re wialar ai imwintiti.
Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.
23 Main Kot, kom kotin kajaui ia, o mani duen monion i, kotin rapaki duen me i kin lamelame,
Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
24 O kom kotin majani, ma i mi pon al jued, o kotin kalua ia pon al joutuk.
Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.
